Welcome to dark side

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“สุดท้ายโชคก็เข้าข้างเรา พวกนั้นเลือกเธอไปเรียน แต่ถ้าเธอกลัวที่จะไปเจอพวกปากร้ายพวกนั้น
เธอไม่ต้องไปเรียนก็ได้นะ”ทีเจพูดเมื่อกลับมาถึงที่บ้านแล้วนั่งคุยอยู่กับฟางในห้องนอน
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ฟาง อย่านะ อย่าไป เรามีสัญญาที่จะไปเรียนต่อด้วยกันไม่ใช่รึไง”เจมส์เดินเข้ามาโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ เจมส์ฟางตัดสินใจแล้วว่าจะไปที่นั่น เพื่อรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจสสิก้า ไม่ต้องห่วงที่พวก
นั้นบอกมานิว่ามีคนเรียนไม่จบยังไงเค้าก็คงมาส่งพวกหัวขี้เลื่อยละมั้ง”ฟางยืนยันก่อนที่จะนั่งเก็บ
กระเป๋า
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ไม่เคยมีใครที่ไปแล้วจะได้กลับออกมาอีกนะฟาง”ทีเจยังยืนยันความเชื่อแบบเดิม
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าทางDsส่งตัวกลับแล้วพวกเค้าไม่กลับบ้านจะไปอยู่ไหนล่ะทีเจ อย่าคิดมากเลยน่า ถ้ามันไม่ใช่
ฟางก็กลับมาเอง อ้อ แล้วอีกอย่างนะอยู่ทางนี้กันก็ลองช่วยกันตามหาเจสสิก้าอีกแรงกันด้วยล่ะ
แล้วรอรับข่าวจากชั้นที่จะส่งมานะ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับเจมส์และทีเจ
 
 
 
 
 
หมับ เจมส์ดึงฟางไปกอดแน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
“เราอดห่วงแฟนเราคนนี้ไม่ได้นี่นาแล้วนี่บอกพ่อกับแม่รึยังเรื่องใหญ่นะฟาง”เจมส์พูด
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฟางโทรหาพวกท่านเอง พวกท่านอยุ่เมืองนอกไม่เป็นไรหรอกเจมส์”ฟางพูดก่อนที่จะเก็บ
กระเป๋าต่อแล้วมองไปที่พระจันทร์แล้วอดเศร้าไม่ได้ที่พ่อแม่เธอย้ายไปเมืองนอกก่อนและรอให้เธอ
กับเจมส์ที่จะไปเรียนต่อทำเรื่องเรียนจบแล้วตามมาเรียนต่อที่นั่นก็ถอนหายใจ
 
 
 
 
 
 
“สงสัยนายไม่อยากให้ชั้นไปจากเมืองไทยละมั้งป๊อปปี้”แต่แล้วแวบหนึ่งในความคิดเธอก็คิดถึงเด็ก
หนุ่มข้างบ้านที่เป็นแฟนเก่าของเธอแล้วพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“สงสัยยัยนั่นคงจะไม่อยากไปกับพวกเราแล้วมั้ง มนุษย์ก็งี้”วันต่อมาแครอลที่ยืนรอกับโทโมะอดว่า
ไม่ได้เมื่อจะเที่ยงกว่าแล้วฟางก็ยังไม่มีวี่แววจะมาตามนัดที่นัดกันที่ร้านเครื่องประดับที่โฟร์บอกเลย
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเสียงดังไปสิแครอลที่มีมนุษย์อยู่เยอะแยะเดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก”โทโมะส่ายหน้าแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“ใช่ รอบอกเค้าไม่เกินสี่โมงนี่ยังไม่บ่ายเลยนะ รอไปก่อนสิแครอล”โฟร์พูดแล้วบอกให้แครอลใจ
เย็นๆลง
 
 
 
 
 
 
“ใช่ มาสายแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มาสักหน่อย”ฟางเดินมาพร้อมกระเป๋าก่อนที่จะพูด
 
 
 
 
 
 
“ฟาง เจมส์รักฟางนะ”เจมส์เห็นโทโมะที่มาช่วยฟางเก็บกระเป๋าก็รีบดึงฟางไปกอดแน่นแล้วจุบที่
หน้าผากแฟนสาวด้วยความรัก
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย น่ารำคายบอกลากันรักกันมากแบบนี้ไม่ต้องไปก็ได้นะ”แครอลอดแขวะฟางไม่ได้เมื่อเห็นภาพ
ความหวานของเมส์และฟางที่แสดงความรักต่อกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า แครอลไปกันเถอะเดี๋ยวเถีงDsช้าพอดี”โฟร์พูดก่อนท่ะเดินไปขึ้นรถกับโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้ามีเรื่องไม่ชอบมาพากลอย่าลืมใช้ของพวกนี้นะ”ทีเจพูดก่อนที่จะยื่นตุ๊กตาหมีตัวหนึ่งให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
“ต๊าย โตขนาดนี้ยังกอดตุ๊กตาหมี ปัญญาอ่อนชะมัด”เมื่อขึ้นรถแครอลก็อดแขวะไม่ได้ ฟางรำคาญ
ก่อนที่จะแกล้งหลับตาลงเพื่อไม่อยากมีเรื่องกับใครก่อนที่รถจะเคลื่อนออกไปแล้วมาถึง
วิทยาลัยDsในตอนหัวค่ำ
 
