แวมไพร์สาวป่วนใจนายตัวยุ่ง

ณ โลกมนุษย์

แก้ม//โห่ ท่านแม่ไหนบอกจะมาด้วย ดูดิต้องมาเองอีก

แล้วจะรู้ไหมเนี่ยว่าหลังไหน(ตอนที่3สาวกำลังเดินหาบ้านที่แม่ของตนหาไว้)

เนตร//ยัยแก้ม ท่านแม่บอกว่าจะมีแวมไพร์ตนหนึ่งคอยมาดูแลเราที่บ้านนะ ไม่ต้องกังวลหรอกน่า

กรรณ//นั่นไงใช่หลังนั่นหรือป่าว ฉันเห็นพี่หวายโบกมือเรียกเราอยู่อะ!!!

แก้ม//เออใช่ พี่กรรณเก่งมาก ป่ะเรารีบไปกัน (แล้วทั้งสามก็รีบเดินมาจนถึงหน้าบ้านตนเอง)

หวาย//สวัสดีจะเด็กๆ แหม่ไม่เห็นนานโตเป็นสาวกันแล้วนะ

สามสาว// ก็แน่อยู่แล้ว!! (ภูมิใจกันมาก)

กรรณ//พี่หวายมาดูแลพวกเราใช่ป้ะ

หวาย//อื้อ ว่าแต่รีบเข้าบ้านเถอะจะได้จัดแจงห้อง

(แล้วทั้ง4สาวก็เดินไปเลือกห้องกันจนถึงเวลากินข้าวเย็น)

แก้ม//โห่!! พี่หวายไม่มีเลือดหรอ ไม่อยากกินอาหารมนุษย์อะ

หวาย//จะมีได้ไงเราอยู่บนโลกมนุษย์เราก็ต้องใช้ชีวิตแบบมนุษย์สิ ถึงเราจะเป็นแวมไพร์แต่เราก็มีสายเลือดมนุษย์อยู่นะเราก็กินได้นิไม่เห็นเป็นไรเลย

(ที่พี่หวายพูดมาคือพวกเราไม่ใช่แวมไพร์เต็มตัวแต่เราเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์เราถึงใช้ชีวิตอยู่บนโลกได้ไง)

พอกินอาหารเย็นเสร็จพวกเราก็ทำอะไรกันไปเลื่อยจนถึงเวลานอน

เวลานอน(เร็วอย่างโกหก)

แก้ม//พรุ่งนี้ก้ต้องไป รร. วันแรกแล้ว มนุษย์นี้จะเป็นยังไงน่า (คิดในใจ)

รุ่งเช้า

...//แก้ม ตื่นได้แล้ว แก้ม ตื่นนนนนนนนนนนน

แก้ม//เออๆๆ ตื่นแล้วปลุกอยู่ได้พี่กรรณไปปลุกยัยเนตรยัง

กรรณ//มันรอกินข้าวเช้าข้างล่างแล้ว แกก้เร็วๆนะเดี๋ยวไปไม่ทัน

แก้ม//อีก15นาทีเดี๋ยวลงไป

กรรณ//เออ เร็วนะเว้ย