แอบรัก

9.5

เขียนโดย Omoji

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.27 น.

  74 ตอน
  990 วิจารณ์
  113.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

56) แอบรัก ตอนที่56

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่56

เว็บขีดเขียน

 

   วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมสามารถมาโรงเรียนได้แล้วและแน่นอนว่าผมตรงดิ่งไปหาไอเพื่อนเวรทั้งสองคน

 

“เห้ยไอป๊อป! มึงไปไงมาไงวะ แล้วเมื่อวานทำไมไม่มาเรียน”  ไอโทโมะเอ่ยทักผมขึ้น

 

“ฟางอยู่ไหน” ผมเอ่ยถามขึ้นโดยม่สนใจคำถามก่อนหน้านี้

 

“อะไรของมึง”

 

“พวกมึงเห็นฟางบ้างรึเปล่า”

 

“ทำไมวะ เกิดอะไรขึ้น?!

 

   โว๊ยยยยยยยยยยยยยยย

 

“มึงอย่าพึ่งถามมากได้มั๊ยวะ! แม่ง! พวกมึงตอบคำถามกูมาก่อน!” ผมทบอยากจะกระโจนเข้ากะชากคอไอสองเพื่อนนี้ให้มันรู้แล้วรู้รอด!

 

“เห้ย…!

 

   ผลั๊วะ!!

 

   หน้าผมหันไปอีกทางเมื่อผมรับรู้ถึงใบหน้าที่ถูกต่อยจากหมัดของใครบางคน

 

“เห้ย! ไอป๊อป!”  ไอเขื่อนและไอโ?โมะวิ่งกรูเข้ามาหาผมด้วยความตกใจ

 

   เมื่อผมเงยหน้าคนที่ผมคิดมันก็ใช่จริงๆ

 

   เควิน

 

“ทำไรของมึงวะ ไอน้อง!” โทโมะกำลังทำท่าว่าจะชกเควินเข้าให้ถ้าไม่ติดตรงที่

 

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” เมียมันมาครับ -_-

 

“แก้ว..

 

“ที่เควินทำน่ะ ถูกต้องแล้ว!” แก้วเดินเข้ามาแกะมือของไอโทโมะที่ชายเสื้อเควินออก แล้วพูดขึ้นจนพวกผมสามคนเงียบ..

 

“พี่ป๊อปทำแบบนั้นกับฟางได้ยังไง! พี่แม่งโคตรหน้าตัวเมียเลยว่ะ!”  แก้วเอ่ยโพร่งออกมา

 

 

   นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิงและแฟนไอโทโมะนะ..ป่านนี้คงไม่มีชีวิตรอดอยู่หรอก

 

 

“แก้วทำไมต้องด่าไอป๊อปแบบนั้น”  ไอโทโมะนี่ก็เป็นห่วงผมซะเหลือเกิน

 

“ฉันพูดผิดตรงไหน! นี่พี่ป๊อป”  แก้วเดินเบี่ยงเข้ามายืนตรงหน้าผมแทน

 

….

 

ถ้าไม่ได้รักฟางจริงก็เลิกให้ความหวังเพื่อนแก้วซะ..เพราะฟาง

 

….

 

 

 

..เขาไม่เคยตัดใจจากพี่ได้เลย

 

….

 

“ดังนั้นพี่ควรจะเลิกยุ่งกับฟางได้แล้ว!

 

   ผมได้แต่ยืนนิ่งอึ้งกับคำพูดของแก้ว ฟางยังคงชอบผมอยู่จริงๆ

 

“แก้ว..ฟางอยู่ไหน” ผมถามเสียงเรียบ

 

“มึงไม่ต้องมายุ่งกับฟาง!!”  ไอเด็กเควินเข้ามาผลักผมจนเซ ผมได้เพียงแค่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นด้วยเรี่ยวแรงที่อ่อนล้า หัวใจที่เหมือนโดนกรีดจนรวดร้าว

 

 

กูถามว่าฟางอยู่ไหน..มึงบอกกูก่อนได้มั้ยวะ..” ผมเอ่ยด้วยเสียงจริงจัง ทุกคนมองมาทางผมเป็นตาเดียวในขณะที่สายตาผมยังคงจ้องอยู่ที่เควินอย่างรอคำตอบ

 

 

กูจะบอกมึงไปทำไมวะ..มึงก็แม่งเหี้ยอยู่วันยังค่ำ..มึงก็คอยแต่ทำร้ายฟาง ถ้ากูบอกมึงก็เหมือนกู..ทำให้ฟางเสียใจ

 

   ผมมองมันด้วยแววตาขอร้อง คำพูดของเควินทำเอาผมพูดไม่ออก มันก็จริงอยู่ที่ว่าผมคอยทำร้ายจิตใจฟาง แต่ตอนนี้ผมก็รู้แล้ว..ว่าผมขาดฟางไม่ได้

