Under my skin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันจะมาไปแล้วนะ ไปช่วยพี่ฟางกันเถอะค่ะ/อย่าพึ่งนะเฟย์ ขืนพรวดพราดไปตอนนี้มีหวัง แผนที่

ป๊อปมันวางไว้ก็แตกกันหมดพอดี”เฟย์ที่แอบอยู่กับพวกของเขื่อนอยู่ก็ร้อนใจอยากไปช่วยญาติสาว

แต่เขื่อนรีบห้ามแฟนสาวไว้

 

 

 

 

“ทำไมล่ะพวกเรามีกันตั้งหลายคนในนั้นมีแค่2เราจะกลัวทำไม”เฟย์ร้อนใจก็ว่ากลับ

 

 

 

 

 

“ใช่ พวกนั้นมีแค่2แต่อย่าลืมสิ ในนั้นมีฟางกับป๊อปปี้ ลำพังไอ้ป๊อปอ่ะไม่เป็นไร แต่ฟางกำลังท้อง

ถ้าพวกนั้นโกรธแล้วทำร้ายฟางกับลูกในท้องล่ะจะว่ายังไง พี่รู้ว่าเราน่ะอยากช่วยพี่สาวแต่ต้องใจเย็น

ตั้งสติก่อนนะเฟย์”เขื่อนอธิบายให้แฟนสาวเย็นลงจนเฟย์ยอมนั่งลงข้าวแฟนหนุ่มตามเดิม

 

 

 

 

 

 

“เออดีเนาะ เมื่อก่อนเขื่อนน่ะร้อน พอมีแฟนเป็นยัยเฉิ่มนี่จริงๆง คาสโนว่าฉายาแรดต้องกลายเป็น

หมีจำศีลไปเลย”จินนี่พูดพลางมองนิสัยที่เปลี่ยนไปของเฟย์และเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“แล้วเธอไปยุ่งอะไรกับเค้า หึ อยากมีคนที่อยู่ข้างๆกันไปแบบพวกชั้นแล้วล่สิ งี้ล่ะนิสัยแย่ไม่แปลก

ที่ไม่มีผู้ชายที่ไหนจะทน/ใช่ เลวแล้วไง ถ้าอยากจะช่วยก็ช่วยไปนะ ชั้นไม่อยากจะเสี่ยง มาด้วยก็

เสี่ยงตายพอแล้ว ชั้นจะไปนอนรอในรถแล้วกัน”กวินหมั่นไส้จินนี่อดแขวะไม่ได้จนจินนี่ถอนหายแล้ว

เดินหนีไปที่รถ กวินเหล่อมองตามจินนี่นิดนึงก่อนที่จะกดโทรศัพท์โทรออกตามตำรวและพิม

ข้อความตอบแฟนสาวระหว่างรอ

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ว่าเฟย์ไปหาพี่พ้อยท์กับพี่ปั้นจั่นดีกว่า”เฟย์เห็นท่าทีที่กวินยังแอบเป็นห่วงจินนี่อยู่ลึกๆก็ไม่

พอใจเล็กน้อยก่อนที่จะย่องไปหาพ้อยท์และปั้นจั่นที่อยู่ตรงทางออกอีกทางโดยมีเขื่อนเดินตามไป

ติดๆ

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”กวินมองตามเฟย์ไปก็รู้ดีว่าเฟย์คงไม่พอใจที่เขาลากจินนี่มาด้วยตลอดแบบนี้แน่ๆ นั่นสินะ

ทั้งๆที่เขาและจินนี่เคยพลาดมีอะไรกันมาก็จริงแต่เขาคบเอพริลไปแล้ว และเอพริลก็ไม่ใช่คนที่เลว

ร้ายอะไร เขาควรจะมีแค่เอพริลสิ ทำไมเขาต้องห่วงใยจินนี่แบบนี้นะ

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

 

 

 

 

“จินนี่ ทำไมเธอมาอยู่ที่นี่ได้”ทางด้านพิมที่เดินมาเปิดประตูบ้านเบิกตาโพลงเมื่อได้เห็นหน้าเพื่อน

รักอย่างจินนี่มาหาเธอที่นี่ได้

 

 

 

 

 

 

“ก็เราโทรหาพ่อของพิม พ่อของพิมบอกว่าพักฟื้นที่นี่นิ เราเลยอยากมาเยี่ยม ที่นี่ใช่มั้ย บ้าน

ชานเมืองของตายายพิมที่พิมเคยบอกว่าชอบมาวิ่งเล่นตอนเด็กๆ”จินนี่ยิ้มหวานก่อนที่จะทำทีมอง

ไปรอบๆบ้านด้วยความสนใจก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน พิมตกใจและหัวเสียแต่ทำอะไรได้ เพราะเธอ

