The SECRETS ความลับตลอดไป

^{CHAPTER 3.5}

 ^{“ อื้ออออ “  ฉันลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ทำไมมันปวดหัวไปหมดอย่างนี้ ฉันจำได้ว่า เขาคนนั้นจูบฉันแล้วฉันก็โดนแก้วกระชากไปหาแก้วแล้วทุกอย่างก็มืดไปหมด 0_o}

^{“ แล้วแก้วอยู่ไหนเนี่ย “   ฉันมองไปรอบๆเพื่อมองหาแก้วแต่ก็ไม่มีใครซักคน สงสัยคงกำลังเรียนอยู่}

 ^{แกร๊ก เสียงประตูค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ ฉันจึงแกล้งหลับตาแล้วทำเป็นนอนต่อ}

   ^{เสียงลมหายใจอุ่นๆรดอยู่บนหน้าผากของฉัน กลิ่นน้ำหอมผู้ชายจางๆไม่รู้ว่าเวลานานเท่าไหร่แล้วมันรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกที่ภายในห้องเงียบงัน จู่ๆริมฝีปากอุ่นประทับรอยจูบบนหน้าผากที่สัมผัสได้ถึงความรู้สึกบางอย่าง ทำไมมันคุ้นจังเลยแฮะลมหายใจรดทั่วใบหน้าของฉัน ฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆ ใจเต้นรัวฉันไม่อยากให้มันเลยเถิดไปมากกว่านี้}

^{“ กะ แก้ว “   ฉันครางชื่อแก้วออกมา}

^{“ รักกับแก้วนานๆนะ “  ทำไมฉันต้องรู้สึกไม่ดีด้วยละเหมือนไม่อยากให้เขาไปเลย…}

    ^{ฉันหลับตาฟังเสียงปิดประตู จึงมั่นใจว่าเขาคนนั้นไปแล้ว ค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วลุกขึ้นไปแอบดูเขาคนนั้น  นายนั่นหันหลังให้กับประตู ฉันมองเขานายพอสมควรจึงรู้ว่า เขากำลังร้องไห้ออกมาตัวของเขาสั่นตามเสียงสะอื้น ฉันสงสารเขาจับใจ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร อยากจะร้องไห้ตามเขา  ทั้งที่ฉันไม่เคยรู้จักเขาเลยซักนิด}

  ^{ฉันเอื้อมมือไปแตะหลังของเขาโดยมีประตูกั้นเราอยู่ มันตรงกับเพลงนี้จริงๆนะ ‘ เพียงกระจกกั้นบางๆที่กั้นตรงกลางระหว่างเรา ‘}

^{‘ มันเริ่มแล้วสินะ รักสามเศร้า ‘}

 ^{PASS 2}

^{“ อืมมม อ่าส์ เร็วๆหน่อยสิคะ “ หญิงสาวร้องเสียงครางกระเส่าบ่งบอกให้รู้ว่าเธอต้องการมากแค่ไหน ชายหนุ่มยิ้มอย่างกระหาย เขาไม่รอช้าเริ่มบรรเลงเพลงรักให้หญิงสาวอย่างโหยหา ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วร่างกาย มือทั้งสองข้างบีบเคล้นทรวงอกของหญิงสาวอย่างเบามือ}

^{“ อ๊าาาา อื้มม อ้ะๆๆ “ หญิงสาวหลับตาพริ้มปล่อยให้เขาบรรเลงตัวเธออย่างที่เขาต้องการ เมื่อเขาสอดแทรกนิ้วเข้าดอกไม้ของเธอ มันทั้งแน่นและคับนิ้วของเขาไปหมด หญิงสาวทำหน้าเหยเก เมื่อเขาเริ่มชักนิ้วเข้าออกอย่างช้าๆแล้วเร่งความเร็วตามจังหวะ เพื่อผ่อนคลายความเจ็บของเธอ เธอเริ่มรับมันได้ดีจึงเปลี่ยนเป็นหน้าเคลิ้มเธอตอบรับนิ้วของเขาโดยการแอ่นสูงขึ้นมา แน่นอนเขาพอใจเป็นอย่างมาก!}

^{“ ใส่เข้ามาเถอะนะ ฟางไม่ไหวแล้วจริงๆ “   ชายหนุ่มยิ้มมุมปากก่อนจะไล่จูบไปทั่วร่างกาย ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงดอกไม้ของเธอ ลิ้นของเขาสอดแทรกเข้าไปดูดกินน้ำหวานจากดอกไม้ มันทั้งหอมและหวานเหลือเกิน จนเขาอดใจไม่ไหว จึงจับของลับเขาสอดแทรกเข้าไปในโพรงดอกไม้ของเธออย่างช้าๆ}

^{“ อ้ะ ฟางเจ็บ “ หญิงสาวสะดุ้งโหยงเมื่อของลับของชายหนุ่มสอดแทรกเข้ามาในตัวเธออย่างช้าๆ}

^{“ เดี๋ยวก็หายนะคะที่รัก โมะรักฟางนะ “ ไม่รอช้าเขาสอดแทรกของลับเข้าไปอย่างแรง จนเธอกรีดร้องออกมาทั้งเจ็บและมีอารมณ์ไปพร้อมๆกัน เขาเข้าออกอย่างช้าๆละตามจังหวะ เสียงทั้งสองกระทบกันดังไปทั่วห้อง}

^{“ อ้ะๆๆๆๆ เร็วๆหน่อยค่ะ ฟางจะไม่ไหวแล้วนะ “}

^{“ จะ จะ เสร็จแล้ว อ้ะ ๆ “}

^{“ อ้ะ อ๊าาาาา / อ๊าาาาา “ เสียงทั้งสองพร้อมใจกันส่งเสียงออกมา น้ำอุ่นๆไหลออกมาจากของลับของเขาและดอกไม้ของเธอ ชายหนุ่มก้มลงไปจัดการน้ำหวานที่เหลือจนเธอปล่อยน้ำหวานออกมาอีกครั้ง} 

^{“ ฟางรักโทโมะนะคะ “}

^{“ โทโมะก็รักฟางครับ “ พวกเขายิ้มให้กันด้วยความรัก แล้วไม่รอช้าที่จะเริ่มบรรเลงเพลงรักของเขาและเธออีกครั้ง}

___________________________________________________

มะเหมียว ทอคทอค : 

         แงไม่ได้เล่นเลยอดอัพเลย เอาตอน 3.5 มาเบาๆก่อนเนอะ จบแล้วนะกับอดีตครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน ต่อไปก็มาเข้าเนื้อล้วนๆกันแล้ว เข้มข้นยิ่งกว่าเลือดในตัวอีก อย่าเพิ่งลืมนิยายเค้านะ ไม่ว่างจริงๆทุ่มเทกับการเรียนมาก ง่วงมากด้วย