 

 

กูขอร้อง..” ผมได้เพียงแค่หย่อนตัวเองลงบนพื้นด้วยความรู้สึกผิด ผมนั่งคุกเข้าต่อหน้าเควินเชยตามองแก้วและเควินสลับกัน..เพียงแค่ผมได้รู้ว่าฟางอยู่ไหน ผมก็จะไม่ขออะไรอีกเลย

 

 

“…มึงเลิกยุ่งกับฟางสักทีเถอะว่ะ..ถ้ามึงไม่คิดอะไรกับฟาง มึงก็ควร..”

 

 

“..กูชอบฟาง กูรู้..ว่ากูมันเหี้ยแค่ไหน แต่กู..กูขาดฟางไม่ได้ กูขอร้องล่ะเควิน..กูอยากพบฟางจริงๆ..”

 

  ผมนั่งค้ำเข่าตัวเองอย่างรู้สึกผิด เพียงแค่ให้โอกาสผม เพียงแค่ให้ผมได้คุยกับฟาง..ได้ปรับความเข้าใจ ผมอยากขอแค่นี้

 

 

 

“…กูอยากให้มึงชัดเจน กูไม่อยากเห็นฟางต้องเจ็บ..เพราะมึงอีกแล้ว เควินบอกกับผมด้วยน้ำเสียงเรียบ ผมไม่รู้ว่าเควินจะให้โอกาสผมอีกรึเปล่า แต่ผมรู้ว่าเควินไม่ได้โกรธผมแล้ว

 

 

“…แล้วมึงจะบอกกูได้มั้ยว่าฟางอยู่ไหน

 

                                        ……………..ต่อ…………….

  ฉันยังคงนั่งอยู่ที่เดิม..นั่งคิดเรื่อยเปื่อย นั่งนึกถึงแต่หน้าของพี่ป๊อป..ที่มันยังคงลอยอยู่ในหัวฉัน ฉันจึงตัดสินใจลุกจากที่นั่งแล้วเดินออกไปจากตรงนี้ ฉันตรงดิ่งเตรียมตัวเข้าห้องน้ำแต่แล้วเหตุบังเอิญทำให้ฉันชนกับใครบางคน

 

 

พี่มิน!” ฉันเบิกตากว้าง พี่มินมายืนอยู่ตรงหน้าฉันได้ยังไง..พี่มินไม่ได้ไปเที่ยวหรอ

 

ฟาง..บังเอิญจังนะ

 

ค่ะ..แล้วพี่มินไม่ได้ไปเที่ยวหรอ ฉันเอียงคอถามก่อนที่ฉันจะโดนฝ่ามือหนาวางแหมะอยู่บนหัวฉัน

 

ฉันกลับมาก่อนน่ะ..อยากเจอเธอ ฉันรู้สึกใจกระตุกวูบ ฉันฝืนยิ้มให้พี่มินก่อนที่พี่มินจะเข้ากอบกุมมือของฉันไว้

 

“…คะ?

 

 

เธอรักฉันรึเปล่าฟางที่เธอคบกับฉัน..เราสองคนรักกันหรือมีเพียงแค่ฉันคงเดียวที่รักเธอ..” ฉันมองหน้าพี่มินด้วยความตกใจ ฉันไม่คิดว่าพี่มินจะถามแบบนี้กับฉัน..ฉันจึงได้แค่สบตาพี่มินอย่างสื่อความหมาย..ก่อนจะเลื่อนมือกอบกุมมือพี่มินบ้าง

 

 

“..พี่มินเป็นผู้ชายที่ดีมากเลยค่ะใครๆก็ชอบพี่มินทั้งนั้น ฟางเองก็ชอบพี่มิน..”

 

ชอบชอบในฐานะอะไรหรอฟาง ชอบฉันในฐานะคนรัก..หรือชอบฉันในฐานะพี่ชาย ชอบฉันเพราะอยากตัดใจจากไอป๊อป..เธอขอบฉันแบบไหนหรอฟาง

 

   ฉันสบตากับพี่มินอีกครั้ง ความรู้สึกสับสนและรู้สึกอึดอัดเริ่มก่อตัวขึ้นมาในใจของฉัน.. นั่นสิ..ฉันชอบพี่เขาแบบไหนกันแน่

 

 

“…พี่มิน คือฉัน..” ฉันอยากจะพูดคำนั้นกับพี่มิน..ฉันควรบอกรักเขาสิ ฉันควรทำอย่างที่คนเป็นแฟนเขาทำกัน..แต่ทำไม

 

   ทำไมฉันรู้สึกเหมือนมีเส้นบางๆกั้นเราไว้ และมันคอยบอกกับฉันว่าไม่ใช่พี่มิน..คนๆนั้นไม่ใช่พี่มินแต่เป็น..

 

 

เธอยังชอบไอป๊อปอยู่ใช่มั้ยฟาง..ที่เธอคบกับฉันก็เพราะเธออยากประชดมันหรอฟาง..บอกฉันมาสิ  พี่มินเลื่อนมือขึ้นมาวางไว้บนบ่าของฉันแล้วเขย่ามันเบาๆ ฉันได้เพียงแค่ก้มหน้ารู้สึกผิด

 

  ทำไมฉันถึงรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้

 

  ทำไมชีวิตฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย..

 

 

ปล่อยยัยบื้อซะ!” เสียงหนึ่งดังลัดรอดออกมาจากข้างหลังของฉัน พี่มินชายตามองทางด้านหลังฉันแล้วกระตุกยิ้ม ฉันจึงตัดสินใจหันกลับไปบ้าง

 

พี่ป๊อป…”

 

เห่อะ! มึงมาทำไมวะไอป๊อป คนเป็นแฟนเขาจะคุยกัน พี่มินเน้นคำว่าแฟนบอกพี่ป๊อป ส่วนฉันไดเพียงแค่มองหน้าพี่ป๊อปอย่างเจ็บปวด

 

 

แฟนหรอวะ..เห่อะ!เคยถามฟางแล้วหรอว่าเขาอยากเป็นแฟนกับมึง

 

  ……….ต่อ……………

 

  โกรธครับ ตอนนี้ผมกำลังโกรธและโมโหไอมินมัน ผมยืนมองมันกับฟางมาสักพักแต่เพียงแค่ผมได้ยินคำถามสุดท้ายของมันผมก็รู้ในทันทีว่ามันกำลังจะทำให้ฟางร้องไห้..ซึ่งผมก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้

 

 

  ผมจึงตัดสินใจเดินออกมาจากตรงนั้นแล้วหันมาเผชิญหน้ากับมัน ให้ตายเถอะครับ!ฟางกำลังสั่นเทา

 

เห่อะ! มึงมาทำไมวะไอป๊อป คนเป็นแฟนเขาจะคุยกัน ไอสัด!ผมเลือดขึ้นหน้าก่อนที่ผมจะมองหน้าฟางสลับกับมัน แค่นี้ผมก้รู้แล้วว่าไอมินมันเพ้อไปคนเดียว

แฟนหรอวะ..เห่อะ!เคยถามฟางแล้วหรอว่าเขาอยากเป็นแฟนกับมึง” ผมพูดครับ เมื่อผมเห็นมันกำมือแน่นผมจึงเดินเข้าไปหาฟางเรื่อยๆแต่สายตายังคงจับจ้องไอมิน

 

  จนตอนนี้กลายเป็นว่าผมยืนอยู่ข้างหน้าฟางและไอมินก็ยืนข้างๆหลังฟาง..เป็นไงเป็นกันวะ!

 

มึงดูปากกูนะไอเหี้ยมิน..”

 

“…”

 

กู-จะ-เอา-ฟาง-กลับ-มา ผมพูดจบก็คว้าแขนของฟางจนฟางเซมาทางผม แต่ไอมินก็คว้าแขนฟางไว้เช่นกัน ตอนนี้เราเหมือนกำลังแย่งผู้หญิงคนเดียวกัน

 

 

กูไม่ให้..มึงคิดว่ามึงดีตรงไหนที่คิดจะเอาฟางไป น่าถีบชิบหายเลยครับ!ผมมองฟางที่ก้มหน้าก้มตาอยู่อย่างนั้น ผมแม่ง!โคตรไม่ชอบเวลายัยนี่เป็นแบบนี้เลยว่ะ!

 

 

ยังไง..ฟางก็ยังชอบกู..ไม่ได้ชอบมึง..”

 

 

มึงรู้ได้ไงวะ! ฟางบอกมึงหรอ ดูสายตามันน่านัก!แต่เห็นว่าฟางอยู่ข้างหน้าผมนะผมเลยไม่ต่อยมันไป..ยัยบื้อควรจะตอบแทนผมนะ

 

“..ถึงฟางจะไม่ชอบกู แต่กูก็ไม่ยกฟางให้กับมึง..”

 

เหี้ยจริงๆว่ะ...

 

 

พอสักที..” ผมกับไอมินก้มมองดูฟางที่เงยหน้าสบตาผมกับไอมินสลับกัน ก่อนที่ฟางจะค่อยๆแกะมือผมออก..


ค้างมากไรมาก และยังดึกมาก ยังไงก็ขอเม้นมากๆนะ ขอบคุณงับ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา