Blacklist พิชิตใจยัยจอมแสบ
8.4
เขียนโดย 
ChiaraCastiglione
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.27 น.
41 ตอน
253 วิจารณ์
54.64K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 01.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
23) ติวเตอร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ1 สัปดาห์ผ่านไป(ไวเหมือนโกหก)
“พี่ฟางๆ” ฟางที่เพิ่งตื่นเดินงัวเงียลุกขึ้นจากเตียงไปเปิดประตูห้อง
“มีอะไรเหรอเฟย์ วันนี้วันอาทิตย์ ปลุกพี่แต่เช้าเลย พี่ขอไปนอนต่ออีกสักแป๊ปนะ” ฟางพูดจบก็จะเดินไปยังเตียง แต่เฟย์ก็ดึงแขนพี่สาวไว้ก่อน
“เดี๋ยวสิพี่ฟาง มีคนมาหาแน่ะ”
“ใครอ่ะ...?”
“พี่เองจ๊ะ” คนที่ถูกพูดถึงเดินมาข้างหลังเฟย์ แล้วโผล่หน้าให้ฟางเห็น ฟางเห็นหน้าคนที่มาหาถึงกับตาโต
“พี่โฟร์” เธอเรียกชื่อบุคคลที่มาหาก่อนจะพูดขึ้นต่อ “พี่รอฟางก่อนนะคะ เดี๋ยวขอตัวไปอาบน้ำก่อน”
“จ๊ะ” ฟางรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างไม่รีรอ เธอแต่งตัวเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้อง แล้วทักทายโฟร์อีกครั้ง
“พี่โฟร์ ไม่ได้เจอกันตั้งนานสวยขึ้นนะคะ”
“ฟางก็เหมือนกันแหล่ะ น่ารักเชียว” เฟย์ที่เห็นสองคนคุยถูกคอก็อดที่จะถามไม่ได้ เฟย์เดินไปนั่งข้างฟางแล้วกระซิบถาม “ใครเหรอพี่ฟาง” โฟร์ที่ได้ยินก็ตอบขึ้น
“พี่ชื่อโฟร์นะ แต่ก่อนเมื่อสมัยเรียนพี่เป็นยายรหัสของฟางนะ” แล้วฟางก็พูดเสริม
“พี่กับพี่โฟร์ เราสองคนสนิทกันมาก เพราะมีปัญหาอะไรพี่ก็จะไปปรึกษาพี่โฟร์ตลอดเลย จนสนิทกันอย่างที่เห็น” เฟย์ได้ยินที่สองสาวพูดก็พยักหน้า
ฟางที่นึกขึ้นได้ก็หันมาถามโฟร์ “เออ... แล้วพี่โฟร์มาหาฟาง มีธุระอะไรหรือป่าวค่ะ”
“พอดีพี่มีเรื่องจะให้ฟางช่วยหน่อยอ่ะ คือพี่มีลูกพี่ลูกน้องอยู่คนนึ่งและเขาอยากเข้ามหาลัยนี้มาก แล้วเขาขอให้พี่ติวให้แต่พี่ไม่มีเวลา อีกไม่กี่วันเดี๋ยวพี่ต้องไปดูงานที่เชียงใหม่ พี่ก็ไม่รู้จะไปพึ่งใคร มีอยู่คนเดียวที่จะพอช่วยพี่ได้ก็คือฟาง” โฟร์พูดจบก็ยิ้ม “นะฟางช่วยพี่หน่อยนะ”
“ค่ะ พี่โฟร์ขอมาแบบนี้ ฟางก็ไม่ปฏิเสธ แล้วจะให้ฟางไปติวที่ไหนค่ะ”
“บ้านขอเขาจ๊ะ งั้นเราไปหากันเลยดีกว่าเนอะ” พูดจบโฟร์ก็ลากฟางออกจากห้องไป
ตอนนี้พี่โฟร์ก็จอดรถอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง “ถึงแล้วจ๊ะ” พี่โฟร์เปิดประตูลงจาก ฉันมองบ้านหลังโต สวยจังเลย “ฟาง ลงมาได้แล้วจ๊ะ” พี่โฟร์เรียกสติฉันกลับคืนมา ฉันเปิดประตูลงจากรถ
“คุณโฟร์ มาหาคุณไปป์เหรอค่ะ”
“ใช่ค่ะ แล้วเจ้าเด็กแสบอยู่บ้านไหมค่ะ”
“อยู่ค่ะ เชิญด้านในก่อนค่ะคุณโฟร์”
