รักสุดฤทธิ์
8.7
เขียนโดย chadaapp
วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.05 น.
46 ตอน
0 วิจารณ์
43.91K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 09.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
40) จุดจบ (4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“การ์ตูน....เพื่อนพ่อเค้ามีธุระกับคุณพ่อนะครับ...พ่อต้องอยู่เคลียร์งานที่ห้องนี้...การ์ตูนเข้าใจใช่ไหมตรับ”
“ก็ได้!!!....แต่คุณอานอนโชฟานะค่ะ...การ์ตูนนอนบนเตียงกับคุณพ่อ...”
“ครับ.....”
“ไปนอนกันเถอะค่ะคุณพ่อ...”
“อ่อ...กัป...ปาย”
“ไม่เป็นไร....กูเข้าใจ”
หลังจากผมกล่อมการ์ตูนอนแล้ว...ผมก็อาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน...และแวะเข้าไปดูคนโตสักหน่อยว่าหลับรึยัง...กัปหลับอยู่บนโชฟาตัวยาว...ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้อาบน้ำ...ผมจึงหยิบผ้านวมห่มให้...ใบหน้าตอนหลับของกัปเป็นสิ่งที่ผมชอบแอบถ่ายเก็บไว้....ผมจึงแอบขยับเข้าไปเพื่อจะถ่ายหน้ากัปให้ชัด ๆ แต่
“ตึง!!!...” กัปดึงให้ผมลงไปนอนบนโชฟาด้วย...ทำให้ภาพที่ผมถ่ายได้เป็นท่าที่แก้มผมกับกัปชนกันพอดี...แถมริมฝีปากของเรายังแตะกัน...ถึงมันจะแค่แตะ...แต่ตาของกัปที่มองมา...มันบ่งบอกว่า...
“กู...กำลังคิดอยู่ว่าลูกของเราจะหน้าตาเป็นไง...จะหล่อเหมือนกู...หรือจะน่ารักแบบมึงดี…..”
“กัป!!!....เราเป็นผู้ชายนะ....มีลูกไม่ได้หรอก….และอีกอย่าง...กูยังไม่พร้อม”
“เดี๋ยวกูทำให้มึงพร้อมเอง”
“กะ...กัป...”
“หมับ!!!!....กูไม่ทำอะไรมึงหรอก....กูขอกอดมึงแค่นี้....”
“จะ...จริงเหรอ”
“หรือมึงอยากให้กูทำ”
“มะ...ไม่ ๆๆๆ”
“งั้นก็นอน...”
กัปเอื้อมมือมากอดผมไว้เพื่อไม่ให้ผมตก...เราสองคนมองตากัน...ปล่อยให้ความเงียบทำหน้าที่เปิดเสียงหัวใจที่ตอนนี้มันเต้นดังมาก...
“อ่อ...กัปง่วงนอนยัง...”
“ก็ไม่เท่าไหร่….ทำไม”
“งั้นก็….ไปกัน”
“ไปไหน”
“ตามมาเถอะนะ”
“บ้านมึงมึง....มีดาดฟ้าด้วยเหรอว่ะ”
“อืม...ปายชอบมานั่งเวลา...คิดถึงกัป”
“คิดถึงกู”
“ใช่…เวลาที่ปายคิดถึงกัป...ปายก็จะหลับตาแล้วอธิฐาน.....ส่งความคิดถึงไปให้กัป...แบบนี้”
ปายยืนขึ้นแล้วประสานมือระดับอกพร้อมกับหลับตาอธิฐาน....ผมไม่รู้ว่าปายอธิฐานอะไร....ผมรู้แต่ว่าผมผมรักมัน....ผมจึง...เอื้อมมือไปคลุมมือปายแล้ว...ผมอยากให้ปายลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่า...คำอธิฐานของปาย...ตอนนี้ผมรับรู้แล้ว...
“กัป!!” มือของกัปที่คลุมมือผมตอนที่ผมอธิฐาน...มันเหมือนกับกัปรับรู้ถึงคำอธิฐานของผม....เมื่อผมลืมตาขึ้น...คำอธิฐานของผมก็เป็นจริง”
“ปายอธิฐานให้กัปมายืนอยู่ตรงหน้าปาย...วันนี้คำอธิฐานของปายเป็นจริงแล้ว....ขอบคุณนะกัป….”
“ต่อไปนี้มึงไม่ต้องอธิฐานแล้ว....กูจะมายืนตรงหน้ามึงแบบนี้ทุกวัน...แต่กูขอกอดมึงแบบนี้ด้วยได้ไหม”
“หมับ!!!....กูจะกอดมึงทุกครั้งที่มึงอธิฐาน...กูขอยืนยันด้วยหัวใจกูเลยว่า...คำอธิฐานของมึง...คือ...ความรักของเรา...”
อ้อมกอดของกัปมันเต็มไปด้วยความรัก....ความมั่งคง...และความคิดถึง...ผมดีใจเหลือเกินที่ผมมีวันนี้...วันที่ความรักของผมมันสมบูรณ์...และสวยงาม...ที่สุด....
