เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.24 น.

  46 ตอน
  455 วิจารณ์
  84.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) 4 เยี่ยมอาจารย์ป๊อป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถูกหลังแน่นะพี่ฟาง”เฟย์พูดเมื่อขับรถมาถึงหน้าบ้านป๊อปปี้กับฟางในวันต่อมา

 

 

 

 

 

 

“ตามแผนที่น่าจะอยู่แถวนี้นินา รึว่าเราจะลงไปกดออดดี”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าครับ”ชายคนหนึ่งเห็นฟางทำท่าลับๆล่อๆก็เดินมาถาม

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ พอดีเลยค่ะ พอดีว่าชั้นกำลังตามหาคฤหาสน์จิระคุณอยู่น่ะค่ะ”ฟางหันมาตอบทำให้ชายหนุ่ม

ที่กำลังถามฟางอยู่นั้นตะลึงกับความสวยน่ารักของฟาง

 

 

 

 

 

 

“นี่ไงครับคฤหาสน์จิระคุณหลังนี้”ชายคนนั้นยิ้มก่อนจะชี้ที่หน้ารั้วบ้านหลังหนึ่ง

 

 

 

 

 

“ตายจริงๆ ไม่ทันได้สังเกตขอบคุณมากนะคะ”ฟางหัวเราะเก้อเขินก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่คุณมาหาใครหรอครับ คุณหญิงย่า น้องแก้ว รึว่าเจ้าป๊อป”โทโมะถามต่อ

 

 

 

 

 

“พอดีพวกเรามาหาอาจารย์ภาณุน่ะค่ะ”เฟย์รีบตอบแทนพี่สาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นลูกศิษย์ของป๊อปปี้นี่เอง ปกติผมไม่ค่อยเห็นลูกศิษย์เป๊อปมาหาที่บ้านสักเท่าไหร่นะฮะ”โท

โมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

“พอดีว่าฟางเป็นต้นเหตุที่ทำให้อาจารย์เจ็บตัวน่ะค่ะเลยอยากจะทำของมาเยี่ยม”ฟางพูดแล้วยิ้ม

อย่างอ่อนหวานให้โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ครับงั้นผม เอย พี่ชื่อพี่โทโมะนะแล้วน้องๆชื่ออะไรกันบ้างล่ะ”โทโมะรีบเรียกตัวเองแทนว่าพี่

เพราะว่าถ้าไม่ใช่ฐานะครูและลูกศิษย์แล้ว อายุของพวกเขาก็ไม่ได้ห่างไกลจากอายุของพวกฟาง

มากนัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นชื่อฟางนะคะนี่ก็เฟย์น้องสาวของชั้นเอง”ฟางพูดแล้วยิ้มก่นที่ทั้ง3จะเข้าไปในคฤหาสน์จิระคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาหาใครมิทราบ”ทันทีที่เข้าไป ฟ้าที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่เห็นฟางก็จำได้ก่อนจะปรี่เข้ามาขวาง

 

 

 

 

 

 

 

“พวกเรามาเยี่ยมอาจารย์”เฟย์ที่ไม่ค่อยชอบใจฟ้าก็ตอบแทนพี่สาว

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อปหายแล้วไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเยี่ยม”ฟ้ารีบพูดแล้วมองฟางอย่างไม่เป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่าชั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้อาจารย์ต้องเจ็บตัว ชั้นอยากมาขอบคุณอาจารย์”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ยิ่งเป็นต้นเหตุที่ทำให้เจ็บตัวต้องยิ่งออกไป อยู่ใกล้คุณนป๊อปมีแต่จะนำเรื่องซวยๆมาให้ ออกไป

เลยนะหรือว่าจะต้องให้ชั้นเอาน้ำมาไล่ ออกไปๆ”ฟ้ารีบไล่ก่อนที่จะวิ่งไปหยิบสายยางหมายจะฉีด

ไล่ทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันเนี่ย ชั้นเป็นเพื่นของเจ้าป๊อปนะฟ้าไหงชั้นต้องมาโดนด้วยเนี่ย”โทโมะเหวอก่อนจะพา

ฟางและเฟย์หลบฟ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“เสียงดังเอะอะอะไรกันน่ะแม่ฟ้า ใครมาโหวกเหวกโวยวายแถวนี้”คุณหญิงนวลพูดขณะที่ป๊อปปี้

ประคองออกมานอกบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่านวลสวัสดีครับ ผมโทโมะเพื่อนสมัยเด็กของเจ้าป๊อปไงครับจำผมได้มั้ยครับ”โทโมะรีบไหว้

คุณหญิงนวล

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะหรอ กลับมาจากญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเนี่ย มาๆเข้ามาก่อนสิ”คุณหญิงนวลพูดแล้วยิ้มให้

โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คุณย่าฮะ เมื่อกี้ผมเจอน้องเฟย์น้องฟางที่หน้าบ้าน เค้าเป็นลูกศิษย์ของเจ้าป๊อป อยากจะมา

เยี่ยมเจ้าป๊อปน่ะครับ ถ้าไม่รีงเกียจผมขอพา2สาวเข้าไปในบ้านนะครับ”โทโมะรีบขออนุญาตหญิง

สูงวับที่เป็นประมุขของบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

“รังเกียจ พวกตัวซวย”ฟ้าที่มองหน้าฟางอย่างไม่ชอบใจก็รีว่าทันที

 

 

 

 

 

 

“ฟ้าอย่าเสียมารยาทกับแขก ถ้ามาเยี่ยมตาป๊อปก็เข้ามาสิ ยืนข้างนอกมันอากาศร้อนนะ”คุณหญิง

นวลนิ่งสักพักก่อนจะพูดขึ้น ทำให้ฟางยิ้มและไหว้ขอบคุณกับท่าทางเป็นมิตรของคุณหญิงนวล

และรีบเข้าไปข้างใน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ความจริงไม่ต้องลำบากมากก็ได้นะ เพราะผมก็ค่อยยังชั่วแล้ว”ป๊อปปี้พูดขึ้นอย่างเกรงใจเมื่อเห็น

กล่องขนมที่ฟางเอามาให้ตนเอง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะอาจารย์ ฟางเต็มใจ”ฟางพูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟ้าเอาขนมพวกนี้ไปใส่ในจานมาแล้วกัน”คุณหญิงนวลมองฟางที่ยิ้มให้หลานชายตัวเองก็เบ้

ปากก่อนจะสั่งคนสนิท

 

 

 

 

 

 

 

“หึ่ย มารยาให้ท่าคุณป๊อป”ฟ้าเดินปึงปังเข้ามาในครัวแล้วมองกล่องเค้กอย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าฟ้า”แก้วที่กำลังเตรียมอาหารกลางวันก็รีบถามฟ้าที่มีท่าทีโมโหมาจากข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

“จะอะไรซะอีกล่ะ ก็มีผู้หญิงมาหาคุณป๊อปน่ะสิ”ฟ้าพูดอย่างหงุดหงิดแล้วเดินหนีไปทำให้แก้วส่าย

หน้ากับการกระทำของฟ้าเบาๆก่อนที่จะทำหน้าที่นำขนมไปเสิร์ฟให้พวกของป๊อปปี้ข้างนอกแทน

ฟ้า“อ้าวแล้วฟ้าล่ะแก้ว”ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นว่าจะไปเตรียมอาหารกลางวันต่อน่ะค่ะพี่ป๊อป”แก้วพูดแล้วยิ้มนิดนึงก่อนจะชะงักเมื่อสบตากับ

โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ แก้ว นี่ใช่ยัยแก้วน้องของนายงั้นสิ”โทโมะที่จ้องหน้าแก้วก่อนจะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ใช่น่ะสิ นี่อย่าแกล้งกันเหมือนตอนเด็กๆอีกล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วส่ายหน้าชำเมื่อคิดถึงวับเด็กของ

ทั้ง3

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นโตแล้วนะป๊อป และก้ไม่อยากแกล้งยัยเปียมอมแมมนี่แล้วด้วย”โทโมะพูดถึงฉายาวัยเด็กของ

แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แก้วไม่ใช่ยัยมอมแมมเหมือนเด็กๆแล้วนะพี่โทโมะ”แก้วเหวอก่อนจะรีบพูดทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ อย่ามัวเถียงกันหน่อยเลย นี่ก็ใกล้เวลาอาหารกลางวันแล้ว ถ้าไม่รังเกียจหนูๆทั้ง2อยู่ทาน

มื้อเที่ยงกับพวกเราสิ โทโมะด้วยนะลูก”คุณหญิงนวลรีบพูดและชวนเฟย์ ฟางและโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคณมากนะคะคุณหญิงที่ชวนพวกเรามาทานอาหารเที่ยงมื้อนี้”ฟางรีบไหว้ขอบคุณอย่าง

นอบน้อม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ความจริงไม่ต้องเรียกชั้นว่าคุณหญิงหรอกนะหนู เรียกว่าคุณย่าก็พอ เราเองก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล

เมื่อก่อนทางตระกูลเธอกับตระกูลชั้นเราเคยสนิทเกี่ยวดองกันมาก่อนจะกระทั่ง”คุณหญิงนวลพูด

ขึ้นแล้วนิ่งไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คุณย่าครับทานข้าวเถอะครับเดี๋ยวจะเย็นเอา”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วรีบให้ฟ้าตักข้างเสิร์ฟแทน

