เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอย ปวดหัวจัง”ฟางค่อยๆลืมตาตื่นในวันต่อมาด้วยอาการที่เมาค้างจากเมื่อคืนก่อนจะค่อยๆฝืนตัว

เองให้ลุกขึ้นแล้วต้องหน้าแดงจัดเมื่อเห็นป๊อปปี้มานอนข้างๆเธอ นี่มันคอนโดพ้อยท์เพื่อนเธอแล้ว

ป๊อปปี้มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน

 

 

 

 

 

 

 

“อืม/ว้ายๆ”ป๊อปปี้ที่พลิกตัวนอนตะแคงเป็นจังหวะที่ฟางชะโงกหน้าไปดูทำให้ร้องตกใจก่อนจะ

หงายตกเตียง

 

 

 

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ที่ได้ยินเสียงร้องของฟางก็รีบลืมตาตื่นก่อนะคว้ามือร่างบางไม่ให้ตกเตียงได้ทัน ทำให้ฟาง

นั้นตกอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแทนที่จะตกลงจากเตียง ฟางใจเต้นรัวเมื่อถูกสามีหนุ่มของเธอ

กอดอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นกันได้แล้วค่าจะได้ไปทานข้าว ว้าย”พ้อยท์ที่เดินเปิดประตูเข้ามาปลุกป๊อปปี้และฟางแล้วร้อง

เมื่อเห็นทั้งคู่กอดกันอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พ้อยท์มาดูอาการของฟางด้วยนะ”ป๊อปปี้หน้าแดงก่อนจะรีบปล่อยฟางแล้วลุกขึ้นไปจัดการ

ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่ป๊อปมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงน่ะพ้อยท์”เมื่อป๊อปปี้เดินออกไปแล้วฟางก็รีบถามเพื่อนสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเชื่อเลยจริงๆว่านี่คือเมาครั้งแรกของเธอ นี่เธอจำอะไรไม่ได้เลยรึไงว่าเมื่อคืนเธอน่ะเมาปลิ้น

ขนาดไหน จนชั้นกับยัยเฟย์เอาแทบไม่อยู่เลยโทรให้อาจารย์มารับเธอ เอ่อ ความจริงพวกเราไม่

ได้โทรหรอกแต่อาจารย์โทรมาหาเธอพอดีพวกเราเลยให้อาจารย์มาดูแลเธอที่นี่เมื่อคืนนี้”พ้อยท์

สารภาพทุกอย่างให้เพื่อนสาวฟังทำให้ฟางหน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

 

“เพื่อนบ้า จะบอกพี่ป๊อปทำไมเล่า”ฟางหน้าแดงก่อนจะมุดตัวเองลงไปนอนบนเตียงแล้วคลุมโปง

ด้วยความเขิน เพราะถ้าเป็นอย่างที่พ้อยท์บอกแสดงว่าเมื่อคืนเธอเมามากแล้วแบบนี้จะเผลอสร้าง

วีรกรรมอะไรใส่ป๊อปปี้รึเปล่านะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อฟางจัดการตัวเองแล้วเดินออกมาจากห้องก็ชะงักเมื่อป๊อปปี้นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะอาหาร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เออ ตามสบายเลยนะคะทั้ง2คนเดี๋ยวพ้อยท์ขอตัวไปซักผ้าข้างล่างก่อนนะคะ”พ้อยท์เห็นฟาง

ออกมาก็รีบยกตะกร้าผ้าออกไปนอกห้องโดยที่ไม่รอให้ฟางทักท้วงอะไรเลย ฟางนิ่งก่อนจะค่อยๆ

เดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร

 

 

 

 

 

 

 

 

“หายปวดหัวรึยัง/คะ”ป๊อปปี้ปิดหนังสือพิมพ์ก่อนจะถามฟาง ทำให้หญิงสาวย่นหน้าด้วยความไม่

เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เมื่อคืนเราเมาหนักมากน่ะสิ นี่หายปวดหัวจากเมาค้างรึยัง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะดันแก้วชาร้อนให้กับ

