Under my skin

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้โทโมะ ฟางเป็นยังไงบ้างวะ”เมื่อพาฟางไปส่งโรงพยาบาลแล้วป๊อปปี้ร้อนใจเดินไปมาไม่ยอมนั่ง
จนโทโมะที่เดินออกมาจากห้องฉุกเฉินก็รีบถามทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้อาหมอกำลังช่วยฟางกับลูกแกอยู่ แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นวะทำไมถึงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
ได้”โทโมะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ฟางถูกหลอกไปข่มขืนหลังจากที่ได้รับข้อความจากพ้อยท์ ชั้นเลยสงสัยว่าทุกอย่างจะเกิดขึ้น
เพราะความแค้นของพ้อยท์”ป๊อปปี้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเครียด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เท่ากับว่าตอนนี้แกกับเมียแกตกอยู่ในอันตรายแล้วแกจะทำไงต่อไปวะ”โทโมะอดสงสารเพื่อนไม่
ได้ก็รีบถามต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่บ้านก็ถูกเล่นงาน ถ้าจะไปที่บ้านสวนยายของฟางอีกก็คงไม่ได้แน่เพราะถ้า
เป็นพ้อยท์จริง ยัยนั่นก็รู้ที่หมดแล้ว”ป๊อปปี้นิ่งเครียดกังวลถึงความปลอดภัยของฟางและลูก
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นนึกออกแล้วล่ะว่าจะพานายกับเมียนายไปหลบอยู่ที่ไหน”โทโมะยิ้มออกมาเมื่อคิดอะไรดีๆออก
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อปคะอาหมอออกมาแล้วค่ะ”เฟย์ที่ทำแผลเสร็จก็รีบพูดเมื่อเห็นหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
พร้อมเตียงของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“หมอครับลูกเมียผมเป็นยังไงบ้างครับ”ป๊อปปี้รีบถามหมอที่ออกมาพร้อมฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้แม่และเด็กในท้องพ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ โชคดีที่เราพามาส่งโรงพยาบาลได้ทันทำให้
ช่วยชีวิตลูกในท้องของคนไข้ได้ ไม่อย่างงั้นเด็กคงไม่รอด”หมอพูดจบป๊อปปี้ก็หันไปมองฟางที่มีผ้า
พันแผลที่หัวนอนหมดแรงอยู่บนเตียงและเอามือลูบที่ท้องตัวเองก็น้ำตาซึมออกมาด้วยความสงสาร
ฟางเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว่าแต่แกเหอะโทโมะว่าจะถามตั้งแต่เมื่อกี้แล้วว่าแกไปฟัดกับหมาที่ไหนมาวะ สภาพโครต
เละ”เขื่อนพูดพลางมองไปที่เพื่อนชายที่หลังจากรู้เรื่องก็รีบกลับมาที่โรงพยาบาลแล้วโทรตามอา
หมอคนสนิทมาช่วยฟางให้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ปากเสียไม่๔กที่หน่อยว่ะเลยโดนถิ่นเล่นงาน แต่ช่างเรื่องของชั้นเถอะ ชั้นว่าคืนนี้เพื่อความ
ปลอดภัยพวกแกต้องอยู่ด้วยกันห้ามแยกกันเด็ดขาด ทางบ้านพวกแกคงไม่น่าห่วงแล้วนิเพราะไอ้
กวินให้พ่อมันเอาลูกน้องไปเฝ้าแล้ว ส่วนเรื่องที่หลบใหม่ของแกกับเมียไว้พรุ่งนี้ถ้าฟางอาการดีขึ้น
ชั้นจะรีบพาออกจากโรงพยาบาลแล้วไปที่หลบภัยใหม่เลยแล้วกัน”โทโมะพูดสรุปก่อนที่จะเดินไป
