Misleading เรื่องเข้าใจผิด

9.4

เขียนโดย Baby_Snowy

วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.33 น.

  37 Misleading
  178 วิจารณ์
  59.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) --> บทที่ 2 <--

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Misleading เรื่องเข้าใจผิด
 
 
บทที่ 2
 
 
 
มือบางกำโทรศัพท์เครื่องบางแน่น นัยน์ตาหวานเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา ภาพเคลื่อนไหวบนหน้าจอมันทำให้เธอเจ็บจนพูดไม่ออก
 
 
ใบหน้าหวานเบือนหนีภาพนั้นไม่อยากมองมันอีก ความเจ็บแปล๊บแล่นไปทั่วหัวใจราวกับมีใบมีดที่คมกริบที่มองไม่เห็นกรีดลงมาจนเป็นแผลฉกรรจ์ที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้
 
 
"คุงแม่ร้องไห้ทำไมค"เสียงใสของลูกสาวตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นแม่ มือเล็กเช็ดน้ำตาให้แม่อย่างอ่อนโยน
 
 
แต่สัมผัสที่อ่อนโยนของหนูน้อยนั้น กลับทำให้ฟางร้องไห้หนักกว่าเดิม
 
 
ฟางดึงร่างเล็กของลูกสาวมากอดไว้แนบอก พร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลออกมา ริมฝีปากบางเม้นแน่นกักกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้หลุดออกมา
 
 
ตอนนี้เธอรู้แล้ว คำตอบที่เขาไม่เหมือนเดิม
 
 
 
....................................................................................................................................................
 
 
 
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันทันที เมื่อเดินเข้ามาในบ้านแล้วไม่เจอหญิงสาวที่มักจะรอเขากลับมาเหมือนอย่างเคยไม่มีร่างเล็กๆ ของลูกสาวที่มักจะวิ่งมาหาเขาเวลาที่กลับมาบ้านแล้ว
 
 
"ฟาง น้องปันปันอยู่ไหนกันครับ?"เสียงทุ้มตะโกนถาม พร้อมกับเดินหาฟางกับน้องปันปันรอบบ้าน แต่กลับไม่มีเสียงตอบกลับมา
 
 
"ไปไหนของเขา?"ป๊อปปี้พึมพำถามตัวเองเบาๆ แต่เขาก็ไม่ได้เอะใจอะไร เดินขึ้นห้องเพื่อไปอาบน้ำชำระกาย เตรียมตัวไปทำงานในเช้าวันนี้
 
 
ป๊อปปี้ชะงัก เมื่อเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วพบว่าเสื้อผ้าของหญิงสาวหายไป
 
 
หรือว่า...
 
 
เร็วเท่าความคิด เท้าแกร่งเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องของลูกสาวทันที มือหนากระชากประตูตู้เสื้อผ้าออกอย่างแรงแล้วนิ่งค้างไปทันที เมื่อพบความว่างเปล่าในตู้
 
 
"บ้าชิบ!!!"ป๊อปปี้สถบลั่น ก่อนจะเดินกลับห้องไปแต่งตัวให้เรียบร้อย
 
 
เขาไม่มีวันยอมให้ฟางพาลูกหนีไปแบบนี้หรอก
 
 
ครืดดดดด ครืดดดดด
 
 
เสียงโทรศัพท์เครื่องบางของชายหนุ่มดังขึ้น ระหว่างที่เขากำลังจะขับรถออกจากบ้าน เบอร์ที่โทรเข้ามาทำให้เขาต้องกดรับสาย
 
 
"ฮัลโหลครับ"ป๊อปปี้เอ่ย เมื่อกดรับสายนั้นแล้ว
 
 
[ไง พ่อลูกชายตัวดี แกไปทำเรื่องอะไรไว้?]ปลายสายเอ่ยถาม ฟังจากน้ำเสียงแล้ว ก็รู้ได้ทันที ว่ากำลังโกรธอยู่ แต่เรื่องอะไรล่ะ?
 
 
"เรื่องอะไรเหรอครับ?"ป๊อปปี้ถามกลับ พยายามนึกแต่ก็คิดไม่ออกว่าเรื่องอะไร
 
 
[หึ! นี่แกไม่รู้เรื่องจริงๆ ใช่ไหม? ดี งั้นแกก็กลับมาที่บ้านนี่ ฉันมีอะไรจะให้แกดู]ปลายสายเอ่ยเสียงเฉียบขาด
 
 
"แต่ผม... ต้องไปตามหาฟาง..."ป๊อปปี้เอ่ยเสียงแผ่ว แต่ปลายสายกลับได้ยินอย่างชัดเจน
 
 
[หึ! แกไม่ต้องไปตามแล้ว แกมาที่บ้านจะดีกว่า ฉันให้เวลาแก 1ชั่วโมงเท่านั้น อ๋อ! พาแม่พิมประภามาด้วยล่ะ]พูดจบปลายสายก็กดวางไปทันที
 
 
ป๊อปปี้ที่ยังไม่เข้าใจอะไรก็กลับรถไปรับพิมทันที ดูท่าว่าจะเกิดเรื่องอะไรบางอย่างที่ไม่ดีแน่
 
 
 
....................................................................................................................................................
 
 
 
"ฟางขอตัวนะค่ะ"ฟางเอ่ยลาอดีตแม่สามี ก่อนจะจูงมือเล็กของลูกสาวไปขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที
 
 
คุณหญิงพรรณาลักษณ์มองตามหลังรถของอดีตลูกสะใภ้ไปขับออกไปอย่างใจหาย ไม่คิดมาก่อนว่าลูกชายของนางจะทำตัวแบบนี้
 
 
เมื่อเดินเข้ามาในบ้านแล้ว นางก็กดโทรศัพท์โทรออกหาลูกชายตัวดีของนางทันที
 
 
 
______________________________________________________________________________________
 
 
 
 
 
 
 
 
 
อัพจร้า^^
 
 
พี่ฟางพาลูกหนีไปแล้ว พี่ป๊อปจะทำยังไง???
 
 
โปรดติดตามตอนหน้า!!!
 
 
 
________________________________________________________________________________________
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา