เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อืม”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องของโรงพยาบาลก่อนะมองมาข้างเตียงพบว่า
ฟางฟุบหลับอยู่ข้างๆ
 
 
 
 
 
“ฟางๆตื่นได้แล้วมานอนอะไรตรงนี้”ป๊อปปี้ค่อยๆขยับตัวเรียกร่างบางให้ตื่นขึ้น
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อาจารย์ฟื้นแล้ว”ฟางขยี้ตาแล้วมองป๊อปปี้ที่ฟื้นแล้วก็ยิ้มด้วยความดีใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ครับผมฟื้นแล้ว แต่ฟางล่ะทำไมถึงยังไม่ไปพักผ่อนล่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะถามลูก
ศิษย์คนสวย
 
 
 
 
 
 
“ก็ อาจารย์ต้องเป็นแบบนี้เพราะช่วยหนูแท้ๆ”ฟางพูดแล้วนิ่วหน้ารู้สึกผิด
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ผมเองก็ไม่ได้อะไรมากสักหน่อย เดี๋ยวก็หาย คุณน่ะไม่เป็นอะไรก็
ดีแล้ว”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ จริงสิคะตอนนี้พ่อกับแม่ของฟางโทรติดต่อกับทางบ้านของอาจารย์แล้วนะคะ”ฟางพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ นี่พ่อแม่คุณโทรหาที่บ้านผมงั้นหรอ”ป๊อปปี้ตกใจหน้าถอดสี ถ้าอย่างงั้นคุณย่าก็ต้องรู้แล้ว
สิ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวก่อนครับคุณหญิง ใจเย็นๆก่อน”เสียงเอะอะของพ่อฟางดังมาจากนอกห้องทำให้ป๊อปปี้และ
ฟางตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่เย็นอะไรทั้งนั้น นี่พวกแกทำร้ายหลานชายชั้นงั้นสิ”คุณหญิงนวลว่าแล้วดึงดันจะเข้าไปใน
ห้อง
 
 
 
 
 
 
 
“พวกเราไม่ได้ทำร้ายอาจารย์ภาณุนะคะ อาจารย์ภาณุเสี่ยงชีวิตไปช่วยพี่ฟางต่างหากเลยเป็นแบบ
นี้”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“หึ เสี่ยงชีวิตงั้นรึ ชั้นไม่สน เพราะลูกแกทะเล่อทะล่าน่ะสิไม่ว่าเลยทำให้หลานชั้นเจ็บแบบนี้”คุณ
หญิงนวลไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“คุณย่าคะอย่าว่าพี่สาหนูแบบนี้สิคะพี่ฟางไม่ใช่คนแบบนั้นนะ”เฟย์โวยวายไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ต๊าย นี่ลูกของแกเลี้ยงดูยังไง ถึงได้เถียงฉอดๆเถียงคำไม่ตกฟากแบบนี้ห้ะ อ๋อ สงสัยเลือดของ
พวกชาวบ้านปากตลาดมันคงจะแรงสิท่า นี่พี่สาวของเธอก็คงจะเป็นแบบนี้เหมือนกันล่ะสิ ต่ำ ฟ้า
เปิดประตู”คุณหญิงนวลรีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นเดี๋ยวฟ้าเปิดประตูให้เลยนะคะคุณท่าน”ฟ้าที่เดินตามคุณหญิงมารีบเปิดประตูเข้าไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ตาป๊อป ตายแล้วเป็นยังไงบ้างเจ็บตรงไหนมากรึเปล่า”เมื่อเข้ามาในห้องคุณหญิงนวลรีบเดินไป
ถามไถ่อาการป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ คุณท่านคงคือคุณหญิงนวลย่าแท้ๆของอาจารย์ภาณุสินะคะ ฟางต้องกราบขอโทษด้วยนะคะ
ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดจนทำให้อาจารย์ต้องเจ็บตัวแบบนี้ ฟางขอโทษค่ะ”ฟางที่เห็นท่าทีที่
เป็นห่วงของคุณหญิงนวลที่ห่วงป๊อปปี้ก็รีบยกมือไหว้ขอโทษหญิงชราด้วยท่าทีนอบน้อม ดูอ่อน
หวานผิดกับน้องสาวที่โวยวายข้างนอกห้องนี้
 
 
 
 
 
 
 
“ต๊าย ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี เพราะเธอทำให้คุณป๊อปต้องเจ็บตัวมันน่านัก”ฟ้าไม่พอใจรีบว่าฟาง
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“พอเถอะฟ้า ฟางคือลูกศิษย์ของชั้น ชั้นต้องช่วยเหลือและปกป้องลูกศิษย์ชั้นสิ”ป๊อปปี้พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“แต่เพราะมันทำให้คุณป๊อปต้องเจ็บตัวนะคะฟ้าไม่ยอม”ฟ้าโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“พอเถอะฟ้า เงียบซะแล้วไปรอที่รถ เดี๋ยวชั้นจะจัดการพาป๊อปปี้ออกจากโรงพยาบาลแล้วให้กลับ
ไปพักฟื้นที่บ้าน เพราะที่นั่นยังดีมีหมอปรำตระกูลดูแลอยู่”คุณหญิงนวลพูดนิ่งๆแล้วมองไปที่ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณหญิงครับ ให้พวกเราได้ช่วยเหลือหลานคุณหญิงเถอะครับ ถือซะว่าตอบแทนที่ช่วยลูก
ผม”ภาคย์รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ใช่ค่ะ ให้พวกเราได้ช่วยคุณภาณุเถอะนะคะ”พลอยช่วยพูดอีกแรงทำให้คุณหญิงนวลมองทั้งคู่
ด้วยสายตาที่เกลียดชัง
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่จำเป็นต้องร้องขอจากพวกเธอ จิระคุณยังไม่สิ้นไร้ไม้ตอกต้องพึ่งพวกนีระสิงห์”คุณหญิงรีบ
พูดก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฟางช่วยนะคะอาจารย์”ฟางที่เห็นป๊อปปี้ลุกขึ้นด้วยความยากลำบากก็อาสาเข้าช่วย
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมจัดการตัวเองได้ ฟางน่ะไปพักเถอะครับ”ป๊อปปี้ยิ้มเกรงใจฟาง เพราะเธอ
ต้องอดหลับอดนอนเพราะมาเฝ้าเขาแท้ๆ
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
 
 
ฟางที่เซล้มลงเนื่องจากไม่ค่อยได้พักก็ล้มทับป๊อปปี้ลงเตียงคนไข้อีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ขอโทษค่ะอาจารย์”ฟางหน้าแดงจัดเมื่อทับบนตัวป๊อปปี้ก็รีบลุกขึ้นแล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนดีหน่อยเลยพวกนีระสิงห์ ไปค่ะเดี๋ยวฟ้าช่วยดีกว่า”ฟ้ารีบว่าก่อนจะประคอง
ป๊อปปี้ออกไป
 
 
 
 
 
 
“ทำไมพวกเค้าถึงทำท่าไม่พอใจครอบครัวเรายังไงไม่รู้นะคะพ่อแม่”เฟย์รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“มันไม่ใช่เรื่องของเด็กน่ายัยเฟย์ ฟางพาน้องลงไปข้างล่างแล้วซื้อกาแฟให้พ่อหน่อยสิ”ภาคย์รีบ
เปลี่ยนประเด็น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เฟย์อดสงสัยไม่ได้นะพี่ฟาง เฟย์ว่าผู้ใหญ่ของเรากับเค้าต้องรู้จักกันมาก่อนแน่ๆ”เมื่อลงมาชั้น
ล่างโรงพยาบาลเฟย์ก็ยังไม่คลายความสังสัยก็รีบพูดขณะรอกาแฟ
 
 
 
 
 
“ช่างสงสัยเหลือเกินนะน้องคนนี้”ฟางยิ้มและส่ายหน้าเบาๆ
 
 
 
 
 
 
“ก็มันจริงนี่พี่ฟางไม่อย่างงั้นพ่อแม่ของเราคงไม่ตกใจแล้วเกรงกลัวคุณหญิงนั่นหรอก”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แต่มันก็เป็นเรื่องของผู้ใหญ่นี่เฟย์เด็กอย่างเรายังไม่ควรไปยุ่งหรอก”ฟางพูดก่อนที่เฟยะลุกขึ้นไป
เอากาแฟที่เค้าเตอร์
 
 
 
 
 
 
 
