Under my skin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมป๊อปถึงพูดแบบนั้นล่ะ ทั้งๆที่ฟางเค้าท้องอยู่นะ ท้องกับลูกของป๊อปไง”แม้ว่าพิมที่ดีใจกับสิ่ง

ที่ได้ยินก็ตามแต่แกล้งทำเป็นถามต่อด้วยสีหน้าตกใจ

 

 

 

 

“ก็ไม่ทำไมล่ะพิม พิมลืมที่ป๊อปบอกไปแล้วรึไง ว่าถึงแม้ป๊อปจะมีใครมามากมายมันก็เป็นแค่ของ

เล่นฆ่าเวลาแต่ผู้หญิงที่เป็นที่1ในใจของป๊อปคนเดียวเท่านั้นก็คือพิมคนเดียวเท่านั้น”ป๊อปปี้ยิ้มก่อน

ที่จะวางมือถือไว้ที่โต๊ะแล้วเดินไปหาพิมพร้อมกับลูบแก้มนวลของพิมอย่างเบามือก่อนบรรจงจูบลงที่

หน้าผากมนของพิม

 

 

 

 

“ฮึก ป๊อป พิมคิดไว้อยู่แล้วจริงๆด้วยว่าป๊อปยังรักพิมจริงๆไม่ใช่รักฟางไปแล้ว”พิมร้องไห้ออกมา

พร้อมโผเข้ากอดคนรักแน่นด้วยความดีใจ

 

 

 

 

“อื้อ อย่าร้องเลยนะครับที่รักของป๊อป ป๊อปกลับมาแล้วนะคนดี ขอโทษนะที่ทำให้พิมไม่เชื่อใจและ

เสียใจ แต่ป๊อปเลือกพิมนะครับ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่จะเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาก่อนที่จะบรรจงจูบพิมอีก

ครั้งแล้วดันร่างบางลงไปนอนกับเตียงก่อนที่จะบรรเลงเพลงรักให้กับหญิงสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันนี่เธอร้องไห้ทำไมฟาง/พี่ป๊อป พี่ป๊อปเค้าอยู่กับพิม และเค้าก็บอกรักกัน เค้าร่วมมือกับพิม

ทำลายชั้น ฮึกฮือๆ”ทางด้านฝั่งฟางป๊อปปี้หญิงแปลกใจรีบถามหญิงสาวก่อนที่ฟางจะรีบวางสายแล้ว

ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจกับสิ่งที่ได้ยิน

 

 

 

 

 

 

“บ้าน่า ไม่จริงหรอก บางทีพี่ป๊อปอาจจะไม่ได้หมายความอย่างที่เธอได้ยินนะ/ได้ยินชัดเจนขนาด

นั้นว่าถึงแม้พี่ป๊อปมีใครมามากมายมันก็เป็นแค่ของเล่นฆ่าเวลาแต่ผู้หญิงที่เป็นที่1ในใจของพี่ป๊อป

คนเดียวเท่านั้นแล้วชั้นล่ะ ฮือๆ ชั้นคงเป็นแค่ทางผ่านของเค้าที่พลาดท่าจนเกิดท้องมาสินะ

ฮือๆ”ป๊อปปี้หญิงพยายามอธิบายให้ฟางฟังแต่ฟางส่ายหน้าแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจและ

ไม่รับฟังอะไรอีกแล้ว

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

“นี่ หัดฟังคนอื่นบ้างสิยะ เนี่ย เป็นซะแบบนี้ไม่แปลกใหรอกถ้าพี่ป๊อปจะไปหาพี่พิมจริงๆ เธอช่วย

ฟังได้มั้ย ว่าเธอคือเมียและแม่ของพี่ป๊อป ทำไมเค้าถึงจะไม่รักเธอล่ะ/ก็เค้าพูดว่าเค้าเบื่อชั้น เค้ารัก

เค้าแคร์พิมฮือๆ”ป๊อปปี้หญิงตบหน้าฟางให้เธอได้สติเพราะเห็นร่างบางไม่ยอมรับฟังอะไรเธอเลย

ก่อนที่จะพูดเตือนสติ ฟางนิ่งฟังก่อนที่จะร้องไห้ออกมาอีกครั้งจนป๊อปปี้หญิงไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แต่

กอดปลอบร่างบางไว้

 

 

 

 

 

 

"อ่ะๆถึงแม้ชั้นจะไม่ชอบเธอเพราะเธอแย่งพี่ป๊อปไปจากพี่พิม แต่มันก็แค่อดีตและตอนนี้ไม่มีทาง

เลือกเพราะถูกจับมาด้วยกันแล้วนิ เอางี้ ถ้าพี่ป๊อปร้ายอย่างที่เธอบอกจริงๆ เราก็ไม่ต้องรอให้ใครมา

