เพลิงแห่งรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะคุณป๊อป คุณถึงโรงพยาบาลแล้ว”ฟางพูดแล้ววิ่งตามรถเข็นร่างของป๊อปปี้เข้ามา

ที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะฟาง คุณป๊อปต้องไม่เป็นอะไร”เอี๊ยงสงสารฟางมากรีบดึงฟางไปกอดปลอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เจอกันไม่กี่ปี เดี๋ยวนี้มีรสนิยมควงผู้หญิงแทนแล้วหรอเอี๊ยง”ชายคนหนึ่งเห็นเอี๊ยงกอดอยู่กับ

ฟางก็เดินเข้ามาหาเอี๊ยงแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะฟ้า นี่มันเรื่องของชั้น”เอี๊ยงพูดห้วนๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ในฐานะคนเคยรักกันมาอ่ะนะ แค่สงสัยว่านายเปลี่ยนไปแล้วจริงหรอ ที่ชอบผู้หญิง คิดดีๆสิ”ฟ้า

ในมาดนายแพทย์หนุ่มยิ้มนิดๆก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“บางทีผู้หญิงเค้าอาจจะน่ารักและไม่ร้ายทิ้งกันได้ลงเหมือนนายหรอกฟ้า”เอี๊ยงพูดนิงๆแล้วมองฟ้า

ที่ไม่พอใจเมื่อเห็นเอี๊ยงกอดฟางไม่ยอมปล่อยก็สะบัดเสื้อกาวน์แล้วเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉินทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ฟางคิดมาตลอดนะว่าฟ้าแฟนเก่าเอี๊ยงคือผู้หญิง”เมื่อฟ้าไปแล้วฟางที่ยืนอึ้งก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะฟาง ที่ต้องเอาฟางมาแต่งงานกับเกย์แบบเอี๊ยง ฟางคงไม่ชอบสินะ”เอี๊ยงพูดแล้วยิ้ม

เศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอเอี๊ยง เอี๊ยงน่ะเพื่อนฟางนะ ไม่ว่าจะเพศไหน ฟางก็ยังรักไม่เปลี่ยนแปลง”ฟางพูดแล้วแตะ

ไหล่เอี๊ยง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่อยๆเดินนะโทโมะ นี่ทำไมไม่นั่งรถเข็นล่ะ สบายกว่าใช้ไม้เท้าค้ำตั้งเยอะ”เขื่อนและเฟย์ที่คอย

ประคองโทโมะที่ทำแผลเสร็จแล้วเดินมาพร้อมกับไม้ค้ำอย่างทุลักทุเลก็อดที่จะบ่นไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แผลแค่นี่ไกลหัวน่า เดินๆบ่อยๆเดี๋ยวก็หายไวเองน่าอา”โทโมะพูดแล้วยิ้มนิดนึง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณโทโมะมากนะ สำหรับที่ช่วยลูกของฟาง”ฟางเดินไปหาโทโมะแล้วขอบคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกฟาง สิ่งที่เราเคยทำเลวกับฟางกับพี่ป๊อปนี่มันยังน้อยไปด้วยซ้ำที่เราต้องชดใช้ คน

เลวๆอย่างเราสมควรแล้วล่ะที่จะต้องอยู่โดดเดี่ยวเพียงลำพัง”โทโมะยิ้มเศร้าๆแล้วพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟางที่มองโทโมะพูดเรื่องของตัวเองก็อดสงสารไม่ได้ก่อนที่จะดึงชายหนุ่มไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ ความจริงแล้วโทโมะเป็นคนดีนะ อย่าโทษตัวเองเลย ตอนนี้ฟางไม่โกรธอะไรโทโมะอีก

แล้ว ฟางให้อภัยโทโมะนะ”ฟางสงสารโทโมะมากเพราะเท่าที่รับรู้และสังเกตได้ เธอรู้สึกได้ว่าโท

โมะอยากคืนดีกับแก้วมากแค่ไหน และเขาเองก็รักแก้วไปแล้ว จังหวะที่ฟางกอดกับโทโมะนั้น แก้ว

