Misleading เรื่องเข้าใจผิด
เขียนโดย 
Baby_Snowy
วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.33 น.
แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) --> บทที่ 2 <--
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMisleading เรื่องเข้าใจผิด
บทที่ 2
มือบางกำโทรศัพท์เครื่องบางแน่น นัยน์ตาหวานเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา ภาพเคลื่อนไหวบนหน้าจอมันทำให้เธอเจ็บจนพูดไม่ออก
ใบหน้าหวานเบือนหนีภาพนั้นไม่อยากมองมันอีก ความเจ็บแปล๊บแล่นไปทั่วหัวใจราวกับมีใบมีดที่คมกริบที่มองไม่เห็นกรีดลงมาจนเป็นแผลฉกรรจ์ที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้
"คุงแม่ร้องไห้ทำไมค"เสียงใสของลูกสาวตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นแม่ มือเล็กเช็ดน้ำตาให้แม่อย่างอ่อนโยน
แต่สัมผัสที่อ่อนโยนของหนูน้อยนั้น กลับทำให้ฟางร้องไห้หนักกว่าเดิม
ฟางดึงร่างเล็กของลูกสาวมากอดไว้แนบอก พร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลออกมา ริมฝีปากบางเม้นแน่นกักกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้หลุดออกมา
ตอนนี้เธอรู้แล้ว คำตอบที่เขาไม่เหมือนเดิม
....................................................................................................................................................
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันทันที เมื่อเดินเข้ามาในบ้านแล้วไม่เจอหญิงสาวที่มักจะรอเขากลับมาเหมือนอย่างเคยไม่มีร่างเล็กๆ ของลูกสาวที่มักจะวิ่งมาหาเขาเวลาที่กลับมาบ้านแล้ว
"ฟาง น้องปันปันอยู่ไหนกันครับ?"เสียงทุ้มตะโกนถาม พร้อมกับเดินหาฟางกับน้องปันปันรอบบ้าน แต่กลับไม่มีเสียงตอบกลับมา
"ไปไหนของเขา?"ป๊อปปี้พึมพำถามตัวเองเบาๆ แต่เขาก็ไม่ได้เอะใจอะไร เดินขึ้นห้องเพื่อไปอาบน้ำชำระกาย เตรียมตัวไปทำงานในเช้าวันนี้
ป๊อปปี้ชะงัก เมื่อเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วพบว่าเสื้อผ้าของหญิงสาวหายไป
หรือว่า...
เร็วเท่าความคิด เท้าแกร่งเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องของลูกสาวทันที มือหนากระชากประตูตู้เสื้อผ้าออกอย่างแรงแล้วนิ่งค้างไปทันที เมื่อพบความว่างเปล่าในตู้
"บ้าชิบ!!!"ป๊อปปี้สถบลั่น ก่อนจะเดินกลับห้องไปแต่งตัวให้เรียบร้อย
เขาไม่มีวันยอมให้ฟางพาลูกหนีไปแบบนี้หรอก
ครืดดดดด ครืดดดดด
เสียงโทรศัพท์เครื่องบางของชายหนุ่มดังขึ้น ระหว่างที่เขากำลังจะขับรถออกจากบ้าน เบอร์ที่โทรเข้ามาทำให้เขาต้องกดรับสาย
"ฮัลโหลครับ"ป๊อปปี้เอ่ย เมื่อกดรับสายนั้นแล้ว
[ไง พ่อลูกชายตัวดี แกไปทำเรื่องอะไรไว้?]ปลายสายเอ่ยถาม ฟังจากน้ำเสียงแล้ว ก็รู้ได้ทันที ว่ากำลังโกรธอยู่ แต่เรื่องอะไรล่ะ?
"เรื่องอะไรเหรอครับ?"ป๊อปปี้ถามกลับ พยายามนึกแต่ก็คิดไม่ออกว่าเรื่องอะไร
[หึ! นี่แกไม่รู้เรื่องจริงๆ ใช่ไหม? ดี งั้นแกก็กลับมาที่บ้านนี่ ฉันมีอะไรจะให้แกดู]ปลายสายเอ่ยเสียงเฉียบขาด
"แต่ผม... ต้องไปตามหาฟาง..."ป๊อปปี้เอ่ยเสียงแผ่ว แต่ปลายสายกลับได้ยินอย่างชัดเจน
[หึ! แกไม่ต้องไปตามแล้ว แกมาที่บ้านจะดีกว่า ฉันให้เวลาแก 1ชั่วโมงเท่านั้น อ๋อ! พาแม่พิมประภามาด้วยล่ะ]พูดจบปลายสายก็กดวางไปทันที
ป๊อปปี้ที่ยังไม่เข้าใจอะไรก็กลับรถไปรับพิมทันที ดูท่าว่าจะเกิดเรื่องอะไรบางอย่างที่ไม่ดีแน่
....................................................................................................................................................
"ฟางขอตัวนะค่ะ"ฟางเอ่ยลาอดีตแม่สามี ก่อนจะจูงมือเล็กของลูกสาวไปขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที
คุณหญิงพรรณาลักษณ์มองตามหลังรถของอดีตลูกสะใภ้ไปขับออกไปอย่างใจหาย ไม่คิดมาก่อนว่าลูกชายของนางจะทำตัวแบบนี้
เมื่อเดินเข้ามาในบ้านแล้ว นางก็กดโทรศัพท์โทรออกหาลูกชายตัวดีของนางทันที
______________________________________________________________________________________
อัพจร้า^^
พี่ฟางพาลูกหนีไปแล้ว พี่ป๊อปจะทำยังไง???
โปรดติดตามตอนหน้า!!!
________________________________________________________________________________________
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