 

 

 

 

 

 

 

“ตักอาหารให้น้องบ้างก็ได้นะตาป๊อป”คุณหญิงนวลสั่งหลานชายให้ตักอาหารให้ฟางทำให้ป๊อปปี้

ต้องนิ่งรับคำสั่งผู้เป็นย่าก่อนที่จะตักอาหารและคอยดูแลฟางจนทำให้ฟางหน้าแดง ผิดกับฟ้าที่กำ

เหยือกน้ำแน่นด้วยความอิจฉา

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย น้ำหมด”ฟ้าที่เห็นฟางดื่มน้ำหมดก็รีบปรี่ไปเติมน้ำให้ก่อนที่จะตั้งใจเทน้ำรดใส่ชุดสวย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้ว ฟ้าทำไม่ซุ่มซ่ามแบบนี้ ตาป๊อป พาฟางไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องยัยแก้วเดี๋ยวนี้ ส่วนยัย

แก้วเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาด”คุณหญิงนวลรีบสั่งก่อนที่แก้วจะรีบเอาผ้ามาเช็ดให้เรียบร้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ความจริง ไม่ต้องพาฟางมาเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้นะคะอาจารย์”ฟางพูดขึ้นด้วยความเกรงใจเมื่อ

ถูกป๊อปปี้พาขึ้นมาที่บนห้องของแก้วแล้วชายหนุ่มกำลังหาเสื้อผ้าเปลี่ยนให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ มันคือคำสั่งของคุณย่า และอีกอย่างคนของผมก็เสียมารยาทกับเราด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อน

จะยื่นชุดเดรสยาวสีชมพูอ่อนของแก้วให้ฟาง ฟางรับมาก่อนที่จะเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ

แล้วเดินออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเสื้อผ้าคุณแก้วฟางจะซักแล้วเอามาคืนให้นะคะอาจารย์”ฟางพูดเมื่อเดินออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครับ แล้วนี่เตรียมการแสดงละครเวทีไปถึงไหนแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดถึงเรื่องโปรเจคจบของพวกฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะค่ะ ก็เหลือแค่ฉากละคร ส่วนตัวนักแสดงตอนนี้ก็เริ่มซ้อมให้ดึกขึ้นแล้ว

ค่ะ”ฟางตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดีครับ เพราะเดี๋ยววันจันทร์ผมจะไปดูพวกคุณซ้อมนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกับฟางทำให้ฟางหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ สวยจังเลยค่ะ”ฟางทำเป็นมองไปทางอื่นเพื่อเปลี่ยนประเด็นสนใจก็ชี้ไปที่รูปสวนดอกไม้ที่เขา

เคยไปในวัยเด็ก

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นเป็นบ้านของพ่อสมัยเด็กน่ะครับ ชอบหรอ”ป๊อปปี้ตอบก่อนจะถามฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางชอบดอกไม้ค่ะ สวนนี้สวยมากเลยนะคะเหมือนในเทพนิยายที่มีเจ้าหญิงและเจ้าชาย

เลย”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมาอย่างไร้เดียงสาทำให้ป๊อปปี้ชะงักแล้วมองฟางที่ใสซื่อบริสุทธิ์เหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เธอนี่ดูใสซื่อดีจริงๆเลยนะ”ป๊อปปี้พูดออกมาก่นจะส่ายหน้าเบาๆแล้วเดินไปทำให้ฟางมองตาม

ด้วยความไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว อยู่นี่เองพี่ฟางว้าวใส่ชุดนี้แล้วสวยนะเนี่ย”เฟย์ โทโมะและแก้วเดินออกมาทักฟางที่กำลังจะ

เดินไปหาทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ๆ สวยกว่ายัยแก้วที่ใส่อีก”โทโมะพูดตามตรงทำให้แก้วหน้างอแล้วเดินหนีโทโมะไป

 

 

 

 

 

 

 

“คุณโทโมะคะพูดแบบนี้ได้ยังไง นี่ชุดของคุณแก้วก็จริง แต่ฟางว่าไม่น่าจะพูดแบบนั้นเลยนะ

คะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะหนู ยัยแก้วเป็นพวกหายงอนเร็ว แต่หนูฟางสวยมากจริงๆนะจ้ะ ดูเหมาะกับตาป๊อปมาก