พี่โฟร์และฉันเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ และแม่บ้านก็เชิญให้เราไปนั่งที่ห้องรับแขกก่อน เขาจะไปตามคนที่ชื่อไปป์
“พี่โฟร์ ไปป์คิดถึงพี่โฟร์จัง”
ฉันนั่งมองเด็กผู้ชายที่เดินเข้ามาในห้องรับแขก แล้วเขาก็หันมามองฉัน
“นี่ใครเหรอครับ” ไปป์หันไปถามพี่โฟร์
“อ้อ นี่พี่ฟางนะ พี่เขาจะมาติวให้ไปป์อ่ะ พี่เขาอยู่ปี3”
“อ้อ” เขาพูดแค่นั้นแล้วหันไปคุยกับพี่โฟร์ต่อ “พี่โฟร์จะไม่สอนไปป์จริงๆเหรอ” ไปป์ตีหน้าเศร้า
“พี่ต้องไปดูงานอ่ะ พี่ไม่ว่างจริงๆ แต่พี่รับรองว่าพี่ฟางเก่งกว่าพี่อีก สอนเข้าใจง่ายแน่นอน แล้วอย่าดื้อกับพี่เค้าล่ะ”
“คร๊าบบบบ”
แล้วพี่โฟร์ก็หันมาถามฉัน “ฟางว่างตอนไหนล่ะ"
"เอาเป็นว่าฟางจะมาติวเย็นจันทร์ พุธ ศุกร์แล้วกันค่ะ”
“งั้นโอเคจ๊ะ เอาที่ฟางสะดวกแล้วกัน งั้นก็เริ่มพรุ่งนี้วันแรกเนอะ”
“ได้ครับ”
“ได้ค่ะ”
เย็นวันจันทร์
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่โต๊ะในสวนของบ้านไปป์ เขานั่งจ้องหน้าฉันได้ 10นาทีล่ะ
“วันนี้จะสอนอะไรผมครับ”
“งั้นเริ่มจากคณิตก่อนนะ” ฉันพูดแล้วให้เขาลองทำโจทย์ที่ฉันตั้งให้ “ลองทำไปก่อนนะถ้าไม่เข้าใจเดี๋ยวอธิบายให้ฟังนะ” ไปป์มองหน้าฉันแล้วพยักหน้า เขาทำไปได้สักพักก่อนจะมาถามฉัน
“ข้อนี้ไม่เข้าใจอ่ะ อธิบายให้ฟังหน่อยสิ”
“ข้อนี้เหรอ” ฉันก็อธิบายให้ไปป์ฟัง ฉันมีความรู้สึกว่าเขาไม่มองที่โจทย์ที่ฉันอธิบายเลย คือเขามองหน้าฉันอยู่ ฉันเงยหน้าขึ้นสบตาไปป์ “มีอะไรติดหน้าฉันเหรอ”
“ป่าว แต่มองๆไปพี่ก็น่ารักดีนะ” เขายิ้มหวานให้ฉัน ฉันหันหน้าหนีก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย
“เดี๋ยวจะอธิบายต่อเลยนะ” ฉันบอกเขาและอธิบายให้ฟังต่อ แต่จู่ๆก็มีรถมาบีบแตรหน้าบ้าน
เราทั้งสองคนหันไปทางประตู
“ใครมาน่ะ” หนุ่มข้างๆพูดขึ้นก่อนที่เขาจะมองรถคันนั้นชัดๆอีกที “พี่ป๊อป”
พอฉันได้ยินชื่อคนที่ไปป์พูดออกมาก็ตกใจ แต่ก็ปลอบตัวเองว่าคงไม่ใช่หรอก รถคันหรูขับเข้ามาในบ้านก่อนจะจอด แล้วบุคคลในรถก็ลงมา เขาเดินมาทางฉันกับไปป์ ป๊อปปี้กับฉันมองหน้ากันต่างคนต่างอึ้ง แล้วใครบ้างคนก็พูดขึ้น
“รู้จักกันเหรอ” ไปป์ถาม
“ป่าว ไม่รู้จัก” ฉันตอบเขา ไปป์พยักหน้า
“อืมใช่ เราไม่รู้จักกัน”
ป๊อปปี้นิ่งเงียบแล้วมองหน้าฉันสักพัก ฉันหลบสายตาเขา...ไปป์ก็พูดขึ้น
“พี่ป๊อปมาบ้านมีอะไรหรือป่าว”
“พี่มาเอาของน่ะ”
“อ้อ งั้นก็เชิญตามสบายครับ” ไปป์บอกป๊อปปี้แล้วหันมาหาฉัน “งั้นเรามาติวกันต่อเถอะ”
>>Pide<<
ผมมองพี่ชายผมที่ตอนนี้ยืนมองพี่ฟางไม่ละสายตา หึ...ไม่รู้กันงั้นเหรอ ผมคิดอะไรดีๆได้ก็...
