ก็เพิ่งจะรู้......หัวใจตัวเอง

          
 
 
 
 
 
 
          จินนี่กำลังเดินควงคู่อยู่กับทีเจ เดินซื้อของ ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋า รองเท้า หรืออะไรที่จินนี่อยากได้ ทีเจจะซื้อให้หมด แต่ป็อบปี้ดันเห็นพอดีเลยทำให้เดินเขาโมโหมาก
 
 
 
 
 
 
 
ป็อบ: ไอชั่ว 
 
 
 
         ป็อบปี้พุ่งเข้าไปต่อยหน้าทีเจอย่างจัง 
 
 
 
 
จินนี่: อร๊ายยย  ทีเจ ทีเจ คุณเป็นอะไรรึเปล่า
 
 
ป็อบ: จินนี่นี่มันอะไร คุณทำอะไรกับมัน 
 
 
 
จินนี่: พอเถอะ จินนี่เบื่อแล้ว เราเลิกกัน
 
 
 
 
ป็อบ: ไม่นะ จินนี่ พี่ไม่เลิก พี่ไม่เลิก ทำไมอ่ะ ทำไมบอกพี่มาสิ ว่าพี่ทำอะไรผิดอ่ะ
 
 
 
 
ทีเจ: ก็คนเขาบอกชัดอยู่แล้ว ว่า เบื่อ ยังจะโง่อยู่อีก 
 
 
 
 
ป็อบ: แล้วมึงเกี่ยวไรด้วย ห่ะ 
 
 
 
 
จินนี่: พอได้แล้ว เรา เลิก กัน ไปเถอะค่ะทีเจ 
 
 
 
 
ป็อบ: จินนี่ จินนี่ 
 
 
 
 
โทโมะ: ไอป็อบ เห้ย โอเคมั้ยว่ะ 
 
 
 
เขื่อน: กลับบ้านเถอะ ไปเดี๋ยวกุขับรถให้ 
 
 
 
 
โทโมะ: เลิกก็เลิกไปดิว่ะ คนดีๆยังมีอีกเยอะ 
 
 
 
ป็อบ: แต่กุรักจินนี่ กุไม่อยากเลิกกับเจา กูรักเขา
 
 
 
 
เขื่อน: ไอป็อบ ไปเถอะ กลับบ้าน กูไปส่ง
 
 
 
 
ป็อบ: กูไม่เป็นไรมึงกลับไปก่อนเลย  กูกลับเองได้ 
 
 
 
 
โทโมะ: มึงแน่ใจนะว่าไม่เป็นไร 
 
 
 
ป็อบ: อืม กูขออยู่คนเดียวสักพัก
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไปกินข้าวร้านนี้ดีกว่าไปฟาง เฟย์
 
 
 
 
เฟย์: เดี๋ยวๆๆๆ นั้นมันพี่ป็อบนิ มาทำไรแล้ว อีตาเขื่อน เห้ย พี่ป็อบตาแดงๆอ่ะ 
 
 
 
ฟาง: พี่ป็อบ (พึมพำเล็กน้อย)
 
 
                  ป็อบปี้เดินผ่านหน้าสามสาวไปอย่างไม่แม้แต่จะมอง
 
แก้ว: พี่ป็อบค่ะ 
 
 
 
เฟย์: เป็นอะไรนะ
 
 
 
แก้ว: ฟาง ไม่เป็นห่วงเขาเหรอ 
 
 
 
เฟย์: เดี๋ยวมานะ 
 
 
 
 
 
เขื่อน: อ้าว มาไงเนี่ย คุณภรรยา เอ้ยไม่ใช่ 
 
 
 
เฟย์: นิ ซีเรียสนะ มีเรื่องจะถาม 
 
 
 
เขื่อน: อะไรค่ะน้องเฟย์ 
 
 
 
 
โทโมะ: ว่าที่ภรรยาคนนี้เหรอว่ะ......น่ารักนะเนี่ย