เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ให้เฟย์อยู่ดูพี่ฟางซ้อมละครด้วยนะๆๆ”เฟย์ที่เดินมาเที่ยวในมหาลัยกับฟางก็รีบอ้อนพี่สาว

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ได้ ว่าแต่เราจะไม่เบื่อรึไง พี่น่ะซ้อมตอนเย็นโน่นนะ แล้วตอนนี้พี่ก็ต้องเรียนหนังสืออยู่เราไป

ช้อปปิ้งที่ห้างรอมั้ย แถวนี้ใกล้ๆมีห้างอยู่นะ”ฟางพูดแล้วมองน้องสาวที่อ้อนจะตามเธอมาที่มหาลัย

ตั้งแต่อยู่ที่บ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไร ห้างน่ะไปเมื่อไหร่ก็ได้ แต่มหาลัยพี่ฟางนี่สิ พื้นที่ตั้งกว้างแบบนี้เอาเป็นว่าระหว่างที่พี่

ฟางขึ้นไปเรียนเฟย์ก็จะขอเดินเที่ยวเล่นด้านล่างนี้ไง”เฟย์พูดแล้วยิ้มให้พี่สาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ฟาง”ระหว่างที่2พี่น้องพูดคุยกันนั้นป๊อปปี้ก็เดินมาทักฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย เฟย์ว่าเฟย์ไปแล้วดีกว่าอยู่แถวนี้เดี๋ยวเป็น ก ข ค”เฟย์กระซิบบอกฟางแล้วยิ้มเชิงล้อเลียนพี่

สาว

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้คุณมีเรียนวิชาผมตอนเช้าใช่มั้ยครับงั้นเราไปกันเลยมั้ย”ป๊อปปี้ชวนฟาง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ อาจารย์หายดีแล้วหรอคะ”ฟางถรีบถามอาการของป๊อปปี้ด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

“ผมไม่เป็นไรมากแล้วครับไปกันเถอะเดี๋ยวจะสายเอา”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินขึ้นตึกไปกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“แหม อาจารย์ก็เหมือนกับเจ้าชาย พี่ฟางก็เหมือนกับเจ้าหญิง ดูเหมาะสมน่ารักดีจริงๆ”เฟย์ที่แอบ

มองป๊อปปี้และฟางด้านหลังต้นไม้ใหญ่ที่คณะพูดและยิ้มก่อนจะเดินถอยหลังโดยไม่ทันมองว่าเดิน

ชนกับใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดินระวังหน่อยสิคุณ อ้าวคุณเฟย์”เขื่อนที่ถ่ายภาพต่างๆในมหาลัยก็หันมาพูดกับเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวคุณบังเอิญเจอกันอีกแล้วนะคะ นี่คุณเรียนที่นี่หรอคะ”เฟย์ถามเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่าครับผมมาส่งเพื่อนแล้วคุณล่ะ เรียนที่นี่หรอครับ”เขื่อนถามกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่าค่ะ พอดีว่าเฟย์มาส่งพี่ฟางเรียนแล้วระหว่างรอไปดูพี่ฟางซ้อมละครตอนเย็นก็ว่าจะเดินเล่น

ในมหาลัยของพี่ฟางไปพลางๆก่อนน่ะค่ะ”เฟย์ตอบและยิ้มให้เขื่อนอย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

 

 

“อีกตั้งนานงั้นเอาอย่างงี้มั้ยครับผมน่ะมาที่นี่บ่อยๆ เดี๋ยวผมจะอาสาพาคุณเฟย์เดินเที่ยวชมในมหา

ลัยนี้เอง”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดีเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยนอกจากพี่ฟางแล้วก็มีคุณนี่ล่ะค่ะที่เป็นเพื่อนชั้น”เฟย์ยิ้ม

ออกมาอย่างดีใจกับความเป็นมิตรของเขื่อนที่มีให้โดยไม่รู้เลยว่าเขื่อนนั้นแอบยิ้มพอใจที่เขา