“พี่ฟางมีอะไรติดหน้าพี่อ่ะ เดี๋ยวผมเอาออกให้นะ” ผมเอื้อมไปจับหน้าพี่ฟาง ทำเป็นปัดออก
“โห...พี่ฟางแก้มนุ่มจัง” ผมพูดแล้วหันไปมองพี่ชาย ที่ตอนนี้พี่ป๊อปจ้องมองผมกับพี่ฟางด้วยสายตานิ่ง แล้วก็เดินเข้าบ้านไปแล้วเราก็ติวกันต่อ ผมนั่งมองหน้าพี่ฟางโดยที่ไม่ฟังในสิ่งที่พี่เขากำลังพูดเลย ในหัวของผมตอนนี้มันมีคำถามมากมาย เกี่ยวกับพี่ชายของผมแล้วพี่สาวติวเตอร์
มาอัพให้แล้วคร๊าบบผม ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องราวจะเป็นไงต่อโปรดติดตาม!!! (ส่วนมากจะเป็นคู่ป๊อปปี้กับฟาง เฟย์เขื่อน แก้วโทโมะ ไม่ใช่ว่าลืมนะ เดี๋ยวจะมาแต่งให้นะคะ เห็นชอบพี่ป๊อปปี้กับพี่ฟางเลยแต่งสองคนนี้เยอะหน่อย) อย่าเพิ่งหายไปไหนนะ และขอบคุณที่ติดตามเรื่องนี้นะคะ
“พี่ฟางๆ” ฟางที่เพิ่งตื่นเดินงัวเงียลุกขึ้นจากเตียงไปเปิดประตูห้อง
“มีอะไรเหรอเฟย์ วันนี้วันอาทิตย์ ปลุกพี่แต่เช้าเลย พี่ขอไปนอนต่ออีกสักแป๊ปนะ” ฟางพูดจบก็จะเดินไปยังเตียง แต่เฟย์ก็ดึงแขนพี่สาวไว้ก่อน
“เดี๋ยวสิพี่ฟาง มีคนมาหาแน่ะ”
“ใครอ่ะ...?”
“พี่เองจ๊ะ” คนที่ถูกพูดถึงเดินมาข้างหลังเฟย์ แล้วโผล่หน้าให้ฟางเห็น ฟางเห็นหน้าคนที่มาหาถึงกับตาโต
“พี่โฟร์” เธอเรียกชื่อบุคคลที่มาหาก่อนจะพูดขึ้นต่อ “พี่รอฟางก่อนนะคะ เดี๋ยวขอตัวไปอาบน้ำก่อน”
“จ๊ะ” ฟางรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างไม่รีรอ เธอแต่งตัวเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้อง แล้วทักทายโฟร์อีกครั้ง
“พี่โฟร์ ไม่ได้เจอกันตั้งนานสวยขึ้นนะคะ”
“ฟางก็เหมือนกันแหล่ะ น่ารักเชียว” เฟย์ที่เห็นสองคนคุยถูกคอก็อดที่จะถามไม่ได้ เฟย์เดินไปนั่งข้างฟางแล้วกระซิบถาม “ใครเหรอพี่ฟาง” โฟร์ที่ได้ยินก็ตอบขึ้น
“พี่ชื่อโฟร์นะ แต่ก่อนเมื่อสมัยเรียนพี่เป็นยายรหัสของฟางนะ” แล้วฟางก็พูดเสริม
“พี่กับพี่โฟร์ เราสองคนสนิทกันมาก เพราะมีปัญหาอะไรพี่ก็จะไปปรึกษาพี่โฟร์ตลอดเลย จนสนิทกันอย่างที่เห็น” เฟย์ได้ยินที่สองสาวพูดก็พยักหน้า
ฟางที่นึกขึ้นได้ก็หันมาถามโฟร์ “เออ... แล้วพี่โฟร์มาหาฟาง มีธุระอะไรหรือป่าวค่ะ”
