เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทางตำรวจเค้าโทรมาเมื่อกี้นะคะว่าตอนนี้ไปทำหมายออกตามหาตัวคุณเฟย์แล้ว คุณฟางไม่ต้อง

คิดมากนะคะ”แก้วเดินมาบอกฟางหลังจากวางโทรศัพท์ไปแล้วนั่งข้างๆฟางพลางปลอบใจไม่ให้

ฟางคิดมามาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณคุณแก้วมากนะคะ”ฟางยิ้มออกมาให้แก้วที่แก้วยังดีกับเธอไม่เปลี่ยนแปลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ต้องขอบคุณพี่ป๊อปอีกคนนะคะ เพราะเมื่อเช้าพี่ป๊อปมาบอกแก้วให้แก้วอยู่ดูแลคุณฟางไม่ไป

ไหนเพราะไม่อยากให้คุณฟางต้องคิดมาก เรื่องทางตำรวจตอนนี้พี่ป๊อปจัดการให้แล้ว”แก้วพูดแล้ว

ยิ้มพลางคิดถึงพี่ชายตัวเองที่สั่งเธอเมื่อเช้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป”ฟางยิ้มอย่างดีใจที่ป๊อปปี้จัดการเรื่องนี้ให้เธอแล้วหน้าแดงเมื่อคิดถึงเมื่อคืนที่เขาเกือบจะ

จูบเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องเครียดนะครับน้องฟาง เดี๋ยวเครียดแล้วป๊อปมันจะเครียดตามด้วย”โทโมะโผล่พรวดเข้ามา

ทำให้ทั้ง2สาวตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นะ นี่เข้ามาได้ยังไงคะ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมพวกเราไม่เห็น”แก้วตกใจแล้วรีบถามโทโมะรัว

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาเมื่อกี้ แล้วรู้จากมะลิว่าทุกคนอยู่ห้องรับแขกเลยย่องเข้ามา”โทโมะพูดพลางยื่นหน้าเข้าใกล้

แล้วยักคิ้วให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาทำไมคะ กลับไปทำงานได้แล้ว”แก้วรีบเบี่ยงหน้าหลบชายหนุ่มแล้วเอ่ยปากไล่

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็คิดถึงที่นี่นี่นา อยู่บริษัทเบื่อๆก็อยากออกมาสุดอากาศดีๆบ้าง”โทโมะพูดแล้วยิ้มกวนๆตาม

แบบของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ที่นี่บ้านนะคะไม่ใช่สวนสาธารณะ จะมาสูดอากาศดีๆแถวนี้ได้ไงเล่า”แก้วรีบว่าชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว พี่โทโมะมาได้ยังไงคะแล้วรู้เรื่องของฟางได้ยังไง”ฟางถามโทโมะอย่างแปลกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็เพื่อนพี่ที่เป็นสามีฟางน่ะ เค้าบอกว่าเมื่อเช้าฟางเครียดเรื่องน้องสาวที่หายตัวไป แล้วไม่

ยอมลงมาทานมื้อเช้า ก็กลัวว่าเมียสุดที่รักจะเป็นลมเลยให้พี่มาดูแล”โทโมะพูดพลางชูกล่อง

อาหารที่เขาไปซื้อมากข้างนอก

 

 

 

 

 

 

“จะมาดูทำไมคะที่นี่มีแก้วอยู่แล้ว แถมยังเตรียมอาหารเที่ยงไว้แล้ว”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๋ๆแก้ว นี่อย่าหึงพี่กับน้องฟางสิ เราไม่ได้มีอะไรกันแล้วนะ”โทโมะได้ทีก็รีบแกล้งหญิงสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะนี่แก้วนะคะไม่ใช่สาวๆของพี่ไม่ต้องมาหยอด”แก้วหยิกโทโมะทันทีก่อนจะรีบดุใส่ชาย

หนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ยๆ ดุจังเลยคนอะไรเนี่ย ระวังจะหงอยจนแก่ตายบนคานนะ”โทโมะร้องก่อนจะรีบแซวแก้วต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วต้องหงอยอยู่บนคานมันก็เรื่องของแก้วล่ะน่า ไม่ต้องมายุ่ง”แก้วรีบว่าโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณแก้วกับพี่โทโมะที่เถียงกันแล้วก็ดูน่ารักเข้ากันดีนะคะ”ฟางยิ้มออกมาเมื่อเห็นแก้วและโทโมะ

ทะเลาะกันหยอกกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดีจังที่เห็นน้องฟางยิ้มได้แบบนี้ พี่จะได้บอกให้ไอ้ป๊อปสบายใจ”โทโมะพูดถึงป๊อปปี้ทำให้ฟาง

อมยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“บอกพี่ป๊อปน่ะบอกได้ค่ะแต่คุณฟางคะแก้วไม่ได้เข้ากับพี่โทโมะกะล่อนนี่นะ”แก้วรีบแย้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรๆ พี่ไม่ได้กะล่อนนะแก้ว พี่น่ะแค่อัธยาศัยดีเท่านั้นล่ะน่า”โทโมะพูดแล้วบิดจมูกแก้วอย่าง

หมั่นเขี้ยว

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย แก้วไม่ใช่เด็กๆแล้วนะพี่โทโมะไม่ต้องมาแกล้งแก้ว”แก้วร้องแล้วแก้มแดงจัดก่อนจะดุโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โถๆ ยัยมอมแมมไม่เอาไม่หน้ามุ่ยสิ เดี๋ยวแก่นะ”โทโมะขำกับท่าทางโกรธของแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ระวังนะคะคุณแก้วเกลียดอะไรจะได้อย่างนั้น”ฟางขำก่อนจะพูดขึ้นแล้วทั้ง3ก็หัวเราะออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย เสียงดังเอะอะอะไรกัน นี่ไม่ใช่ตลาดนะ”ฟ้าที่เห็นพวกฟางหัวเราะมีความสุขก็ปรี่เข้ามาว่า

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมต้องว่าด้วยล่ะ ตอนเด็กๆชั้นมาเล่นที่นี่เสียงดังกับแก้วกับป๊อปปี้ยังไม่มีใครว่า”โทโมะรีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นมันตอนเด็กๆค่ะ ตอนนี้ทุกคนโตแล้วและก็ควรรู้ว่าไม่ควรจะมาเสียงดังโหวกเหวกโวยวายแบบ

นี้ คุณท่านกำลังเอนหลังนอนกลางวันอยู่ข้างบน เดี๋ยวเสียงดังจะรบกวนคุณท่านเอา”ฟ้ารีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าเอนหลังก็จริงแต่พวกเราก็ไม่ได้ขึ้นไปยุ่มย่ามอะไรข้างบนนี่”แก้วพูดขึ้นแล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ รู้นะว่าอยากเป็นใหญ่ที่นี่แต่ว่าพวกเราก็คนกันเองทั้งนั้นจะมาว่าทำไม”โทโมะช่วยแก้วว่าฟ้าอีก

แรง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะทุกคน เดี๋ยวเราออกไปที่สวนกันก็ได้ค่ะ”ฟางที่ไม่อยากมีเรื่องก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ อย่าคิดมารยาเสแสร้งเป็นคนดีเอาใจคุณโทโมะเพื่อนคุณป๊อปหน่อยเลย นี่คงจะอยากมัดใจคุณ

ป๊อปจนต้องเข้าทางน้องกับเพื่อนคุณป๊อปล่ะสิท่า ชั้นรู้ทันนะ”ฟ้าไม่พอใจเดินไปกระซิบว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เคยคิดจะมีความคิดแบบนั้นนะคะ อย่าได้เอาความคิดตัวเองมาใส่คนอื่นแบบนี้”ฟางนิ่งก่อน

จะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปกันเถอะค่ะ แก้วว่าแถวนี้อากาศเริ่มเป็นพิษแล้ว”แก้วรำคาญฟ้าก็รีบดึงโทโมะและฟางออกไป