สามารถทำให้เฟย์เชื่อใจเขาในระดับหนึ่งได้เท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ อาจารย์คะ ฟางซักเสื้อผ้าที่ยืมของคุณแก้วไปเมื่อวันก่อนมาคืนค่ะ”เมื่อเลิกคาบแล้วฟางก็

เดินเอาถุงเสื้อผ้ามาให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณครับ จะว่าไปแล้วยัยแก้วก็น่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฟางนะครับเนี่ย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“หรอคะ แล้วนี่แก้วเรียนจบรึยังละคะ”ฟางถามทำให้ป๊อปปี้ชะงักและเศร้าลงไปด้วยความสงสาร

น้อง

 

 

 

 

 

 

 

“ยังครับ ยัยแก้วเค้าต้องดูแลคุณย่าที่บ้านเลยทำให้ไม่ได้ออกมาเรียนหนังสือเหมือนกับวัยรุ่นคน

อื่นๆเค้า เลยทำให้ยัยแก้วเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงเข้าสังคมสักเท่าไหร่”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินลงมา

กับฟาง

 

 

 

่

 

 

 

“งั้นเอาอย่างงี้สิคะ เดี๋ยวฟางจะเป็นเพื่อนกับคุณแก้วเองฟางจะไปเที่ยวหาที่บ้าน คุณแก้วจะได้ไม่

เหงา”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ครับ เอ่อ ผมหมายถึงว่าคุณเป็นลูกศิษย์ของผม ถ้าเข้าออกที่บ้านของผมบ่อยๆเดี๋ยวคนจะ

มองคุณทางด้านลบได้นะครับ”ป๊อปปี้รีบห้ามเพราะกลัวว่าฟ้าและย่าของเขาจะหาเรื่องเล่นงานฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ จริงด้วยสิคะ ฟางลืมไปซะสนิทเลย งั้นเอาอย่างงี้ นี่ค่ะ ขนมที่ฟางชอบนำไปฝากขายที่ร้าน

กาแฟใต้ตึกคณะเรา ฟางฝากไปให้คุณแก้วทานด้วยนะคะ”ฟางพูดก่อนจะรีบหยิบบานอฟฟี่ถ้วย

เล็กๆยื่นให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณชอบทำขนมหรอครับ เห็นตั้งแต่คราวที่แล้วที่เอาขนมมาฝากผมแล้ว”ป๊อปปี้ถามอย่างสังเกต

ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ ฟางว่ามันเป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์อย่างนึงเลยนะคะ แถมยังได้ลองทำขนมเมนู

ใหม่ๆด้วย”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แล้วฟางจะรังเกียจรึเปล่าครับถ้าเกิดผมอยากจะให้ฟางสอนยัยแก้วทำขนม”ป๊อปปี้นิ่งก่อนจะ

พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่รังเกียจเลยค่ะ อาจารย์จะพาคุณแก้วมาเรียนทำขนมกับฟางเมื่อไหร่คะ”ฟางยิ้มออกมาก่อนจะ

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาเป็นว่าฟางว่างจากการซ้อมละครหรือเรียนเมื่อไหร่ล่ะครับ ผมจะได้พาแก้วไปหา”ป๊อปปี้พูด

แล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางครับเราไปซ้อมละครกันเถอะครับ”พาร์ทที่เห็นฟางและป๊อปปี้ยืนคุยกันก็รีบปรี่เข้ามาหาแล้ว

รียคั่นระหว่างป๊อปปี้กับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นไม่มีอะไรแล้วเจอกันที่โรงละครแล้วกันนะครับ”ป๊อปปี้มองพาร์ทนิดนึงก่อนจะขอตัวออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวพี่ฟาง อยู่นี่นิเอง อาจารย์สุดหล่อของพี่ฟางไม่มาด้วยกันหรอ”เฟย์ที่เดินกลับมากับเขื่อนก็รีบ

ทัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ของพี่อะไรกันล่ะเฟย์เลอะเทอะใหญ่แล้ว เอ่อ คุณเขื่อนมาได้ยังไงคะ”ฟางหน้าแดงรีบปฏิเสธก่อ

นจะเปลี่ยนเรื่องคุย

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอดีคุณเขื่อนเค้ามาส่งเพื่อนน่ะพี่ฟาง แล้วแถมใจดีอาสาพาเฟย์เดินเที่ยวที่นี่ด้วย พี่ฟางเฟย์ว่า