“พอดีพี่มีเรื่องจะให้ฟางช่วยหน่อยอ่ะ คือพี่มีลูกพี่ลูกน้องอยู่คนนึ่งและเขาอยากเข้ามหาลัยนี้มาก แล้วเขาขอให้พี่ติวให้แต่พี่ไม่มีเวลา อีกไม่กี่วันเดี๋ยวพี่ต้องไปดูงานที่เชียงใหม่ พี่ก็ไม่รู้จะไปพึ่งใคร มีอยู่คนเดียวที่จะพอช่วยพี่ได้ก็คือฟาง” โฟร์พูดจบก็ยิ้ม “นะฟางช่วยพี่หน่อยนะ”
“ค่ะ พี่โฟร์ขอมาแบบนี้ ฟางก็ไม่ปฏิเสธ แล้วจะให้ฟางไปติวที่ไหนค่ะ”
“บ้านขอเขาจ๊ะ งั้นเราไปหากันเลยดีกว่าเนอะ” พูดจบโฟร์ก็ลากฟางออกจากห้องไป
ตอนนี้พี่โฟร์ก็จอดรถอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง “ถึงแล้วจ๊ะ” พี่โฟร์เปิดประตูลงจาก ฉันมองบ้านหลังโต สวยจังเลย “ฟาง ลงมาได้แล้วจ๊ะ” พี่โฟร์เรียกสติฉันกลับคืนมา ฉันเปิดประตูลงจากรถ
“คุณโฟร์ มาหาคุณไปป์เหรอค่ะ”
“ใช่ค่ะ แล้วเจ้าเด็กแสบอยู่บ้านไหมค่ะ”
“อยู่ค่ะ เชิญด้านในก่อนค่ะคุณโฟร์”
พี่โฟร์และฉันเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ และแม่บ้านก็เชิญให้เราไปนั่งที่ห้องรับแขกก่อน เขาจะไปตามคนที่ชื่อไปป์
“พี่โฟร์ ไปป์คิดถึงพี่โฟร์จัง”
ฉันนั่งมองเด็กผู้ชายที่เดินเข้ามาในห้องรับแขก แล้วเขาก็หันมามองฉัน
“นี่ใครเหรอครับ” ไปป์หันไปถามพี่โฟร์
“อ้อ นี่พี่ฟางนะ พี่เขาจะมาติวให้ไปป์อ่ะ พี่เขาอยู่ปี3”
“อ้อ” เขาพูดแค่นั้นแล้วหันไปคุยกับพี่โฟร์ต่อ “พี่โฟร์จะไม่สอนไปป์จริงๆเหรอ” ไปป์ตีหน้าเศร้า
“พี่ต้องไปดูงานอ่ะ พี่ไม่ว่างจริงๆ แต่พี่รับรองว่าพี่ฟางเก่งกว่าพี่อีก สอนเข้าใจง่ายแน่นอน แล้วอย่าดื้อกับพี่เค้าล่ะ”
“คร๊าบบบบ”
แล้วพี่โฟร์ก็หันมาถามฉัน “ฟางว่างตอนไหนล่ะ"
"เอาเป็นว่าฟางจะมาติวเย็นจันทร์ พุธ ศุกร์แล้วกันค่ะ”
“งั้นโอเคจ๊ะ เอาที่ฟางสะดวกแล้วกัน งั้นก็เริ่มพรุ่งนี้วันแรกเนอะ”
“ได้ครับ”
“ได้ค่ะ”
เย็นวันจันทร์
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่โต๊ะในสวนของบ้านไปป์ เขานั่งจ้องหน้าฉันได้ 10นาทีล่ะ
“วันนี้จะสอนอะไรผมครับ”
“งั้นเริ่มจากคณิตก่อนนะ” ฉันพูดแล้วให้เขาลองทำโจทย์ที่ฉันตั้งให้ “ลองทำไปก่อนนะถ้าไม่เข้าใจเดี๋ยวอธิบายให้ฟังนะ” ไปป์มองหน้าฉันแล้วพยักหน้า เขาทำไปได้สักพักก่อนจะมาถามฉัน
