Love it or มีน้ำตา
เขียนโดย 
Loveenteredagain
วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.13 น.
แก้ไขเมื่อ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ป๊อปต้องเป็นของฉันไม่ใช่แก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ณ คฤหาสน์จิระคุณ
ตอนนี้ป๊อปฟางนอนอยู่บนเตียงทั้งคู่ต่างก็นอนกอดกัน ซักพักป๊อปปี้ก็ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกอดฟางอยู่ ก็เอามือไปลืบผมของฟางแล้วปัดผมที่บังหน้าเธอก่อนจะหาวิธีแกล้งเธอ
"พู่ พู่"ป๊อปปี้ก้มลงเป่าหูเธอเพียงให้เธอตื่นแล้วก็สำเร็จเพราะเธอสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที แต่ก็ต้องตกใจเพราะเธอตกอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้ แล้วหน้าก็ห่างกันไม่มากนัก
"นี้นายทำอะไรฉันเนี่ย ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"ฟางโวยวายแล้วพยายามผลักป๊อปปี้ให้ออกไป
"ฉันแค่ปลุกเธอเฉยๆเธอจะมาโวยวายใส่ฉันทำไมเนี่ย"ป๊อปปี้พูดแล้วมองคนในอ้อมกอดที่เอาแต่ดิ้น
"แล้วนายมากอดฉันทำไมเล่า หรือว่าเมื่อคืนนายทำอะไรฉัน"ฟางพูดแล้วก้มลงมองร่างกายของตัวเองทันที
"เธอจะหาว่าฉันกอดเธอคนเดียวก็ไม่ใช่นะ เพราะตอนที่ฉันตื่นมาเธอยังนอนกอดฉันอยู่เลย"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางเกิดอาการไม่พอใจ
"แต่ฉันเป็นผู้หญิงฉันเสียหาย"ฟางพูดอย่างไม่ยอม
"งั้นก็แล้วแต่เธอจะคิดเถอะนะเพราะฉันรู้เถียงเธอไปก็เท่านั้น อย่างเธอนะ ฉันมีวิธีทำให้เธอเลิกเถียงฉันโดยไม่ต้องเสียแรงพูดให้เมื่อย จะลองดูมั้ยละ"ป๊อปปี้พูดจบก็ขยับหน้าเข้ามาใกล้ฟาง จ
ฟนฟางต้องเขยิบหนี
ตุ๊บ !!
"โอ้ยยยย สะโพกฉัน"ฟางที่เขยิบหนีจนตกเตียงก็ร้องโอยขึ้นมาทันที
"5555 เธอนี่นะมาๆ เดี๋ยวฉันช่วย"ป๊อปี้พูดจบก็เดินไปอุ้มฟางขึ้นมาแล้วเดินตรงไปที่...
"นี่นายจะพาฉันไปไหน"ฟางถามด้วยความสงสัย
"ไปอาบน้ำ"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางดิ้นโวยวายออกมาตลอดทาง จนมาถึหน้าห้องน้ำป๊อปปี้จึงปล่อยเธอ
"ไปอาบน้ำซะจะได้ไปทำงาน เดี๋ยวไปทำงานสาย"ป๊อปปี้พูดเสร็จก็เดินออกมมา แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาโทโมะ
"ฮาโหล โมะฉันต้องการข้อมูลของฟางทั้งหมดแล้วประวัติครอบครัวของเธอไม่ว่าใครก็แล้วแต่ แกหาให้ฉันได้มั้ย่ว่ะ"ป๊อปปี้พูดกับโทโมะ
"ได้ เดี๋ยวฉันจัดการให้"โทโมะพูดป๊อปปี้ก็วางสายไป
"ไอป๊อปมันจะอยากได้ประวัติของครอบครัวฟางไปทำไมว่ะ"โทโมะพูดอย่างสงสัย
โทโมะขับรถออกมาที่โรงพยาบาลเพราะรู้ว่าน้องสาวของฟางถูกรถชน แต่ระหว่างที่โทโมะกำลังหาที่จอดรถอยู่ก็...