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ดื่มซะ ทานอะไรร้อนๆมันจะได้ช่วยให้หายากอาการเมาค้างได้นะ”ป๊อปปี้พูดพลางยกแก้วกาแฟ

ตัวเองมาดื่ม

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟางต้องขอโทษด้วยนะคะที่เมาเละจนต้องให้พี่ป๊อปมาดูแลกลางดึกแบบนี้”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษผมทำไมล่ะ ผมต่างหากล่ะที่ต้องขอโทษคุณที่เป็นต้นเหตุทำให้คุณต้องเสียใจแล้วหนี

กลับบ้านมาแบบนี้”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่พี่ป๊อปพูดมันจริงนี่คะเราเองแต่งงานกันเพราะหน้าที่”ฟางพูดแล้วซึมลงไปเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อ

วาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ เรา2เองแต่งงานกันเพราะหน้าที่ แต่ในเมื่อเราแต่งงานกันมาแล้วแม้จะเป็นแค่ในนามแต่

เรา2คนก็ได้ชื่อว่าสามีภรรยากัน และคนเป็นสามีภรรยากันต้องไม่ทำให้กันต้องเสียใจ และมีปัญหา

อะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน ทานข้าวต้มร้อนๆเถอะเดี๋ยวผมไปหยิบยาแก้แฮ้งค์มาให้คุณเอง ถ้ายังปวด

หัวอยู่เดี๋ยวเราค่อยกลับบ้าน เพราะวันนี้ผมลางานไว้แล้ว”ป๊อปปี้พูดพลางลุกขึ้นไปหายาและน้ำดื่ม

ให้กับฟาง ฟางยิ้มด้วยความตื้นตันใจที่สุดท้ายป๊อปปี้ก็ไม่ได้ใจร้ายกับเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว พี่พ้อยท์ไปไหนแล้วล่ะคะ”เฟย์เดินออกมากห้องพลางถามหาพ้อยท์จากป๊อปปี้และฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ลงไปซักผ้าน่ะ น่ะไปไหนแต่เช้าน่ะเฟย์ถ้าจะกลับบ้านเดี๋ยวเรากลับด้วยกันเลยก็ได้”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เฟย์ไม่ได้กลับบ้านน่ะค่ะ เดี๋ยวเฟย์จะเลยไปทำธุระกับเพื่อนก่อนแล้วเย็นๆจะกลับบ้าน เฟย์

ฝากพี่ป๊อปดูแลพี่สาวของเฟย์ด้วยนะคะ ไปก่อนนะพี่ฟาง”เฟย์พูดก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายตัวเอง

แล้วเดินออกไปนอกห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”เมื่อทานข้าวเสร็จฟางตั้งใจจะลุกเอาชามไปเก็บเองก็เซล้มจนป๊อปปี้ต้องรีบไปประคอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพล้ง

 

 

 

 

 

 

 

ชามที่ฟางถือนั้นหล่นแตกกับพื้นทำให้ป๊อปปี้พาฟางไปนั่งก่อนจัดการเศษชามที่แตกนั่นแทน

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ป๊อปเลือดออกฟางขอโทษนะคะที่ทำให้พี่เจ็บตัว”ฟางที่เห็นมือป๊อปปี้โดนเศษชามบาดก็รีบ

พูดก่อนจะรีบไปหากล่องพยาบาลแล้วพาป๊อปปี้มานั่งทำแผลที่โซฟา

 

 

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้นั่งเงียบมองดูฟางทำแผลและห่วงตัวเองก็ใจเต้นไม่มีสาเหตุ

 

 

 

 

 

 

 

“เรียบร้อยแล้วค่ะ ฟางพันพลาสเตอร์แล้วนะคะ เอ่อลายมันอาจจะมุ้งมิ้งไปหน่อยแต่ห้องยัยพ้อยท์

มีพลาสเตอร์แค่เท่านี้เองน่ะค่ะ”ฟางพูดพลางมองพลาสเตอร์สีชมพูลายกระต่ายที่เธอติดที่นิ้วของ