พร้อมกับเพื่อนๆที่เดินตามเตียงของฟางไปที่ห้องพักพิเศษในโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย นี่มันอะไรกันน่ะกวิน งานนี้มันเลดี้ปาร์ตี้นะยะไม่ได้เชิญนาย”จินนี่โวยวายเมื่อเห็นกวินบุกมาที่
บ้านของเธอที่กำลังจัดปาร์ตี้กับเพื่อนสาวคนอื่นอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“มานี่”กวินมองจินนี่สวยสายตาโกรธจัดก่อนที่จะลากจินนี่ขึ้นไปบนห้องนอนของเธอโดยไม่สน
สายตาของเพื่อนจินนี่เลย
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เป็นบ้าอะไรขึ้นมาน่ะ กล้ามากนะที่มาทำลายงานปาร์ตี้ของชั้น”จินนี่โวยวายเมื่อเข้ามาในห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ชั้นกล้า แต่ก็คงไม่กล้าเท่ากับเธอหรอกที่ทำเลวถึงขั้นจ้างคนไปทำลายข้าวของบ้านไอ้ป๊อปกับ
เมียแถมทำร้ายคนในบ้านอีก เธอนี่มันเลวเกินคนจริงๆ เป็นถึงไฮโซแต่ทำตัวตกต่ำ แย่”กวินโกรธจัด
รีบว่าใส่จินนี่หลังจากทราบเรื่องจากตำรวจที่จับพวกคนร้ายที่บุกบ้านป๊อปปี้ได้ว่า คนที่จ้างวานคือจิน
นี่เพื่อนสาวของเขาเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วไงล่ะ แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำกับหญิงร้ายชายเลวคู่นั้น อ้อ อย่าคิดนะว่านายมีพ่อเป็นตำรวจแล้ว
จะเล่นเส้นช่วยเพื่อนนาย แล้วจับชั้นได้ เพราะชั้นเองก็คงจะให้คุณพ่อชั้นช่วยเรื่องคดีเหมือนกัน”จิน
นี่พูดออกมาอย่างไม่กลัวพลางยิ้มอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ เลวจนกระทั่งจ้างคนไปข่มขืนฟางด้วยสินะ/นี่นายพูดถึงเรื่องอะไร ไม่เห็นจะรู้เรื่อง”กวินว่าต่อ
ทำให้จินนี่ชะงักแล้วพูดกลับ
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำไขสือคนที่มีเรื่องกับฟางแล้วป่าวประกาศเป็นศัตรูกับป๊อปปี้ฟางก็มีแค่เธอเท่านั้นใครๆ
ก็รู้ จ้างคนมาทำร้ายและข่มขืนฟางดีที่พวกเรามาช่วยทันนี่แค้นแทนเพื่อนมากเกินไปรึเปล่าทำไมไม่
ไปสงบสติอารมณ์แบบเพื่อนบ้าง”กวินโกรธจัดตะคอกใส่จินนี่อย่างโมโหแล้วพูดถึงพิมเพื่อนสนิท ที่
เพื่อนคนอื่นพูดกันว่าหลังจากที่พิมอกหักก็กลับบ้านอยุธยาเพื่อไปนั่งวิปัสสนาทำใจกับเรื่องนี้ที่วัด
ไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ไม่ต้องมากล่าวหาชั้นแบบนี้นะ เหอะ นังนั่นถูกข่มขืน ทำไมไม่โดนไปจริงๆซะล่ะ ร่านๆแบบนั้นน่า
จะโดน ว้าย”จินนี่โวยวายก่อนที่จะพูดออกมาสมน้ำหน้าฟางที่ถูกทำร้ายทำให้กวินโกรธจัดเหวี่ยงจิน
นี่ลงกับเตียงทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชอบนักใช่มั้ยแทงข้างหลังคนอื่นแบบนี้ ชอบนักสินะเรื่องข่มขืนเนี่ย ดี งั้นก็โดนเองซะบ้างเลยแล้ว
กัน”กวินทาบทับร่างบางของจินนี่ก่อนที่จะพูดออกมาอย่างโกรธจัดแล้วก้มลงซุกไซร้ตามร่างบาง
ของจินนี่ที่หวีดร้องออกมาอย่างตกใจและเสียขวัญไม่คิดว่ากวินจะทำร้ายเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าว ไร่ส้มที่นี่ทั้งสวยแถมอากาศบริสุทธิ์ดีนะคะ พี่ฟางชอบมั้ยคะ”เฟย์พูดเมื่อลงจากรถและสูด
อากาศบริสุทธิ์ในไร่แล้วหันไปถามฟางที่ถูกป๊อปปี้ประคองลงมาจากรถ
 
