เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อืม”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องของโรงพยาบาลก่อนะมองมาข้างเตียงพบว่า

ฟางฟุบหลับอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

 

“ฟางๆตื่นได้แล้วมานอนอะไรตรงนี้”ป๊อปปี้ค่อยๆขยับตัวเรียกร่างบางให้ตื่นขึ้น

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อาจารย์ฟื้นแล้ว”ฟางขยี้ตาแล้วมองป๊อปปี้ที่ฟื้นแล้วก็ยิ้มด้วยความดีใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครับผมฟื้นแล้ว แต่ฟางล่ะทำไมถึงยังไม่ไปพักผ่อนล่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะถามลูก

ศิษย์คนสวย

 

 

 

 

 

 

“ก็ อาจารย์ต้องเป็นแบบนี้เพราะช่วยหนูแท้ๆ”ฟางพูดแล้วนิ่วหน้ารู้สึกผิด

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ผมเองก็ไม่ได้อะไรมากสักหน่อย เดี๋ยวก็หาย คุณน่ะไม่เป็นอะไรก็

ดีแล้ว”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ จริงสิคะตอนนี้พ่อกับแม่ของฟางโทรติดต่อกับทางบ้านของอาจารย์แล้วนะคะ”ฟางพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ นี่พ่อแม่คุณโทรหาที่บ้านผมงั้นหรอ”ป๊อปปี้ตกใจหน้าถอดสี ถ้าอย่างงั้นคุณย่าก็ต้องรู้แล้ว

สิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนครับคุณหญิง ใจเย็นๆก่อน”เสียงเอะอะของพ่อฟางดังมาจากนอกห้องทำให้ป๊อปปี้และ

ฟางตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เย็นอะไรทั้งนั้น นี่พวกแกทำร้ายหลานชายชั้นงั้นสิ”คุณหญิงนวลว่าแล้วดึงดันจะเข้าไปใน

ห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“พวกเราไม่ได้ทำร้ายอาจารย์ภาณุนะคะ อาจารย์ภาณุเสี่ยงชีวิตไปช่วยพี่ฟางต่างหากเลยเป็นแบบ

นี้”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“หึ เสี่ยงชีวิตงั้นรึ ชั้นไม่สน เพราะลูกแกทะเล่อทะล่าน่ะสิไม่ว่าเลยทำให้หลานชั้นเจ็บแบบนี้”คุณ

หญิงนวลไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าคะอย่าว่าพี่สาหนูแบบนี้สิคะพี่ฟางไม่ใช่คนแบบนั้นนะ”เฟย์โวยวายไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ต๊าย นี่ลูกของแกเลี้ยงดูยังไง ถึงได้เถียงฉอดๆเถียงคำไม่ตกฟากแบบนี้ห้ะ อ๋อ สงสัยเลือดของ

พวกชาวบ้านปากตลาดมันคงจะแรงสิท่า นี่พี่สาวของเธอก็คงจะเป็นแบบนี้เหมือนกันล่ะสิ ต่ำ ฟ้า

เปิดประตู”คุณหญิงนวลรีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวฟ้าเปิดประตูให้เลยนะคะคุณท่าน”ฟ้าที่เดินตามคุณหญิงมารีบเปิดประตูเข้าไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ตาป๊อป ตายแล้วเป็นยังไงบ้างเจ็บตรงไหนมากรึเปล่า”เมื่อเข้ามาในห้องคุณหญิงนวลรีบเดินไป

ถามไถ่อาการป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คุณท่านคงคือคุณหญิงนวลย่าแท้ๆของอาจารย์ภาณุสินะคะ ฟางต้องกราบขอโทษด้วยนะคะ

ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดจนทำให้อาจารย์ต้องเจ็บตัวแบบนี้ ฟางขอโทษค่ะ”ฟางที่เห็นท่าทีที่

เป็นห่วงของคุณหญิงนวลที่ห่วงป๊อปปี้ก็รีบยกมือไหว้ขอโทษหญิงชราด้วยท่าทีนอบน้อม ดูอ่อน

หวานผิดกับน้องสาวที่โวยวายข้างนอกห้องนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ต๊าย ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี เพราะเธอทำให้คุณป๊อปต้องเจ็บตัวมันน่านัก”ฟ้าไม่พอใจรีบว่าฟาง

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะฟ้า ฟางคือลูกศิษย์ของชั้น ชั้นต้องช่วยเหลือและปกป้องลูกศิษย์ชั้นสิ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“แต่เพราะมันทำให้คุณป๊อปต้องเจ็บตัวนะคะฟ้าไม่ยอม”ฟ้าโวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะฟ้า เงียบซะแล้วไปรอที่รถ เดี๋ยวชั้นจะจัดการพาป๊อปปี้ออกจากโรงพยาบาลแล้วให้กลับ

ไปพักฟื้นที่บ้าน เพราะที่นั่นยังดีมีหมอปรำตระกูลดูแลอยู่”คุณหญิงนวลพูดนิ่งๆแล้วมองไปที่ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณหญิงครับ ให้พวกเราได้ช่วยเหลือหลานคุณหญิงเถอะครับ ถือซะว่าตอบแทนที่ช่วยลูก

ผม”ภาคย์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ ให้พวกเราได้ช่วยคุณภาณุเถอะนะคะ”พลอยช่วยพูดอีกแรงทำให้คุณหญิงนวลมองทั้งคู่

ด้วยสายตาที่เกลียดชัง

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่จำเป็นต้องร้องขอจากพวกเธอ จิระคุณยังไม่สิ้นไร้ไม้ตอกต้องพึ่งพวกนีระสิงห์”คุณหญิงรีบ

พูดก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางช่วยนะคะอาจารย์”ฟางที่เห็นป๊อปปี้ลุกขึ้นด้วยความยากลำบากก็อาสาเข้าช่วย

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมจัดการตัวเองได้ ฟางน่ะไปพักเถอะครับ”ป๊อปปี้ยิ้มเกรงใจฟาง เพราะเธอ

ต้องอดหลับอดนอนเพราะมาเฝ้าเขาแท้ๆ

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

ฟางที่เซล้มลงเนื่องจากไม่ค่อยได้พักก็ล้มทับป๊อปปี้ลงเตียงคนไข้อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ขอโทษค่ะอาจารย์”ฟางหน้าแดงจัดเมื่อทับบนตัวป๊อปปี้ก็รีบลุกขึ้นแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนดีหน่อยเลยพวกนีระสิงห์ ไปค่ะเดี๋ยวฟ้าช่วยดีกว่า”ฟ้ารีบว่าก่อนจะประคอง

ป๊อปปี้ออกไป

 

 

 

 

 

 

“ทำไมพวกเค้าถึงทำท่าไม่พอใจครอบครัวเรายังไงไม่รู้นะคะพ่อแม่”เฟย์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“มันไม่ใช่เรื่องของเด็กน่ายัยเฟย์ ฟางพาน้องลงไปข้างล่างแล้วซื้อกาแฟให้พ่อหน่อยสิ”ภาคย์รีบ

เปลี่ยนประเด็น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เฟย์อดสงสัยไม่ได้นะพี่ฟาง เฟย์ว่าผู้ใหญ่ของเรากับเค้าต้องรู้จักกันมาก่อนแน่ๆ”เมื่อลงมาชั้น

ล่างโรงพยาบาลเฟย์ก็ยังไม่คลายความสังสัยก็รีบพูดขณะรอกาแฟ

 

 

 

 

 

“ช่างสงสัยเหลือเกินนะน้องคนนี้”ฟางยิ้มและส่ายหน้าเบาๆ

 

 

 

 

 

 

“ก็มันจริงนี่พี่ฟางไม่อย่างงั้นพ่อแม่ของเราคงไม่ตกใจแล้วเกรงกลัวคุณหญิงนั่นหรอก”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่มันก็เป็นเรื่องของผู้ใหญ่นี่เฟย์เด็กอย่างเรายังไม่ควรไปยุ่งหรอก”ฟางพูดก่อนที่เฟยะลุกขึ้นไป

เอากาแฟที่เค้าเตอร์

 

 

 

 

 

 

 

“ว้ายขอโทษค่ะ เป็นอะไรมากมั้ยคะ”เฟย์ที่รับกาแฟมาแล้วไม่ดูตาม้าตาเรือทำให้ชนเข้ากับใครคน

หนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วยัยเฟย์เอาผ้ามาเช็ดให้คุณเค้าก่อนเร็ว”ฟางตกใจรีบพูดทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นขอโทษนะคุณที่ไม่ทันระวังดูสิกาแฟร้อนหกใส่แบบนี้”เฟย์พูดพลางซับคราบกาแฟที่เลอะเสื้อ

แจ็กเก็ตชายคนนั้นออก

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับผมก็มัวแต่คุยโทรศัพท์ไม่ทันได้ระวังเหมือนกัน”ชายคนนั้นพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นทำกาแฟของคุณหกไปด้วยงั้นเอาอย่างงี้เดี๋ยวชั้นเลี้ยงกาแฟคุณเพื่อเป็นการไถ่โทษเรื่องที่

ทำกาแฟหกให้คุณนะ ชั้นชื่อเฟย์แล้วคุณล่ะคะ”เฟย์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ผมชื่อเขื่อนครับ”เขื่อนยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“กาแฟได้แล้วค่ะ ไปกันเถอะยัยเฟย์ เอ่อ ฟางต้องขอโทษแทนน้องสาวเมื่อกี้ด้วยนะคะ”ฟางยื่น

