Under my skin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ นี่คงจะอยู่ในห้องน้ำสินะ ได้ เดี๋ยวจะตามไปสนองให้”โทโมะที่ลืมตาตื่นมาในตอนเช้าพบว่าข้าง

กายของเขามีแต่ความว่างเปล่าก็ยิ้มอย่างพอใจที่ได้เอาคืนแก้วเมื่อคืนนี้ก็หมายจะเดินเข้าไปใน

ห้องน้ำเพราะคิดว่าภรรยาสาวอยู่ในห้องน้ำแต่ต้องแปลกใจเมื่อพบแต่ความว่างเปล่า และทั่วคอนโด

ของเขากลับไม่มีแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“โถ่โว้ยทำไมไม่รับวะ”โทโมะไม่รอช้ารีบกดโทรศัพท์โทรหาภรรยาสาวแต่ก็ถูกปลายสายตัดสายไม่

ยอมรับยิ่งทำให้โทโมะหงุดหงิดกว่าเดิมเมื่อพบว่าเสื้อผ้าของแก้วบางส่วนหายไปพร้อมกับกระเป๋า

เดินทางก็ไม่รอช้าที่จะออกไปหาแก้วที่วินมอเตอร์ไซค์ของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แกมาทำอะไรที่นี่ไอ้ชู้”โทโมะมาถึงวินมอเตอร์ไซค์ก็ต้องแปลกใจที่เห็นมิณทร์นั่งอยู่กับลูกน้อง

ของแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมแค่มาดูแลที่นี่แทนพี่แก้วเท่านั้น/นี่มันไม่ใช่เรื่องของแกที่จะมาแส่เรื่องของเมียชั้น”มิณทร์ถอน

หายใจออกมาก่อนที่จะพูดออกมาทำให้โทโมะยิ่งโมโหกับอาการไม่สนใจของมิณทร์ก็พุ่งเข้าไป

กระชากคอเสื้อมิณทร์แล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมีย นี่คุณโทโมะคิดว่าพี่แก้วเป็นเมียจริงๆหรือแค่ที่ระบายความแค้นกันแน่ ถ้าคุณเห็นว่าพี่แก้วเป็น

เมียคงไม่พาผู้หญิงคนอื่นมาที่เรือนหอของตัวเองเพื่อเย้ยเมียหรอก”มิณทร์ผลักโทโมะล้มลงก่อนที่

จะว่าโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะไม่รอช้าลุกขึ้นแล้วพุ่งไปชกหน้ามิณทร์จนล้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาแส่ ทีแกล่ะยังเป็นชู้กับเมียชั้นนอนด้วยกันบนเตียงของชั้นเลย แกมันก็ไม่ได้เลวน้อยไปกว่า

ชั้นหรอก”โทโมะและมิณทร์มองหน้ากันอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนที่โทโมะจะโวยวายออกมาบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่รักพี่แก้วตั้งแต่แรกแล้วจะแต่งกับพี่แก้วทำไม แล้วจะเดือดร้อนทำไมเมื่อเห็นผมอยู่กับพี่แก้ว

บนเตียงทั้งๆที่คุณเองก็มีคนอื่นเหมือนกันนอกซะจากคุณน่ะรักพี่แก้ว/ไม่ได้รักโว่ย ก็แค่การแก้แค้น

เท่านั้น ชั้นไม่ได้รักยัยนั่น”มิณทร์พูดต่อก่อนที่โทโมะจะร้อนตัวแล้วโวยวายไม่ยอมรับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าคุณบอกว่าคุณไม่ได้รักพี่แก้วมันเป็นแค่การแก้แค้นก็ควรที่จะปล่อยเธอไปได้แล้ว ถ้ายังมีความ

เป็นคนอยู่คุณคงจะคิดได้”มิณทร์พูดออกมาอย่างไม่พอใจก่อนที่จะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แกนี่เองที่ทำให้คุณหนูเสียใจหนีกลับไร่จนคุณมิณทร์ต้องมาดูที่นี่แทน เสียแรงที่ทำให้พวกเราไว้

ใช่ เห้ย จัดการมันแก้แค้นให้คุณหนู”หัวหน้าวินเดินนำลูกน้องมาล้อมโทโมะก่อนที่จะพูดขึ้นพร้อม

กับสั่งลูกน้องในวินรุมกระทืบโทโมะตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

“กลับมาอยู่ที่บ้านแล้วก็อย่าคิดมากนะฟาง”ป๊อปปี้พูดเมื่อพาภรรยาสาวกลับมาที่บ้านหลังจากเรื่อง