ป๊อปปี้ก็หน้าแดงแล้วอมยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไร มันก็ปิดแผลได้เหมือนกันล่ะน่าว่าแต่เมื่อกี้ยังไม่หายปวดหัวใช่มั้ย นอนพักตรงนี้ก่อน

ก็ได้นะ เดี๋ยวผมจะเฝ้าคุณเองแล้วถ้าค่อยยังชั่วเราก็กลับบ้านของเรากันนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กับ

ฟางทำให้ฟางอึ้งเพราะนานทีป๊อปปี้จะยิ้มให้กับเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ กลับบ้านของเรา”ฟางยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะเอนตัวลงนอนที่โซฟาอย่างสุขใจที่ได้อยู่กับ

ป๊อปปี้แบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาหาใครไม่ทราบน้องสาว”กวังชะงักเมื่อเฟย์เข้ามาในผับหรูที่ประจำของพวกเขาตอนกลางวัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“หรือว่าเธอคิดถึงพวกเรา พวกเรายังว่างนะ”เควินยิ้มกวนๆให้กับเฟย์แล้วจะเดินไปหาจนเฟย์ถอย

ห่างจนไม่อยากยุ่งด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาทำแบบนี้กับชั้นนะ นี่ลูกพี่พวกนายอยู่มั้ย”เฟย์ว่าก่อนจะชูที่ช็อตไฟฟ้าออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เคยเป็นผู้หญิงของเฮียเขื่อนยังไงเนี่ยไม่รู้ว่าคอนโดเค้าอยู่ที่ไหน”กวังถอนหายใจก่อนจะพูด

ขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหงล่ะ ก็พี่เขื่อนเค้าไม่ได้คิดจริงจังอะไรอยู่แล้วนิไม่แปลกที่จะไม่บอกที่พักของพี่แกเพราะกลัว

จะมีพวกน่ารำคาญมาตามตอแบบแบบนี้”เควินรีบเยาะเย้ยเฟย์ทำให้เฟย์สะอึกแล้วกำมือแน่นซ่อน

ความรู้สึกที่เจ็บปวดเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เธอนี่ก็หน้าด้านหน้าทนดีเนาะที่รู้ว่าพี่เขื่อนไม่เอาก็ยังจะตามพี่เค้าอีก”กวังรีบพูดเสริม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หุบปากทั้งคู่นั่นล่ะถ้าไม่รู้อะไรจริงๆก็อย่ามาดีแต่ว่าคนอื่นแบบนี้ พวกนายบอกมานะว่าที่พักของ

ลูกพี่พวกนายอยู่ที่ไหนกันแน่ ไม่อย่างงั้นชั้นจะสั่งลูกน้องชั้นที่อยู่ข้างนอกมากระทืบพวกนาย”เฟย์

โกรธก่อนจะรีบโกหกว่ามีพรรคพวกอยู่ข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย ดุจังพี่เค้าอยู่ที่คอนโดxxxอ้อ ถ้าพี่เค้าถามว่ารู้ได้ไงห้ามสาวมาถึงพวกเรานะว่าพวกเราเป็น

คนบอกน่ะ”เควินกลืนน้ำลายเอื้อกลงคอก่อนจะรีบพูดแล้วขอตัวไปดูความเรียบร้อยส่วนอื่นกับกวัง

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

 

 

 

 

เมื่อมาถึงหน้าห้องของเขื่อนเฟย์ก็รีบเคาะประตูเรียกชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาแล้วค่า ว้าย เธอมาที่นี่ได้ยังไงกัน”แบมเดินมาเปิดประตูแล้วร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นเฟย์ยืนอยู่

หน้าห้องเพราะปกติแล้วเขื่อนมักจะไม่หิ้วสาวที่ไหนมาที่คอนโดส่วนตัวเลย เฟย์สะอึกแล้วคิดย้อน

ถึงคำพูดของกวังและเควินที่ผับทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนอยู่มั้ย”เฟย์พยายามมองข้ามเสื้อคลุมอาบน้ำที่แบมสวมอยู่ก่อนจะรีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่ แต่ชั้นไม่ให้เข้าไปหรอกนะเพราะพี่เขื่อนเค้าไม่อยากเจอผู้หญิงหน้าด้านตามผู้ชายแบบ