“ข้อนี้ไม่เข้าใจอ่ะ อธิบายให้ฟังหน่อยสิ”
“ข้อนี้เหรอ” ฉันก็อธิบายให้ไปป์ฟัง ฉันมีความรู้สึกว่าเขาไม่มองที่โจทย์ที่ฉันอธิบายเลย คือเขามองหน้าฉันอยู่ ฉันเงยหน้าขึ้นสบตาไปป์ “มีอะไรติดหน้าฉันเหรอ”
“ป่าว แต่มองๆไปพี่ก็น่ารักดีนะ” เขายิ้มหวานให้ฉัน ฉันหันหน้าหนีก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย
“เดี๋ยวจะอธิบายต่อเลยนะ” ฉันบอกเขาและอธิบายให้ฟังต่อ แต่จู่ๆก็มีรถมาบีบแตรหน้าบ้าน
เราทั้งสองคนหันไปทางประตู
“ใครมาน่ะ” หนุ่มข้างๆพูดขึ้นก่อนที่เขาจะมองรถคันนั้นชัดๆอีกที “พี่ป๊อป”
พอฉันได้ยินชื่อคนที่ไปป์พูดออกมาก็ตกใจ แต่ก็ปลอบตัวเองว่าคงไม่ใช่หรอก รถคันหรูขับเข้ามาในบ้านก่อนจะจอด แล้วบุคคลในรถก็ลงมา เขาเดินมาทางฉันกับไปป์ ป๊อปปี้กับฉันมองหน้ากันต่างคนต่างอึ้ง แล้วใครบ้างคนก็พูดขึ้น
“รู้จักกันเหรอ” ไปป์ถาม
“ป่าว ไม่รู้จัก” ฉันตอบเขา ไปป์พยักหน้า
“อืมใช่ เราไม่รู้จักกัน”
ป๊อปปี้นิ่งเงียบแล้วมองหน้าฉันสักพัก ฉันหลบสายตาเขา...ไปป์ก็พูดขึ้น
“พี่ป๊อปมาบ้านมีอะไรหรือป่าว”
“พี่มาเอาของน่ะ”
“อ้อ งั้นก็เชิญตามสบายครับ” ไปป์บอกป๊อปปี้แล้วหันมาหาฉัน “งั้นเรามาติวกันต่อเถอะ”
>>Pide<<
ผมมองพี่ชายผมที่ตอนนี้ยืนมองพี่ฟางไม่ละสายตา หึ...ไม่รู้กันงั้นเหรอ ผมคิดอะไรดีๆได้ก็...
“พี่ฟางมีอะไรติดหน้าพี่อ่ะ เดี๋ยวผมเอาออกให้นะ” ผมเอื้อมไปจับหน้าพี่ฟาง ทำเป็นปัดออก
“โห...พี่ฟางแก้มนุ่มจัง” ผมพูดแล้วหันไปมองพี่ชาย ที่ตอนนี้พี่ป๊อปจ้องมองผมกับพี่ฟางด้วยสายตานิ่ง แล้วก็เดินเข้าบ้านไปแล้วเราก็ติวกันต่อ ผมนั่งมองหน้าพี่ฟางโดยที่ไม่ฟังในสิ่งที่พี่เขากำลังพูดเลย ในหัวของผมตอนนี้มันมีคำถามมากมาย เกี่ยวกับพี่ชายของผมแล้วพี่สาวติวเตอร์
มาอัพให้แล้วคร๊าบบผม ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องราวจะเป็นไงต่อโปรดติดตาม!!! (ส่วนมากจะเป็นคู่ป๊อปปี้กับฟาง เฟย์เขื่อน แก้วโทโมะ ไม่ใช่ว่าลืมนะ เดี๋ยวจะมาแต่งให้นะคะ เห็นชอบพี่ป๊อปปี้กับพี่ฟางเลยแต่งสองคนนี้เยอะหน่อย) อย่าเพิ่งหายไปไหนนะ และขอบคุณที่ติดตามเรื่องนี้นะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