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน นังฟาง”ฟ้ามองตามทั้ง3อย่างแค้นจัดก่นจะนึกอะไรออก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตึงๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

ฟ้าที่เดินมาหน้าห้องของคุณหญิงนวลก็รีบกระทืบเท้าเสียงดังทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นเสียงดังเอะอะอะไรกันข้างนอกน่ะ ใครอยู่ข้างนอก ฟ้าอยู่ไหนน่ะ”คุณหญิงนวลลืมตาตื่นก็รีบ

ตะโกนเรียกฟ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขาคุณท่าน คุณท่านตื่นขึ้นมาแบบนี้มีอะไรจะเรียกใช้รึคะ”ฟ้าแสร้งเข้ามาถามคุณหญิงนวล

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเสียงดังตึงตังอะไรกันข้างนอกน่ะ ไม่รู้รึไงว่าว่าชั้นนอนกลางวันอยู่”คุณหญิงนวลว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟ้าและทุกคนในบ้านนี้รู้ค่ะ ไม่รู้ก็แต่นังฟางนั่น”ฟ้าแสร้งทำเป็นพูดว่าคุณหญิงนวล

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรอีกล่ะ แม่นั่นมันก่อเรื่องอะไรขึ้นมาอีก”คุณหญิงนวลได้ยินชื่อฟางก็รีบถามฟ้าทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็นังฟางน่ะสิคะ ทำตัวกำเริบใหญ่แล้วค่ะ ถึงขั้นตีสนิทกับแก้วกับคุณโทโมะไปเป็นพรรคพวก

เดียวกันแล้วถือวิสาสะมาเอะอะเสียงดังโวยวาย ฟ้าไปห้ามนะคะก็ไม่ฟังไม่สนใจกัน คงจะคิดสินะ

คะว่าเป็นเจ้าของที่นี่”ฟ้าได้ทีรีบใส่ไฟฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลว มารยาร้อยเล่ห์เหมือนแม่มันไม่มีผิด ไปตามแม่นั่นมาหาชั้นเดี๋ยวนี้”คุณหญิงนวลไม่พอใจรีบ

สั่งฟ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม พอรู้ว่าป๊อปปี้เค้าเป็นห่วงน้องฟางก็กินข้าวหมดจานเลยนะครับ”โทโมะแซวที่เห็นฟางทาน

ข้าวได้จนหมด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่ได้ทานอะไรมาตั้งแต่เข้าก็ไม่แปลกหรอกค่ะที่จะทานหมดจานแบบนี้”ฟางพูดแล้วอมยิ้มด้วย

ความเขิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ คุณท่านมาตามหล่อนน่ะ”ฟ้าเดินอาดเข้าไปหาพวกของฟางว่าสั่งก่อนจะเดินเชิดไป

 

 

 

 

 

 

 

“แย่จริงๆ คิดว่าคุณย่าให้ท้ายก็กลับมาเชิดหน้าชูคอแบบนี้”แก้วมองฟ้าอย่างไม่พอใจแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะค่ะคุณแก้ว เราต่างคนต่างอยู่ดีกว่าเดี๋ยวฟางมานะคะ”ฟางไม่สนใจก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ แก้วล่ะสงสารคุณฟางจริงๆที่ต้องถูกรังแกแบบนี้”แก้วพูดพลางถอนหายใจมองตามฟางไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วถูกรังแกแบบไหนหรอ”โทโมะแกล้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

จุ๊บ

 

 

 

 

 

 

 

เป็นจังหวะเดียวที่แก้วหันหน้าจะไปตอบทำให้ปากของแก้วนั้นชนกับปากของโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่โทโมะ”แก้วหน้าแดงจัดและอึ้งจนพูดไม่ออกเช่นเดียวกันโทโมะที่คิดถึงคืนนั้นของแก้วและ

เขาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ กินไก่มั้ยเดี๋ยวพี่ตักให้แล้วกัน”โทโมะหาเปลี่ยนเรื่องก่นจะรีบตักอาหารให้แก้วและทั้งคู่ก็ต่าง

นั่งกินข้าวกันไปเงียบๆไม่ยอมพูดหรือสบตากันอีกเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ มาอยู่ไม่ทันไรก็มารยาหาพรรคพวกแล้วนะ”คุณหญิงนวลว่าเมื่อฟางเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่ได้จะหาพรรคพวกนะคะ พี่โทโมะกับคุณแก้วเค้ามีน้ำใจช่วยเหลือฟางเท่านั้นค่ะ”ฟางรีบ

อธิบาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เลิกยกพรรคพวกเข้ามาในบ้านนี้ได้โดยไม่ต้องขออนุญาตชั้นงั้นเรอะ”คุณหญิงนวลว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“หรืออาจจะลืมไปว่าตัวเองเป็นแค่คนอาศัยก็ได้มั้งคะคุณท่านไม่ใช่เจ้าขอบ้านสักหน่อย พอรู้ว่า

พวกคนใช้คนอื่นๆที่เข้าออกบ้านนี้มีใครบ้างก็ใช้มารยาให้พวกนั้นแข็งข้อนะคะ โดยเฉพาะนังอิ่มนัง

มะลิ พวกก้นครัวพวกนั้น ต่างพูดกันนะคะว่าจะดีกว่านี้ถ้าบ้านนี้มีนายอย่างแม่นี่”ฟ้าสะใจก่อนจะรีบ

พูดว่ากระทบใส่ไฟกับฟางต่อทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ดีจริงๆเดี๋ยวนี้บ้านของชั้นมันกลายเป็นตลาดสดไปแล้วรึไงที่ใครจะเข้ามาก็ได้จะเสียงดังก็ได้

ไร้มารยาทที่สุด หึ พวกสันดานต่ำสันดานไพร่ ทีหลังถ้าแกได้ยินหรือใครมาแข็งข้อกับแกกับชั้นไป

เข้าข้างมันก็ให้ตบปากมันเลยนะ”คุณหญิงว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่พวกเค้าก็แค่พูดยังไงทุกคนก็ยังเกรงคุณย่าอยู่ดีนะคะ”ฟางกลัวว่าทุกคนจะโดนฟ้าเล่นงานก็รีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ในใจอยากจะได้ทุกอย่างที่นี่สิท่า สมใจแล้วนิที่ได้ทั้งคนใช้ แม่แก้ว หรือ

ไม่เว้นกระทั่งคุณป๊อป”ฟ้ารีบพูดพาลใส่ฟางและตั้งใจพูดถึงป๊อปปี้ให้คุณหญิงนวลประทุความโกรธ

แค้นขึ้นอีกเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่เคยคิดจะครอบครองใครนะคะ แค่เราคิดดีทำดีต่างคนต่างอยู่ไม่ได้รึไงคะ”ฟางที่เหนื่อยจะ

ทะเลาะกับฟ้ารีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หุบปาก เลิกตอแหลได้แล้ว หล่อนอ้าปากชั้นก็เห็นลิ้นได้หมดแล้ว หล่อนนี่มันเหมือนแม่ไม่มีผิด

อยากจะครอบครองของของคนอื่น จนใช้มารยาแบบนี้ ป๊อปปี้คือหลานของชั้น ไม่มีวันที่จะแปร

พรรคไปหาใครอื่น ไม่มีวัน ส่วนหล่อน ถ้าอยากจะเป็นเจ้าของที่นี่ปกครองคนที่นี่มากจนตัวสั่นล่ะก็

ดี ชั้นจะให้หล่อนได้ ในเมื่ออยากมาก ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป งานบ้านงานเรือนทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่

งานครัว หล่อนต้องไปช่วยนังแก้ว นังอิ่มนังมะลิทำงานหมดทุกอย่าง ถ้าหล่อนทำสวนช่วยเจ้าผวน

