Welcome to dark side

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ อย่าเป็นอะไรนะเดี๋ยวชั้นจะช่วยออกมาเอง/ฟางพยายามดึงป๊อปปี้ออกมาจากเหล็กเดี๋ยวพี่

จะฆ่าไอ้พวกผีดิบนี้ฆ่าเวลาเอง”ฟางและโฟร์ที่อาศัยจังหวะตอนที่พรรคพวกตัวเองเริ่มสู้กับปิศาจ

กระทิงนั้นขึ้นมาช่วยป๊อปปี้ที่ถูกราวเหล็กเสียงที่แขนชั้น2ไปไหนไม่ได้โดยที่โฟร์ฆ่าพวกผีดิบที่เข้า

มาทำร้าย

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าร้องสิคนดีของป๊อป ป๊อปนี่แย่ชะมัดเลยนะที่ทำร้ายฟางจนร้องไห้อีกแล้วเดี๋ยวลูกก็ร้องไห้ตาม

หรอก ยิ่งร้องหน้ายิ่งแก่นะ”ป๊อปปี้เห็นคนรักใจเสียและร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นสภาพตัวเองก็ยิ้มและ

พยายามพูดให้ฟางไม่ให้ร้องไห้อีก

 

 

 

 

 

 

“คนบ้ายังจะพูดมาอีกนะ ทำไมไม่ตั้งสติให้ดีกว่านี้ นายพลังอ่อนกว่าแคทมาก นายตายไปแล้วชั้น

จะอยู่ยังไงล่ะ”ฟางโพล่งออกมาและค่อยๆดึงแขนป๊อปปี้ออกอย่างยากลำบากด้วยความกลัวชาย

หนุ่มะเจ็บ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะไม่ยอมตายหรอกนะ ถ้ายังไม่ได้แต่งงานกับเธอ ชั้นน่ะอยากมีลูกกับเธออีกหลายๆคนอยู่

นะ”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาอย่างดีใจที่ฟางพูดออกมาก็เอื้อมมือที่ไม่เจ็บมาปาดน้ำตาให้คนรักแล้วพูดข้าง

หูจนฟางหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

“ตาบ้า ลามก/โอ๊ยย”ฟางที่เขินจัดเผลอดึงแขนป๊อปปี้ขึ้นมาจนเลือดพุ่งท่ามกลางเสียงร้องของ

ป๊อปปี้ที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บ ก่อนที่ฟางจะฉีกชายกระโปรงตัวเองออกมาเพื่อห้ามเลือดและพัน

แผลเอาไว้ชั่วคราว

 

 

 

 

 

 

 

“อีกสักพัก ผู้คุมกฎในโลกคู่ขนานก็มาแล้ว ยอมจำนนซะเถอะแคท โทษหนักจะได้เป็นเบา”แก้วดึง

ดาบที่ประดับฝาผนังมาเป็นอาวุธและขู่แคท

 

 

 

 

 

 

 

“ในใจหรอว่าอยากจะให้ผู้ตรวจการจับชั้นไปลงโทษ เพราะถ้าจับชั้น ไอ้โทโมะผัวเธอก็โดนจับ

เพราะมันเองก็ฆ่าผู้บริสุทธิ์จำนวนมากเหมือนกัน”แคทยิ้มเยาะแล้วว่าแก้ว ทำให้แก้วและโทโมะ

ชะงักเงยหน้าสบตากันนิ่ง

 

 

 

 

 

 

“ถ้านั่นเป็นความผิดจริง กฎยังไงก็ต้องว่าตามกฎ แต่เธอฆ่าพ่อแม่ของป๊อปปี้ โทษเธอหนักกว่า

แน่”แก้วเบี่ยงประเด็นแล้วว่าแคทต่อ แคทพยายามขัดขืนแกะตัวเองออกจากหางของโทโมะ แต่โท

โมะไม่รอช้ากระชากปีกแคทออกมาข้างหนึ่งท่ามกลางเสียงกรีดร้องโหยหวนของแคท

 

 

 

 

“โทโมะทำเกินไปแล้วนะ/มันคือตัวต้นเรื่อง ใส่ร้ายทุกอย่างชั้นทำแบบนี้ไม่ดีรึไงเดี๋ยวมันก็หนี ชั้น

เปลี่ยนมาช่วยเพื่อเธอแล้วจะเอาอะไรอีก”แก้วรีบดุชายหนุ่มก่อนที่โทโมะจะสบถว่าแก้วกลับออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“แต่นายไม่ควรทำแบบนี้ นายทำร้ายใครอีกไม่ได้แล้ว ยิ่งนายทำนายก็ยิ่งเหมือนปิศาจร้ายเข้าไป