ช่วยแล้ว โทรแจ้งตำรวจเลย เรื่องจะได้จบๆ"ป๊อปปี้หญิงเห็นร่างบางเสียใจไม่หยุดก็พูดออกมาก่อน

ที่จะให้ฟางโทรแจ้งตำรวจ

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

แต่ขณะที่ฟางกำลังโทรศัพท์อยู่นั้น พ่อของพิมก็เปิดประตูเข้ามาด้วยท่าทีโกรธจัดก่อนที่จะกระชาก

ป๊อปปี้หญิงไม่ตบไม่ยังจนร่างบางกระเด็นเข้าชนข้างฝาจนสลบลงไป ฟางแผดร้องสุดเสียงด้วยความ

ตกใจแต่ก็ไม่วายตัวเองโดนตบบ้าง ก่อนที่ฟางจะถูกทำร้ายไปมากกว่านี้ เสียงข้อความของมือถือ

พ่อพิมที่ป๊อปปี้หญิงขโมยมาก็ดังขึ้น พ่อของพิมรีบหยิบมันมาดูก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างพอแล้วจิก

ทึ้งผมของฟางขึ้นเพื่อให้ร่างบางมาดู

 

 

 

 

 

 

 

“แหกตาดูซะ ว่านี่คือผัวสุดที่รักที่แกแย่งมา ดูซะแล้วจะรู้ว่าผัวแกมันรักลูกชั้น เค้าไม่มีวันมาช่วยแก

แล้ว 5555ดีซะอีกเพราะพรุ่งนี้แกกับอีนังนี่ก็จะถูกไปขายที่ซ่องชายแดนไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน

อีกเหมือนกับคนอื่นๆของไอ้ป๊อปมัน”พ่อของพิมว่าอย่างสะใจเมื่อให้ฟางดูภาพที่ป๊อปปี้และพิมนอ

นกอดกันใต้ผ้าห่มไม่สวมอะไรเลยบนเตียงห้องนอนของป๊อปปี้และฟาง หญิงสาวแทบใจสลายเมื่อ

เห็นภาพนั้น ที่ๆเธอเคยนอนข้างๆเขา ตอนนี้เป็นของคนอื่นไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

“ร้องไห้ทำไมล่ะจ้ะหนูจ๋า อย่าไปเสียใจให้ไอ้ผู้ชายชู้นี่เลย ที่โน่นยังมีผู้ชายอีกตั้งเยอะที่พร้อมจะ

รักษาแผลใจหนูน่ะ 55555”พ่อของพิมพูดต่ออย่างสะใจเมื่อเห็นฟางร้องไห้ออกมาก่อนที่จะยึด

มือถือแล้วเดินออกไปจากห้องขังทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ทางด้านป๊อปปี้หลังจากเสร็จกิจกรรมรักกับแฟนเก่าอย่างพิมก็ถอนหายใจนั่งมองดูร่างบางที่

หลับไปอย่างมีความสุขอยู่ปลายเตียงแล้วยิ่งรู้สึกผิดถึงสิ่งที่เขาทำลงไป ทั้งมีอะไรกับคนอื่นบนเตียง

ของเขาและฟางไหนจะส่งรูปของเขาและพิมไปให้ฟางที่ใช้มือถือพ่อของพิมอยู่นั้น ถ้าฟางจะไม่ให้

อภัยเขา เขาก็จะไม่แปลกใจเลย

 

 

 

 

 

 

 

“คิดอะไรอยู่คะป๊อป หืม”พิมปรือตาขึ้นมามองป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ปรายเตียงและยิ้มออกมาก่อนที่จะกอด

ชายหนุ่มจากด้านหลังแล้วหอมแก้มคนรัก

 

 

 

 

 

 

“ก็คิดอยู่ว่าจะจัดการยังไงดีให้เรื่องของฟางหายไปโดยที่แม่ฝ่ายโน้นไม่สงสัยน่ะสิครับพิม ถึงแม้พิม

จะเป็นที่1ในใจป๊อป แต่ทางด้านกฎหมายยังเป็นชื่อฟาง แล้วยัยนั่นหายตัวไปแบบนี้ เราจะหย่ากัน

แล้วป๊อปจะจดทะเบียนใหม่กับพิมได้ยังไง”ป๊อปปี้พูดพลางทำหน้านิ่วด้วยความเครียดก่อนที่พิมที่

ได้ยินยิ้มออกมาไม่หุบเมื่อได้ยินคำว่าหย่าและจดทะเบียนสมรสกับเธอ

 

 

 

 

 

 

“แต่พิมว่าพิมมีวิธีค่ะป๊อป วิธีที่จะกำจัดนังนั่นไปพ้นๆทางรักของเราตลอดกาล”พิมยิ้มออกมาแล้วพูด

กับชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ถ้านี่คือความจริงแบบนี้ฟางกับป๊อปปี้ก็ตกอยู่ในอันตรายน่ะสิ”ทางด้านโทโมะรู้เรื่องจาก

ป๊อปปี้ที่แอบโทรมาบอกข่าวเพื่อนๆให้แจ้งตำรวจเพื่อไปช่วยฟางที่อยู่กับพ่อของพิมก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

"แหม นี่ห่วงฟางรึว่าห่งวป๊อปปี้ล่ะห้ะ/อย่าพึ่งงอแงสิแก้ว ห่วงทั้งคู่นั่นล่ะ แล้วยิ่งรู้ว่าพรุ่งนี้พ่อของพิม

จะส่ง2คนนั้นไปที่ซ่องที่ชายแดนแบบนั้นด้วยเนี่ย"แก้วหน้างอเมื่อเห็นสีหน้าสามีเป็นห่วงอดีตแฟน

ออกนอกหน้าก็อดที่จะเคืองไม่ได้จนโทโมะต้องรีบอธิบาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นสิ และอีกอย่างฟางกำลังท้องโตแบบนั้น ถ้าเกิดอะไรขึ้นมันจะส่งผลอันตรายต่อแม่และเด็กได้

ด้วยน่ะสิ”กวินนิ่งคิดตามที่โทโมะพูดก่อนที่จะละสายตาไปเห็นจินนี่ที่แก้มัดตัวเองได้สำเร็จก็รีบวิ่ง

ไปล๊อคตัวร่างบางเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คิดจะหนีอีกรึไงห้ะ เธอนี่มันดื้อเกินไปแล้วนะ/ปล่อยชั้น นี่มันเรื่องของเพื่อนชั้นชั้นต้องจบปัญญา

บ้าๆนี้ด้วยตัวชั้นเองสิ พิมอาจจะฟังชั้นก็ได้นะเพราะชั้นเป็นเพื่อนสนิทเค้า”กวินว่าพลางนึกถึงหลาย

ชั่วโมงก่อนที่จินนี่โทรหาและบอกทุกอย่างแล้วตั้งใจจะไปเคลียร์กับ2พ่อลูกแต่กวินไม่ยอมและรีบ

จับร่างบางมัดไม่ให้หนีไปไหน

 

 

 

 

 

 

 

“เพื่อนสนิท เห้อะ เพื่อนรักกันเค้าจะปิดบังโกหกซะขนาดนี้งั้นเรอะ เลิกมองโลกในแง่ดีกับเพื่อนเธอ

เกินไปได้แล้วน่า”กวินส่ายหน้าแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วไง ยังไงซะพิมกับคุณลุงก็เคยเห็นชั้นมานาน ไม่มีทางหรอกที่จะทำร้ายชั้นลงชั้นจะไปพูด

เตือนสติเค้า พิมแค่หลงผิดไปชั่ววูบเท่านั้นล่ะน่า/แล้วถ้าพวกนั้นทำร้ายเธอขึ้นมาล่ะว่ายังไง คิดบ้าง

สิ”จินนี่ไม่ยอมรีบเถียงกวินทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิดก่อนที่จะว่าร่างบาง

 

 

 

 

 

 

 

“เลิกเถียงกันเถอะค่ะ ตอนนี้พี่ป๊อปส่งข้อความมาแล้วค่ะว่าพิมจะพาพี่ป๊อปไปยังที่ซ่อนตัวของพ่าง

พวกเรารีบไปกันเถอะค่ะ”เฟย์เห็นจินนี่และกวินทะเลาะไปมาก็พูดบ้างก่อนที่จะให้ทุกคนตามกันไป

โดยที่โทโมะอยู่ที่นี่พร้อมกับแก้วเพื่อฟังข่าวเป็นระยะๆ

 

 

 

 

 

แอ๊ด

 

 

 

 

 

 

พิมเดินเข้ามาในห้องที่ขังฟางพร้อมกับยื่นจานข้าวให้ฟางไปกิน แต่หญิงสาวไม่สนใจแล้วเมินไป

ทางอื่น

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ถึงกับหมดอาลัยตายอยากเลยรึไง ทำไมไม่กินซะล่ะท้องอยู่ไม่ใช่รึไงกินสิ จะได้มี

แรง”พิมยิ้มเยาะอย่างสมเพชเมื่อเห็นสภาพฟางที่ถูกล่ามโซ่ไว้เหมือนกับสัตว์

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นห่วงชั้นไปหน่อยเลยชั้นรู้ว่าจริงๆแล้วเธอน่ะสมน้ำหน้าชั้นอยู่”ฟางเงยหน้าหันกลับ