"ว้ายยย โอ้ยย"โทโมะชะงักรถทันที้มื่อมีคนเดินมาตัดหน้ารถ
"นี่เธอเดินประสาอะไรเของเธอนี่ยห๊ะ"โทโมะเดินลงมาจากรถแล้วพูดกับหญิงสาวที่มาเดินตัดหน้า
"นี่นาย นายเป็นคนรถชนฉันนะถ้าฉันไปเอกซเรย์แล้วสะโพกฉันเป็นอะไรขึ้นมาละก็ฉันเอานายตายแน่ เป็นผู้ชายซะป่าวขับรถชนฉันแล้วยังจะมาว่าฉันอีก"แก้วโวยวายใส่โทโมะ
"นิเธอฉันขับรถของฉันมาอยู่ดีดี เธอนั่นแหละะเดินไม่ดูตาม้าตาเลือ"โทโมะพูดอย่างไม่รับผิดชอบ
"นินายหน้าตุ๊ด นายเป็นผู้ชายรึป่าวเนี่ยห๊ะชนผู้หญิงแล้วก็ไม่รับผิดชอบ"แก้วโวยวายใส่อย่างไม่ยอม
"ได้งั้นมานี่"โทโะพูดแล้วลากแก้วขึ้นไปบนรถแล้วโทโมะก็ขับออกไปเพือหาที่จอดรถ
"นายจะพาฉันไปไหน ปล่อยนร้า"แก้วพูดเมื่อโทโมะจอดรถแล้วลากเธอลงมาจากรถ
"ก็พาเธอไปเอ็กซเรย์ไงจะได้รู้ว่าไอสะโพกของเธอเนี่ยมันเป็นอะไรรึป่าว จะได้จบๆซักที ฉันไม่มีเวลามาเถียงกับเธอทั้งวันหรอกนะ"โทโมะพูดแล้วหันมามองแก้ว
"คิดว่าฉันอยากจะเถียงกับนายนักหรอ ฉันก็ไม่ได้ว่างพอที่จะมาเถียงกับนายทั้งวันหรอกนะ"แก้วพูดแล้วจ้องหน้าโทโมะ
"งั้นก็ไป"โทโมะพูดจบก็อุ้มแก้วพาดบ่าตรงไปที่ห้องเอ็กซเรย์ทันที
ณ บริษัทจิระคุณเอนนิจีร์โมเดล
ขณะนี้ฟางแล้วป๊อปปี้ทำงานอยู่ในห้องเดียวกันแต่ฟางก็พยายามจับผิดป๊อปปี้ตลอดเวลา เพราะเวลาเธอหันไปเธอก็เห็นป๊อปปี้ตั้งหน้าตั้งตาอ่านแฟ้มงาน แล้วเขากลับจับแฟ้มตั้งเอาไว้ซึ่งปกติถ้าอ่านจะต้องวาง จนฟาต้องเดินมาดูในตอนที่ป๊อปปี้เผลอ
"โถ่ ไอเราก็นึกว่าขยันที่ไหนได้คุยกับสาวนี่เอง นี่นายพ่อนายอุตส่าห์ไว้ใจให้นายมาทำงานในตำแหน่งผู้บริหารแต่นายกับเอาเวลาทำงานมาคุยกับาวเนี่ยนะ"ฟางพูดอย่างไม่เข้าใจป๊อปปี้
"เธอเป็นเลขาของฉันเธอก็ทำแทนฉันสิ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟาง
"นาย หึได้เล่นแบบนี้ใช่มั้ย"เมื่อฟางพูดจบฟางก็ดึงโทรศัพท์ของป๊อปปี้ออกจากมือป๊อปปี้มาทันที แล้วตัวเองก็เอาโทรศัพท์ของป๊อปปี้ซ้อนไว้
"นั่นมันโทรศัพท์ของผมนะฟาง เอามานี่"ป๊อปปี้พูดพร้อมกับแย่งโทรศัพท์มาจากฟางแต่ฟางก็พยายามหลบตัวหนีเพื่อไม่ให้ป๊อปปี้เอาโทรศัพท์ไปได้ แต่ฟางก็สะดุดจะล้มแต่ป๊อปปี้จับตัวของเธอเอาไว้ก่อน แล้วในขณะนั้นจินนี่ก็เดินเข้ามาให้ห้องทำงานป๊อปปี้ทำให้เธอต้องเจอกับภาพบาดตาบาดใจ
"นี่เธอออกจากป๊อปเดี๋ยวนี้นะ"จินนี่เมือเห้นแบบนั้นก็เดินเข้ามาผลักฟางออกให้ออกไปจากป๊อปปี้
"ป๊อปคะเป็นยังไงบ้างค่ะ ยัยนี่มันอ่อยคุณไปถึงไหนแล้วละ"จินนี่พูดแล้วมองค้อนมาที่ฟาง
"เธออีกแล้วหรอ"ป๊อปปี้พูดแล้วถึงกับส่ายหน้าที่เขาต้องมาเจอกับจินนี่
"ทำไมค่ะป๊อป จินก็แค่มาหาคุณกลัวว่าคุณถูกนังเลขาเก็บไปกินซะก่อน เดี๋ยวมันจะไม่ดีต่อบริษัทนะค่ะถ้าเขารู้ว่าเลขามาอ่อยเจ้านายตัวเอง อีกอย่างพ่อของคุณก็เป็นหุ้นส่วนกับบพ่อจิน ยังไงเราก็ต้องทำงานด้ยกันอยู่แล้ว งั้นจินขอทำงานด้วยคนนะค่ะ แลล้วต้องเป็นที่ตรงนี้"จินนี้พูดแล้วก็เอานิ้วชี้ไปที่โต๊ะทำงานของฟาง ทำให้ฟางมองป๊อปปี้อย่างไม่พอใจ
"งั้นก็เอาโทรศัพท์ของนายไปเลยตอนนี้นายก็มีเลขาใหม่แล้วนิ ฉันจะได้ไปทำงานตรงอื่น เชิญทำงานกับเลขาคนใหม่ให้สนุกนะค่ะ"ฟางพูดแล้วคืนโทรศัพท์ให้ป๊อปปี้แล้วก็เดินออกไป
"ฟางฟาง เดี๋ยวก่อน"ป๊อปปี้กำลังจะเดินตามเธอไปก็โดนจินนี่ขัดเอาไว้ซะก่อน
"ป๊อปค่ะไม่ต้องไปสนใจยัยนั่นหรอกค่ะ ตอนนี้เราอยู่กันสองคนแล้วนะค่ะ"จินนี่พูดแล้วเดินเข้าไปเบียดกับป๊อปปี้
"ปล่อยผม ผมจะไปหาฟาง แล้วถ้าผมกลับมาแล้วคุณยังอยู่ในห้องผมอยู่ผมจะให้ รปภ. มาลากคุณออกไป"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินตามฟางออกไป
"ป๊อปดี๋ยวก่อน ป๊อป นังฟาง ถ้าฉันไมได้ป๊อปก็อย่าหวังว่าใครจะได้"จินนี่พูดออกมาด้วยความอารมณ์เสีย
ขอโทษนร้าที่มาอัพให้ช้า พึ่งกลับมาจากปทุมได้ไม่นานแต่อย่าพึ่่งหายกันไปไหนนร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