จริงทุกอย่างเปิดเผยออกมาหมดแล้ว ทำเอาฟางเองซึมไปหลายวันจนป๊อปปี้ตัดสินใจพาฟางกลับมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็แค่ใจหายนี่นาคบกับพ้อยท์มานานสุดท้ายชั้นก็หลอกลวงแฟนตัวเองทำร้ายคนรักกันได้อย่าง

ลงคอ”ฟางพูดพลางถอนหายใจเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าจะผิดก็คงพี่เป็นคนเริ่มถ้าพี่ไม่เอาแต่รักสนุกเรื่องทุกอย่างก็คงไม่เกิด”ป๊อปปี้พูดแล้วซึมออกมา

เช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ว่าพวกพี่อย่าเอาแต่เศร้ากับเรื่องที่เกิดไปเลยนะคะมันผ่านไปแล้ว เหลือเพียงแต่พวกพี่ต้องทำ

อนาคตให้ดีเพื่อลูกดีกว่านะคะ”เฟย์ที่มองดูทั้งคู่กับเขื่อนและกวินก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“จริงสิป๊อปนี่ก็จะได้เวลาแล้วนะเดี๋ยวไปงานไม่ทัน”กวินพูดพลางมองนาฬิกาข้อมือตัวเองเพราะวันนี้

เขา3คนจะต้องไปงานแต่งงานของเพื่อนอีกคนนั่นเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แน่ใจนะว่าจะไม่ออกงานกับพี่/ไม่อ่ะ นายไปเถอะและอีกอย่างชั้นก็มึนๆหัวยังไงไม่รู้ด้วย”ป๊อปปี้

หันไปมองภรรยาสาวแล้วถามก่อนที่ฟางจะตอบสามีหนุ่มแล้วเดินไปส่งป๊อปปี้ที่รถแล้วเดินเข้าบ้าน

มาพร้อมเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

ปี๊บๆ

 

 

 

 

 

 

ตอนนั้นเองข้อความในมือถือของฟางดังขึ้นฟางเห็นว่าเป็นพ้อยท์ส่งมาไม่รอช้าที่จะรีบกดเปิดอ่าน

 

 

 

 

 

‘ถ้าอยากคืนดีกันคืนนี้ออกจากบ้านมาหาพ้อยท์ที่คอนโดสิ’

 

 

 

 

 

 

 

ฟางอ่านข้อความแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจก่อนที่จะรีบไปหาแฟนสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่างจะไปไหนคะนี่ก็ดึกแล้วนะ/พี่จะไปหาพ้อยท์น่ะเฟย์ พี่ไปแปปเดียวไม่ต้องห่วง”เฟย์รีบถาม

ญาติสาวก่อนที่ฟางจะรีบตอบแล้วฟางวิ่งไปสตาร์ทรถออกไป

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ถ้าจะไปเราก็ได้ด้วยกันนี่ล่ะเผื่อมีอะไรร้ายแรงเฟย์จะได้ช่วยได้ทัน/เฟย์เองก็คิดมาไปรึเปล่านั่น

แฟนพี่นะเค้าไม่ทำร้ายพี่หรอก”เฟย์นั่งรถออกมากับฟางก่อนที่ฟางจะส่ายหน้าขำกับความระแวงของ

ญาติสาวแต่ก็ยอมมาด้วยกันจนถึงคอนโด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ที่รักอยู่ในห้องรึเปล่าทำไมมืดจัง”ฟางที่ไขกุญแจคอนโดเข้าไปในห้องแล้วแปลกใจที่ห้องของพ้อ

ยท์ปิดไฟเงียบก็ร้องเรียก

 

 

 

 

 

 

พรึบ

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันน่ะ”เมื่อไฟเปิดออกเฟย์ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นชายฉกรรจ์ท่าทางไม่ไว้ใจ3คนยืนอยู่ ฟาง

และเฟย์เริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยก็รีบวิ่งไปที่ประตูแต่ชายพวกนั้นลากทั้งคู่กลับมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไหนนายบอกว่ามีคนเดียวไงวะแต่ก็ช่างอีนี่มันมาด้วยก็ยัดเยียดความเป็นผัวให้กับมันไปด้วย

เลย555”ชายคนที่จับเฟย์พูดขึ้นก่อนที่จะหัวเราะไปกับพรรคพวก

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันปล่อยชั้นกับน้องนะ”ฟางตกใจพยายามดิ้นขัดขืนก่อนที่จะโวยวายออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“หุบปาก ได้ข่าวว่าแกมันเป็นชอบแย่งผู้ชายที่มีเของแล้วทั้งๆที่ตัวเองมีแฟนเป็นผู้หญิงนิ ดี อยากได้