ทุกที/แล้วต้องทำยังไงเล่าเธอถึงจะกลับมารักชั้นเหมือนเดิม”แก้วว่าพร้อมกับโทโมะที่โวยวายเถียง

แก้ว

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่นี้ก็รู้แล้วล่ะว่าชั้นไม่ควรจะกลับไปรักนายอีก/แต่ชั้นรักเธอนะแก้ว รักแค่

เธอคนเดียวเท่านั้น”แก้วเหลอเบือนหน้าหนีแล้วพูดว่าโทโมะ ทำให้ชายหนุ่มลดแรงทำร้ายแคทแล้ว

พูดออกมา พลางมองแก้วด้วยสายตาเศร้าที่เห็นคนที่เขารักที่สุดยังคงปฏิเสธความรักเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะระวัง”ฟางที่หันไปเห็นเงาดำกระโดดมาจากคานเหล็กที่หลังคา

 

 

 

 

 

 

 

 

ฉึก

 

 

 

 

 

 

แต่ช้าไป เมื่อโทโมะหันไปตามที่ฟางร้องถูกมีดเล่มหนึ่งเสียทะลุอกข้างซ้ายจนมิดด้ามต่อหน้าต่อตา

แก้ว ฟาง โฟร์และป๊อปปี้ที่กำลังฟื้นตัว

 

 

 

 

 

 

“ไม่!!!!!!”โฟร์ที่วิ่งมาหาน้องชายกรีดร้องออกมาพร้อมกับแก้วที่หันมาเห็นภาพนั้นพอดี โทโมะ

ค่อยๆทรุดลงไป โฟร์โกรธจัดมองทอมที่เป็นผู้ทรยศป๊อปปี้เป็นปิศาจค้างคาวคล้ายกับแวมไพร์ ยิ้ม

เยาะอย่างสะใจก็พุ่งเข้าไปจะจัดการแต่ทอมกลับตวัดแขนซัดใส่โฟร์จนกระแทกเสาและแน่นิ่งไป

 

 

 

 

 

 

“พอมีเมียเป็นมนุษย์นี่ก็กลายเป็นง่อยไร้ความสามารถเลยนะครับนายน้อย ไม่แปลกที่เพื่อนที่คอบ

ปกป้องจะเข้ามาช่วย แต่ไอ้พวกที่ออกโรงปกป้องคงจะตายเปล่าเมื่อผู้นำตัวเองอ่อนแอ”ทอมพูด

ออกมาอย่างสะใจหลังจากที่เขาดูทุกอย่างในDSเงียบๆ

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ขอบคุณทอมเหมือนกันจะที่ช่วยให้ชั้นจัดการไอ้อดีตคู่หมั้นชั่วๆนี่ได้ ถือว่าเราตกลงป็นคู่ธุรกิจ

ที่สมเหตุสมผลแล้วนะ นายได้ที่นี่ ส่วนชั้นได้ล้างแค้น แล้วฆ่าไอ้คู่รักคู่นี้ไม่เหลือซาก”แคทที่ถูก

ปล่อยเป็นอิสระเดินมาอยู่ข้างทอมแล้วพูดขึ้นพลางมองไปที่พวกเขื่อนด้านล่างที่เริ่มแย่ เพราะสู้กับ

ปิศาจกระทิงข้างล่างเท่าไหร่ก็ไม่สามารถเอาชนะได้ ก่อนจะเบะปากมองฟางที่ร้องไห้ข้างๆป๊อปปี้

อย่างหมั่นไส้ มองแก้วที่พยายามประโทโมะที่หายใจรวยรินและโฟร์ที่พยายามคลานเอาตัวเองมา

หาน้องชายอย่างสมเพช

 

 

 

 

 

 

 

“ใครว่าชั้นอ่อนแอ เพื่อนชั้นพี่น้องชั้นจะไม่มีใครตายฟรีเพราะไอ้พวกทรยศอย่างแก”ป๊อปปี้เดือดจัด

ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นพุ่งเข้าไปสู้กับทอมทันที

 

 

 

 

 

 

“แข็งใจไว้นะโทโมะ เดี๋ยวชั้นจะห้ามเลือดให้เอง”แก้วร้องไห้ออกมาและพยายามห้ามเลือดที่ไหล

ออกมาไม่หยุดที่อกซ้ายโทโมะ ชายหนุ่มมองร่างบางที่ร้องไห้เพราะเขาก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนแรง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คือปลากการฆ่าพวกบริสุทธิ์ก่อนถึงฆาตสินะเลยต้องมาตายอย่างอนาถอย่างนี้/ไม่นะโทโมะนาย