ที่เดินมากับสมิธเห็นภาพนั้นเข้า ทำให้แก้วรู้สึกปวดหัวจี๊ด เหมือนความเจ็บปวดแล่นเข้ามาหาตัว

เองอีกครั้งจนสมิธรีบประคอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปพักก่อนมั้ยแก้ว พี่เป็นห่วงเรานะ”โทโมะและฟางได้ยินเสียงแก้วและสมิธก็ผละออกจากกัน

มองไปทางแก้วที่ถูกสมิธประคองไปนั่ง ก่อนที่แก้วจะเอนหัวซบลงที่ไหล่สมิธเพื่อพัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าหมดเรื่องพวกนี้แล้ว เรากลับบอสตันกันนะคะ แก้วคิดถึงลูก”แก้วพูดแล้วจับมือสมิธแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก่อนที่จะกลับ เราขอคุยกับแก้วหน่อยได้มั้ย”โทโมะได้ยินเช่นนั้นก็รีบเดินเข้าไปหาแก้ว แก้ว

ลืมตามองชายหนุ่มก่อนที่จะเดินนำให้โทโมะเดินตามออกมาคุยที่บริเวณสวนในโรงพยาบาล2ต่อ2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรจะพูดก็พูดเถอะ เคลียร์กันตรงนี้ให้มันจบๆไปซะ”แก้วเหล่มองโทโมะก่อนที่จะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแก้วจะกลับบอสตัน แก้วจะกลับมาเมืองไทยอีกมั้ย เราอยากจะเจอลูก”โทโมะเงียบก่อนจะ

ขอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คงจะไม่ เพราะว่าแก้วจะต้องรีบไปจัดงานแต่งงานกับพี่สมิธ แก้วเลื่อนเค้ามานานแล้ว แก้วไม่

อยากปล่อยอะไรให้มันคาราคาซัง ไม่อยากทำให้คนที่รักแก้วต้องเสียใจ เหมือนอย่างที่แก้วเคย

เจ็บ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรารู้ว่าเราเลวมากในอดีต เราก็ไม่ขอให้แก้วกลับมารักเราเหมือนเดิม เหมาะสมแล้วล่ะที่แก้วจะ

เลือกคนที่ดีอย่างสมิธเคียงข้างกัน”โทโมะได้ยินเช่นนั้นก็พูดออกมายอมแพ้ ทำให้แก้วชะงักเมื่อ

เห็นว่าโทโมะยอมแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ดี ที่คิดได้ น่าจะคิดได้ตั้งนานแล้วนะ จะได้ไม่ต้องให้ชั้นเจ็บตัว อ้อส่วนเรื่องลูก ชั้นขอให้นาย

ไม่เจอกับลูกได้มั้ย เพราะว่าชั้นไม่อยากให้ลูกจำว่ามีพ่อเลวๆอยู่ เพราะชั้นยังไม่ให้อภัย เอาล่ะ

หมดธุระแล้วสินะ งั้นดี ชั้นอยากจะกลับบ้านแล้ว”แก้วพูดแล้วเดินหนี โทโมะตกใจรีบคว้าแก้วไป

กอดจากด้านหลังแน่น

 

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

 

 

แก้วตกใจรีบสะบัดตัวหนีแล้วผลักโทโมะที่ยังเจ็บขาอยู่ล้มไปกองกับพื้นอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาแตะต้องตัวชั้น นายไม่มีสิทธิ์จะทำแบบนี้อีก”แก้วว่าโทโมะเสียงดังแล้วสะบัดหน้าหนีชาย

หนุ่มไม่มองชายหนุ่มเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรารู้ว่าแก้วเกลียดเราแล้วเราก็ยอมเข้าใจว่ามันเพราะอะไร และเราก็รู้ว่ถ้าเรามาพูดเอาตอนนี้มันก็

คงสายไปแล้วสำหรับคำนี้ แต่อย่างน้อยก็ถือว่าเราได้บอกแก้วแล้ว เรารักแก้วนะ เราขอโทษ”โท

