แวมไพร์สาวป่วนใจนายตัวยุ่ง

ณ โลกมนุษย์
แก้ม//โห่ ท่านแม่ไหนบอกจะมาด้วย ดูดิต้องมาเองอีก
แล้วจะรู้ไหมเนี่ยว่าหลังไหน(ตอนที่3สาวกำลังเดินหาบ้านที่แม่ของตนหาไว้)
เนตร//ยัยแก้ม ท่านแม่บอกว่าจะมีแวมไพร์ตนหนึ่งคอยมาดูแลเราที่บ้านนะ ไม่ต้องกังวลหรอกน่า
กรรณ//นั่นไงใช่หลังนั่นหรือป่าว ฉันเห็นพี่หวายโบกมือเรียกเราอยู่อะ!!!
แก้ม//เออใช่ พี่กรรณเก่งมาก ป่ะเรารีบไปกัน (แล้วทั้งสามก็รีบเดินมาจนถึงหน้าบ้านตนเอง)
หวาย//สวัสดีจะเด็กๆ แหม่ไม่เห็นนานโตเป็นสาวกันแล้วนะ
สามสาว// ก็แน่อยู่แล้ว!! (ภูมิใจกันมาก)
กรรณ//พี่หวายมาดูแลพวกเราใช่ป้ะ
หวาย//อื้อ ว่าแต่รีบเข้าบ้านเถอะจะได้จัดแจงห้อง
(แล้วทั้ง4สาวก็เดินไปเลือกห้องกันจนถึงเวลากินข้าวเย็น)
แก้ม//โห่!! พี่หวายไม่มีเลือดหรอ ไม่อยากกินอาหารมนุษย์อะ
หวาย//จะมีได้ไงเราอยู่บนโลกมนุษย์เราก็ต้องใช้ชีวิตแบบมนุษย์สิ ถึงเราจะเป็นแวมไพร์แต่เราก็มีสายเลือดมนุษย์อยู่นะเราก็กินได้นิไม่เห็นเป็นไรเลย
(ที่พี่หวายพูดมาคือพวกเราไม่ใช่แวมไพร์เต็มตัวแต่เราเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์เราถึงใช้ชีวิตอยู่บนโลกได้ไง)
พอกินอาหารเย็นเสร็จพวกเราก็ทำอะไรกันไปเลื่อยจนถึงเวลานอน
เวลานอน(เร็วอย่างโกหก)
แก้ม//พรุ่งนี้ก้ต้องไป รร. วันแรกแล้ว มนุษย์นี้จะเป็นยังไงน่า (คิดในใจ)
รุ่งเช้า
...//แก้ม ตื่นได้แล้ว แก้ม ตื่นนนนนนนนนนนน
แก้ม//เออๆๆ ตื่นแล้วปลุกอยู่ได้พี่กรรณไปปลุกยัยเนตรยัง
กรรณ//มันรอกินข้าวเช้าข้างล่างแล้ว แกก้เร็วๆนะเดี๋ยวไปไม่ทัน
แก้ม//อีก15นาทีเดี๋ยวลงไป
กรรณ//เออ เร็วนะเว้ย