ผู้ชายมากพวกพี่กะสนองนี่ไงจ้ะ”ชายคนที่จับฟางตะคอกใส่ฟางอย่างน่ากลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด ไม่นะช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยพวกเราด้วย พี่พ้อยท์อยู่ไหนน่ะ”เฟย์ได้ยินก็ตกใจแทนก่อนที่จะ

ร้องโวยวายและดิ้นด้วยความกลัว

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหกปากอยู่นั่นล่ะ เห้ย หาอะไรมัดปากอีนี่เร็ว”ชายคนที่จับเฟย์ไม่รอช้าตบหน้าหญิงสาวจนเลือด

กลบปากก่อนที่จะหาผ้ามัดเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แน่ะไอ้ชั่ว อย่าทำร้ายน้องชั้นนะ”ฟางตกใจและโกรธมากก่อนที่จะใช้แรงของตัวเองทั้งหมดถีบ

ชายที่จับตัวเธอกระเด็นแล้วถีบเข้าใส่ชายที่กำลังทำร้ายเฟย์

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

 

ชายอีก2คนไม่รอช้ารีบคว้าโคมไฟฟาดใส่ฟางก่อนที่จะชกเข้าที่ท้องฟางอย่างแรงจนฟางน้ำตาซึม

ออกมาและนอนแน่นิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฤทธิ์มากนักนะมึง มิน่าล่ะถึงได้แรดให้ท่าชาวบ้าน ดีพี่จะจัดการให้หายแรดเลย”ชายคนที่ทำร้าย

ฟางพูดก่อนที่จะขึ้นคร่อมซุกไซร้ไปตามร่างบางโดยมีชายอีกคนล้อคแขนฟางไม่ให้หนีไปได้ ส่วน

เฟย์ก็ร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวเมื่อถูกชายอีก2คนล้อคตัวและใช้ผ้ามัดปากเธอพร้อมทั้งฉีกทึ้ง

เสื้อผ้าของเธอออกมา

 

 

 

 

 

 

กริ้ก

 

 

 

 

 

 

 

เสียงปลดเซฟปืนพร้อมกับมีปืนมาจ่อหัวชายที่ทำร้ายฟางอยู่ทำให้ชายที่จับตัวฟางนั้นตกใจรีบปล่อย

เมื่อเห็นกวินกำลังเอาปืนจ่อหัวเพื่อนตัวเอง เช่นเดียวกับเขื่อนที่เอาปืนเล็งไปที่ชายอีก2คนจนต้อง

รีบปล่อยเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีใครเคยบอกแกรึเปล่าว่ายุ่งกับเมียชาวบ้านจะไม่ตายดี”ป๊อปปี้ที่เดินนิ่งเข้ามาแล้วพูดขึ้นเรียบๆไม่

แสดงถึงอารมณ์ใดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมียแกอยากร่านเองนี่นาเคยมีคนเค้าเกลียด”ชายคนที่ปล่อยมือฟางก่อนก็รีบพูดแต่ป๊อปปี้ไม่ฟังหัน

กลับไปชกชายที่พุ่งมาทำร้ายก่อนที่จะเอาปืนจ่อเช่นเดียวกับเพื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พวกแกคงว่างมากสินะถึงได้รับงานเลวๆแบบนี้ดี งั้นก็ไปนอนในคุกสัก2-3คืนแล้วกัน พ่อชั้นคงจะ

เล่นพวกแกอ่วมแน่”กวินพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่แล้วอย่าคิดนะว่าพวกชั้นจะมาแค่3คน ข้างนอกมียามที่โทรเรียกตำรวจแล้วล่ะ ไปกับชั้นถ้าไม่

อยากถูกยิงไส้แตกก่อนเข้าคุกก็ตามใจ”เขื่อนว่าก่อนที่จะให้สัญญาณกับยามและตำรวจมาจับพวก

คนร้ายออกไปได้หมด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆขอบคุณนะที่มา/ไม่เป็นไร อย่าร้องนะเฟย์พวกพี่มาแล้ว ดีซะอีกที่เราบอกพี่ก่อนว่าฟางจะมา

หาพ้อยท์ที่นี่ไม่งั้นเราต้องแย่แน่ๆ”เฟย์ร้องไห้ออกมากอดเขื่อนแน่นโดยที่เขื่อนเองก็อดใจหายไป

ได้ที่เห็นสภาพเฟย์ก่อนที่จะกอดปลอบ นับว่าโชคดีที่เฟย์ส่งข้อความบอกพวกเขาว่าฟางจะมาหา