“ว้ายขอโทษค่ะ เป็นอะไรมากมั้ยคะ”เฟย์ที่รับกาแฟมาแล้วไม่ดูตาม้าตาเรือทำให้ชนเข้ากับใครคน
หนึ่ง
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้วยัยเฟย์เอาผ้ามาเช็ดให้คุณเค้าก่อนเร็ว”ฟางตกใจรีบพูดทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นขอโทษนะคุณที่ไม่ทันระวังดูสิกาแฟร้อนหกใส่แบบนี้”เฟย์พูดพลางซับคราบกาแฟที่เลอะเสื้อ
แจ็กเก็ตชายคนนั้นออก
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรครับผมก็มัวแต่คุยโทรศัพท์ไม่ทันได้ระวังเหมือนกัน”ชายคนนั้นพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่ชั้นทำกาแฟของคุณหกไปด้วยงั้นเอาอย่างงี้เดี๋ยวชั้นเลี้ยงกาแฟคุณเพื่อเป็นการไถ่โทษเรื่องที่
ทำกาแฟหกให้คุณนะ ชั้นชื่อเฟย์แล้วคุณล่ะคะ”เฟย์รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ผมชื่อเขื่อนครับ”เขื่อนยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“กาแฟได้แล้วค่ะ ไปกันเถอะยัยเฟย์ เอ่อ ฟางต้องขอโทษแทนน้องสาวเมื่อกี้ด้วยนะคะ”ฟางยื่น
กาแฟให้เขื่อนและขอโทษ
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ ฟาง”เขื่อนมองฟางที่ขอโทษตัวเองด้วยท่าทางนอบน้อมสลับกับเฟย์ที่นั่งข้างตัวเองแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่สาวเฟย์ค่ะพี่ฟาง อย่ามาตาค้างสิคะเฟย์หวงพี่สาวนะ ฮิฮิ”เฟย์รีบพูดแล้วยิ้มแป้น
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ก็พูดอะไรไม่รู้ งั้นชั้นขอตัวก่อนนะคะ”ฟางยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดแล้วขอตัวเดินกลับไปพร้อมกับ
น้องสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ พวกนีระสิงห์ ถ้าหลอกคนพี่คงจะง่ายกว่าคนน้องสินะ”เขื่อนมอง2สาวที่เดินขึ้นลิฟท์ไปแล้วพูด
ออกมาร้ายๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นแน่ ที่ไม่สนใจหนุ่มหล่อที่โรงพยาบาลเพราะว่าแอบมาหลบทำขนมให้อาจารย์สุดเท่นั้น
เอง”เมื่อกลับมาที่บ้านหลังทานอาหารเย็นแล้วฟางก็รีบหลบมานั่งทำคัพเค้กในครัวจนเฟย์ที่แอบดู
อยู่ก็รีบเข้ามาพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยัยเฟย์ก็ มาไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียงแบบนี้พี่ก็ตกใจแย่สิ”ฟางพูดก่อนะนั่งผสมแป้งเค้กต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ ใส่ใจเป็นห่วงเค้าจนไม่ได้พักผ่อนแล้วต้องมานั่งทำขนมไปเยี่ยมเค้าอีก พี่ฟางชอบอาจารย์
เค้าล่ะสิ”เฟย์รีบแซว
 
 
 
 
 
 
 
“บ้าหรอเฟย์ พี่น่ะอาจารย์กับลูกศิษย์เค้านะ ไม่มีอะไร”ฟางหน้าแดงก่อนจะรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง เราอยู่ด้วยกันมากี่ปี เฟย์ดูออกน่าว่าพี่ฟางคิดยังไงกับเค้า ไม่ต้องซีเรียสสิเรื่องอาจารย์ลูก
ศิษย์ เพราะอีกไม่กี่เดือนพี่ฟางกะเรียนจบแล้ว ก็จะไม่มีเรื่องอาจารย์ลูกศิษย์มาทำให้พี่ฟางกังวล
แล้ว ชอบเค้าก็บอกเค้าเลย”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แต่พี่ว่าพี่รู้ตัวดีว่าพี่เป็นได้แค่ลูกศิษย์ อาจารย์เค้าไม่มีวันมองพี่กลับมาหรอก”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ของแบบนี้ไม่ลองไม่รู้นะพี่ฟาง โปรไฟล์ดีแบบนี้น้องให้ผ่าน คนนี้น้องเชียร์”เฟย์รีบพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“2สาวดึกแล้วทำไมยังไม่นอนกันอีกลูก”พลอยเดินเข้ามาถามลูกสาวทั้ง2ที่ในครัว
 
 
 
 
 
 
 
“พอดีเฟย์มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ฟางเค้าทำขนมไปเยี่ยมแฟน เอ้ยอาจารย์เค้าพรุ่งนี้น่ะค่ะ”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
“ถึงแม้จะไม่ได้ออกค่ารักษาพยาบาลแต่เราก็ทำของเยี่ยมไปให้อาจารย์ที่บ้านก็ได้นี่คะแม่”ฟางยิ้ม
หวาน
 
 
 
 
 
 
“จริงค่ะแม่ คนดีๆเพอเฟ็คๆแบบนี้อย่าปล่อยให้หลุดมือ โอ๊ย เจ็บนะ”เฟย์ยังแซวฟางไม่เลิกจึงถูก
ฟางหยอกไปทีนึง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ปล่อยให้หลุดมือไปงั้นหรอ”พลอยมองแววตาความตั้งใจของฟางที่ตั้งใจทำคัพเค้กให้ป๊อปปี้ก็
เดินออกมาจากครัวแล้วครุ่นคิดอะไรบางอย่างเงียบๆคนเดียว
 
 
 
 
 
 
 
บอกแล้วว่าคนที่คิดจะแก้แค้นครอบครัวฟางไม่ได้มีครอบครัวป๊อปปี้ฝั่งเดียวนะะบอกให้
 
 
 
ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าาา ตอนหน้าโทโมะกับแก้วมาแล้วจ้าาาา