........ตอนของกัปปายจบไปแล้ว...ยังเหลือคู่ของไวท์กริช...มาร่วมลุ้นกันนะค่ะ ว่าจะเป็นยังไง...^^
“ก็ได้!!!....แต่คุณอานอนโชฟานะค่ะ...การ์ตูนนอนบนเตียงกับคุณพ่อ...”
“ครับ.....”
“ไปนอนกันเถอะค่ะคุณพ่อ...”
“อ่อ...กัป...ปาย”
“ไม่เป็นไร....กูเข้าใจ”
หลังจากผมกล่อมการ์ตูนอนแล้ว...ผมก็อาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน...และแวะเข้าไปดูคนโตสักหน่อยว่าหลับรึยัง...กัปหลับอยู่บนโชฟาตัวยาว...ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้อาบน้ำ...ผมจึงหยิบผ้านวมห่มให้...ใบหน้าตอนหลับของกัปเป็นสิ่งที่ผมชอบแอบถ่ายเก็บไว้....ผมจึงแอบขยับเข้าไปเพื่อจะถ่ายหน้ากัปให้ชัด ๆ แต่
“ตึง!!!...” กัปดึงให้ผมลงไปนอนบนโชฟาด้วย...ทำให้ภาพที่ผมถ่ายได้เป็นท่าที่แก้มผมกับกัปชนกันพอดี...แถมริมฝีปากของเรายังแตะกัน...ถึงมันจะแค่แตะ...แต่ตาของกัปที่มองมา...มันบ่งบอกว่า...
“กู...กำลังคิดอยู่ว่าลูกของเราจะหน้าตาเป็นไง...จะหล่อเหมือนกู...หรือจะน่ารักแบบมึงดี…..”
“กัป!!!....เราเป็นผู้ชายนะ....มีลูกไม่ได้หรอก….และอีกอย่าง...กูยังไม่พร้อม”
“เดี๋ยวกูทำให้มึงพร้อมเอง”
“กะ...กัป...”
“หมับ!!!!....กูไม่ทำอะไรมึงหรอก....กูขอกอดมึงแค่นี้....”
“จะ...จริงเหรอ”
“หรือมึงอยากให้กูทำ”
“มะ...ไม่ ๆๆๆ”
“งั้นก็นอน...”
กัปเอื้อมมือมากอดผมไว้เพื่อไม่ให้ผมตก...เราสองคนมองตากัน...ปล่อยให้ความเงียบทำหน้าที่เปิดเสียงหัวใจที่ตอนนี้มันเต้นดังมาก...
“อ่อ...กัปง่วงนอนยัง...”
“ก็ไม่เท่าไหร่….ทำไม”
“งั้นก็….ไปกัน”
“ไปไหน”
“ตามมาเถอะนะ”
“บ้านมึงมึง....มีดาดฟ้าด้วยเหรอว่ะ”
“อืม...ปายชอบมานั่งเวลา...คิดถึงกัป”
“คิดถึงกู”
“ใช่…เวลาที่ปายคิดถึงกัป...ปายก็จะหลับตาแล้วอธิฐาน.....ส่งความคิดถึงไปให้กัป...แบบนี้”
ปายยืนขึ้นแล้วประสานมือระดับอกพร้อมกับหลับตาอธิฐาน....ผมไม่รู้ว่าปายอธิฐานอะไร....ผมรู้แต่ว่าผมผมรักมัน....ผมจึง...เอื้อมมือไปคลุมมือปายแล้ว...ผมอยากให้ปายลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่า...คำอธิฐานของปาย...ตอนนี้ผมรับรู้แล้ว...
“กัป!!” มือของกัปที่คลุมมือผมตอนที่ผมอธิฐาน...มันเหมือนกับกัปรับรู้ถึงคำอธิฐานของผม....เมื่อผมลืมตาขึ้น...คำอธิฐานของผมก็เป็นจริง”
“ปายอธิฐานให้กัปมายืนอยู่ตรงหน้าปาย...วันนี้คำอธิฐานของปายเป็นจริงแล้ว....ขอบคุณนะกัป….”
“ต่อไปนี้มึงไม่ต้องอธิฐานแล้ว....กูจะมายืนตรงหน้ามึงแบบนี้ทุกวัน...แต่กูขอกอดมึงแบบนี้ด้วยได้ไหม”
“หมับ!!!....กูจะกอดมึงทุกครั้งที่มึงอธิฐาน...กูขอยืนยันด้วยหัวใจกูเลยว่า...คำอธิฐานของมึง...คือ...ความรักของเรา...”
อ้อมกอดของกัปมันเต็มไปด้วยความรัก....ความมั่งคง...และความคิดถึง...ผมดีใจเหลือเกินที่ผมมีวันนี้...วันที่ความรักของผมมันสมบูรณ์...และสวยงาม...ที่สุด....
........ตอนของกัปปายจบไปแล้ว...ยังเหลือคู่ของไวท์กริช...มาร่วมลุ้นกันนะค่ะ ว่าจะเป็นยังไง...^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