โลกความผันที่กลายเป็นจริง(เอาลงใหม่ เผล่อลบ)

              <<ROY>>
 
 
 
 
 
 
 Babyx3  LovemeX3  now  (เพลง sistar shake is)
 
 
 
เสียงเพลงที่ปลุกผมในตอนเช้า  ทำให้ผมตื่นจากความฝัน
ถึงวันนี้เป็นวันหยุด แต่ผมก็ตื่นตั้งแต่เช้า เพื่อให้ชิน  
 
 
 
ผมเดินมาหน้ากระจก  เพื่อดูความหน้าเกลียดของตัวเอง และลบมันสะ! 
แต่ เอ๊ะ!  เหมือนมีอะไรหายไปแหะ.......    อ๋อ แหวนนี้เอง............
 
 
 
!!!ห่ะ แหวนฉันหายไปไหน เนี๊ย นั้นมันแหวนแสนแพงที่กว่าจะซื้อมาได้น่ะ  หายไปไหนเนี๋ย 
รู้สึกว่า เมื่อวานก็ไม่อยู่ที่มือ  หรือว่าจะหายไปวันที่ไปทำ ข้าวต้มให้แครี่ สงสัยผมหลงถอดอะ  
 
 
  
 
หลังจากนั้นผมก็ค่อยๆเดินไปที่ห้องของแครี่ ตอนนี้ผมรังเลว่าจะเข้าไปในห้องดีไหม 
แต่เห็นแก่แหวน ผมกดกริ่งหน้าประตู   แต่ ปรากฏว่า ไม่มีใครอยู่สิครับ    
 
 
 
ครั้งก่อนตอนที่ผมมาเฝ้าไข้เขา  ผมก็รู้รหัสห้องเขาว่าแล้วก็กดแล้วก็ค่อยๆเดินแล้วเดินเข้าไป
ผมเดินเข้าไปหาแหวนในห้องครัว    อ๋อ!อยู่นี้เองสงสัยจะถอดตอนที่ทำข้าวต้มให้แครี่
 
 
 
 
ผมเดินออกมาหยุดที่ รูปภาพของเขา  ทำไหมต้องใส่กรอบด้วยน่ะ? ไม่เข้าใจเลย  
 
 
"ทำอะไรของนายน่ะ"
 
"เห้ย"  มือของผมไปสัมพันธ์กับกรอบรูป เพราะความตกใจ
 
"อ่า....."
 
"ขอโทษเดี๋ยวฉันเก็บให้"  ผมก้มลงเก็บเศษแก้วด้วยมือเปล่า จนมันบาดมือผม
 
"ไม่ต้อง "   เขาเอามือของผมออก
 
"แต่.."
 
"บอกว่าไม่ต้องไง เดี๋ยวฉันทำเอง" 
 
"แต่.."
 
"บอกให้ออกไปไง"เขาขึ้นเสียงจนผมกลัว เลยอยู่นิ่งๆ
 
"อืม"  ผมเดินออกมาจากห้องช้าๆ แล้วกลับไปที่ห้องตัวเอง  เฮ้อ! ไอ้บ้าจุน 
 
 
 
ผมเดินกลับห้อง   อืม.....  สงสัยสัยอย่างหนึ่งว่า  ในตู้เย็นของเขาไม่มีอะไรเลยนอกจากน้ำเปล่า  
ตอนที่ผมไปทำข้าวต้มให้ก็ไม่มีอะไร  ก็นึกว่าเขาพึ่งกินหมด  แต่ผ่านไปสองวันก็เหมือนเดิม
เขากินอะไรรึปล่าวน่ะ    เอ้ย!  หมอนั้นต้องยังก็เรื่องของเขาสิ  เกี่ยวไรกับผม
เฮ้อคิดไปก็หัวเสียกลับห้อง !
                                     
 
 

 
 วันรุ่งขึ้น ท่านประธานอยากให้เด็กฝึกมี ประสบการณ์ ในการขึ้นโชว์ต่างๆ 
เลยให้พวกเราตามรุ่นพีไปหนึ่งวัน ไปดูรายการโชว์ รายการวาไร้ตี้ บลาๆ  
 
 
 
 
 พอช่วงค่ำ พวกเขาก็ปล่อยให้พวกผม อิสระ  ประมาณ2 ชั่วโมง  น้อยแหะ   
ผมเดินเล่นแถวๆถนนคนเดินเมืองปูซาน ผมเดินมาเจอ แครี่กำลังมองอะไร 
บ้างอย่างเขามองอะไรอะ??   ผมเลยลองเดินไปหาเขา  
 
 
"นายมองอะไรเรอะ"
 
"นั้น" เขาชี้ไปที่ถนนฝั่งตรงข้าม
 
"หืม"
 
"นั้นน่ะ นายเห็นคู่รักนั้นป่ะ" คู่รัก?  อ๋อผมเห็นคู่รักคู่นั้นกำลังคุยกันอยู่เหมือนทะเลาะกันแหะ ดูเหมือนทั้งสองจะแยกทางกันแหะ
 
 
พวกเขาทำให้ผมนึกถึงตอนที่ผมทะเลาะกับเขาแล้วเราก็เดินไปคนละฝั่งกันเหมือนสองคนนี้ 
และ ..... 
 
 
"อ๊ะ ฝนเริ่มต้นแล้วแหะ แครี่ไปกันเถอะผมจะตกแล้วน่ะ"  เขาไม่ตอบเอาแต่มอง ผู้หญิงคนนั้น 
 
 
 
 
ปี๊ดๆ   ปี๊ดๆ  ปี๊้ดๆ     ตึม !!!!!     ร... ร.  รถชนผู้หญิงคนนั้นอะ!!!! 
ตายละต้องโทรหา 911 แล้ว ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร ทามกลางฝนที่เริ่มตกแรงขึ้น
 
"ฮโหลครับ  มีคนถูกรถชนครับ"
 
"ที่ไหนครับ "
 
"แถวๆถนนใจกลางเมื่องปูซานครับ รีบมาน่ะครับ"
 
"ครับๆ"  ผมรีบเก็บก่อนโทรศัพท์ผมจะเปียก มากกว่านี้ 
 
"แครี่ไปเถอะ"  !เอ๊ะ แครี่นายเป็นอะไรน่ะ  เขานั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าผม
 
"!ไม่.....   ไม่!!! หยวนไม่!!...." เห้ยเรานิ ทำไหมเขาจำได้ไม่สิ หรือเขารู้อยู่แล้ว   
 
"นายเป็นอะไร" 
 
"ไม่น่ะ!!!"   เขาร้องเสียงดังไปทั่ว ถนน พร้อมกับผู้ชายที่เห็นคนรักถูกรถชน  
 
"เป็นอะไรไปน่ะ"
 
"ไม่!!"   เขาดูไม่มีสติเลย  ดูเหมือนจะร้องไห้ด้วยแล้วฝนก็เริ่มตกแรงขึ้น
 
"แครี่ เขาไปอยู่ในร่มก่อนเดี๋ยว เป็นหวัดน่ะ"  ผมพยายามพยุงตัวเขาเข้าไปในตัวอาคารแถวนั้น
 
 
ตอนนี้เขายังนั่งสั่นอยู่ผมไม่แน่ใจว่าเขากลัวหรือเขาหนาวกันแน่
 
 
"นายเป็นอะไรรึปล่าว"
 
"ฉันไม่เป็นอะไร "
 
"ไม่เป็นอะไรก็บ้าสิ นายเป็นขนาดนี้"
 
"ฉันไม่เป็นอะไร "
 
 
"เดี๋ยวนาย อยู่เฉยๆน่ะ"  ผมถอดเสื้อนอกออกแล้วคุมเขาไว้ จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาพวกรุ่นพี ให้มารับ
 
 
 
 พอถึงบริษัทก็มีคนมาพาเขาไป  เขาต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่เลย เพราะตอนที่ผมโทรหาพวกรุ่นพีว่าแครี่มีอาการแปลกๆ
 
 
และตากฝนอยู่ บอกอาการเขาไปคราวๆ พวกเขาก็ดิ่งกันมาอย่างเร็วเลย ไปถึง1นาที่ถึงอะ แถมมีคนมารับขนาดนี้จะยังไงก็ชั้งเถอะ ตอนนี้ผมต้องไปอาบน้ำสระผมก่อนจะเป็นหวัด 
 เฮ้อซวยจริงๆวันนี้
 
 
ว่าแต่ทำไหมเขาจำเรื่องนั้นได้น่ะ ทำไหมเขาจำชื่อเราได้? ไม่เข้าใจเลย หรือว่าเขาจำได้ แต่เขาไม่รู้ว่าหยวนคือเรา
 
 
คงเป็นเพราะผมเปลี่ยนทรงผมใหม่ และหน้าตาผมก็เปลี่ยนไปเยอะมากๆ คือไม่เหลือใบหน้าเดิมเลย
 
 
แต่เขาเกิดใหม่แล้วน่ะ เป็นไปไม่ได้หรอก ที่จะเหลือความทรงจำนี้อยู่ เว้นแต่จะมีคนคืนความทรงจำให้ให้เขา.....
 
 
 
ช่างเถอะ!!  ยังไงตอนนี้ ก็รีบไปอ่านน้ำดีกว่า  เดี๋ยวเป็น ห..... ฮัดชิว!!!!    นั้นไงเป็นหวัดจนได้สิ  วันนี้มันวันอะไรเนี๊ยเฮ้อ..
 

 
 
--------------------------------------------
ลงให้แล้วน่ะ^^  หยวนเป็นหวัดแหละ