ตลอดเวลาไม่เคยขัดเพื่อนสาวคนนี้เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วคุณลุงไปไหนล่ะ จินนี่เอาของเยี่ยมมาเยี่ยมด้วยนะ”จินนี่ยิ้มหวานก่อนที่จะชูกระเช้าผลไม้ขึ้น

มาให้ดู

 

 

 

 

 

 

“สงสัยอยู่ข้างบนน่ะ รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพิมไปตามคุณพ่อมาหา”พิมอึกอักก่อนที่จะตอบ ในใจ

ว้าวุ่นคิดถึงฟางที่นอนสลบและป๊อปปี้หญิงที่ถูกจับมัดด้านบน เมื่อพิมขึ้นไปบนห้องแล้ว จินนี่ก็ไม่รอ

ช้า รีบเดินไปตามห้องต่างๆเพื่อตามหาป๊อปปี้หญิงและฟาง แล้วยิ้มออกมาเมื่อเห็นรองเท้าส้นสูงของ

ป๊อปปี้หญิงข้างหนึ่งหล่นอยู่ในห้องก็รีบถ่ายไว้ก่อนที่จะส่งเข้าไปที่มือถือของพ้อยท์เพื่อนำเป็นชิ้น

หลักฐานที่จะส่งให้ตำรวจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำอะไรอยู่น่ะจินนี่”ก่อนที่จินนี่จะทำอะไรต่อไป พิมที่เดินลงมาเห็นท่าทางลับๆล่อๆของพิมก็พูด

ขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ จะปอกผลไม้น่ะเลยจะมาหามีด จริงสิ เห็นรถยนต์ของ2ป๊อปที่ข้างบ้านนี้ พวกเค้ามาเยี่ยมคุณ

ลุงเหมือนกันหรอ ไปไหนซะล่ะจะได้ชวนกันมากินผลไม้”จินนี่พูพลางเปลี่ยนประเด็นโดยไม่รู้เลยว่า

พิมที่อยู่ด้านหลังคว้าแจกันมาฟาดลงที่ท้ายทอยจนจินนี่ทรุดลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทะ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย/พิม นี่มันอะไรกันทำร้ายจินนี่ทำไม”จินนี่ปรือตามองพิมที่ยืนอยู่ด้วย

ความเสียใจไม่คิดว่าเพื่อนสนิทจะทำร้ายกันได้ลง ก่อนที่ป๊อปปี้ที่ได้ยินเสียงดังก็รีบวิ่งลงมาจากชั้น

บนแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นพิมทำร้ายจินนี่อยู่

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าสะเออะมาที่นี่เองไม่เข้าเรื่อง อย่าคิดนะว่าชั้นไม่รู้ว่าแกน่ะติดต่อกับกวิน มีหรอว่าแกจะไม่

รายงานเรื่องนั้นให้ผัวแก อ้อ โทษทีนะที่ต้องพูดจริงๆ เพราะชั้นจะบอกอะไรไว้ให้นะเรื่องของแกกับ

กวินน่ะ ไม่ใช่ความลับแล้วล่ะเพราะชั้นรู้ตั้งนานแล้ว หึ ไฮโซทำตัวมั่วสำส่อนไม่เว้นแม้แต่เพื่อนตัว

เอง”พิมพูดขึ้นอย่างสะใจ ป๊อปปี้ทนต่อไปอีกไม่หวที่เห็นเพื่อนของตนเองถูกทำร้ายก็รีบไปประคอง

ร่างบางให้ลุกขึ้น

 

 

 

 

 

กริ๊ก

 

 

 

 

 

 

แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะประคองจินนี่ ปืนด้ามหนึ่งก็ปลดเซฟปืนและจ่อเข้าที่ขมับชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมคุณลุงถึงเดินได้ไหนว่าคุณลุงป่วย/โอ๊ย สงสัยจะมีดีแค่รวยดีแต่ผลาญเงินพ่อแม่ไปวันๆ ไม่

เอะใจเอาซะเลยว่าสิ่งที่ชั้นพูดมันเป็นเรื่องโกหก แต่ก็เอาเถอะนะ ทำตัวน่าสงสารยอมเป็นเบ๊แกเพื่อ

จะได้อยู่ในกลุ่มเพื่อนไฮโซมีหน้ามีตากับเค้าบ้าง ต้องทนเป็นสาวใสซื่อเพื่อให้แกไว้ใจ ทนให้แก

โขกสับสารพัด แต่ก็นะ ชั้นกะสงเคราะห์แกไว้ชีวิตแก เอาแกไปขายซ่องพร้อมกับนัง2คนนั่นแล้วกัน

หัดทำมาหากินซะบ้าง ป๊อปคะ ถ้าเราอยากจะอยู่ด้วยกันก็ปล่อยมัน มันเป็นเสี้ยนหนามหัวใจของ