 
 
 
 
 
 
“สวยมากเลยล่ะเฟย์ เอ่อ ขอบคุณนะคะโทโมะ ว่าแต่พาฟางมาที่นี่แบบนี้แล้วเจ้าของไร่ไม่ว่าหรอ
คะ”ฟางยิ้มก่อนที่จะหันไปขอบคุณโทโมะที่เมื่อออกจากโรงพยาบาลก็รีบจองเที่ยวบินด่วนมา
เชียงใหม่ให้กับเธอและทุกคน
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่หรอกถึงจะว่าก็คงได้แค่บ่น/นี่นายมาทำอะไรในไร่ของชั้นออกไปนะ”โทโมะยิ้มอย่างพอใจก่อน
ที่เสียงโวยวายของแก้วจะดังขึ้นพร้อมกับเดินนำแม่บ้านคนสนิทและคนงานชาย2-3คนเดินเข้ามา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มิน่าถึงพาเรามาที่นี่ที่แท้ก็เป็นไร่ของเมีย/ชั้นไม่ใช่เมียไอ้กะล่อนนี่นะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่จะพูดออก
มาทำให้แก้วหันไปวีนใส่ป๊อปปี้ก่อนที่จะกอดอกเชิดไม่มองหน้าโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“นี่อย่างอนไปหน่อยเลยชั้นควรจะงอนเธอมากกว่านะที่หนีชั้นมาหลังจากคืนส่งตัวอันร้อนแรงของเรา
เห้อ เธอนี่นะทำชั้นไม่เคยพอตั้งหลายยกเล่นเอาซะเกือบเช้าชั้นยังเพลียไม่หายเลยแต่เธอก็อึดนะ
เนี่ยที่ยังหนีชั้นกลับบ้านมาได้/อ๊าย อีตาบ้าพูดอะไรออกมาน่ะ”โทโมะย้อนกลับอย่างกวนๆทำให้
แก้วและคนอื่นหน้าแดงจัดก่อนที่จะทุบอกชายหนุ่มรัวๆทำให้โทโมะไม่รอช้ารีบดึงแก้วไปคุยด้วย
กัน2คนทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้นะ นายไม่มีสิทธิ์ทำกับชั้นแบบนี้อีกแล้วนะ ดีมาก็ดีเลยจะได้ไปทำเรื่องหย่าที่
อำเภอ ว้าย”แก้วโวยายเมื่อถูกโทโมะอุ้มพาดบ่าลากมาคุยกันในที่ลับตาก่อนที่จะร้องออกมาด้วย
ความเจ็บเมื่อโทโมะโยนเธอลงกับพื้นหญ้าหลังจากได้ยินคำว่าหย่าจากเธอ
 
 
 
 
 
 
“หย่า เหอะ ไม่มีวันซะหรอกชั้นยังเอาคืนเธอไม่สาสมเลยจะรีบหย่าทำไมล่ะ/นายนี่มันเลว ชั่ว เกิน
มนุษย์ อื้อ”โทโมะรีบว่าก่อนที่แก้วจะง้างหมัดหมายจะชกโทโมะแต่ชายหนุ่มไวกว่าคว้าหมัดนั้นได้
ก่อนที่จะดึงแก้วไปบดจูบให้ภรรยาสาวหายบ้าสักพัก
 
 
 
 
 
 
 