น่าจะชวนเค้าไปดูพี่ฟางซ้อมละครเวทีนะคะ”เฟย์รีบพูดโดยที่เขื่นลอบมองฟางตาเป็นมันทำให้พาร์

ทไม่ชอบใจกับเขื่อนสักเท่าไหร่

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ได้จ้ะ งั้นเดี๋ยวไปที่โรงละครกันเลยนะคะ”ฟางพูดก่อนที่จะเดินนำทุกคนไปที่โรงละครโดยที่พาร์

ทพยายามกันเขื่อนให้เดินห่างจากฟางสุดฤทธิ์โดยที่เฟย์สังเกตท่าทางของ2หนุ่มแล้วแอบขำกับ

ความเสน่ห์แรงของพี่สาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะครับนักศึกษาทุกคน นี่ก็ใกล้จะถึงวันแสดงจริงในวันเสาร์ที่จะถึงนี้แล้ว ผมในฐานะอาจารย์ที่

ปรึกษาโปรเจคละครทีสิสของพวกคุณ ผมขอให้พวกคุณตั้งใจซ้อมครั้งนี้ให้เหมือนกับการแสดง

จริงทั้งแสง สี เสียงด้วยนะครับ”ป๊อปปี้ที่เดินมาคุยกับนักศึกษาที่แต่งตัวให้เหมือนกับรอบวันจริงที่

หลังเวที โดยที่ฟางแต่งตัวเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วแอบยิ้มกับท่าทางจริงจังของ

ป๊อปปี้ที่มีต่อลูกศิษย์เวลาสอน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดูท่าแฟนของคุณจะหวงคุณมากนะ”ป๊อปปี้พูดกับฟางขึ้นเมื่อทุกคนเดินไปจัดการหน้าที่ของตัว

เอง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะคะ พาร์ทไม่ใช่แฟนของฟางค่ะ พาร์ทคือรุ่นน้องเท่านั้นนะคะ”ฟางรีบแก้ต่างตัวเองกับป๊อปปี้

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ดูท่าเค้าจะชอบคุณมากเลยนิ คุณน่าจะเปิดใจคบเค้านะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินออกไปนั่งตรงที่คน

ดูด้านนอกเพื่อชมการซ้อมการแสดงๆ ฟางแอบมองข้างนอกเวทีที่เห็นป๊อปปี้ที่เงียบขรึมและพาร์ท

ที่ร่าเริง สดใสไปตามวัย

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรเพื่อนสาว เลือกไม่ถูกหรอจ้ะว่าจะเลือกใครระหว่างหนุ่มน้อยหรืออาจารย์หนุ่ม”พ้อยท์แอบ

เห็นฟางและป๊อปปี้คุยกันเมื่อกี้ก็เดินมาแซว

 

 

 

 

 

 

 

“บ้า พ้อยท์พูดอะไรก็ไม่รู้”ฟางหน้าแดงก่อนจะเดินปลีกไปเตรียมตัวตรงบันไดข้างเวที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรรึเปล่าครับเฟย์”เขื่อนสังเกตเฟย์ที่นั่งข้างๆอยู่ไม่สุชและพยายามชะเง้อมองพาร์ทและ

ป๊อปปี้ที่นั่งด้านหน้า

 

 

 

 

 

 

 

“ก็คอยจับตามองหมอนั่นไงคะ ที่จีบพี่สาวเฟย์ออกหน้าออกตาแบบนั้น หนอยพี่ฟางน่ะของอาจาร

ย์ป๊อปต่างหากล่ะ”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“คุณฟางมีแฟนแล้วหรอครับ”เขื่อนชะงักก่อนจะรีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่าค่ะแต่พี่ฟางชอบอาจารย์ป๊อป เฟย์น่ะคิดว่าถ้าได้พี่เขยแบบอาจารย์ป๊อปนี่ดีกว่าได้เด็กแบบ

