The SECRETS ความลับตลอดไป

-

เขียนโดย memeawes

วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.38 น.

  5 chapter
  2 วิจารณ์
  8,431 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2558 23.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) CHAPTER 3 ' วุ่นวาย '

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

CHAPTER 3

 สับสน วุ่นวาย 

 75 %

 

     “ แล้วอยากมีบ้างไหมละ “   ผมยื่นหน้าไปกระซิบคนร่างเล็ก คำพูดของผมทำให้คนตัวเล็กตกใจสุดขีด ก่อนที่จะปล่อยช้อนลงมาอย่างดัง เธอหันมามองหน้าผมทำให้จมูกของเราชนกัน ลมหายใจอุ่น กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆทำให้ผมนั้นแทบคลั่ง อยากจะสัมผัสริมฝีปากบางที่ตอนนี้กำลังเม้มปากเพื่อระงับความกลัวอยู่

     “ ปะ ป๊อปปี้ “   ฟางผลักหน้าผมออกจากตัวเธอก่อนที่เธอจะก้มหน้าลงเพื่อระงับความเขินแก้มของฟางเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด

     “ ว่าไง มานั่งทำอะไรคนเดียวละ “ ผมพูดพลางนั่งลงข้างๆเธอ

     “ รอแก้วกับหวาย เขาไปซื้อข้าวกัน “ ฟางพูดพลางทำหน้าเศร้าและเขี่ยอาหารในจานข้าวอย่างเบื่อๆ

     “ เป็นอะไร หึงแก้วกับหวายเหรอ “ ผมถามด้วยอารมณ์ขัน ผมคงไม่คิดว่าเธอจะเป็นเลสเบี้ยนหรอกนะ

     “ อือ “   ฟางหันมาตอบผมด้วยสายตาจริงจัง แววตาเธอดูเจ็บปวดจนผมรู้สึกผิดที่ถามแทงใจดำเธอ

     “ ฉันขอโทษนะ “ ผมพูดพลางทำหน้ารู้สึกผิดใส่ฟาง ปากไวจริงๆไอป๊อป

     “ ป๊อปปี้ ทำอะไรหนะ ตลกที่สุดเลย“ ฟางพูดพลางหัวเราะร่วน กับท่าทีของผม

   ผมยกมือขึ้นเกาหัวด้วยความงุนงง กับท่าทีของฟาง ตอนแรกก็ยังเศร้าอยู่ทำไมตอนนี้หัวเราะซะแล้วละ

     “ อะไรของฟาง ป๊อปงงไปหมดแล้ว “

     “ ฟางแค่ล้อเล่นน่า ฟางกับแก้วเป็นเพื่อนกัน ฮิๆ “ ฟางพูดพลางอมยิ้มอย่างน่ารัก ผมหมันเขี้ยวกับท่าทีของฟางจึงเอื้อมมือทั้งสองไปหยิกแก้มของฟางก่อนจะเอามือหมุนแก้มไปมา

     “ อะ อะ อ่อยย อางเอ็บ “ ฟางพูดด้วยน้ำสีอู้อี้ก่อนจะทำหน้าบึ้งตึงใส่ ยิ่งทำแบบนี้ผมก็ยิ่งรักฟางมากขึ้น

     “ ไม่ปล่อยหรอก ก็ฟางน่ารักเองทำไมละ “ ผมพูดพลางดึงมือของฟางมาแนบที่หน้าอกข้างซ้ายของผม หัวใจของผมตอนนี้มันเต้นเร็วและแรงมาก ผมอยากให้ฟางรู้ว่า ฟางคือผู้หญิงที่ทำให้ใจเต้นแรงครั้งแรกที่เราพบกัน

     “ ป๊อปเริ่มจะรักฟางแล้วละสิ “

 

เป็นอะไร หึงแก้วกับหวายเหรอ

 

     “   นายป๊อปปี้บ้า พูดอะไรก็ไม่รู้“ ฉันเดินหนีป๊อปปี้ออกมา ฉันทั้งเขินทั้งอาย และรู้สึกผิด ก็ใจฉันชอบโทโมะแต่ทำไมป๊อปปี้ต้องมาทำให้ฉันหวั่นไหวด้วยนะ บ้าจริงๆ

    อ้ะ ! ฉันยกมือปิดปาก ขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาเหมือนกำลังจะไหลออกมา มันเป็นภาพที่ฉันรู้สึกแย่มากในการเป็นน้องใหม่ของฉัน ภาพโทโมะจูบหวาย มันมีความรู้สึกได้ว่าพวกเขาเคยรู้จักกันมาก่อน มือของฉันกำแน่นด้วยความโกรธและเจ็บปวด

     “ หวาย เธอรักใครกันแน่ “ ฉันมองหวายอย่างขุ่นเคืองใจ ฉันไม่อยากรู้สึกกับหวายในทางที่ไม่ดีแต่ในเมื่อเธอยุ่งกับโทโมะ ฉันก็ไม่มีอะไรจะต้องดีกับเธออีกแล้ว !

    ฉันมองโทโมะด้วยความเจ็บปวดที่โทโมะมองแต่หวายที่ถูกแก้วอุ้มไป ด้วยความเป็นห่วง รักมันมากใช่ไหมโทโมะ ฉันจะทำให้พวกเขาเกลียดกันให้ได้ !

