โลกความผันที่กลายเป็นจริง(เอาลงใหม่ เผล่อลบ)
9.7
46) ROY-6
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ <<<ROY>>>
ผมจะคิดว่าเมื่อวานนี้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ว่าแล้วหลังจากที่ผม ทำผมแปลงโฉมเสร็จ
ผมก็ออกไปซ้อมเหมือนอย่างเคย ผมสูดหายใจลึกๆแล้วก็เดินเข้าห้องซ้อมไป
และ แน่นอนแครี่ก็อยู่ในห้องและซ้อมอยู่ก่อนแล้ว
สงสัยเพราะเมื่อวานเขาไม่ได้ซ้อม วันนี้เลยต้องซ้อมหนักสิน่ะ
ผมค่อยๆย่องไปที่มุมห้อง เพื่อวอมอัพ และจะมาซ้อมกับเขา แต่แปลกตอนที่ผมวอมอยู่ ปกติเขาจะตั้งใจกับการซ้อมมาก
และไม่สนใจสิ่งรอบข้าง แต่วันพอเขาเห็นผม เขากลับหยุดมองผมแป๊ปหนึ่ง แล้วก็ซ้อมต่อ เป็นอะไรของเขาน่ะ
พอเลิกซ้อมเขาก็รีบเดินออกจากห้องทันที่ เป็นอะไรของเขาเนี๊ย!
เฮ้อ ช่างเถอะ ไปเดินเล่นดีกว่า ได้ยินว่ามีร้านเค้กมาเปิดใหม่ แถวบริษัท
ผมเดินมาแล้วหยุดที่ร้านเค้กอปิดใหม่ ว๊าว! ร้านสวยจังแหะ และ นั้นมัน!!! เค้กช็อกโกแลตชิพ อร๊าก!!
หน้ากินสุดๆ ดูหน่อยว่าราคาเท่าไหร่ !!!!!เฮือก โคตรแพงงงงงง TWT ทำไหมถึงแพงขนาดนี้ เป็นหมื่นวอนแหนะ
เดี๋ยวน่ะถ้า บวกลบคูณหาร ค่าใช่จ่าย ถ้าผมซื้อเค้กชิ้นนี้ ต้องเกิดเรื่องใหญ่กับค่าใช่จ่ายผมแน่เลย
!โอ๊ย ไม่กินก็ได้ ชิส์ ! อย่าให้ได้เป็นไอดอลแล้วมีเงินน่ะ จะมาเหมาให้หมดร้านเลย
ผมเดินกลับห้องด้วยความเสียดาย
21.00 น
ก๊อกๆ ก๊อกๆ ใครมาเคาะประตู เวลานี้เนี๊ย
"ครับๆ" พอผมเปิด ประตูก็เจอ แครี่
"(เงียบ)"
"มีอะไรเรอะ"
"นี้ ฉันให้" เขายื่นกล่องเค้กมาให้ แต่เขาไม่มองหน้าผมเลย
"ให้ฉันทำไหม"
"เอาๆไปเถอะน่า อย่าพูดมากหรือไม่เอา"
"!เอาสิ" ผมรับกล่องเค้กมา
"แค่นี้แหละ และขอบคุณสำหรับข้าวต้ม"
"อืม"
"ราตรีสวัสดิ ฉันไปละ"
"อืม ขอบคุณน่ะสำหรับเค้ก"
หมอนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดสักหน่อย ผมมาเปิดดูเค้กที่เขาซื้อมาให้
!!!เฮือก นี้มันเค้กช๊อกโกแลตชิพ ที่อยากได้ช่วงเย็นนิ เอ๊ะแต่มันแพงมากเลยน่ะ
เขาเอาเงินมาจากไหนกันน่ะ เฮ้อ ช่างมันเถอะ กินสักชิ้นแล้วไปนอนดีกว่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