Love it or มีน้ำตา
เขียนโดย 
Loveenteredagain
วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.13 น.
แก้ไขเมื่อ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) แกล้งจนเหนื่อย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ณ ห้างสรรพสินค้าชื่อดังเป็นที่นิยมของคนทั้วประเทศ
ตอนนี้รถของป๊อปปี้ได้เข้ามาแล่นจอดในที่จอดรถแล้วเดินจูงมือฟางเข้าไปในห้างทันที
"ปล่อยฉัน ฉันเดินเองได้"ฟางพูดแล้วพยายามแกะมือป๊อปปี้
"ห้างมันไม่ใช่เล็กๆนะเธอ ถ้าเธอหลงทางขึ้นมาเนี่ยฉันไม่ต้องเดินหาเธอทั้งวันเลยหรอ ยิ่งเตี้ยๆอยู่ด้วย"ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางพร้อมกับส่ายหน้า
"อร้าย นายกล้าดียังไงมาว่าฉันเตี้ยห๊ะ"ฟางพูดออกมาแล้วสะบัดมือป๊อปปี้ออก
"นี้เธออย่ามาอวดเก่งหน่อยเลยหนา อย่างเธอนะมัน..."ป๊อปปี้พูดแล้วหยุดเอาไว้ปล่อยให้ฟางสงสัย
"อะไรฉันทำไม"ฟางถามป๊อปปี้ด้วยความสงสัย
"ปากหวานต่างหาก"ป๊อปปี้กระซิบที่ข้างหูฟาง ทำให้ฟางโวยวายขึ้นมาทันที
"อร้าย นายป๊อปนาย ว้ายย"ฟางพูดยังไม่ทันจบป๊อปปี้ก็ยกตัวเธอขึ้นมาพาดไหล่ก่อนจะเดินเข้าไปในห้าง
"นิเธอกินอะไรมาเนี่ยห๊ะ หนักชะมัด"ป๊อปปี้พูดเมื่ออุ้มเธอเข้ามาในห้าง
"นายบ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยยย"ฟางที่เอาแต่โวยวายก็ทุบหลังป๊อปปี้ไปด้วย ในขณะภายในห้างป๊อปปี้และฟางถูกเป็นเป้าสายตาของทุกๆคนมากที่สุด
"โอ้ยยัยบ้า เจ็บนะ นี่แหนะ"ป๊อปปี้เมื่อพูดจบก็ตีก้นของฟางไปทีนึง
"อร้าย ฉันเจ็บนะปล่อยยย"ฟางเอาแต่โวยวายตลอดทางจนป๊อปปี้เดินมาถึงร้านก็ปล่อยฟางลง
"อะนี้ เธอเข้าไปเลือกดูเสื้อผ้าได้เลยนะ อ่อแล้วถ้าเธออยากให้ฉันเปลี่ยนให้เนี่ยก็บอกนะ"ป๊อปปี้พูดเสร็จก็กระซิบที่ข้างหูของงฟางอีกที
"โรคจิตสมองของนายคิดเป็นอยู่เรื่องเดียวรึยังไง"ฟางพูดก่อนป๊อปปี้จะยิ้มกวนๆให้ก่อนจะเดินไปนั่งรอเธอที่โซฟา รอฟาง
10 นาทีผ่านไป ฟางก็เดินออกมาในชุดเดรชกระโปรงสั้นเหนือเข่าขึ้นมาหน่อยนึงสีชมพูส่วนเครื่องประดับก้ตามที่ป๊อปปี้จัดการให้เธอเมื่อเช้า
"ลงบัญชีผมไว้ได้เลยนะ"ป๊อปปี้เดินไปบอกพนักงานก่อนเดินจับมือฟางให้เดินตามเขาไปที่ร้านไอติมซึ่งฟางก็โวยวายตลอดทางเนื่องจากป๊อปปี้ไม่ยอมปล่อยมือเธอซักที
ณ ร้านไอติม
ป๊อปปี้พาฟางเข้าในนั่งตรงเก้าอี้ VIP สีแดง แล้วก้มีพนักงานเดินเข้ามาพร้อมเอาเมนูมาวางไว้บนโต๊ะ
"เธออยากกินอะไรจัดมาเลย"เมื่อป๊อปปี้พูดจบฟางก็ลงมือสั่งทันที
"เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้ค่ะ"ฟางสั่งทำให้ป๊อปปี้ถึงกับตกใจทันทีไม่คิดว่าเธอจะกินเยอะขนาดนี้