ความรักเรานะ”พิมแผดเสียงว่าและเผยธาตุแท้ออกมาทำให้ป๊อปปี้และจินนี่อึ้งไม่คิดว่าสาวน้อย

เรียบร้อยอ่อนโยนแบบพิมแท้จริงจะเป็นคนแบบนี้งั้นรึ

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปล่อยมันเดี๋ยวนี้ รึว่าป๊อปจะทรยศ/เป็นไงล่ะนังพิมดูผัวแกสิ มันเห็นคนอื่นดีกว่าแกนะตอน

นี้”พิมโวยวายเมื่อป๊อปปี้ไม่ยอมปล่อยจินนี่ก่นที่พ่อของพิมจะตวาดใส่ลูกสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย พ่อไม่ต้องมาว่าชั้น อย่างน้อยป๊อปเค้าก็สัญญกับชั้นแล้วว่าเราะอยู่ด้วยกัน อีหน้าไหนจะมา

พรากไม่ได้เด็ดขาด อีพวกเสี้ยนหนามหัวใจน่ะชั้นนี่ล่ะจะกำจัดให้หมด”พิมโวยวายเถียงพ่อตนเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็ยากหน่อยแล้วกันเพราะเสี้ยนหนามหัวใจแบบชั้นน่ะขุดยาก”แต่ก่อนที่พิมจะพูดอะไรต่อ ฟาง

ที่ย่องลงมาคว้าเอาไม้ถูพื้นมาเป็นอาวุธแล้วฟาดลงใส่พิมอย่างแรงจนพิมทรุดลงไป ฟางไม่รอช้า

หยิบมีดที่จินนี่ใช้ปอกผลไม้มาเป็นอาวุธแล้วจับตัวพิมเป็นตัวประกัน

 

 

 

 

 

 

“แกหลุดมาได้ยังไงชั้นล่ามโซ่แกไว้นิ หรือว่าป๊อป”พิมพูดแล้วมองไปที่ป๊อปปี้ที่เฝ้าฟาง ฟางยักคิ้ว

ออกมากวนๆนิดนึงแล้วคิดถึงเมื่อกี้ที่ธอแกล้งเป็นลมแล้วมานอนบนเตียงก่อนที่ป๊อปปี้จะแอบเข้ามา

ข้างในแล้วปลดโซ่ที่ล่ามไว้ออกให้แล้วจูบที่หน้าผากทำให้ฟางรู้ว่าป๊อปปี้ไม่มีเจตนาทำร้ายเธอก่อน

ที่ฟางจะตื่นและอาศัยจังหวะที่พ่อของพิมที่เฝ้าด้านนอกตามลูกสาวตัวเองลงไปแล้วเธอก็รีบไป

ปล่อยตัวป๊อปปี้หญิงที่ถูกขังอีกห้องก่อนที่จะตัดสินใจเดินลงไปเพราะเห็นป๊อปปี้กับจินนี่กำลังแย่

 

 

 

 

 

 

“เพราะแกนังพิมอีลูกโง่อยากจะเอาผัวเข้ามาทำไม เห็นมั้ย มันไม่ได้รักแก ไอ้ผู้ชายกะล่อนแบบนี้

มึงยังจะเชื่อมันอีก เพราะแกที่จมปลักรักมันคนเดียวทำให้ชั้นต้องเดือดร้อน ถ้าแกไปจับผู้ชายรวยๆ

คนใหม่นะป่านนี้แกกับชั้นคงไม่ต้องกลายเป็นแบบนี้เสียแรงที่เก็บแกมาเลี้ยงข้างถนน แกมันโง่มิน่า

ล่ะพ่อแม่แท้ๆแกถึงทิ้งแกไว้ข้างถนน อย่าอยู่เลยนังเด็กอกกตัญญู/คุณลุงอย่าทำพิม”พ่อของพิม

เดือดจัดเมื่อเห็นว่าสุดท้ายป๊อปปี้ก็เลือกที่จะช่วยฟางก่อนที่จะสบถออกมาอย่างหัวเสียพร้อมกับ

หลุดเล่าเรื่องราวทุกอย่างออกมาทำให้พิมอึ้งเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ใช่ลูกแท้ๆก่อนที่จะกรีดร้องออกมาจน

พ่อของพิมรำคาญแล้วชักฝืนออกมาหมายจะยิงพิมที่ถูกฟางจับเป็นตัวประกันซะเพื่อเอาตัวรอดหนี

ไปคนเดียว ป๊อปปี้ตกใจรีบผละออกจากจินนี่แล้วเอาตัวเข้าบังกระสุนแทนพิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ กรี๊ดดดด”พิมที่เห็นป๊อปปี้พูดยิงต่อหน้าเพราะปกป้องเธอก็กรีดร้องออกมา เช่นเดียวกับฟาง

