Welcome to dark side

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สุดท้ายโชคก็เข้าข้างเรา พวกนั้นเลือกเธอไปเรียน แต่ถ้าเธอกลัวที่จะไปเจอพวกปากร้ายพวกนั้น

เธอไม่ต้องไปเรียนก็ได้นะ”ทีเจพูดเมื่อกลับมาถึงที่บ้านแล้วนั่งคุยอยู่กับฟางในห้องนอน

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ฟาง อย่านะ อย่าไป เรามีสัญญาที่จะไปเรียนต่อด้วยกันไม่ใช่รึไง”เจมส์เดินเข้ามาโวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ เจมส์ฟางตัดสินใจแล้วว่าจะไปที่นั่น เพื่อรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจสสิก้า ไม่ต้องห่วงที่พวก

นั้นบอกมานิว่ามีคนเรียนไม่จบยังไงเค้าก็คงมาส่งพวกหัวขี้เลื่อยละมั้ง”ฟางยืนยันก่อนที่จะนั่งเก็บ

กระเป๋า

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ไม่เคยมีใครที่ไปแล้วจะได้กลับออกมาอีกนะฟาง”ทีเจยังยืนยันความเชื่อแบบเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าทางDsส่งตัวกลับแล้วพวกเค้าไม่กลับบ้านจะไปอยู่ไหนล่ะทีเจ อย่าคิดมากเลยน่า ถ้ามันไม่ใช่

ฟางก็กลับมาเอง อ้อ แล้วอีกอย่างนะอยู่ทางนี้กันก็ลองช่วยกันตามหาเจสสิก้าอีกแรงกันด้วยล่ะ

แล้วรอรับข่าวจากชั้นที่จะส่งมานะ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับเจมส์และทีเจ

 

 

 

 

 

หมับ เจมส์ดึงฟางไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“เราอดห่วงแฟนเราคนนี้ไม่ได้นี่นาแล้วนี่บอกพ่อกับแม่รึยังเรื่องใหญ่นะฟาง”เจมส์พูด

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางโทรหาพวกท่านเอง พวกท่านอยุ่เมืองนอกไม่เป็นไรหรอกเจมส์”ฟางพูดก่อนที่จะเก็บ

กระเป๋าต่อแล้วมองไปที่พระจันทร์แล้วอดเศร้าไม่ได้ที่พ่อแม่เธอย้ายไปเมืองนอกก่อนและรอให้เธอ

กับเจมส์ที่จะไปเรียนต่อทำเรื่องเรียนจบแล้วตามมาเรียนต่อที่นั่นก็ถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

“สงสัยนายไม่อยากให้ชั้นไปจากเมืองไทยละมั้งป๊อปปี้”แต่แล้วแวบหนึ่งในความคิดเธอก็คิดถึงเด็ก

หนุ่มข้างบ้านที่เป็นแฟนเก่าของเธอแล้วพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยยัยนั่นคงจะไม่อยากไปกับพวกเราแล้วมั้ง มนุษย์ก็งี้”วันต่อมาแครอลที่ยืนรอกับโทโมะอดว่า

ไม่ได้เมื่อจะเที่ยงกว่าแล้วฟางก็ยังไม่มีวี่แววจะมาตามนัดที่นัดกันที่ร้านเครื่องประดับที่โฟร์บอกเลย

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเสียงดังไปสิแครอลที่มีมนุษย์อยู่เยอะแยะเดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก”โทโมะส่ายหน้าแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“ใช่ รอบอกเค้าไม่เกินสี่โมงนี่ยังไม่บ่ายเลยนะ รอไปก่อนสิแครอล”โฟร์พูดแล้วบอกให้แครอลใจ

เย็นๆลง

 

 

 

 

 

 

“ใช่ มาสายแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มาสักหน่อย”ฟางเดินมาพร้อมกระเป๋าก่อนที่จะพูด

 

 

 

 

 

 

“ฟาง เจมส์รักฟางนะ”เจมส์เห็นโทโมะที่มาช่วยฟางเก็บกระเป๋าก็รีบดึงฟางไปกอดแน่นแล้วจุบที่

หน้าผากแฟนสาวด้วยความรัก

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย น่ารำคายบอกลากันรักกันมากแบบนี้ไม่ต้องไปก็ได้นะ”แครอลอดแขวะฟางไม่ได้เมื่อเห็นภาพ

ความหวานของเมส์และฟางที่แสดงความรักต่อกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า แครอลไปกันเถอะเดี๋ยวเถีงDsช้าพอดี”โฟร์พูดก่อนท่ะเดินไปขึ้นรถกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้ามีเรื่องไม่ชอบมาพากลอย่าลืมใช้ของพวกนี้นะ”ทีเจพูดก่อนที่จะยื่นตุ๊กตาหมีตัวหนึ่งให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ต๊าย โตขนาดนี้ยังกอดตุ๊กตาหมี ปัญญาอ่อนชะมัด”เมื่อขึ้นรถแครอลก็อดแขวะไม่ได้ ฟางรำคาญ

ก่อนที่จะแกล้งหลับตาลงเพื่อไม่อยากมีเรื่องกับใครก่อนที่รถจะเคลื่อนออกไปแล้วมาถึง

วิทยาลัยDsในตอนหัวค่ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาซะเย็นป่านนี้เสียเวลาชะมัด วันนี้มีไก่งวงเป็นมื้อเย็นซะด้วย โอ๊ย รำคาญพวกมาสาย”แครอล

เดินบ่นเข้ามาในโถงกิจกรรมขนาดใหญ่เดินนำฟางและโทโมะที่ช่วยถือของมาที่โถง

 

 

 

 

 

 

“มาถึงแล้วสินะ โฟร์เดี๋ยวเธอพาเด็กใหม่ไปพักที่หอนอนของสาขาLiteratureที่ประตูตะวันตก

ชั้น3ด้วยนะ แล้วค่อยลงมาทานมื้อเย็นด้วยกันที่โต๊ะสาขาLiterature ชั้นมาดามแคทรีนอาจารย์

ของสาขาLiterature ยินดีที่ได้รู้จัก”หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาสั่งโฟร์ก่อนที่จะเดินเข้าไปในโรง

อาหารที่อยู่อีกประตู

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพรุ่งนี้เริ่มเรียนแล้วไม่เข้าใจอะไรถามพี่โฟร์ก็ได้นะเพราะพี่โฟร์เค้าเรียนอยู่

สาขาLiteratureเหมือนกับเธอ ส่วนชั้นเรียนสาขาDramaคนละสายเรียนกันนะ เอาของไปเก็บ

แล้วจะได้มาทานข้าวกัน”โทโมะพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องอาหารตามแครอลไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห ที่นี่ตกแต่งเหมือนกับปราสาทของตะวันตกเลยนะคะพี่โฟร์”ฟางเดินถือกระเป๋าตามโฟร์ขึ้นมา

ที่ทางไปหอนอนของสาขาLiteratureก็ทึ่งกับสถาปัตยกรรมตกแต่งแนวโกธิคตะวันตกของ

วิทยาลัยนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ทำเป็นตื่นตาไปเถอะ ยัยบ้านนอก”เขื่อนเดินเข้ามาพร้อมพรรคพวกแล้วหัวเราะเยาะฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนไม่ไปกินข้าวล่ะ มาทำไมแถวนี้”โฟร์เดินเข้ามาขวางไม่ให้เขื่อน แครอล และปลื้มเข้ามาหา

เรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่อยากกิน เพราะไหนๆเพื่อนใหม่จะมาเรียนที่นี่แล้ว ก็อดไม่ได้นี่นาที่อยากจะต้อนรับน้อง

ใหม่”เขื่อนพูดร้ายๆก่อนที่จะเดินมากระชากตุ๊กตาหมีของทีเจไปจากฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

ทันใดนั้นรองเท้าผ้าใบข้างหนึ่งถูกปามาใส่หัวเขื่อนอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย เจ็บนะยัยแก้วอยากมีเรื่องรึไง”เขื่อนหันไปโวยวายใส่สาวห้าวที่ยืนกอดอกมองอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย จะถอดรองเท้าเข้าหอนอน กระเด็นไปโดนได้ไงนะ”แก้วเดินเข้ามาหยิบรองเท้าตัวเองใส่อย่าง

ใจเย็นไม่เดือดร้อนอะไรเลย

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย เรียนอยู่Dramaแท้ๆคิดว่าเป็นประธานDsฝ่ายหญิงจะมาทำอะไรพวกเราได้งั้นหรอ อ๋อไม่สิ

อยากจะมาช่วยพี่สะใภ้เพื่อทำคะแนนให้โทโมะสินะ”แครอลยิ้มเยาะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“หุบปากไปเลยนะแครอล หึพวกเรียนMartial artsเค้าดีแต่ใช้กำลังสิท่ามันสมองเลยไม่ค่อยจะมี

เลยดีแต่ชอบหาเรื่องชาวบ้าน”แก้วย้อนใส่แครอลทันที

 

 

 

 

 

 

 

“หุบปากอยากเจอดีใช่มั้ยแก้ว”เขื่อนโวยวายจะเข้าไปเอาเรื่องซึ่งแก้วเองก็ไม่กลัวง้างหมัดจะชก

กลับเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว เฟย์เหนื่อยอ่ะเมื่อไหร่จะถึงหอนอนของสาขาArtล่ะ ร้อนก็ร้อนหิวก็หิวเนี่ย”เฟย์ลากกระเป๋าสี

แดงสดพลางถอดหมวกและแว่นกับแดดตามกระแสแฟชั่นจากกรุงเทพแล้วบ่นกับแก้ว

 

 

 

 

 

 

“มะ มนุษย์นี่มันหมายความว่ายังไงกัน”เขื่อนมองไปที่เฟย์ที่ยืนข้างแก้วก็อึ้งก่อนที่จะถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเชื่อละว่านายน่ะหัวขี้เลื่อยของจริง ลืมไปแล้วรึไงประธานDsฝ่ายชายและฝ่ายหญิงมีสิทธิ์ในการ

ส่งจดหมายของมิสเตอร์ฟอร์ตให้ผู้ที่เหมาะสมได้เข้ามาเรียนที่นี่ดังนั้น ป๊อปปี้เลือกแม่นี่เข้ามา ชั้นก็

เลือกเฟย์เข้ามาได้ไงล่ะเจ้าทึ่ม”แก้วกอดอกอธิบาย

 

 

 

 

 

 

 

“หึ มนุษย์ทั้งคู่แบบนี้ สนุกแน่ๆ”ปลื้มที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้นแล้วมองเฟย์ที่เดินเข้ามาใหม่แล้วยิ้มนิด

นึงซึ่งเฟย์เองก็ถูกใจกับหน้าตาที่น่ารักของปลื้มยิ้มกลับให้ปลื้มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“น้อยๆหน่อยเธอน่ะเด็กใหม่อย่ามาทำตัวแบบนี้”เขื่อนเห็นเฟย์ยิ้มให้ปลื้มก็รีบว่าก่อนที่จะเดินนำ

พรรคพวกตัวเองออกไปจากพวกของโฟร์และแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คือแก้วประธานDsฝ่ายหญิงและเรียนสาขาDramaที่อยู่หอนอนถัดจากพวกเราไปส่วนเธอคงจะ

เป็นเด็กใหม่ที่ชื่อเฟย์เรียนสาขาArtสินะยินดีที่ได้รู้จักจ้า”โฟร์พูดก่อนที่จะแนะนำตัวให้เฟย์และฟาง

รู้จักแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตรก่อนที่จะอธิบายถึงคาบเรียนแต่ละสาขาและสาขาต่างๆให้รุ่นน้องมาใหม่

อย่างฟางและเฟย์เข้าใจขณะที่จัดของเข้ากับหอนอน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวทุกคนไปทานข้าวเลยนะ เฟย์กับแก้วแอบทานจากข้างนอกมาแล้วอ่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะทุก

คน”เฟย์และแก้วบอกก่อนที่จะขอตัวแยกกลับหอนอนส่วนแก้วนั้นไปหอนอกสาขาต่างๆเพราะเธอ

คือประธานนั่นเอง

 

 

 

 

 

 

“แหม คนนี้น่ะหรอเด็กใหม่ น่ารักเหมือนกันนิ”ขณะที่โฟร์เดินพาฟางไปโรงอาหารก็ชะงักเมื่อเห็น

ธามไทที่ยืนกับครีมมี่และกรีนมองไปทางโฟร์และฟางแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรฟางนะ ฟางไม่ใช่ผู้หญิงที่นายจะมาข่มเหงเอาง่ายๆ”โฟร์ตกใจรีบปัดมือธามไทออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ที่ปัดมือแบบนี้เพราะเธอหึงสินะโฟร์”กรีนยิ้มเยาะก่อนที่จะพูดจี้ใจดำจนโฟร์กำมือแน่นแล้วเงย

หน้ามองธามไทที่กอดอกมองเธอแล้วยิ้มเยาะออกมาก่อนที่โฟร์จะรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรชั้นขอตัว”ฟางตกใจเมื่อเห็นโฟร์วิ่งหนีไปก็รีบปลีกออกไปจากพวกของธามไททันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ที่นี่มีแต่พวกแปลกๆทั้งนั้นชั้นจะอยู่รอดมั้ยเนี่ย”ฟางถอนหายใจพลางเดินบ่นมาตามระเบียง

หินที่เย็นเฉียบเพียงลำพังแล้วทอดมองไปทางบรรยากาศในตอนมืดของDsที่เป็นปราสาทหินเก่าๆ

สมัยโกธิคตั้งอยู่กลางหุบเขายิ่งทำให้บรรยากาศยิ่งน่ากลัวพิกล

 

 

 

 

 

 

“หึ ถ้าคิดว่าอยู่ที่นี่ไม่ได้ก็ไสหัวไปซะสิพวกชั้นต่ำสกปรก”เสียงพูดไม่พอใจพูดขึ้นว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

“นี่นายว่าใครกัน ปะ ป๊อปปี้”ฟางหันขวับไปตามเสียงแล้วว่าก่อนที่จะอึ้งแล้วเข่าอ่อนเมื่อเห็นคนที่ยืน

ตรงหน้า ผู้ชายคนนั้นก็คือป๊อปปี้เด็กหนุ่มข้างบ้านและอดีตแฟนเก่าของเธอที่ตายจากไป

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

ตอนนี้กลับมาถึงบ้านแล้ว แต่ยังมีเรื่องต้องทำเยอะเเยะ แต่ไงก็จะได้อัพเร็วขึ้นละน้าาา

 

 

อย่าพึ่งหายไปๆๆๆๆๆ