"สั่งเยอะขนาดนี้ นี้เธอกะจะกินเผื่อคนทั้งห้างเลยรึไง"ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟาง
"นินายอย่าบ่นได้มั้ย นายบอกเองไม่ใช่หรอว่านายจะเลี้ยงฉันแล้วฉันก็จะกินหมดนี่นายมีปัญหาอะไรมั้ย"ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ทำให้ป๊อปปี้ถึงกับส่ายหน้าด้วยความขี้งกของเธอ
"กรี๊ดดด!! หล่ออะแก"มีเสียงกรี๊ดจากสาวๆที่มาจากโต๊ะรอบๆร้านไอติมที่ต่างก็นั่งกับเพื่อนอยู่ แล้วมีคนถ่ายรูปป๊อปปี้และฟางเก็บเอาไว้ สายตาของทุกคนมองมาที่ป๊อปปี้ในสายตาเดียวกัน ทำให้ฟางหันไปมองแล้วเขยิบตัวออกห่างๆจากป๊อปปี้ทันที แต่ป๊อปปี้ก็เขยิบตามแล้วโอบไหล่ฟางเอาไว้
"นายเอามือออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันไม่อยากโดนตบ"ฟางพูดก่อนจะเขยิบตัวหนีแต่ป๊อปปี้จับไว้ก่อน
"ถ้าเธอเขยิบตัวหนีอีกทีฉันหอมเธอแน่"ป๊อปปี้พูดแล้วมองมาที่ฟางแต่คนอย่างฟางหรอจะกลัว
"ฉันไม่กลัว"ฟางพูดก่อนจะเขยิบตัวหนีแต่ป๊อปปี้จับเอาไว้แล้วหอมแก้มฟางทันทีทำให้ฟางถึงกับหน้าเหวอ แล้วก็ทั้งอายเพราะคนมองมาที่เธอทุกคนผู้หญิงที่มองป๊อปปี้ถึงกับอกหักกันไปเลยทีเดียว แล้วฟางก้เอาแก้มของตัวเองออกจากปากของป๊อปปี้แล้วมองป๊อปปี้ที่ยิ้มแบบผู้ชนะ จนทำให้เธอรู้สึกหมั่นใส้ ก่อนพนักงานจะเอาไอติมมาเสิร์ฟแล้วฟางก็ลงมือกินโดยหน้าตามุ้ยๆแล้วก็ได้แต่นั่งอยู่ที่เดิม เพราะขืนเธอขยับเธอก็ได้โดนแบบเมื่อกี้แน่
"5555 ยัยเด็กน้อยเอ้ย"ซักพักป๊อปปี้ที่มองฟางกินไอติมอย่างอร่อยก็หัวเราะขึ้นมาทันที
"นิ ขำอะไรของนายอ่ะ"ฟางถามป๊อปปี้ด้วยความสงสัย
"ก้ดูปากเธอสิเลอะเทอะไปหมด"ฟางพูดก่อนจะเอามือเช็ดออกแต่ป๊อปปี้จับมือเธอเอาไว้ก่อน แล้วหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดปากให้เธอ ฟางก็มองการกระทำของป๊อปปี้แบบแปลกๆ ก่อนเธอจะลงมือกินต่อจนหมด
"ถามจริงเถอะ นี่เธอกินหรือยัดเนี่ยห๊ะ"ป๊อปปี้มองถ้วยไอติมที่ตอนนี้หมดเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่นิด
"แล้วนายเห็นว่าฉันกินหรือยัดละ"ฟางพูดทั้งๆที่หน้ามุ้ยๆก่อนจะเดินออกไปแต่ป๊อปปี้กลับลากเธอให้ไปอีกที่หนึ่ง
"นี่นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย"ฟางถามในขณะที่ป๊อปปี้ลากเธอออกมา แต่ป๊อปปี้ไม่ตอบจนมาถึงหน้าร้านเสื้อผ้าแบรนเนมที่มีขนาดใหญ่
"เข้าไปเลือกเสื้อผ้าไว้ใส่ทำงานซะ แต่มีข้อแม้ห้ามโป๊ห้ามสั้นจนเกินไป"ป๊อปปี้สั่งฟางก่อนที่ฟางจะเลือกเสื้อผ้า
"ทำไมฉันต้องซื้อตามที่นายบอกด้วย"ฟางถามด้วยความสงสัยก่อนจะเดินเลือกเสื้อผ้าไปเรื่อยๆโดยมีป๊อปปี้คอยเดินตามหลังอยู่