 
 
 
 
 
 
 
“มาซะเย็นป่านนี้เสียเวลาชะมัด วันนี้มีไก่งวงเป็นมื้อเย็นซะด้วย โอ๊ย รำคาญพวกมาสาย”แครอล
เดินบ่นเข้ามาในโถงกิจกรรมขนาดใหญ่เดินนำฟางและโทโมะที่ช่วยถือของมาที่โถง
 
 
 
 
 
 
“มาถึงแล้วสินะ โฟร์เดี๋ยวเธอพาเด็กใหม่ไปพักที่หอนอนของสาขาLiteratureที่ประตูตะวันตก
ชั้น3ด้วยนะ แล้วค่อยลงมาทานมื้อเย็นด้วยกันที่โต๊ะสาขาLiterature ชั้นมาดามแคทรีนอาจารย์
ของสาขาLiterature ยินดีที่ได้รู้จัก”หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาสั่งโฟร์ก่อนที่จะเดินเข้าไปในโรง
อาหารที่อยู่อีกประตู
 
 
 
 
 
 
“ถ้าพรุ่งนี้เริ่มเรียนแล้วไม่เข้าใจอะไรถามพี่โฟร์ก็ได้นะเพราะพี่โฟร์เค้าเรียนอยู่
สาขาLiteratureเหมือนกับเธอ ส่วนชั้นเรียนสาขาDramaคนละสายเรียนกันนะ เอาของไปเก็บ
แล้วจะได้มาทานข้าวกัน”โทโมะพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องอาหารตามแครอลไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้โห ที่นี่ตกแต่งเหมือนกับปราสาทของตะวันตกเลยนะคะพี่โฟร์”ฟางเดินถือกระเป๋าตามโฟร์ขึ้นมา
ที่ทางไปหอนอนของสาขาLiteratureก็ทึ่งกับสถาปัตยกรรมตกแต่งแนวโกธิคตะวันตกของ
วิทยาลัยนี้
 
 
 
 
 
 
 
“ทำเป็นตื่นตาไปเถอะ ยัยบ้านนอก”เขื่อนเดินเข้ามาพร้อมพรรคพวกแล้วหัวเราะเยาะฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อนไม่ไปกินข้าวล่ะ มาทำไมแถวนี้”โฟร์เดินเข้ามาขวางไม่ให้เขื่อน แครอล และปลื้มเข้ามาหา
เรื่อง
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ไม่อยากกิน เพราะไหนๆเพื่อนใหม่จะมาเรียนที่นี่แล้ว ก็อดไม่ได้นี่นาที่อยากจะต้อนรับน้อง
ใหม่”เขื่อนพูดร้ายๆก่อนที่จะเดินมากระชากตุ๊กตาหมีของทีเจไปจากฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
ทันใดนั้นรองเท้าผ้าใบข้างหนึ่งถูกปามาใส่หัวเขื่อนอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย เจ็บนะยัยแก้วอยากมีเรื่องรึไง”เขื่อนหันไปโวยวายใส่สาวห้าวที่ยืนกอดอกมองอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้ย จะถอดรองเท้าเข้าหอนอน กระเด็นไปโดนได้ไงนะ”แก้วเดินเข้ามาหยิบรองเท้าตัวเองใส่อย่าง
ใจเย็นไม่เดือดร้อนอะไรเลย
 
 
 
 
 
 
 
“หนอย เรียนอยู่Dramaแท้ๆคิดว่าเป็นประธานDsฝ่ายหญิงจะมาทำอะไรพวกเราได้งั้นหรอ อ๋อไม่สิ
อยากจะมาช่วยพี่สะใภ้เพื่อทำคะแนนให้โทโมะสินะ”แครอลยิ้มเยาะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“หุบปากไปเลยนะแครอล หึพวกเรียนMartial artsเค้าดีแต่ใช้กำลังสิท่ามันสมองเลยไม่ค่อยจะมี
เลยดีแต่ชอบหาเรื่องชาวบ้าน”แก้วย้อนใส่แครอลทันที
 
 
 
 
 
 
 
“หุบปากอยากเจอดีใช่มั้ยแก้ว”เขื่อนโวยวายจะเข้าไปเอาเรื่องซึ่งแก้วเองก็ไม่กลัวง้างหมัดจะชก
กลับเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แก้ว เฟย์เหนื่อยอ่ะเมื่อไหร่จะถึงหอนอนของสาขาArtล่ะ ร้อนก็ร้อนหิวก็หิวเนี่ย”เฟย์ลากกระเป๋าสี
แดงสดพลางถอดหมวกและแว่นกับแดดตามกระแสแฟชั่นจากกรุงเทพแล้วบ่นกับแก้ว
 
 
 
 
 