ห้ามตายนะ ถ้านายตายไปแล้วชั้นจะอย่กับใครล่ะ”โทโมะพูดอย่างอ่อนแรงทำให้แก้วใจเสียกว่าเดิม

เริ่มสะอึกสะอื้น

 

 

 

 

 

 

 

“5555จุดจบของปิศาจผู้โง่เขลาบูชาความรักก็คือความตาย ถ้านายไม่โง่ทำทุกอย่างเพื่อนังแก้วล่ะ

ก็คงไม่มานอนตายแบบนี้หรอก จะโทษใครไม่ได้นะนอกจากโทษตัวเอง/เงียบไปเลยนะแคท นี่ชั้น

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่น่ะหรอ ผู้หญิงที่เคยได้ชื่อว่าเหมาะสมกับป๊อปปี้ทุกอย่างแต่ที่จริงแล้วจิตใจ

เหี้ยมโหด ทรยศได้แม้แต่พวกเดียวกัน ฆ่าได้ไม่เว้นแม้แต่ผู้มีพระคุณ เธอนี่เลวจนเกินนรกจะส่ง

มา”แคทมองไปที่โทโมะและแก้วก็รู้สึกสมน้ำหน้าและพูดาเยาะเย้ยทั้งคู่ก่อนที่ฟางที่พยายามช่วย

ป๊อปปี้ก็ว่าให้แคทอย่างไม่กลัว

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

แคทไม่รอช้าเดินตรงเข้ามากระชากร่างบางของฟางขึ้นมาตบจนล้มคว่ำก่อนที่จะจิกผมฟางแล้วลาก

ออกมาจากป๊อปปี้ที่เจ็บตัวอยู่

 

 

 

 

 

 

“เป็นแค่มนุษย์แล้วยังมาทำปากดีอีกนะ จำไว้ว่าวันนี้คือวันตายของแก2แม่ลูก”แคทพูดก่อนที่ง้าง

มือเตรียมควักหัวใจของฟางออกมา

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

 

ตอนนั้นเอง ป๊อปปี้ที่ใช้แรงเฮือกสุดท้ายของตัวเองพุ่งชนแคทจนกระเด็นไปคนละทาง ก่อนที่จะยืน

จังก้าเตรียมปกป้องฟาง

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ระวัง”ฟางตกใจเมื่อทอมอาศัยจังหวะตอนที่ป๊อปปี้พุ่งจะไปจัดการแคท จะทำร้าย ฟางรีบร้อง

ห้ามแล้วเอาตัวเข้าบังป๊อปปี้

 

 

 

 

 

ฮึก

 

 

 

 

 

 

 

ร่างบางของฟางทรุดลงไปกองกับพื้นเมื่อถูกทอมกระซวกกรงเล็บเข้าที่หน้าท้อง ป๊อปปี้แทบช้อค

เมื่อเห็นฟางถูกทำร้ายตรงหน้า

 

 

 

 

 

 

 

“ช่วยไม่ได้อยากจะโง่เอาตัวมาบังทำไม ตายๆไปซะก็ดี ทายาทจองแกจะได้ตายๆไปพร้อมแม่ของ

มัน”ทอมหัวเราออกมาอย่างสะใจเมื่อเห็นฟางกระอักเลือดและมีเลือดไหลออกมาตามหว่างขา

 

 

 

 

 

 

“แก อย่าอยู่เลย ไอ้ชั่ว”ป๊อปปี้หันขวับไปมองตาแดงก่ำเป็นสีเลือดด้วยความโกรธจัดก่อนที่จะพุ่ง

เข้าไปทำร้ายทอมอย่างบ้าคลั่ง

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ปิศาจกระจอกงอกง่อยอย่างแกจะทำอะไรชั้นได้ ไม่มีปีก ไม่มีหัวที่แข็งแรงที่จะสู้ชั้นได้ จะบีบก็

ตายจะคลายก็รอด”ทอมที่ถูกป๊อปปี้คร่อมชกรัวก็ถีบปิศาจหนุ่มจนล้มแล้วพูดอย่างสะใจป๊อปปี้เจ็บใจ

แล้วหันไปมองที่ฟางที่นอนมองป๊อปปี้ที่เจ็บตัวแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงแม้ร่างกายชั้นสู้แกไม่ได้แต่ถ้าแกทำคนที่ชั้นรักแบบนั้น ชั้นก็ไม่ยอมแกเหมือนกัน”ป๊อปปี้ว่าก่อน

ที่จะพุ่งเข้าไปสู้กับทอมอย่างไม่กลัวตาย แคทจะตกใจแล้วรีบจะหาทางเอาตัวรอด แก้วรีบยืนมา

ขวางไม่ให้ไป

 

 

 

 

 

 

 