มามองพิมก่อนที่จะพูด ภาพที่เธอเห็นพิมและป๊อปปี้นอนกอดกันเมื่อวานยิ่งทำให้เธอเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นบอกให้แกกินก็กินไปสิ อย่ามาสำออยเดี๋ยวไปถึงซ่องแล้วจะไม่มีแรง ยิ่งพวกของแปลกแบบ

แกน่ะ คงจะขายได้ราคา ไม่ต้องมาทำท่าสะอิดสะเอียนผู้ชายเลยนะ ร่านจนท้องแบบนี้มาแล้วคงจะ

ไม่ใช่เลสเบี้ยนแล้วล่ะ อ้อแล้วถ้าขืนบริการไม่ถูกใจล่ะก็คงจะตายโหงคาซ่องทั้งแม่ทั้งลูกแน่ๆ”พิม

เผยความร้ายกาจออกมาและด่าว่าฟางอย่างสะใจทำให้ฟางอึ้งไม่คิดว่าผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยอย่างพิม

แท้จริงจะเป็นคนแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แน่ะ”เมื่อเห็นว่าพิมเผลอ ฟางที่แอบใช้ตะไบเลื่อยโซ่ให้ขาดตั้งแต่เมื่อคืน คว้าข้าวของโยนใส่พิม

จนล้มแล้ววิ่งไปที่ประตูห้องเพื่อหนี

 

 

 

 

 

 

 

“จะหนีไปไหน/พี่ป๊อป”แต่ก่อนที่ฟางจะออกไปนอกบ้านได้ป๊อปปี้ก็เดินเข้ามาขวางทำให้ฟางอึ้งไม่

คิดว่าจะเจอชายหนุ่มที่นี่

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปคะจับมัน/อ๊ะ นี่มันอะไรกันน่ะ ปล่อยชั้นนะ”พิมที่วิ่งตามออกมารีบสั่งป๊อปปี้หั้บตัวฟางทำให้

ฟางตกเมื่อถูกป๊อปปี้ล้อคตัวไม่ให้หนีไปไหนก็ร้องโวยวาย

 

 

 

 

เพี้ยะๆ

 

 

 

 

 

 

 

พิมที่สาวเท้าเข้ามาถึงตัวฟางไม่รอช้า ตบหน้าฟางหลายครั้งนป๊อปปี้รีบรวบฟางไว้ด้วยมือข้างเดียว

ก่อนท่ะใช้มืออีกข้างจับมือพิมไว้ไม่ให้พิมทำร้ายฟางอีก

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะพิม พิมบอกว่าพิมจะส่งยัยนี่ไปที่ซ่องไม่ใช่หรอ แล้วมาทำแบบนี้เดี๋ยวสินค้าก็เสียหาย

พอดี”ป๊อปปี้ห้ามก่อนที่จะพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นชา่

 

 

 

 

 

 

 

“สินค้างั้นหรอ นี่หลอกฟางไม่พอยังเห็นฟางเป็นแค่สินค้างั้นหรอ นี่พี่มันไม่ใช่คนแล้ว พี่เลวเกินไป

แล้วนะ  ฮึก ถ้าพี่จะเลือกพิมตั้งแต่แรกแล้วพี่จะมาแต่งงานทำไม มาทำฟางท้องทำไม คนเลว คน

ชั่ว ฮือๆ”ฟางได้ยิน คำที่ป๊อปปี้บอกว่าเธอเป็นเพียงแค่สินค้าก็ยิ่งใจสลายก่อนที่จะบิดตัวเองหันกลับ

ไปทุบตีป๊อปปี้ด้วยความเสีย แต่ก็ไม่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บเท่ากับที่โกหกเธออยู่ตอนนี้ แต่แล้ว

ชายหนุ่มต้องตกใจเมื่อเห็นฟางเป็นลมล้มไปในอ้อมกอดก่อนจะรีบอุ้มร่างบางขึ้น พิมตกใจก่อนที่จะ

ให้ป๊อปปี้พาขึ้นไปบนชั้นบนเพราะกลัวฟางจะตายก่อนที่จะส่งไปที่ซ่อง

 

 

 

 

 

 

 

“สำออยมากนะมึง”พิมยืนมองฟางที่หลับอยู่บนเตียงก็พูดออกมาด้วยความเกลียดชังทำให้ป๊อปปี้ยิ่ง

หวั่นใจก่อนที่จะแอบย่องออกไปจากห้องเพื่อส่งสัญญาณให้เพื่อนๆมาช่วยฟางทันที

 

 

 

 

 

เอํะ รึว่าจะเปลี่ยนให้หักมุมพระเอกร้ายก็สนุกไปอีกแบบเนาะ 55555555