หมอนั่น รึว่าคุณเองก็ชอบพี่สาวเฟย์จริงๆ”เฟย์พูดแล้วรีบซักเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“เปล่าครับ เอ่อ ผมไม่ได้ชอบหรอก แต่ผมชอบตรงที่คุณฟางเค้าอ่อนโยนและอ่อนหวานน่ะ

ครับ”เขื่อนรีบแก้ตัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วไป ถ้าแค่ปลื้มเฟย์ไม่ว่าหรอกนะคะ เพราะพี่ฟางก็ต้องเหมาะกับอาจารย์ป๊อปเท่านั้น”เฟย์พูด

พลางจับคู่ให้พี่สาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

“หึ พวกชอบบงการเอาแต่ความสุขของตัวเองเป็นที่ตั้ง”เขื่อนเห็นท่าทางของเฟย์ก็พูดขึ้นเบาๆด้วย

ความแค้นที่เต็มอยู่ในใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าคะคุณเขื่อน”เฟย์แปลกใจที่ถูกเขื่อนมองก็รีบหันไปถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เปล่าครับ ผมว่าคุณเฟย์ดูรักพี่สาวดูกระตือรือร้นแบบนี้น่ารักดี”เขื่อนรีบหยอดคำหวานให้เฟย์

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณเขื่อนพูดอะไรก็ไม่รู้ดูพี่ฟางซ้อมกันต่อเถอะค่ะ”เฟย์แอบยิ้มที่ถูกเขื่อนชมก็รีบทำทีเป็นดูละคร

ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แฮ่/ว้าย”แก้วที่ดินเอาขยะไปทิ้งข้างนอกบ้านต้องตกใจเมื่อโทโมะโผล่พรวดมาทำให้ตกใจจน

แก้วเอาถุงขยะฟาดใส่ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ แก้ว ฟาดมาได้นี่พี่เองนะ แหย่นิดๆหน่อยๆเหมือนตอนเด็กๆไง”โทโมะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ดี สมน้ำหน้าอยากมาไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียงเองนิ”แก้วชะงักก่อนจะพูดนิ่งๆแล้วทำเป็นไม่สนใจ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่อะไรกันเดี๋ยวนี้ไม่มีอารมณ์ขันเลยรึไงกลายเป็นแม่เสือยิ้มยากตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะเรา”โทโมะเห็น

ท่าทางแก้วไม่สนใจตัวเองเลยก็รีบขยับไปใกล้แล้วพยายามหยิกแก้ว

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะแก้วไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ”แก้วตกใจรีบหนีโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“ก็รู้ไงไม่ใช่เด็กๆแล้วโตแล้ว แต่มันอดไม่ได้นิที่จะอยากแกล้งเรา”โทโมะพูดแล้วรีบหยิกแก้ม

ทั้ง2ข้างของแก้วต่ออย่างหมั่นเขี้ยว

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย พี่โทโมะแก้วไม่ชอบแบบนี้นะ”แก้วที่กลัวว่าจะถูกย่าดุเรื่องผู้ชายอีกก็รีบว่าโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันเล่นแค่นี้ก็ทำเป็นดุ อารมณ์บูดมาจากไหนน่ะเรารึว่าหิว”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นล่ะค่ะ พี่โทโมะมาหาพี่ป๊อปใช่มั้ยคะตอนนี้พี่ป๊อปยังไม่กลับเลยจะเข้าไป

รอพี่ป๊อปที่บ้านก็ได้นะคะ แต่แก้วขอตัว”แก้วที่ไม่อยากคุยด้วยกับโทโมะก็รีบเดินหนี

 

 

 

 

 

 

หมับ โทโมะรีบคว้าแขนแก้วเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าป๊อปมันไม่อยู่บ้านงั้นพี่ก็ไม่เข้าไปละ เพราะที่บ้านเราน่ะน่ากลัวจะตาย โอ้ย ว่าละหิว ไปส่งพี่

กินข้าวที่หน้าปากซอยหน่อยแล้วกันเนาะ”โทโมะพูดแล้วรีบดึงข้อมือบางของแก้วขึ้นรถไปโดยไม่