     “ โทโมะเป็นอะไรหรือเปล่า “  ฉันเดินเข้าไปหาโทโมะที่นั่งอยู่ศาลา ฉันถามโทโมะแล้วนั่งลงข้างๆเขา

     “ ป่าวหรอก วันนี้ไม่มีเรียนแล้วนิ โมะก็ว่างพอดีจะกลับเลยไหม “ โทโมะหันมายิ้มให้ฉัน แต่ฉันดูออกว่าเขากังวลเรื่องพักกลางวันวันนี้ !  

     “ งั้นเดี๋ยวฟางไปบอกแก้วแปปนะ เพราะเดี๋ยวแก้วเค้าก็คงไปดูหวายที่ห้องพยาบาล “  ฉันพูดแต่หน้าของฉันมันกลับเศร้าและเจ็บปวดทุกครั้งที่มีชื่อหวาย

     “ งั้นเดี๋ยวโมะไปห้องน้ำก่อนนะ “ โทโมะพูดแล้วเดินออกไป แต่ ทางไปห้องน้ำอยู่ทางซ้ายแต่เขากลับเดินไปทางขวา ซึ่งมันคือ ห้องพยาบาล !

     ฉันเดินตามโทโมะไปเงียบๆ ฉันอยากจะรั้งเขาไว้ให้เข้าไปเหลือเกิน โทโมะยืนอยู่หน้าห้องนานพอสมควรก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ฉันเดินมาหยุดที่ประตูและมองเข้าไปข้างใน มันเป็นภาพที่แย่อีกแล้วและฉันก็เริ่มเกลียดหวายอีกแล้ว โทโมะก้มลงจูบหน้าผากของหวาย ฉันได้แต่เดินออกมาพ้นจากหน้าประตูแล้วตรงกับไปยังห้องเรียนเพราะฉันคงทนกับภาพที่เห็นและคำพูดของโทโมะไม่ไหว มันเจ็บเหลือเกิน เจ็บจนอยากจะทำให้คนที่ทำฉันเจ็บปวดก็เจ็บปวดด้วยเหมือนกัน

 

 - FANG -

 

     “ ฟางเรียนถึงไหนแล้วอะ “   ฉันเดินเข้ามาทางประตูหลังของห้องอย่างเงียบๆก่อนจะมานั่งข้างๆฟางที่กำลังตั้งใจจดเนื้อหาการเรียนอยู่ ฟางสะดุ้งเล็กน้อยที่ได้ยินเสียงฉัน

     “  ไม่ถึงไหนเลยจ้ะแก้ว อาจารย์เพิ่งสอนเหมือนกัน “   ฟางหันมายิ้มให้แล้วยื่นกระดาษแผ่นนึงให้ฉัน

     “ ฟางจดให้แก้วหรอ “ ฉันถามด้วยความสงสัยพลางพลิกกระดาษไปมา

       ฟางพยักหน้าให้ฉัน ใจฉันเต้นแปลกๆแฮะ ทำไมฟางต้องทำให้ขนาดนี้ด้วยนะ ขนาดหวายยังไม่ทำให้แบบนี้เลย พอถึงนึกหวายทีไร เวลาฉันเข้าห้องเรียนสาย หวายก็จะด่าและให้ฉันหาเนื้อหาเองและสรุปให้หวายฟัง เนี่ยแหละคือสิ่งที่ฉันรักหวายเพราะเธอไม่เหมือนใคร คิดถึงหวายทีไรมันก็ยิ้มออกมาเสมอ

     “ แก้วเป็นอะไรหรือเปล่า เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว “ ฟางถามแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆเพื่อดูสีหน้าของฉัน

     “ นี่ออกไปเลยยะ กำลังนึกถึงหวายอยู่ไม่รู้ว่าหวายจะตื่นหรือยัง “ เฮ้อทำไมเราต้องรู้สึกแปลกๆด้วยนะ กลัวว่าหวายจะไปชอบโทโมะ เพราะภาพที่โทโมะจูบหวายมันติดตาอยู่ตลอดเวลา

     “ ฉันน่าจะอยู่กับหวาย ไม่น่าไปซื้อน้ำเลย “ ฉันพูดพลางก้มหน้าลงกับโต๊ะ ใจมันอยากจะร้องไห้จริงๆ

     “ ไม่เป็นไรนะ มีไรก็บอกกันได้ “   ฟางเอื้อมมือมาจับไหล่ฉัน เรายิ้มให้กันมันเป็นยิ้มที่อบอุ่นเหลือเกิน

     “ ขอบใจนะฟาง แกเป็นเพื่อนที่ดีจัง “

 

ฟางจดให้แก้วหรอ

- KAEW -

 

‘ ฟางฉันรักเธอ ‘

‘ โทโมะฉันรักนายแต่ฉันรู้สึกดีกับเขา  ' ‘ หวายฉันรักเธอแต่ฉันกำลังจีบเขา ‘

‘ แก้วฉันรักแกนะแต่ฉันหวั่นไหวกับเขาวะ ‘ ‘ ฟางฉันชอบเธอแต่ฉันรักแฟนฉัน ‘

____________________________________________________

 

NEXT 3.5

 

มะเหมี่ยว อีกแล้ว : แฮร่คงเดาออกกันไหมใครรู้สึกยังไงกัน สับสนเนอะ ขนาดคนเขียนยังสับสนเลย >< พอดีมันมีอีก เปอร์เซ็น ที่เหลืออะค่ะว่าจะมาต่อพรุ่งนี้ตอนเช้า แล้วจะตัดบทไปตอนรักกันเลยถ้าจะให้เล่าอย่างละเอียดก็คงจะ 800 ตอนได้ ห้าๆ แล้วเจอกันค่ะ   <3

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา