ก็เพิ่งจะรู้......หัวใจตัวเอง

          

 

 

 

 

 

 

          จินนี่กำลังเดินควงคู่อยู่กับทีเจ เดินซื้อของ ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋า รองเท้า หรืออะไรที่จินนี่อยากได้ ทีเจจะซื้อให้หมด แต่ป็อบปี้ดันเห็นพอดีเลยทำให้เดินเขาโมโหมาก

 

 

 

 

 

 

 

ป็อบ: ไอชั่ว 

 

 

 

         ป็อบปี้พุ่งเข้าไปต่อยหน้าทีเจอย่างจัง 

 

 

 

 

จินนี่: อร๊ายยย  ทีเจ ทีเจ คุณเป็นอะไรรึเปล่า

 

 

ป็อบ: จินนี่นี่มันอะไร คุณทำอะไรกับมัน 

 

 

 

จินนี่: พอเถอะ จินนี่เบื่อแล้ว เราเลิกกัน

 

 

 

 

ป็อบ: ไม่นะ จินนี่ พี่ไม่เลิก พี่ไม่เลิก ทำไมอ่ะ ทำไมบอกพี่มาสิ ว่าพี่ทำอะไรผิดอ่ะ

 

 

 

 

ทีเจ: ก็คนเขาบอกชัดอยู่แล้ว ว่า เบื่อ ยังจะโง่อยู่อีก 

 

 

 

 

ป็อบ: แล้วมึงเกี่ยวไรด้วย ห่ะ 

 

 

 

 

จินนี่: พอได้แล้ว เรา เลิก กัน ไปเถอะค่ะทีเจ 

 

 

 

 

ป็อบ: จินนี่ จินนี่ 

 

 

 

 

โทโมะ: ไอป็อบ เห้ย โอเคมั้ยว่ะ 

 

 

 

เขื่อน: กลับบ้านเถอะ ไปเดี๋ยวกุขับรถให้ 

 

 

 

 

โทโมะ: เลิกก็เลิกไปดิว่ะ คนดีๆยังมีอีกเยอะ 

 

 

 

ป็อบ: แต่กุรักจินนี่ กุไม่อยากเลิกกับเจา กูรักเขา

 

 

 

 

เขื่อน: ไอป็อบ ไปเถอะ กลับบ้าน กูไปส่ง

 

 

 

 

ป็อบ: กูไม่เป็นไรมึงกลับไปก่อนเลย  กูกลับเองได้ 

 

 

 

 

โทโมะ: มึงแน่ใจนะว่าไม่เป็นไร 

 

 

 

ป็อบ: อืม กูขออยู่คนเดียวสักพัก

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ไปกินข้าวร้านนี้ดีกว่าไปฟาง เฟย์

 

 

 

 

เฟย์: เดี๋ยวๆๆๆ นั้นมันพี่ป็อบนิ มาทำไรแล้ว อีตาเขื่อน เห้ย พี่ป็อบตาแดงๆอ่ะ 

 

 

 

ฟาง: พี่ป็อบ (พึมพำเล็กน้อย)

 

 

                  ป็อบปี้เดินผ่านหน้าสามสาวไปอย่างไม่แม้แต่จะมอง

 

แก้ว: พี่ป็อบค่ะ 

 

 

 

เฟย์: เป็นอะไรนะ

 

 

 

แก้ว: ฟาง ไม่เป็นห่วงเขาเหรอ 

 

 

 

เฟย์: เดี๋ยวมานะ 

 

 

 

 

 

เขื่อน: อ้าว มาไงเนี่ย คุณภรรยา เอ้ยไม่ใช่ 

 

 

 

เฟย์: นิ ซีเรียสนะ มีเรื่องจะถาม 

 

 

 

เขื่อน: อะไรค่ะน้องเฟย์ 

 

 

 

 

โทโมะ: ว่าที่ภรรยาคนนี้เหรอว่ะ......น่ารักนะเนี่ย