ที่ผละออกมาจนพิมช๊อค ก่อนที่จะคว้ามีดที่หล่นข้างๆขึ้นมาหมายจะไปแทงพ่อตนเอง ด้วยอาการ

เสียสติที่ช้อคเห็นคนที่รักนอนจมกองเลือด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฆ่าป๊อปปี้ทำไม กรี๊ดด/อีพิม อีโง่หลงผู้ชาย แกจะฆ่าพ่อแท้ๆรึไง”พิมเสียสติก่นที่จะคว้ามีดมาไล่

พ่อตัวเอง ซึ่งพ่อของพิมตกใจและพยายามหนีไปมาแล้วว่าก่อนที่จะอาศัยจังหวะที่พิมเผลอตะครุบ

แล้วหมายจะยิง

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

 

 

แต่ก่อนที่พ่อของพิมจะทำอะไร เสียงปืนก็ดังขึ้น กวินและพวกของพ้อยท์ที่รวมกันแล้วเข้ามาใน

บ้านหลังจากได้ยินเสียงปืนยิงพ่อของพิมจนขาดใจตายต่อหน้าพิม ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของพิม

ที่ร้องออกมาก่อนที่จะผลักร่างของพ่อเลี้ยงตัวเองแล้วคว้ามีดที่วางข้างๆเมื่อกี้นี้ออกมาเป็นอาวุธแล้ว

มองทุกๆคนที่เข้ามาในบ้านด้วยสายตาหวาดกลัว

 

 

 

 

 

 

 

“พิมอย่าวิ่งนะตั้งสติไว้ ไม่มีใครทำร้ายเธอแล้ว/ไม่ต้องมายุ่งพวกแกเป็นพวกอีฟาง พวกแกฆ่า

ป๊อปปี้ไปแล้ว แกจะฆ่าชั้น แกจะฆ่าชั้น กรี๊ดดด”เขื่อนที่วิ่งตามพิมไปทางหลังบ้านพร้อมกับตำรวจ2-

3นายก็พยายามเกลี้ยกลิ่มให้พิมได้สติแต่พิมตอนนั้นที่ทั้งเสียขวัญและช้อคก็ตวาดก่อนที่จะกรีด

ร้องแล้ววิ่งไปที่ท้องถนนก่อนที่พวกเขื่อนจะวิ่งตามไปคว้าตัวแต่ช้าไปเสียแล้วพิมถูกรถยตน์คันหนึ่ง

ชนและนอนจมกองเลือดอยู่ข้างถนนแน่นิ่งไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษนะที่คิดแผนแผลงๆออกมาแล้วไม่บอกฟาง ทำให้ฟางร้องไห้เสียใจแบบนี้/คนบ้า อย่า

เป็นอะไรนะ ตอนนี้ตำรวจมาแล้วเดี๋ยวสักพักเฟย์กับเขื่อนจะไปตามรถพยาบาลมาแล้ว”ทางด้าน

ป๊อปปี้มองร่างบางของฟางที่ประคองกอดตัวเองแน่นก็ยิ้มแล้วพูดขึ้นก่อนที่ฟางจะพูดขึ้นแล้วน้ำตาก็

ไหลออกมา ป๊อปปี้มองฟางแล้วยิ้มก่อนที่จะเอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้ร่างบางแล้วเอามือลูบที่หน้าท้อง

นูนของฟางอย่างเบามือ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะพี่ป๊อป ฟางกำลังโกรธพี่อยู่ พี่ห้ามตายนะ เพราะพี่ต้องง้อฟางอยู่ไม่งั้นนะ ฟางจะ

หนีไปกับลูกแน่ คนบ้า”ฟางพูดต่อแล้วร้องไห้แยเหมือนกับเด็กเช่นเดียวกับกวินที่เห็นสภาพจินนี่ก็

รีบอุ้มออกไปเพื่อพาร่างบางไปส่งโรงพยาบาลโดยที่เฟย์มองแล้วอึ้งไม่คิดว่ากวินจะห่วงใยยัยตัวร้าย

อย่างจินนี่ถึงขนาดนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าพึ่งมาเพ้อหากันแบบนี้ไปหน่อยเลยน่า ถ้ามัวแต่เพ้อแบบนี้เดี๋ยวป๊อปปี้ก็ไม่รอดกันพอดี ปั้นจั่น

รีบประคองป๊อปปี้เร็ว แล้วรีบไปส่งโรงพยาบาล”พ้อยท์มองป๊อปปี้และฟางก็พูดขึ้นก่อนที่จะสั่งให้

ปั้นจั่นพาป๊อปปี้ไปโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

 

ถึงจะท้องฟางก็ยังคงความแสบไว้นะจ้ะ ที่แน่นิ่งไปน่ะ เอ๊ะๆ พิมจะตายรึเปล่าน้ออออ