“คิดหรอว่าจะทำอะไรชั้นได้อีแค่ปิศาจไม่มีพลังแบบแก/แก้วทำไม่ได้แต่ชั้นทำได้”แคทยิ้มเยาะ

เพราะรู้ดีว่าแก้วไม่มีพลังอีกต่อไปแล้ว แต่ไม่ทันขาดคำ โฟร์ที่แอบมาด้านหลังตวัดดาบที่หล่นแถว

นั้นแทงทะลุอกของแคทจนหัวใจหลุดออกมาตรงเท้าแก้ว

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่จริง ชั้นต้องเป็นอมตะนิทำไมถึงได้”แคทอึ้งเมื่อถูกโฟร์จัดการก็รับพูดก่อนที่จะทรุดลงไป

แก้วไม่รอช้า เดินไปคว้าหัวใจที่หล่นลงมาแล้วบี้ให้แหลกคามือ ก่อนที่โฟร์จะตวัดดาบตัดคอแคท

และร่างของปิศาจสาวแตกสาวทันที

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะเธอได้เลือดมากเจ้าของโดยไม่เต็มใจน่ะสิ เลยต้องเป็นแบบนี้ บสักทีนะยัยงูพิษ”โฟร์พูด

นิ่งๆก่อนที่จะมองร่างที่สลายของแคทไปแล้วรีบวิ่งไปหาโทโมะที่นอนอาการสาหัอยู่พร้อมกับแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะแข็งใจอีกนิดนะ เดี๋ยวชั้นจะพานายไปจากที่นี่ นายจะต้องหาย”แก้วพูดก่นที่จะช่วยกัน

ประคองโทโมะออกไปพร้อมกับโฟร์

 

 

 

 

 

 

 

“พวกเราจัดการไอ้พวกนั้นสำเร็จแล้วนะโฟร์ เห้ยทำไมโทโมะอาการแย่แบบนี้”ธามไทวิ่งนำพวก

ของตัวเองหลังจากกำจัดปิศาจได้สำเร็จแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพของโทโมะที่อาการแย่ เขื่อน

และปลื้มเห็นป๊อปปี้ที่กำลังสู้อยู่กับทอมและฟางที่นอนหายใจโรยรินก็รีบไปประคองฟาง

 

 

 

 

 

พรึบ

 

 

 

 

 

 

แต่แล้วทอมที่ง้างะชกป๊อปปิ้อีกครั้งต้องกระเด็นติดข้างฝาผนังเมื่อแสงสีขาวสาดทั่วร่างของป๊อปปี้

ก่อนที่ปีสีขาวจะกางออกมาจากแผ่นหลัง จังหวะนั้น ที่ทอมเผลอ ป๊อปปี้ก็พุ่งออกมาจากแสงสีขาวที่

สว่างสาดทั่วร่างสูงก่อนที่จะคว้าดาบที่หล่นแถวนั้น หมายจะแทงเข้าที่อกซ้าย แต่ทอมไหวตัวทัน

หลบทำให้โดนเสียบเข้าที่หัวไหล่

 

 

 

 

 

 

“ถ้าหัวใจของทายาทมิสเตอร์ฟอร์ตแข็งแรงพอแม้จะไม่ใช่ทายาทที่สืบโดยสายเลือดโดยตรงแต่ยัง

ไงก็คือทายาทที่เหมาะสม และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ร่างที่แท้จริงก็จะกลับคืนอีกครั้งส่วนปิศาจชั้น

ติ่ตอกุศลอย่างแก โทษสถานเดียวคือตายซะ”เขื่อนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดรีบพูดก่อนที่จะยิ้มออก

มา

 

 

 

 

 

 

ฉับ

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ไม่รอช้า ดึงดาบที่ล้อคตัวทอมไว้แล้วจัดการตัดคอของทอมก่อนที่ร่างปิศาจจะสลายหายไป

ต่อหน้าต่อตา ป๊อปปี้ถอนหายใจเมื่อทุกอย่างจบแล้วก่อนจะรีบวิ่งกลับไปดูอาการของฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป ทำไงดี ชีพจรของฟางเริ่มเต้นช้าลงเรื่อยๆแล้ว”ปลื้มวัดชีพจรที่ข้อมือร่างบางก็พูดขึ้นทำให้

ป๊อปปี้ใจเสียมองฟางที่เริ่มหายใจโรยรินอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

ในส่วนของความสะใจของไรเตอร์ คือการทำให้ตัวละครเจ็บ5555555

 

 

บอกเลย ตอนหน้าเจ็บกว่าเดิมแน่ เพราะไรเตอร์โรคจิต ชอบทารุณตัวละครและคนอ่าน

 

 

 

จะจบแล้วๆๆๆๆๆ