โมะตะโกนไล่หลังก่อนที่จะสารภาพสิ่งที่ตัวเองพยายามปฎิเสธมานานกับแก้วในใจก็แอบลุ้นว่าแก้ว

จะกลับมาหาเขามั้ย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หรอ แล้วไง”แก้วนิ่งก่อนจะพูดแล้วไม่หันมาหาโทโมะก่อนที่จะเดินหนีโทโมะเข้าไปข้างในทันที

และไม่เหลียวมองโทโมะอีก ชายหนุ่มอึ้งก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาแล้วร้องไห้อยู่ตรงนั้นอย่าง

เดียวดาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อไหร่คุณพ่อจะฟื้นล่ะฟาง”หลายวันต่อมาฟางที่หมั่นมาเยี่ยมและเอาดอกไม้มาให้ป๊อปปี้ทุกวัน

กับฟิญ ก็ถูกฟิญถามระหว่างนั่งเฝ้าป๊อปปี้ที่หลับอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“บางทีคุณป๊อปอาจกำลังพักผ่อนอยู่ก็ได้นะคะคุณหนูไม่ต้องกังววลหรอกค่ะ เพราะหมอปั้นจั่นบอก

เองว่าอาการของคุณปีอปไม่มีอะไรร้ายแรง”ฟางตอบแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ จะเป็นอะไรรึเปล่าถ้าสมมุติว่าชั้นไม่อยากให้เธอเรียกชั้นว่าคุณหนูอีกแล้ว”ฟิญนิ่งก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมกันล่ะคะ รึว่าคุณหนูไม่พอใจอะไรตรงไหนฟาง ฟางไม่มารบกวนคุณป๊อปก็ได้ค่ะ”ฟางตกใจ

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย เอ่อ ชั้นมาคิดๆดูแล้วว่า คุณพ่อก็รักเธอมากเหมือนกับตอนที่รักกับแม่หน

มหวาน แถมเธอก็มีน้องกับคุณพ่อไปแล้ว มันคงไม่มีประโยชน์อะไรถ้าชั้นขัดขวางเธอ”ฟิญพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 “แต่ว่า ฟางเองแต่งงานแล้วนะคะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ”ฟางอึ้งก่อนจะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไปได้สิ ก็หย่าแล้วมาอยู่กับคุณพ่อ มาเป็นครอบครัวเดียวกัน ชั้นว่าน้องเฟิร์สต้องดีใจ

แน่ๆ”ฟิญพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟางว่า ฟางขอตัวออกไปเดินสูดอากาศข้างนอกก่อนนะคะ”ฟางหน้าแดงก่อนจะรีบพูดแล้ว

เดินหนีฟิญออกมาข้างนอกแล้วเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย พลันสายตาเธอก็หันไปเห็นเอี๊ยงและ

หมอฟ้ากำลังคุยกันและมีปากเสียงกันก่อนที่หมอฟ้าจะยิ้มแล้วร้องไห้ก่อนที่จะเดินหนีเอี๊ยงไปอย่าง

รวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

“นี่กำลังทะเลาะอะไรกันรึเปล่า”ฟางเดินเข้ามาถามเอี๊ยงที่ยืนเศร้าอยู่แล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“มันตลกดีเนาะ คนที่ทิ้งเราไป สุดท้ายใจเราก็ยังรักเค้าอยู่เหมือนเดิม”เอี๊ยงยิ้มแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้ายังรักแล้วทำไมต้องทำให้กันต้องร้องไห้แบบนั้นด้วยล่ะเอี๊ยง”ฟางแย้งไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะเอี๊ยงป่วยไงล่ะ เอี๊ยงกลัวว่าถ้าเกิดวันนึงเอี๊ยงตายไป ฟ้าจะต้องเสียใจแน่ๆ ช่วงที่ฟ้ากลับ

ต่างจังหวัดเอี๊ยงเลยบอกให้เค้าไปมีคนใหม่ เราทะเลาะกันสุดท้ายฟ้าก็ประชดไปมีคนอื่นจริงๆ