 
“มะ มนุษย์นี่มันหมายความว่ายังไงกัน”เขื่อนมองไปที่เฟย์ที่ยืนข้างแก้วก็อึ้งก่อนที่จะถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นเชื่อละว่านายน่ะหัวขี้เลื่อยของจริง ลืมไปแล้วรึไงประธานDsฝ่ายชายและฝ่ายหญิงมีสิทธิ์ในการ
ส่งจดหมายของมิสเตอร์ฟอร์ตให้ผู้ที่เหมาะสมได้เข้ามาเรียนที่นี่ดังนั้น ป๊อปปี้เลือกแม่นี่เข้ามา ชั้นก็
เลือกเฟย์เข้ามาได้ไงล่ะเจ้าทึ่ม”แก้วกอดอกอธิบาย
 
 
 
 
 
 
 
“หึ มนุษย์ทั้งคู่แบบนี้ สนุกแน่ๆ”ปลื้มที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้นแล้วมองเฟย์ที่เดินเข้ามาใหม่แล้วยิ้มนิด
นึงซึ่งเฟย์เองก็ถูกใจกับหน้าตาที่น่ารักของปลื้มยิ้มกลับให้ปลื้มทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“น้อยๆหน่อยเธอน่ะเด็กใหม่อย่ามาทำตัวแบบนี้”เขื่อนเห็นเฟย์ยิ้มให้ปลื้มก็รีบว่าก่อนที่จะเดินนำ
พรรคพวกตัวเองออกไปจากพวกของโฟร์และแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คือแก้วประธานDsฝ่ายหญิงและเรียนสาขาDramaที่อยู่หอนอนถัดจากพวกเราไปส่วนเธอคงจะ
เป็นเด็กใหม่ที่ชื่อเฟย์เรียนสาขาArtสินะยินดีที่ได้รู้จักจ้า”โฟร์พูดก่อนที่จะแนะนำตัวให้เฟย์และฟาง
รู้จักแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตรก่อนที่จะอธิบายถึงคาบเรียนแต่ละสาขาและสาขาต่างๆให้รุ่นน้องมาใหม่
อย่างฟางและเฟย์เข้าใจขณะที่จัดของเข้ากับหอนอน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวทุกคนไปทานข้าวเลยนะ เฟย์กับแก้วแอบทานจากข้างนอกมาแล้วอ่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะทุก
คน”เฟย์และแก้วบอกก่อนที่จะขอตัวแยกกลับหอนอนส่วนแก้วนั้นไปหอนอกสาขาต่างๆเพราะเธอ
คือประธานนั่นเอง
 
 
 
 
 
 
“แหม คนนี้น่ะหรอเด็กใหม่ น่ารักเหมือนกันนิ”ขณะที่โฟร์เดินพาฟางไปโรงอาหารก็ชะงักเมื่อเห็น
ธามไทที่ยืนกับครีมมี่และกรีนมองไปทางโฟร์และฟางแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำอะไรฟางนะ ฟางไม่ใช่ผู้หญิงที่นายจะมาข่มเหงเอาง่ายๆ”โฟร์ตกใจรีบปัดมือธามไทออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ ที่ปัดมือแบบนี้เพราะเธอหึงสินะโฟร์”กรีนยิ้มเยาะก่อนที่จะพูดจี้ใจดำจนโฟร์กำมือแน่นแล้วเงย
หน้ามองธามไทที่กอดอกมองเธอแล้วยิ้มเยาะออกมาก่อนที่โฟร์จะรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรชั้นขอตัว”ฟางตกใจเมื่อเห็นโฟร์วิ่งหนีไปก็รีบปลีกออกไปจากพวกของธามไททันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ที่นี่มีแต่พวกแปลกๆทั้งนั้นชั้นจะอยู่รอดมั้ยเนี่ย”ฟางถอนหายใจพลางเดินบ่นมาตามระเบียง
หินที่เย็นเฉียบเพียงลำพังแล้วทอดมองไปทางบรรยากาศในตอนมืดของDsที่เป็นปราสาทหินเก่าๆ
สมัยโกธิคตั้งอยู่กลางหุบเขายิ่งทำให้บรรยากาศยิ่งน่ากลัวพิกล
 
 
 
 
 
 
“หึ ถ้าคิดว่าอยู่ที่นี่ไม่ได้ก็ไสหัวไปซะสิพวกชั้นต่ำสกปรก”เสียงพูดไม่พอใจพูดขึ้นว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
“นี่นายว่าใครกัน ปะ ป๊อปปี้”ฟางหันขวับไปตามเสียงแล้วว่าก่อนที่จะอึ้งแล้วเข่าอ่อนเมื่อเห็นคนที่ยืน
ตรงหน้า ผู้ชายคนนั้นก็คือป๊อปปี้เด็กหนุ่มข้างบ้านและอดีตแฟนเก่าของเธอที่ตายจากไป
 
 
 
 
 
 
ฉับบบบบบบบบบบบบบ
 
 
 
ตอนนี้กลับมาถึงบ้านแล้ว แต่ยังมีเรื่องต้องทำเยอะเเยะ แต่ไงก็จะได้อัพเร็วขึ้นละน้าาา
 
 
อย่าพึ่งหายไปๆๆๆๆๆ