พ้อยท์ก่อนที่กวินจะบอกว่าเห็นพ้อยท์ที่สนามบินวันนี้หลังจากไปส่งเอพริลขึ้นเครื่องเท่ากับว่าฟาง

ถูกหลอกให้ไปหา และสังหรณ์ของป๊อปปี้ก็ถูกเมื่อ3หนุ่มเลือกแวะแอบตามฟางไปที่คอนโดพ้อยท์

และได้ยินเสียงดังมาจากในห้องก็ไม่รอช้าที่จะไปเรียกยามและไขกุญแจสำรองจากยามเข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่เป็นไรนะฟางพี่อยู่นี่แล้ว”ป๊อปปี้รีบวิ่งมากอดฟางแน่นแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก นี่พ้อยท์ทำร้ายชั้นได้ลง ฮือๆพ้อยท์เกลียดชั้นมากสินะ”ฟางร้องไห้โฮออกมาก่อนจะกอด

ป๊อปปี้เพราะเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นป๊อปปี้ชะงักที่ฟางคิดถึงแต่พ้อยท์ก่อนที่จะกอดปลอบฟางต่อ

 

 

 

 

 

 

“ครับ อะไรนะครับ เห้ยป๊อปเกิดเรื่องที่บ้านแกว่ะ แม่บ้านที่บ้านแกโทรมาบอกว่ามีพวกคนร้ายมาจาก

ไหนไม่รู้บุกเข้ามา5คนพังข้าวของในบ้านแกพร้อมทำร้ายคนใช้ในบ้านแกหมดเลยว่ะ”เขื่อนรับสาย

แล้วพูดขึ้นอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันกะจะเล่นงานไม่ให้รอดเลยรึไง นี่มันจะเกินไปแล้วนะ ไอ้ป๊อปไม่ต้องห่วง งานนี้ชั้นจะให้พ่อ

ชั้นจัดการเอง จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไว้แน่”กวินเดือดร้อนแทนเพื่อนก่อนที่จะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันพวกไหนกันแน่วะเนี่ยทั้งลวงฟางมาเกือบข่มขืนแล้วทำร้ายคนในบ้านไอ้ป๊อปแถมทำลายข้าว

ของแบบนี้ ดีนะที่แม่แกไปนอนวัดคืนนี้ไม่งั้นเรื่องต้องแย่ไปกว่านี้แน่ๆ”เขื่อนพูดระหว่างประคองเฟย์

ออกมาพร้อมกับป๊อปปี้ ฟางและกวิน

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันจะเป็นใครชั้นไม่รู้แต่ที่แน่ๆชั้นเองก็ไม่ปล่อยเอาไว้เหมือนกัน เมื่อทำร้ายเมียชั้นก็เท่ากับทำร้าย

ชั้นด้วย”ป๊อปปี้พูดพร้อมกับกระชับกอดฟางแน่นทำให้ฟางที่ถูกป๊อปปี้ประคองออกมาใจเต้นรัวกับสิ่ง

ที่ได้ยิน

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ะ ป๊อปปี้ หยุดก่อนชั้นปวดท้อง”แต่แล้วฟางก็ทรุดลงไปก่อนที่จะร้องออกมาด้วยความเจ็บ

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย ไอ้ป๊อป เลือด”กวินหันไปมองแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นเลือดไหลออกมาจากหว่างขาของฟาง

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ ลูก ฮือๆ”ฟางเริ่มรู้สึกถึงความเหนียวไหลมาที่โคนขาก็ร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวและเจ็บ

ปวด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะฟาง ฟางกับลูกต้องไม่เป็นอะไร ลูกต้องอยู่กับเรา”ป๊อปปี้อึ้งก่อนที่จะรีบอุ้มฟางลงไปที่รถ

อย่างร้อนรนโดยที่เขื่อนและเฟย์รีบตามไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหล ได้เรื่องแล้วใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวผมตามไป”กวินที่รีบวิ่งตามเพื่อนๆก็หยุดรับสายที่โทรเข้ามาตัว

เองและพลางกำมือแน่นด้วยความโกรธ

 

 

 

 

 

 

ช่วงนี้ไรเตอร์สายดาร์กชอบทำพระเอกนางเอกเจ็บตัว55555

 

 

เรามาทายกันว่าใครเป็นคนบงการ แล้วกวินโกรธอะไร555555 

 

 

ถ้าชอบอ่านฟิคไรเตอร์น่าจะเดาถูกว่าใครทำ