ตอนนั้นเอี๊ยงเจ็บและเสียใจมากก่อนท่ะหนีไปหัวหินแล้วเจอกับฟาง จนมาถึงวันนี้ที่เราเจอกัน เอี๊

ยงก็ยังไม่ลืม ฟ้ามาขอโทษเอี๊ยงที่ประชดในวันนั้นก่อนจะสารภาพออกมาเหมือนกันว่ายังรักอยู่”เอี๊

ยงพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้ายังรักกันอยู่งั้นก็คืนดีกันสิ จะมาเซร้าเพราะความรักทำไมล่ะ”ฟางยิ้มแล้วพูดอย่างเข้าใจในตัว

เอี๊ยง

 

 

 

 

 

 

 

 

“พูดแบบนี้งั้นแสดงว่า ในใจของฟางอยากจะไปหาใครคนนั้นแล้วสินะ เห้อ ดีงั้นเราไปหย่ากัน

เถอะ”เอี๊ยงยิ้มออกมาอย่างมีความสุขก่อนที่จะรีบดึงมือของฟางออกไปที่ว่าการอำเภอด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟางล่ะ”หลายวันต่อมาหลังจากป๊อปปี้ฟื้นขึ้นมา ฟิญและคริสก็ผลัดกันมาดูแลป๊อปปี้ และมี

เขื่อนและเฟย์ที่หมั่นเข้ามาเยี่ยมโดยสลับกับสมิธและแก้วที่มาเยี่ยมป๊อปปี้ก่อนที่จะแพลนกลับ

บอสตัน โดยวันนี้เขื่อนและเฟยหอบช่อดอกไม้มาให้ป๊อปปี้เหมือนอย่างที่เอามาให้ทุกวันก็ถูกชาย

หนุ่มถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับบอสตันไปแล้วล่ะ”เฟย์นิ่งก่อนจะตอบ

 

 

 

 

 

 

 

“อะไร ไม่จริงอ่ะ นี่ชั้นพูดไปขนาดนั้น แถมเปิดใจให้ฟางไปแล้ว ยังจะใจร้ายหนีคุณพ่อกับชั้นไป

บอสตันอีกแล้วหรอ”ฟิญได้ยินก็โวยวายไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน นี่ฟิญไปพูดอะไรกับฟางน่ะ”ป๊อปปี้ตกใจก่อนจะรีบหันไปถามลูกสาวทันที

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาฟิญแบบนั้นสิคะคุณพ่อ ฟิญไม่ได้หาเรื่องแกล้งฟางกับเฟิร์สแล้วนะคะ แต่ฟิญมาคิดๆดูแล้ว

ว่า คุณพ่อรักยัยนั่นมากพอๆกับที่รักแม่หนมหวาน แถมยัยนั่นก็ไม่เคยจะเสแสร้งกับฟิญถ้าเทียบกับ

ป้าหนมแล้ว ฟิญเลยคิดว่า คงไม่เป็นอะไรหรอกถ้าอยากจะได้ฟางมาเป็นครอบครัวเดียวกับ

เรา”ฟิญพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีทางล่ะ อย่าลืมสิฟิญ ถึงแม้เค้าจะมีลูกกับพ่อแต่เค้าก็แต่งงานใหม่ไปแล้วนะ และอีกอย่างพ่อ

เคยทำร้ายฟางมามาก ไม่มีทางที่ฟางจะคืนดีกับพ่อหรอก ฟางไม่มีวันให้อภัยพ่อ”ป๊อปปี้พูดเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่งได้ก็หย่าได้สิ ไม่อย่างงั้นก็รักกันไม่ได้สักที นี่คุณจะนอนเฉยๆเป็นปลาตายรึไง ไม่ลุกไปตาม

พี่สาวชั้นอีกรึไง รึว่าไม่รักพี่สาวชั้น”เฟย์ได้ยินป๊อปปี้ตัดพ้ออีกครั้งก็โวยวายพลางทุบโต๊ะที่วาง

ดอกไม้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใจเย็นก่นที่รัก เดี๋ยวงานนี้เค้าเคลียร์เอง ป๊อป เอาตรงๆนะ ไอ้ดอกไม้พวกนี้เนี่ย มันไม่ใช่ของชั้น

