รักสุดฤทธิ์

“ต้นหอม!!!....มีคนมาหาลูก...”

“ค่ะ...ม๊า!!!!...เดี๋ยวต้นหอมออกไป...” ใครจะนะ...ไม่ได้นัดใครไว้นิ....หรืออาจจะเป็นแฟนคลับพี่ไวท์...

“ต้นหอม!!!!....หมับ!!!!....คิดถึงน้องสาวคนนี้ที่สุดเลย...จุ๊บ....”

“พะ...พี่ไวท์….”

“ไงเรา....ไม่เจอพี่ตั้งนาน...ลืมแล้วเหรอ....หรือไปแอบมีเจ้าชายมาดามอก...หืม....” ทันที่ที่ลงมา...พี่ไวท์  สวมกอดอย่างเร็ว...แถมยังจุ๊บแก้มอีกด้วย...หึหึ...วิธีง้อน่ารัก ๆ แบบนี้....ถ้าใจอ่อนง่าย ๆ มันจะไม่ได้ใช่ไหมค่ะ...ต้อง...

“ต้นหอมไม่หายโกรธหรอก....ถ้าพี่ไวท์อยากให้ต้นหอมหายโกรธพี่ไวท์.....ต้อง...”

“อะ...บัญชาพี่มาได้เลยครับ...เจ้าหญิงที่น่ารักของพี่...”

“พี่ไวท์ต้องสมัครเข้าชมรมนายแบบของมหาวิทยาลัย.....”

“หึ...หึ....ได้เลยครับ....พี่ยินดีและเต็มใจ...”

“จริง ๆ นะพี่ไวท์….พี่ไวท์ไม่ได้หลอกต้นหอมใช่ไหมค่ะ”

“พี่ไม่หลอกต้นหอมหรอก....แต่พี่มีข้อแลกเปลี่ยน...”

“ข้อแลกเปลี่ยน?”

“ใช่...อ่อ...พี่อยากให้ต้นหอมมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของพี่....ได้ไหมครับคนเก่ง”

“โห...งานง่าย ๆ ชิว ๆ แบบนี้ ต้นหอมทำได้อยู่แล้ว...ยิ่งทำกับพี่ชายคนนี้ด้วยแล้ว....ต้นหอมยินดีที่สู๊ดดดด”

“น่ารักเหมือนเดิมนะเรา....อ่อ...เรื่องวันนั้น...อ่อ...พี่ต้องขอโทษต้นหอมด้วยนะครับ”

“ไม่เป็นไรเลยค่ะ...มันผ่านไปแล้ว...ต้นหอมลืมมันไปหมดแล้ว...”

“แต่ถึงยังไง...พี่ก็ขอเตือนต้นหอมนะครับ...ว่าต่อไปต้นหอมห้ามทำแบบนั้นอีก...เพราะถ้าคนที่ต้นหอมเล่นด้วยเค้าไม่ใช่คนดี...ต้นหอมอาจจะเสียหายได้...เข้าใจไหมครับ….”

“รับทราบ..ค่ะ...พี่ชาย...”

“พรุ่งนี้...พี่รับงานถ่ายแบบไว้...อ่อ...พี่อยากให้ต้นหอม...ไปด้วยกัน...ต้นหอมว่างใช่ไหมครับ”

“พรุ่งนี้ตอนเย็น....ต้นหอมว่างค่ะ....แต่...อ่อ...คืนนี้ที่บ้านต้นหอมเค้าไม่อยู่...ต้นหอมไม่อยากอยู่บ้านคนเดียวเลย...ยิ่งช่วงนี้ปิดเทอม...เด็ก ๆ วันรุ่นเยอะ....ต้นหอมก็เลยกลัว...”

“งั้น....คืนนี้ต้นหอมไปนอนที่คอนโดพี่ไหม...พี่ซื้อห้องไว้....เพิ่งซื้อเลย...ยังไม่ได้ตกแต่งอะไรเลย...”

“จะ..จะดีเหรอค่ะ...ต้นหอมรบกวนพี่รึเปล่า...”

“รบกวนอะไรละครับ...ต้นหอมก็เป็นน้องสาวพี่...หืมมมม...”

“อ่อ.....ต้นหอม...”

“และต่อไปต้นหอมก็จะเป็นผู้จัดการส่วนตัวของพี่....รู้เรื่องพี่ทุกอย่าง...เข้าใจพี่ทุกอย่าง....เราต้องเรียนรู้กันนะครับ...” รอยยิ้มและสายตาที่สดใสของพี่ไวท์มันเป็นประกายของความสุข...ความหวังและความอบอุ่น....ยิ่งมือที่ลูบหัวเพื่อปลอบโยน...อยู่ตอนนี้มันชัดเจนว่าพี่ไวท์บริสุทธิ์ใจกับความสัมพันธ์ระหว่างพี่ชาย...น้องสาว....ความฝันที่อยากจะมีพี่ชายที่น่ารัก ๆ แบบนี้มันเกิดขึ้นแล้ว....

“ขอบคุณมากคะพี่ไวท์....ต้นหอมรักพี่ชายคนนี้ที่สุดเลยค่ะ....”

“ ไม่ร้องสิครับ....คนเก่ง...” ผมโยกหัวต้นหอมอย่างเอ็นดูในความขี้แยพร้อมกับพาต้นหอมไปยังคอนโดห้องผม....ก่อนนอนเราคุยกับหลายเรื่องมากมาย...เพื่อเป็นการแชร์ความคิด...ความอ่านและเรื่องราวของกันละกัน....และที่สำคัญเพื่อเก็บเป็นข้อมูลของผมตามที่ต้นหอมต้องใช้ในการกรอกประวัติการเป็นนายแบบ...ห้องของผมแยกเป็นสองห้อง ตามความเหมาะสมและขนาดของห้อง...ผมให้ต้นหอมพักห้องเล็ก ๆ ด้านขวา...ส่วนผมพักอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ตรงข้ามกัน....ชีวิตใหม่...เรื่องราวใหม่ ๆ สิ่งใหม่ ๆ ที่ผมกำลังเผชิญในอนาคต...ผมพร้อมแล้ว...ที่จะเปิดรับมัน....

……….วันนัดคุยงาน.....

“ไวท์!!!!....ทางนี้”

“ดีครับพี่...อ่อ...นี่น้องสาวผม...ต้นหอม....”

“ดีครับน้อง....”

“สวัสดีค่ะ...”

“...แล้วผู้จัดการส่วนตัวล่ะ...”

“ก็นี่ไง....ต้นหอม...”

“ห๊ะ!!!....น้องสาวเหรอ”

“ใช่ดิ...”

“จะไหวเหรอเราอะ...”

“ไม่ไหว...ก็จะไหว...เพื่อพี่ชาย...”

“น่ารักนะเรา...”

“มาคุยงานกันดีกว่าพี่....”

“แหมๆๆๆ...หวงน้องสาวรึไงว่ะ”

“ไม่หวงไม่ได้พี่...น้องผมมันยังเด็ก”

“มาคุยงานกันดีกว่า...”

จากนั้นพีเช....ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมครับว่าช่างภาพสุดหล่อของผมชื่อพี่เช...พี่เชแนะนำผมกับทีมงาน....แล้วเชิญให้ต้นหอมไปคุยรายละเอียดเรื่องเอกสารต่าง ๆ...จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปสองทุ่มแล้ว...ทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย....ขากลับผมกับต้นหอมแวะทานข้างกันที่ร้านดังแห่งหนึ่งใกล้ ๆ มอ....แต่ผมไม่คิดเลยว่าจะเจอ...ใครบางคน...ที่ผมเกือบลืมไปแล้ว....

...........ไวท์เจอใคร....และเรื่องราวจะเป็นไงต่อไป...ฝากติดตามด้วยนะค่ะ^^