เธอ”แบมว่า

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เงียบซะ ชั้นไม่ได้มาตามเค้าอย่างที่เธอเข้าใจ วันนี้ชั้นมีเรื่องจะเคลียร์กับเค้า หลีก”เฟย์ว่าก่อน

จะผลักแบมเข้าไปในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย เข้ามาไม่ได้นะ นี่อยากมีเรื่องมากนักหรอชั้นจะเรียกยามนะ”แบมโวยวายว่าเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรหรอแบม เสียงดังโวยวายจริงๆ”เขื่อนนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำก็ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

ไม่ทันที่เขื่อนจะว่าอะไรเมื่อเห็นเฟย์ เฟย์ก็ตบหน้าชายหนุ่มจนหัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คือโทษที่นายกล้ามายุ่งกับพี่สาวชั้น”เฟย์ว่าชายหนุ่มและพยายามข่มอารมณ์โกรธตัวเองไว้

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด มาตบพี่เขื่อนแบบนี้ได้ยังไงนังหน้าด้าน”แบมโกรธแทนก็พุ่งเข้ามาทำร้ายเฟย์บ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

เฟย์หลบทันก่อนจะรีบหันไปชกหน้าแบมจนแบมล้มคว่ำก่อนที่แบมจะกรีดร้องออกมา

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

เขื่อนตกใจที่เฟย์ทำร้ายแบมก็ผลักเฟย์จนล้มก่อนที่จะประคองแบมขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลิกบ้าแล้วไสหัวออกไปซะ อย่ามาที่นี่อีก ไป๊”เขื่อนออกปากไล่เฟย์ทันทีที่เห็นเลือดออกจาก

จมูกของแบม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ไม่อยากจะมาเหยียบที่สกปรกๆนี่นักหรอก ชั้นจะมาสั่งห้ามไม่ให้นายยุ่งกับพี่ฟาง พี่ฟาง

ไม่ใช่เหยื่อของนายที่นายจะมาเล่นสนุกแบบนี้ พี่ฟางเค้าแต่งงานแล้วและเค้าเองก็รักพี่ป๊อปมา

กด้วยรู้ไว้”เฟย์ว่าก่อนจะปารูปที่เอามาจากฟางใส่เขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันคะพี่เขื่อน”แบมเห็นรูปเขื่อนกับฟางก็ตกใจก่อนจะรีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะแบมก็แค่เกมส์สนุกๆเท่านั้นล่ะ อย่าซีเรียสเลย”เขื่อนหันมาพูดอย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

เฟย์ที่เดือดจัดและทนต่อไปไม่ไหวก็พุ่งเข้ามาทำร้ายเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด ชั้นกับพี่ ครอบครัวของชั้นไม่ใช่เกมส์สนุกที่จะให้แกเล่นนะไอ้เลว ไอ้ชั่วนรกส่งมาเกิด”เฟย์

โวยวายทั้งตบทั้งทุบตีเขื่อนทั้งแค้นทั้งเสียใจที่ตัวเองเลยรู้สึกดีๆกับผู้ชายสารเลวแบบเขื่อนคนนี้

 

 

 

 

 

 

เพล้ง

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อนที่ทั้งรำคาญและต้องการให้เฟย์ออกไปก็ผลักเฟย์ไปชนตู้กระจกจนแตกอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด พี่เขื่อน นังนั่นมันเลือดออกแล้ว มันจะตายมั้ยพี่”แบมกรีดร้องออกมาเมื่อเห็นเฟย์แน่นิ่ง

จมกองเลือดไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“แบม เงียบไปแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วโทรเรียกกวังกับเควินมาให้พี่ด้วย”เขื่อนว่าก่อนที่แบมจะรีบ

ลนลานเข้าไปใส่เสื้อผ้าด้วยความกลัวถ้าเกิดเฟย์ตายขึ้นมาที่ห้องเขื่อนแบบนี้ คนที่ต้องสงสัยต้อง