"เพราะฉันสั่งแล้วเธอต้องทำเพราะถ้าเธอไม่ทำคงรู้นะว่าเธอจะโดนยังไง"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหันขวับมาทันทีก่อนจะเดินเลือกเสื้อผ้าต่อโดยมีป๊อปปี้คอยคุมอยู่ไม่ห่าง พอเสร็จแล้วป๊อปก็พาเธอไปซื้อรองเท้าเครื่องประดับต่างๆ จนเสร็จ
"โอ้ยยย เมื่อยจังเลย"พอเดินซื้อของเสร็จก็เกือบ 3 ชั่วโมงฟางจึงเดินมานั่งพักที่เก้าอี้บริเวณสวนหญ้าเทียมกลางห้างที่มีน้ำพุอยู่ด้วย
"อะน้ำ นี่อะไรเนี่ยห๊ะเดินซื้อของแค่ 3 ชั่วโมงบ่นเมื่อยดูฉันสิยังไม่เห็นเมื่อยเลย"ป๊อปปี้เดินมายื่นน้ำให้ฟางแล้วนั่งข้างๆฟางก่อนจะกินน้ำแล้วพูด
"ก็ฉันไม่ใช่นายนิ"ฟางพูดก่อนจะกินน้ำนั่งพัก
"อ่อ ฉันลืมไปว่าเธอทั้งเตี้ยทั้งขาใหญ่เดิน 3 ชั่วโมงมันก็ต้องเมื่อยเป็นธรรมดา อือเข้าใจได้เข้าใจได้"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางโวยวายขึ้นมาอีกครั้ง
"นินายเลิกกวนประสาทฉันซักชั่วโมงมันจะเป็นอะไรมากมั้ยห๊ะ"ฟางหันขวับมาพูดกกับป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้กลับยักไหล่ทำท่าทางปั่นประสาทเธอ
"ไปกลับบ้านเถอะ 6โมงเย็นกว่าละ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะชวนฟางกลับบ้านแล้วถือของให้เธอ
ณ คฤหาสน์จิระคุณ
ขณะนี้รถได้แล่นมาจอดที่หน้าบ้านทั้งคู่ลงจากรถแล้วขึ้นไปบนห้องป๊อปปี้เข้าไปในห้องของฟางเพื่อจะเอาของไปวางให้เธอ ส่วนฟางก็เข้ามาเก็บของป๊อปปี้ก็กลับห้องไปเพื่อจะอาบน้ำ แล้วเมื่อฟางเก็บของเสร็จก็เดินไปอาบน้ำ
ขณะนี้เวลา 23:00
ก๊อก ก๊อก!! ฟางที่นอนเล่นอยู่ได้ยินเสียงประตูก็เลยเดินมาดูก็พบว่าเป็นป๊อปปี้
"นี่นายมาทำอะไรที่ห้องฉันเนี่ยห๊ะ"ฟางถามป๊อปปี้ด้วยความสงสัย
"ฉันจะมาขอนอนด้วย ฉันนอนไม่หลับ"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางตกใจทันที ก่อนป๊อปปี้จะเดินเข้ามาในห้องของเะอโดยที่เธอยังไม่ได้บอกให้เขาเข้าห้องมาด้วยซ้ำ
"นินายออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ นายมานอนในห้องฉันแล้วฉันจะนอนยังไง"ฟางถามป๊อปปี้ที่ตอนนี้ป๊อปปี้นอนอยู่บนที่นอนของเธอ
"ก้แค่หลับตา ยากตรงไหน"ป๊อปปี้ตอบแบบกวนๆ แล้วเมื่อเห็นฟางยืนทำหน้ามุ้ยอยู่ก็เลยดึงเธอให้ลงมาบนเตียงทันที แล้วมือของป๊อปปี้ก็ไปกดปุ่มสัมผัสบนหัวเตียงเพื่อปิดไฟอัตโนมัต แล้วกดปุ่มล็อคห้อง ซึ่งทำให้ฟางตกใจอย่างมากทำให้ในห้องมีแต่ความมืดซึ่งมีแค่ป๊อปปี้และฟางที่มองเห็นกันถึงจะมืดก็เถอะ
"นายจะทำอะไรอ่ะ ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ"ฟางพูดแล้วพยายามผลักป๊อปปี้ให้ออกไปแต่ก็ไม่สำเร็จ
"ฉันแค่จะมานอนด้วยก็เท่านั้น แต่เรื่องทำอะไรนะไม่แน่"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์แต่ฟางก็เห็นเพราะอยู่ใกล้กันแค่นิดเดียว
"ออกไปนะ"ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้เข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ
"ยัยตัวแสบ แถมใจดำอีกคนอุตส่าห์มาขอนอนด้วยก็ไล่ไปทั้งๆที่ห้องนี้เป็นห้องของลูกฉันในอนาคตแท้ๆ"ป๊อปปี้พูด
"แล้วไงในเมื่อคุณอาเขายกห้องนี้ให้ฉันแล้วฉันมีสิทธิ์"ฟางพูดแล้วใช้แรงทั้งหมดผลักป๊อปปี้ออกไปจนตกเตียง ป๊อปปี้ร้องโอ้ยออกมาก่อนจะวิ่งไล่ฟาง ส่วนฟางก็วิ่งหนี ทั้งคู่วิ่งเล่นกันเป็นเด็กจนฟางสะดุดกับเตียงเพราะมันมืดทำให้เธอเห็นไม่ค่อยชัด ซึ่งป๊อปปี้ก็ล้มตามเธอมาทำให้ตอนนี้ป๊อปปี้คร่อมเธออยู่
ตอนนี้เหมือนมีมนต์สะกดทำให้ป๊อปปี้เลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ฟางมากขึ้นแล้วก้มลงจูบฟางทันทีซึ่งตอนแรกฟางก็ขัดขืนเล็กน้อยแล้วเธอก็เปลี่ยนจาดขัดขืน นำมือของเธอมาคล้องคอป๊อปปี้แทน แล้วป๊อปปี้ก็ค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากของฟางแล้วฟางก็ตอบสนองเป็นอย่างดี มือของป๊อปปี้ก็ค่อยๆเลื่อนไล้ไปตามต้นขาของเธอ แล้วป๊อปปี้ก็เปลี่ยนจากจูบมาไซร้ตามคอของเธอแทนแล้วทำรอยคิสมาร์คไว้ตามซอกคอของเธอ มือของป๊อปปี้ก็อยู่ไม่สุขเลื่อนมือไปจับหน้าของฟางทั้งๆที่ยังใส่เสื้ออยู่ แล้วป๊อปปี้ก็เลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบเธออีกครั้ง
"พอเถอะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ"จากที่เงียบกันอยู่นานฟางก็พูดขึ้นมาแล้วผลักป๊อปปี้ออก
"เอ่อคือ ฉันขอโทษนะฟาง"ป๊อปปี้พูดขอโทษแล้วมองฟางที่เอาแต่หลบตา
"นายอยากนอนนายก็นอนไปเถอะ แต่ต้องเอาน้องริบบิ้นของฉันกั้นกลางเอาไว้"ฟางพูดก่อนจะจัดท่านอนแล้วเอาน้องริบบิ้นตุ๊กตาสีชมพูตัวไม่ใหญ่มากมากั้นเอาไว้ ป๊อปปี้มองการกระทำของฟางแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องทำแบบนี้ ส่วนฟางก็เอาแต่หลบตาแล้วนอนลง ทั้งคู่นอนหันหลังให้กัน แล้วก็ต่างนอนไม่หลับทั้งคู่จึงหันมาพร้อมกัน แล้วฟางที่ทำตัวไม่ถูกก็ได้แต่ยิ้มให้แล้วหันหลังกลับไป ทั้งคู่ต่างก็ไ่ม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องทำแบบนี้
อ่านกันเพลินละสิ...5555 วันนี้มาอัพป๊อปฟางให้เต็มที่เลยนร้า ตอนต่อไปโทโมะกับแก้วก็จะเจอกันมาดุกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น ส่วนฟางก็เข้าไปทำงานเป็นเลขาของป๊อปปี้ซึ่งมีจินนี่คอยตามจิกฟางตลอด มาดูกันว่าป๊อปปี้จะทำยังไง
ฝากติดตามด้วยนะคร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