มันได้ก็ทำไปเลย”คุณหญิงนวลโกรธฟางมากก็รีบว่าก่อนจะสั่งฟางทันทีทำให้ฟ้ายิ่งสะใจที่ฟางถูก

ใช้งานหนักแบบนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วจะนั่งอยู่เป็นคุณนายทำไมล่ะ อ้อ ลืมไปว่าอยากจะเป็นคุณนาย งั้นก็ต้องจัดการที่นี่เองนะคะ

คุณนายจิระคุณ”ฟ้าเดินเข้าไปว่าฟางก่อนที่จะพยักหน้ากับคุณหญิงนวลแล้วโยนไม้กวาดกับที่ตัก

ผงใส่ตรงหน้าฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตะ แต่ว่าช่วงนี้ฟางอยากจะขอเวลาไปตามหาน้องสาวของฟางก่อนไม่ได้รึคะ”ฟางขอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ กะแล้วว่าหล่อนจะต้องหาเรื่องไม่ทำงาน ทำตัวเป็นผู้ดีตีนแดงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ อ้างโน่นอ้างนี่

รอใช้มารยากับผัว นี่พ่อแม่คงสอนมาแล้วสิท่า แม่น้องของหล่อนนั่นก็เหมือนกัน ไม่รู้จะทำให้เป็น

เรื่องใหญ่ทำไม ก็คงจะหลงระเริงหนีเที่ยวตามประสาวัยรุ่นนั่นล่ะจะไปตามทำไม หรือจะไม่ทำก็ได้

นะงานพวกนี้น่ะ คงจะงอมืองอเท้าที่บ้านจนเคยตัวสิท่า หยิบจับอะไรก็คงจะไม่เป็นเดี๋ยวมือด้านเอา

พวกนีระสิงห์คงจะสอนแต่พวกมารยาเสแสร้ง”คุณหญิงนวลรีบว่าต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้ามันคือความต้องการของคุณย่าฟางก็จะทำค่ะ”ฟางยิ่งสักพักก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วหยิบไม้กวาด

และที่ตักผงออกไปช่วนอิ่มและมะลิทำความสะอาด ตอนแรกทั้งคู่ก็ไม่ยอมให้ฟางทำจนฟ้าต้อง

เดินมาบอกว่าคือคำสั่งคุณหญิงนวลใครขัดคำสั่งไม่ได้ และไล่ให้มะลิและอิ่มไปทำงานที่อื่นก่อนจะ

ให้ฟางการทุกอย่างทั้งหมด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปดูสิคะคุณย่าแกล้งคุณฟางแบบนี้แก้วกับพี่โทโมะจะเข้าไปช่วยก็โดนฟ้าไล่อ้างว่าคุณฟาง

ต้องทำคนเดียว”เมื่อป๊อปปี้กลับมาแก้วและโทโมะก็รีบเล่า

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พอเถอะเดี๋ยวจะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว”ป๊อปปี้เดินไปจับไม้ถูพื้นที่ฟางกำลังถูแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้นี่คือคำสั่งของย่า ที่จะสั่งหลานสะใภ้ให้รู้จักทำงานบ้านงานเรือน ไม่ต้องไปห้ามนะ”คุณ

หญิงนวลที่ถูกฟ้าพาลงมาก็ว่าเมื่อเห็นป๊อปปี้จะห้ามฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ป็นไรค่ะพี่ป๊อป งานบ้านงานเรือนฟางก็ต้องทำให้ได้สิคะพี่ป๊อปไปดูแลคุณย่าเถอะค่ะ”ฟางยิ้ม

ให้ชายหนุ่มก่อนที่ป๊อปปี้จะถูกฟ้าดึงไปจากฟางให้ตามไปดูแลคุณหญิงนวลทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

มาดูกันว่าระหว่างฟ้ากับคุณย่าใครร้ายกว่ากัน 555555

 

 

แต่ฟางโดนรังแกอย่างน้อยก็เห็นแล้วนะว่าใครแถวนี้เค้าใจอ่อนกับฟางแค่ไหนนน