เป็นเธอแน่ๆเพราะเธอยู่ในที่เกิดเหตุนี้

 

 

 

 

 

“โธ่โว้ย”เขื่อนสบถออกมาอย่างหัวเสียและเอามืออังที่จมูกก่อนจะแอบโล่งอกที่เฟย์ยังไม่ตาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้ว เย็นแล้วหรอคะเนี่ย”ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาก็ร้องเมื่อพบว่าเป็นเวลาทุ่มนึงแล้วทำไมป๊อปปี้

ไม่ปลุกเธอนะ

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เราน่ะขี้เซาหลับอยู่ก็เลยไม่อยากจะกวนน่ะ”ป๊อปปี้แอบขำเมื่อเห็นท่าทางของฟางลนลานเมื่อ

ตื่นแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปทำไมไม่ปลุกฟางละคะฟางไม่ได้ขี้เซาสักหน่อยแล้วนี่พ้อยท์ไปไหนแล้วล่ะคะ”ฟางหน้า

แดงแล้วถามต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“พ้อยท์เข้าออกไปทำธุระกับพ่อน่ะเลยบอกว่าถ้าฟางตื่นแล้วแล้วจะกลับก็ฝากล้อคประตูห้องด้วย

นะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นี่มันมือถือยัยเฟย์นี่นา ดันลืมไว้ที่นี่งั้นเดี๋ยวเราเอาไปคืนให้เฟย์ก่อนจะกลับบ้านนะคะ”ฟางหัน

ไปตามเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นก็พบว่าเป็นมือถือของน้องสาวก่อนจะมีเบอร์พ่อแม่ตัวเองโทรหา

เกือบ100สาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครับ งั้นเราไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะอาสาขับรถพาฟางมาที่บ้านของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าคะพ่อ โทรหาน้องตั้งหลายสาย”ฟางเดินเข้ามาในบ้านกับป๊อปปี้ก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ฟางนี่มือถือของเฟย์ไปอยู่ที่หนูได้ยังไงล่ะลูก”ภาคย์แปลกใจที่เห็นมือถือลูกสาวคนเล็กอยู่ที่

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พอดีเรื่องมันยาวน่ะค่ะพ่อ แล้วนี่น้องยังไม่กลับบ้านมาเลยหรอคะ”ฟางถามต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยงไม่กลับมาเลยลุก ก็พวกพ่อกลับมากันตอนบ่ายๆแล้วไม่เห็นน้องก็แปลกใจน่ะ เพราะยัยเฟย์นัด

กับพ่อแม่ว่าเราจะทานข้าวด้วยกันตอนบ่ายก็ยังไม่มาทำให้แม่เค้าร้อนใจโทรหาน่ะลูก”ภาคย์ตอบ

ลูกสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์บอกกับฟางนะคะว่าจะไปหาเพื่อนแล้วจะรีบกลับบ้าน”ฟางพูดเมื่อเห็นคนเป็นแม่วางสายจาก

โทรศัพท์แล้วเดินมา

 

 

 

 

 

 

 

“ทำยังไงดีฟาง เพื่อนๆยัยเฟย์บอกกันว่าเฟย์ไม่ได้ไปหาพวกเค้า นี่เฟย์ไปอยู่ไหนน่ะลูก”พลอย

ร้อนใจหลังจากที่โทรหาลูกสาวคนเล็กไม่ติดก็โทรตามเฟย์จากที่บ้านเพื่อนๆของเฟย์ทุกคนก็ไม่มี

วี่แววของเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวผมจะช่วยตามหาเฟย์อีกแรงนะครับ”ป๊อปปี้เห็นท่าทางทุกคนก็รีบอาสาช่วยทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

แหมๆๆๆๆ ถึงแม้จะเป็นผู้ชายใจร้ายแต่ก็ดูและแล้วก็ช่วยตามหาน้องสาวเค้าซะด้วย

 

 

 

ตัวร้ายจริงๆรึเปล่าน้อป๊อปปี้

 

 

แล้วคู่ของเฟย์จะเผ็นไงหนอออออต้องติดตามๆๆๆๆๆ