กาแฟให้เขื่อนและขอโทษ

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ ฟาง”เขื่อนมองฟางที่ขอโทษตัวเองด้วยท่าทางนอบน้อมสลับกับเฟย์ที่นั่งข้างตัวเองแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่สาวเฟย์ค่ะพี่ฟาง อย่ามาตาค้างสิคะเฟย์หวงพี่สาวนะ ฮิฮิ”เฟย์รีบพูดแล้วยิ้มแป้น

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ก็พูดอะไรไม่รู้ งั้นชั้นขอตัวก่อนนะคะ”ฟางยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดแล้วขอตัวเดินกลับไปพร้อมกับ

น้องสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ พวกนีระสิงห์ ถ้าหลอกคนพี่คงจะง่ายกว่าคนน้องสินะ”เขื่อนมอง2สาวที่เดินขึ้นลิฟท์ไปแล้วพูด

ออกมาร้ายๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ ที่ไม่สนใจหนุ่มหล่อที่โรงพยาบาลเพราะว่าแอบมาหลบทำขนมให้อาจารย์สุดเท่นั้น

เอง”เมื่อกลับมาที่บ้านหลังทานอาหารเย็นแล้วฟางก็รีบหลบมานั่งทำคัพเค้กในครัวจนเฟย์ที่แอบดู

อยู่ก็รีบเข้ามาพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยเฟย์ก็ มาไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียงแบบนี้พี่ก็ตกใจแย่สิ”ฟางพูดก่อนะนั่งผสมแป้งเค้กต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ ใส่ใจเป็นห่วงเค้าจนไม่ได้พักผ่อนแล้วต้องมานั่งทำขนมไปเยี่ยมเค้าอีก พี่ฟางชอบอาจารย์

เค้าล่ะสิ”เฟย์รีบแซว

 

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอเฟย์ พี่น่ะอาจารย์กับลูกศิษย์เค้านะ ไม่มีอะไร”ฟางหน้าแดงก่อนจะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง เราอยู่ด้วยกันมากี่ปี เฟย์ดูออกน่าว่าพี่ฟางคิดยังไงกับเค้า ไม่ต้องซีเรียสสิเรื่องอาจารย์ลูก

ศิษย์ เพราะอีกไม่กี่เดือนพี่ฟางกะเรียนจบแล้ว ก็จะไม่มีเรื่องอาจารย์ลูกศิษย์มาทำให้พี่ฟางกังวล

แล้ว ชอบเค้าก็บอกเค้าเลย”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่พี่ว่าพี่รู้ตัวดีว่าพี่เป็นได้แค่ลูกศิษย์ อาจารย์เค้าไม่มีวันมองพี่กลับมาหรอก”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ของแบบนี้ไม่ลองไม่รู้นะพี่ฟาง โปรไฟล์ดีแบบนี้น้องให้ผ่าน คนนี้น้องเชียร์”เฟย์รีบพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“2สาวดึกแล้วทำไมยังไม่นอนกันอีกลูก”พลอยเดินเข้ามาถามลูกสาวทั้ง2ที่ในครัว

 

 

 

 

 

 

 

“พอดีเฟย์มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ฟางเค้าทำขนมไปเยี่ยมแฟน เอ้ยอาจารย์เค้าพรุ่งนี้น่ะค่ะ”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“ถึงแม้จะไม่ได้ออกค่ารักษาพยาบาลแต่เราก็ทำของเยี่ยมไปให้อาจารย์ที่บ้านก็ได้นี่คะแม่”ฟางยิ้ม

หวาน

 

 

 

 

 

 

“จริงค่ะแม่ คนดีๆเพอเฟ็คๆแบบนี้อย่าปล่อยให้หลุดมือ โอ๊ย เจ็บนะ”เฟย์ยังแซวฟางไม่เลิกจึงถูก

ฟางหยอกไปทีนึง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ปล่อยให้หลุดมือไปงั้นหรอ”พลอยมองแววตาความตั้งใจของฟางที่ตั้งใจทำคัพเค้กให้ป๊อปปี้ก็

เดินออกมาจากครัวแล้วครุ่นคิดอะไรบางอย่างเงียบๆคนเดียว

 

 

 

 

 

 

 

บอกแล้วว่าคนที่คิดจะแก้แค้นครอบครัวฟางไม่ได้มีครอบครัวป๊อปปี้ฝั่งเดียวนะะบอกให้

 

 

 

ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าาา ตอนหน้าโทโมะกับแก้วมาแล้วจ้าาาา