แอบรัก

ตอนที่64

 

   ผมฟังเรื่องเล่าของยัยแม่เลี้ยงและนั่นมันทำให้ผมถึงกับพูดไม่ออก…เพราะผมเองก็จำหล่อนไม่ได้จริงๆ วันนั้นผมยอมรับว่าผมไม่ได้นึกที่จะใส่ใจผู้หญิงคนนี้สักเท่าไหร่…ผมไม่ได้ทักทายเธอเมื่ออยู่ที่โรงเรียน และพอผมขึ้นมอสี่ผมก็ถูกย้ายโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว…

 

“ฮึก จำได้แล้วใช่มั๊ยล่ะ…รุ่นพี่มอหกอย่างฉัน มันไม่เคยถูกรักตอบเลย”

 

“….”

 

“ฉันผิดมากหรอ..ฮึก ฉันแค่อยากอยู่ใกล้ๆเธอ เพราะฉันรักเธอมาตลอด…ฉันอาจจะดูแย่ในสายตาเธอฉันก็ยอม…ฉันยอมให้เธอเกลียดเพียงแค่ฉันได้อยู่ในสายตาเธอ ได้อยู่ในความคิดของเธอแม้มันจะไม่ใช่เรื่องดีเลยก้ตาม…”

 

“….”

 

“แต่ความหวังของฉันก็ต้องจบลง…เมื่อเธอพาผู้หญิงคนนี้เข้ามาในบ้าน”  ยัยแม่มดมองไปที่ฟางด้วยตาขวาง  ผมจึงดึงฟางไปไว้ข้างหลังของผม

 

“ถึงไม่มีฟาง…ผมก็ไม่มีวันรักคุณหรอก”

 

“ป๊อปปี้…”

 

“เอาเป็นว่าผมต้องขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมา…แต่ผมก็รักคุณไม่ได้”

 

“….”

 

“ผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้วล่ะ…”  ผมเหล่ตามองไปยังผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหลังผม

 

 

   ฟาง…

 

 

“ไปกันเถอะ” ผมกระชับมือของฟางให้แน่นมากขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องที่ทำการให้ปากคำ

 

    หลังจากเราจัดการเรื่องทุกอย่างจบก็กลายเป็นว่าคุณระวีถูกควบคุมตัวไว้ที่โรงพักีอการประกันตัวแต่คุณคิดหรอว่าจะมีใครมาประกันตัวน่ะ อย่างน้อยคนๆนั้นไม่ใช่ผมแน่นอน….

 

 

“พี่ป๊อป เราจะทิ้งคุณระวีไว้อย่างนั้นจริงๆหรอคะ” ฟางเอ่ยถามผมหลังจากที่เรากำลังจะกลับไปโรงพยาบาลโดยให้ยัยแม่เลี้ยงนั่นอยู่โรงพัก

 

“อือ ยังไงฉันก็ไม่ประกันตัวให้หรอกนะ”

 

“แต่พี่ป๊อปคือ…รักแรกของเขา…”

 

   เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!

 

………………………ต่อ…………………

 

   พี่ป๊อปเบรกรถลงทันทีที่ฉันพูดประโยคนั้น…

 

“แต่พี่ป๊อปคือ…รักแรกของเขา…”

 

   เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!

 

   ทำบ้าอะไรของเขาเนี่ย!! หัวฉันจะทิ่มลงตาตุ่มอยู่แล้วนะ! ฉันหันไปเผชิญหน้ากับผู้กระทำด้วยแววตาเคืองๆนิดหน่อย

 

   แต่สุดท้ายฉันก็ต้องถอยหน้าหนีเมื่อพี่ป๊อปค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีกแล้ว…O///O

 

“แล้วฉัน….”

 

    ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

 

 

 

“…ไม่ใช่รักแรกของเธอหรอ”

 

    วะ…ว่าไงนะ O///O คนบ้าอะไรถามกันตรงๆแบบนี้ ให้ตาย…

 

   แต่ก็นะ…คนเรามักจะพูดสิ่งที่ตรงข้ามกับหัวใจเราเสมอ…

 

“มะ…ไม่ใช่”  แม้จะพูดได้ยากลำบากก็ตาม..

 

“หึ”  อะ…ไอพี่ป๊อปบ้า! หัวเราะแบบนั้นอีกแล้วนะ

 

“ทำไมต้องหัวเราะแบบนั้นด้วย ฉันไม่เข้าใจ” ฉันขมวดคิ้วมุ่น

 

“คนบื้อๆอย่างเธอน่ะ เข้าใจอะไรง่ายๆซะที่ไหน”

 

“อะ…ไอบ้า” สุดท้ายฉันก็ต้องพูดเสียงแผ่วเมื่อพี่ป๊อปมองฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

 

    เอาตรงๆคือสิ่งที่ป๊อปทำตอนนี้มันมีความหมายว่ายังไง ทำไมถึงต้องทำให้ฉันหวั่นไหวหรือที่ทำไปก็แค่แกล้ง? ฉันว่าฉํนไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอก…ใช่รึเปล่า

 

   เมื่อพี่ป๊อปขับรถมาถึงโรงพยาบาลเราก็ขึ้นไปหาคุณภาคินทันที ตอนนี้ดูเหมือนท่านจะหลับไปแล้วเพราะเรากลับมาดึกพอสมควร

 

“พี่ป๊อปพาฉันมาทำไมคะ”  ฉันเอ่ยถามขึ้น เพราะเมื่อมาคิดๆดูแล้ว ฉันไม่ได้จำเป็นที่จะต้องมาที่นี่เลย

 

“ก็อยู่เฝ้ากับฉันไง”

 

“อยู่เฝ้า? แต่พรุ่งนี้ฉันต้องไปโรงเรียนนะ”

 

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ฉันให้คนที่บ้านไปเอาข้าวของที่หอเธอเรียบร้อยแล้ว”

 

“ห้ะ!!”

 

“จะตกใจอะไรนักหนาฮะยัยบื้อ คืนนี้เธอต้องอยู่เป็นเพื่อนฉัน”  พี่ป๊อปพูดแล้วเดินตรงเข้ามาหาฉันจนฉันหลังชิดผนัง

 

“ทะ…ทำอะไร” ฉันเหล่ซ้ายเหล่ขวาเหมือนหาทียึดติดของสายตา ไม่ได้นะ..ฉันมองหน้าพี่ป๊อปใกล้ๆแบบนี้ไม่ได้…

 

“ก็แค่…”  พี่ป๊อปเอ่ยเสียงแหบพร่า ฉันได้แต่หลับตาหยีอยู่แบบนั้น…

 

   จะจูบอีกแล้วหรอ…เห็นปากของฉันเป็นอะไรฮะ เอะอะจูบๆเนี่ยยยย ม๊ายยยยยยยT><T
                                                ……………ต่อ………….

   ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ฟางแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ฟางหลับตาปี๋เหมือนคิดอะไรบางอย่างที่ผมรู้ดีว่ามันคือะไร…

 

   ผมหลุดยิ้มออกมากับท่าทางแบบนั้นแต่สิ่งที่ผมทำมันไม่ใช่สิ่งที่ยัยนี่คิดหรอก…มันก็แค่..

 

“ออกสิ” ผมเอ่ยพูดขึ้น

 

   ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆ..

 

“เห๋??”  งงอีก-_-

 

“ฉันจะไปอาบน้ำ” ผมชูผ้าขนหนูในมือให้กับฟางดูและสิ่งที่ได้กลับมาคือดวงตากลมโตที่เปิ่งให้ใหญ่ขึ้นของฟาง

 

“ผะ…ผ้าขนหนู?”

 

“อือ ก็มันอยู่ข้างหลังเธอ” ผมเหลียวตามองไปทางข้างหลังของฟาง

 

   ฟางทำหน้าเหมือนอมขี้? (ใช้คำแรงไปป่าววะ >__<) ผมรู้ดีว่าตอนนี้ฟางอายมากแค่ไหนเพราะดูแค่หน้าตอนนี้ผมก้เข้าใจแล้ว

 

“ทำไม..เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอรึไง” ก็แค่อยากแกล้ง…มันสนุกดี

 

“ปะ..ปล่าว”

 

“ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า ไม่ต้องกลัวหรอก”  ผมว่าพร้อมกับเดินตรงไปยังห้องน้ำ…

 

“….”

 

 

 

 

 

 

 

“…แม้จะอยากมากก็ตาม”

---

สต๊อปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป! เบรกแป๊ปเพราะเม้นหด ขอโต๊ดดดดดดดดดดที่มาอัพช้านะคะ ก็เหตุผลเดิมแหละ งานมากยิ่งกว่าเม็ดทราย- - คือครูนี่ก็สั่งเหมือนใกล้เกษียณอย่างไงอย่างงั้น  แต่ก็เอาเถอะเค้ามาอัพแล้วยังไงก็เม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยยย

 

ปล.ป๊อปฟางใกล้จะฟินแลนด์? ลุ้นๆ