กับเฟย์หรอก แต่ฟางเค้าฝากมาให้ชั้นเอามาให้นายทุกวัน นกว่านายจะฟื้นและออกจากโรงบาล

ไง”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วเอาฝากทำไม ทำไมไม่เอามาให้เองล่ะนอกซะจากไม่อยากเจอ”ป๊อปปี้ตัดพ้อน้อยใจฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าฟางยังไม่ให้อภัยฟางก็คงไม่ยอมเซ็นใบหย่ากับผมง่ายๆแบบนั้นหรอกครับคุณป๊อป”เอี๊ยงเดิน

เข้ามาพร้อมกับหมอฟ้าก่อนที่จะชูใบหย่าให้ป๊อปปี้และทุกคนดู

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่งอะไรกันผมงงไปหมดแล้วนะ”ป๊อปปี้อึ้งก่อนท่ะรีบถามพวกของเอี๊ยงที่เข้ามาเยี่ยมตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็หมายความว่า ที่จริงแล้วเอี๊ยงแต่งงานกับฟางก็เพื่อช่วยให้เฟิร์สมีพ่อไงล่ะครับ แต่ในเมื่อพ่อ

ของเฟิร์สมาทวงสิทธิ์โดยชอบธรรมแถมยังอยากจะเอาเมียของเค้ากลับบ้านไปขนาดนั้น พวกเราก็

เลยคิดว่าการหย่าน่ะดีที่สุดแล้ว เพราะฟางก็จะได้ไม่ต้องตกเป็นขี้ปากชาวบ้านอีก เอ่อ หลายคน

คงรู้จักผมแล้วนะครับ แต่คุณป๊อปคงไม่ ผมชื่อฟ้านะครับเป็นหมอรักษาคุณป๊อปเองและก็เป็นแฟน

ของคุณเอี๊ยง”ฟ้าพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“หา นี่อย่าบอกนะว่าคุณเอี๊ยงเป็นเกย์”เขื่อนและเฟย์อึ้งต่างพูดออกมาพร้อมกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครับ ขอโทษด้วยนะครับที่ปิดบังทุกคนหมดแบบนี้ แต่ผมกับฟางเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันครับไม่

เคยคิดกันในแบบชู้สาวเลย เพราะฟางไม่ใช่สเปคผม คุณป๊อปครับ ก่อนที่คุณจะฟื้นฟางเค้าเอา

ดอกไม้มาเยี่ยมคุณทุกวัน แถมอุ้มเฟิร์สมาเฝ้าคุณพร้อมกับหนูฟิญทั้งวันเลยนะครับ ผมดูก็รู้แล้วว่า

ฟางยังรักคุณและรักมากแค่ไหน ปากเธอบอกว่าไม่ ตัวเธอบอกว่าไม่สนใจคุณแต่จริงๆแล้วฟางน่ะ

แทบเป็นแทบตายทุกครั้งที่ทรมานคุณแบบนั้นนะครับ”เอี๊ยงพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทรมานแต่ก็ยังจะทำเย็นชาใส่งั้นหรอ หึๆ ยัยเมียตัวแสบ หนีกันไปอีกแล้วงั้นหรอ งานนี้ขอเอาคืน

สักทีแล้วกัน”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาอย่างดีใจเมื่อรู้ว่าฟางไม่ได้เกลียดตัวเองก่อนที่จะยิ้มร้ายๆออกมาอด

ไม่ได้ที่จะบ่นฟางที่แสนงอนกับเขาเหลือเกิน ก่อนที่จะเริ่มวางแผนโดยมีเอี๊ยง ฟ้า ฟิญ เขื่อนและ

เฟย์ร่วมมือกันในการแกล้งฟางครั้งนี้

 

 

 

 

 

 

 

เหมือนจะดี เอ๊ะ รึว่าจะไม่ดีที่เค้าร่วมมือกัน ตอนหน้าตอนจบแล้ว

 

 

แล้วแท้ๆแล้วคู่โทโมะแก้วล่ะเป็นไง