 
“รู้น่าว่าชั้นเลว ชั้นได้ยินคำสรรเสริญจากเธอแบบนี้จนชินแล้ว ที่ชั้นมาน่ะเพราะชั้นอยากให้เธอช่วย
หยุดบ้าแล้วฟังชั้นก่อนสิ”โทโมะเห็นว่าแก้วนิ่งเลิกขัดขืนตัวเองก็ถอนจูบออกมาแล้วกอดรั้งแก้วไว้
ก่อนที่จะพูดแก้วที่ถึงแม้จะโกรธโทโมะมากแค่ไหน แต่เมื่อสบตากับสายตาคมที่จ้องมาทำให้เธอ
รู้สึกว่าเขาไม่ได้โกหกและเรื่องที่กำลังจะเล่าให้เธอฟังนี้ต้องไม่ใช่เรื่องเล็กๆแน่ๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตกลงเมียเพื่อนนายเค้าจะให้เราพักที่นี่ชั่วคราวมั้ยอ่ะ ถ้าไม่ได้เราหนีไปญี่ปุ่นกันมั้ย ชั้นอยากไปกิน
นมที่ฮอกไกโด”ฟางชะเง้อมองหาแก้วและโทโมะที่หายไปนายก็รีบถามป๊อปปี้พลางอ้อนสามีหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“แน่ะ กินอีกละ พึ่งออกมาจากโรงพยาบาลนะเรา/ชั้นออกมาจากโรงพยาบาลนายก็ต้องยิ่งเอาใจชั้น
กับลูกสิตาบ้า เผลอๆลูกอาจจะชอบด้วยซ้ำไปเที่ยวเมืองนอกน่ะทำไมยะ แค่นี้ทำให้ไม่ได้รึ
ไง’ป๊อปปี้บ่นอุบก่อนที่จะโดนฟางดุชายหนุ่มจนชายหนุ่มหงอ ทำให้เฟย์และเขื่อนอดขำออกมาไม่
ได้ “โอ๊ยๆเสือสิ้นลายแล้วสินะเนี่ยโดนเมียดุจนหงอเลย”เขื่อนรีบแซวเพื่อนชาย
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ทำเป็นพูดดีแล้วไอ้แรดอย่างแกล่ะ ไม่ออกไปล่าสาวๆแล้วหรอ ทำไมถึงมาอยู่กับน้องเฟย์ตลอด
ได้ล่ะ”ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบย้อนเพื่อนกลับไปบ้างทำให้เฟย์รู้ตัวก็รีบถอยห่างเขื่อนทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เพราะต้องดูแลต่างหากล่ะเป็นห่วงคนอื่นเค้าถ้าเจอยัยโก๊ะนี่ทำอะไรเข้าให้/นี่นายว่าชั้นหรอ ดี
ไปเลยนะไม่ต้องมายุ่งกับชั้น ชั้นดูแลตัวเองได้ ว้าย”เขื่อนรีบพูดทำให้เฟย์หน้างอไม่พอใจเดินงอน
หนีเขื่อนไป เขื่อนตกใจรีบวิ่งตามไปง้อเฟย์ทันที แต่ก็ไม่วายสะดุดล้มถังน้ำที่รดส้มต่อหน้าเขื่อนจน
เขื่อนอดขำออกมาไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
“เอาไว้เลิกโก๊ะได้เมื่อไหร่พี่ถึงจะเลิกยุ่งกับเราแล้วกัน”เขื่อนที่หัวเราะเฟย์เสร็จก็ประคองร่างบางขึ้น
มาแล้วพูดทำให้เฟย์ที่สบสายตาเจ้าเล่ห์ของเขื่อนก็แอบเขินพร้อมกับเบือนหน้าไปทางอื่นทันที
“เอาล่ะครับเพื่อนๆทุกคน เดี๋ยวเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บในบ้านได้เลยนะครับ แล้วเดี๋ยววันนี้ ตอนเย็น
เราจะไปทานข้าวเย็นในเมืองกัน”โทโมะเดินกลับมากับแก้วแล้วรีบพูดก่อนที่จะช่วยเพื่อนๆขนของ
ไปเก็บในบ้านของแก้วทันที
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะๆ หยุดเดี๋ยวนี้นะ มาทางไหนไปทางนั้น มาแค่ส่งเพื่อนไม่ใช่รึไง เพื่อนนายอยู่กับชั้นแล้วชั้นจะ
ดูแลเอง ส่วนนายกลับไปซะ”แก้วที่กำลังจะเดินเข้าห้องตัวเองรีบไล่โทโมะเมื่อชายหนุ่มเดินตามเข้า
มาในห้อง “นี่คงกะจะให้ไอ้ชู้นั่นตามมาพลอดรักถึงที่นี่สินะ ชั้นรู้ทันหรอกน่า/เออใช่ ชั้นน่ะเตรียม
ห้องนี้ไว้น้องมิณทร์เค้าอยู่แล้ว ว้าย”โทโมะรีบว่าแก้วต่อทำให้แก้วรำคาญสามีก็เออออไปตามข้อ
กล่าวหาก่อนที่จะร้องเมื่อโทโมะผลักแก้วลงไปกับเตียงแล้วทาบทับร่างบางไว้
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ยังไม่เข็ดอีกใช่มั้ยที่กล้าไปมีคนอื่นทั้งๆที่แต่งงานกับชั้น อยากถูกลงโทษแบบคืนนั้นอีกล่ะสิ/ยะ
อย่านะคนบ้า”โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะกระซิบข้างหูแก้วทำให้แก้วหน้าแดงแล้วขัดขืน
 
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
แต่ก่อนที่โทโมะจะทำอะไรแก้วแม่บ้านคนสนิทของแก้วก็บุกเข้ามาแล้วเอาไม้กวาดฟาดกลางหลัง
โทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ถึงจะเป็นสามีคุณหนูแต่ถ้าวอกนักหย้ะคุณหนูเสียใจ๋ป้าก็บ่อยอม”ป้าแม่บ้านพูดขู่ก่อนที่จะไล่โท
โมะออกไปจากห้องโดยที่แก้วหัวเราะอย่างสะใจที่เห็นโทโมะโดนฟาดแบบนี้
 
 
 
 
 
 
งานนี้คนร้ายโดนจัดการไปเรียบร้อย หรือจะยังลอยนวล ให้ทายๆ
 
 
แต่ที่แน่ๆ หนีมาอยู่แบบนี้มีเรื่องกันอีกแน่นอน55555 ฮัลโหลล ไรเตอร์กลับมาอัพละนะ
ยังอ่านกันอยู่ป่าววว