ฟังคำทักท้วงของแก้วเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม แอบนัดผู้ชายมาหาที่หน้าบ้านแบบนี้ต้องบอกคุณท่าน”ฟ้าแอบมองแก้วอยู่ที่รั้วบ้านก็รีบวิ่ง

กลับเข้าไปในบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางเก่งมากเลยนะครับ ขนาดวันซ้อมยังเก่งแบบนี้ วันจริงผมจะเตรียมดอกไม้มาให้นะครับ”เมื่อ

ดูซ้อมละครเวทีจบแล้วพาร์ทก็รีบวิ่งไปหาฟางที่เดินลงมาหาพวกเฟย์

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่ป็นไรมั้งพาร์ทพี่เกรงใจ”ฟางเมื่อสบตากับป๊อปปี้ก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรฮะพี่ฟาง ผมบอกแล้วไงว่าสำหรับพี่ฟางทุกอย่างผมเต็มใจ”พาร์ทพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ น้อยๆหน่อยนะคะออกตัวแรงจริงๆ”เฟย์รีบเดินเข้าไปคั่กลางระหว่างพาร์ทและฟางแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แน่นอนครับ ถ้าเราชอบอะไรเราก็ต้องทำมันให้เต็มที่”พาร์ทพูดแล้วยิ้มให้กับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ก็เผื่อใจไว้หน่อยนะคะเพราะว่าถ้าผิดหวังมาแล้วมันจะเจ็บ”เฟย์พูดแล้วลอยหน้าลอยตาใส่พาร์

ทกวนๆ

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้คุณฟางแสดงเก่งมากเลยนะครับ เดี๋ยวถ้าวันจริงผมว่างผมจะแวะมาดูนะครับ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“อ้าว คุณเขื่อนจะไปไหนคะ เดี๋ยวพวกเราจะไปทานข้าวกับพ่อแม่ ไม่ไปด้วยกันหรอคะ”เฟย์รีบ

ชวน

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่เป็นไรครับพอดีว่าผมมีธุระต่อ ผมขอตัว”เขื่อนชะงักเมื่อได้ยินถึงพ่อแม่2สาวก่อนจะรีบ

เดินไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันแปลกคนจริงๆเดี๋ยวมาเดี๋ยวไป นี่ว่าจะเลี้ยงข้าวขอบคุณสักหน่อย”เฟย์มองเขื่อนแล้วพูด

เบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเรารอพี่อยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”ฟางที่เห็นว่าคนอื่นๆไปเปลี่ยน

เสื้อผ้าออกมากันแล้วก็ขอตัวกลับไปที่หลังเวทีเพื่อถอดชุด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย ไฟดับ พ้อยท์ อยู่ด้านนอกรึเปล่ามาถอดชุดให้หน่อยสิ”ระหว่างที่ฟางรูดซิบลงไม่ได้แถมยังมี

ไฟดับในโรงละครก็รีบตะโกนร้องหาเพื่อนสนิท เมื่อได้ยินเสียงกุกกักข้างนอกห้องแต่งตัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะ อาจารย์”เมื่อมีมือหนึ่งรูดซิบลงให้ฟางประจวบเหมาะกับที่ไฟมาพอดีทำให้ฟางหน้าแดงจัด

เมื่อเห็นเป็นป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางเมื่อกี้ไฟดับอ่ะ เฟย์เลยไปกับพี่พ้อยท์“เฟย์และพ้อยท์เดินมาหาฟางก็อึ้งเมื่อเห็นป๊อปปี้อยู่

กับฟาง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ผมขอโทษ”ป๊อปปี้ที่สบตากับฟางก็รีบพูดก่อนะเดินออกไปทำให้ฟางที่กำชุดไว้ไม่ให้หล่น

หน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ แอบทำอะไรกัน2คนเนี่ยๆ”เฟย์รีบเดินเข้าไปแซวพี่สาวทันที

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอ ไปๆ พี่จะเปลี่ยนชุด”ฟางหน้าแดงจัดก่อนจะรีบไล่เพื่อนและน้องสาวออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

ทั้งพี่ทั้งน้องบ้านนี้นี่แอบโดนปองร้ายเบาๆนะเนี่ย จะรอดมั้ยน้ออออออ