เลย นี่ถ้าว่างๆหนูก็มาเที่ยวที่นี่บ่อยๆก็ได้นะลูก คนที่นี่จะได้ไม่เหงาใช่มั้ยตาป๊อป”คุณหญิงนวลรีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“คงไม่ดีมั้งครับคุณย่า ฟางเค้ายังได้ชื่อว่าเป็นลูกศิษย์ผมอยู่นะฮะ”ป๊อปปี้ชะงักก่อนะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก็จบแล้วไงลูก รู้จักกันตั้งแต่ตอนนี้เนิ่นๆก็ดีจะตาย”คุณหญิงนวลชักสีหน้านิดนึงก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟางว่าเดี๋ยวฟางขอตัวกลับก่อนแล้วกันนะคะเดี๋ยวเย็นนี้มีซ้อมละครต่อค่ะ”ฟางพูดแล้วขอตัว

ออกมากับเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่พี่ฟาง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะได้มาบ้านอาจารย์คนพิเศษคนนี้”ทันทีที่ขึ้นรถเฟย์ก็รีบแซวพี่

สาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอเฟย์ไม่มีอะไรสักหน่อยไปกันเถอะ”ฟางยิ้มออกมาด้วยความเขินก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง

 

 

 

 

 

 

“เอ๊ะๆ ผู้ใหญ่ทางนี้เค้าก็ชอบพี่ฟางด้วย สงสัยงานนี้ความรักพี่สาวของเฟย์จะไฟเขียวแล้วล่ะ

มั้ง”เฟย์รีบแซว ทำให้ฟางบิดไปมาด้วยความเขินก่อนะสั่งให้น้องสาวรีบขับรถกลับบ้านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ลูกศิษย์นายนี่น่ารักเนาะ มีแฟนรึยัง”เมื่อฟางและเฟย์ออกไปโทโมะที่เดินเล่นกับป๊อปปี้ก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้สิ แต่เหมือนมีรุ่น้องมาติดพันคนนึงนะถามทำไม”ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ถ้ายังไม่มีแฟน ชั้นก็อยากจะเริ่มทำความรู้จักสักหน่อยสิ ทั้งสวยทั้งน่ารักสดใสแบบนี้นะ ชั้น

ชอบ”โทโมะพูดก่อนจะเดินไปทำให้ป๊อปปี้มองนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อันนี้ก็แล้วแต่เจ้าตัวนะว่าเค้าจะโอเครึเปล่าน่ะ ว่าแต่นายเถอะแกล้งว่ายัยแก้วซะขนาดนั้นป่านนี้

งอนไปไหนแล้วก็ไม่รู้เนี่ย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง เพราะโทโมะนั้นมักจะชอบแกล้งแก้ว

สารพัดมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็ทำตัวน่าแกล้งนี่น่าน้องของนาย นี่ชั้นก็อยากจะรู้นะว่าวันๆขลุกอยู่แต่ในบ้านนี่ออกไปเจอ

แสงสีนอกบ้านครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่”โทโมะพูดแล้วขำกับท่าทีที่ชอบเก็บตัวของแก้วจนกลายเป็น

เหมือนคนหัวโบราณ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแก้วไม่เคยออกไปดูแสงสีนายก็พาแก้วไปก็ได้นิ”ป๊อปปี้พูดแล้วคิดถึงน้องสาวที่ไม่ค่อยร่าเริง

และไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวย่านายก็บ่นอีกชั้นขี้เกียจฟัง เอาเป็นว่าเดี๋ยววันหลังชั้นจะมาเยี่ยมนายใหม่นะ อ้อ

ถ้าเป็นไปได้นายพาชั้นไปหาน้องฟางคนสวยด้วยก็ดี บาย”โทโมะพูดแล้วยิ้มออกมาก่อนจะขอตัว

กลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เธอไร้เดียงสาเกินไปสำหรับเรื่องพวกนี้ ฟาง”ป๊อปปี้นิ่งเงียบก่อนจะพูดขึ้นมาเบาๆแล้วหันหลังจะ

เดินเข้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าให้คุณดูแลเอาใจแม่ลูกศิษย์ของคุณจนฟ้าหึงนะคะ”ฟ้าที่มาดักรอป๊อปปี้ก็รีบพูดอย่าง

น้อยใจ

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เธอก็ไม่ควรจะแกล้งฟางเค้าแบบนั้นนะ”ป๊อปปี้พูดตามตรง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ฟ้าหวงคุณนี่คะ มาเถอะค่ะอย่าพูดถึงเรื่องคนอื่นเลย เดี๋ยวฟ้าจะนวดให้คุณเองค่ะ”ฟ้ายิ้มก่อนจะ

รีบดึงป๊อปปี้เข้าบ้านไปโดยที่แก้วยืนมองทุกอย่างแล้วถอนหายเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณหญิงย่าไม่ชอบบ้านฟางเอ๊ะ แล้วจะจับคู่ฟางกับป๊อปทำไมน้อออออ

 

 

 

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปน้าาาาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา