แอบรัก

9.5

เขียนโดย Omoji

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.27 น.

  74 ตอน
  990 วิจารณ์
  113.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

52) แอบรัก ตอนที่52

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่52

 ……….ต่อ……….
“แล้วฉันต้องทำยังไง!..เธอบอกฉันมาสิ ว่าฉันต้องทำยังไงให้เธอกลับมาชอบฉัน..กลับมาดูแลฉันมาอยู่ข้างๆฉันเหมือนก่อน..แล้วเธอ..ช่วยมารับผิดชอบใจของฉันด้วยสิ เพราะตอนนี้มันหวั่นไหวไปกับเธอแล้วนะเว้ย..”
                                            
   ผมคิดว่าผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ แต่จะให้ผมทำยังไงเพราะบรรยากาศความรู้สึกของผมเลยออกจากปากไปหมด ผมไม่รู้ว่าฟางคิดยังไง แต่ตอนนนี้ผมก็รู้ว่าฟางเข้าใจผมผิดมาตลอด เธอไม่ได้โง่เลยสักนิด แต่กลับเป็นผม..เป็นผมเองที่โง่มาตลอด
 
   และตอนนี้ผมอยากให้ฟางมารับผิดชอบใจของผมที่มันหวั่นไหวไปกับเธอจนหมด ไม่อยากเสียฟางไปไม่อยากให้ใครได้ครอบครอง มารับผิดชอบความรู้สึก..และรับความรักของผมกลับไปด้วยสิ
 
“พี่ป๊อปพูดอะไร…” และผมก้ไม่อยากจะสาธยายอะไรให้มากมาย ผมดึงแขนฟางก่อนที่ร่างเล็กจะเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดผมอยู่อย่างนั้นฟางไม่ขัดชืนแต่เธอกลับกอดตอบผม
 
“…เธอจะรับผิดชอบยังไงฟาง” ผมถามขึ้นแล้วลูบหัวฟางน้อยๆ ตอนนี้ใจผมกำลังพองโตและเต้นรัว
 
 
“รับผิดชอบอะไร..ฉันไม่รู้” หึ..ยัยบื้อ
 
 
“รับผิดชอบใจของฉันไง เธอต้องรับผิดชอบมันด้วยสิ..”
 
 
“รับผิดชอบยังไง..” 
 
“ก็….”
 
“พี่ป๊อป..”  ผมยังพูดไม่ทันจบฟางก็เอ่ยแทรก ผมเองก็ไม่ได้โกรธอะไรแต่อยากรับฟังมากกว่า
 
“ครับ?”
 
  นั่นไง…พูดเพราะนิดหน่อยก็หน้าแดงแล้ว..ยัยบื้อเอ๊ย
 
“ทะ…ที่พี่ป๊อปทำอยู่ตอนนี้…แค่..แกล้…อื้อ!”
 
   ผมทาบทับริมฝีปากชิงคำพูดทั้งหมดกลืนหายไป..แขนยาวเอื้อมมารั้งเอวบางมากอดเอาไว้แน่น ก่อนจะบดจูบแสนหวานลงมา ลิ้นฉ่ำลากไล้เรียวปากนุ่มก่อนจะค่อยๆแทรกเข้าไปชิมความหวานในโพรงปากของคนตรงหน้า 
 
   ฟางอึ้งกับสัมผัสที่ทาบทับลงมาอย่างรวดเร็วก่อนจะตั้งสติได้แล้วค่อยๆปล่อยหัวใจไปกับรสจูบแสนอบอุ่น
 
   ผมผละจูบออก ก่อนจะกดจูบเบาๆบนหน้าผากมน ปลายจมูกโด่งของผมไล่ลงมาตามสันจมูกและหยุดลงที่ปลายจมูกเล็ก หน้าผากทั้งสองแตะกันแผ่วเบา..
 
 
“ตอนนี้…ยังคิดว่าฉันแกล้งอยู่อีกรึเปล่า”
 
“พี่ป๊อป…”
 
“ถ้าพี่ป๊อปต้องการเอาชนะพี่มิ...อื้อ!” แน่นอนว่าผมประทับจูบลงไปอีกครั้งแต่ไม่ได้มีการสอดแทรกลิ้นผมเพียงแค่แตะลงบนริมฝีปากฟางเบาๆเท่านั้น
 
“นี่เธอเลิกซื่อบื้อสักทีสิวะ” ผมพูดทั้งๆที่หน้าผากเรายังชนใกล้และหน้ายังใกล้กันเหมือนเดิม
 
“ก็พี่ป๊อป…อื้อ” ผมกดจูบลงไปแผ่วเบาอีกครั้ง
 
“ฉันทำไม? จะพูดอะไรอีกมั๊ย หื้ม?”  ฟางหน้าแดงซ่านอีกคราเมื่อผมเอ่ยออกมาแบบนั้น
 
“มะ…ไม่มีแล้ว" ฟางพยายามหลบหน้าผมอีกครั้งแต่กคิดว่ามันจะสำเร็จหรอ? ในเมื่อหน้าของเราใกล้กันซะขนาดนี้
 
“หลบหน้าฉันทำไม…”
 
“คะ?”
 
“ที่โรงเรียน…ทำไมต้องทำเหมือนฉันเป็นอากาศ”
 
“….”
 
“เธอไม่ได้ชอบฉันแล้วงั้นหรอ…ทำไมตัดใจง่ายขนาดนี้ฮะ”  พูดไปก็เริ่มน้ำตาคลอ ทำไมนะ..ทำไมผมถึงต้องร้องไห้เพราะฟางด้วย…
 
   นี่ผมรักฟางมากขนาดนี้เลยหรอ…
 
 “กลับมาชอบฉัน....แล้วรับหัวใจของฉัน…กลับไปด้วย”  หมดแล้วครับ =_= ไม่เหลือแล้วความรู้สึกต่างๆนาๆผมบอกไปหมดเปลือกก็หวังว่าฟางจะเข้าใจ
 
   ฟางมองหน้าผมนิ่งมาก…น้ำตาของผมหยดลงบนแก้วขาวเนียนแล้วนั่นมันก็ทำให้ผมต้องเช็ดมันช้าๆ..ผมกำลังสัมผัสใบหน้าของฟางอย่างแผ่วเบา…
 
“เธอนี่ร้ายนักนะ…”
 
“….”
 
“ทำให้ฉันต้องร้องไห้เนี่ย…”
 
“พี่ป๊อป…อย่าร้องสิคะ อย่าร้องนะ..” ถึงหน้าเราจะใกล้กันแต่ฟางก็ยังใช้มือข้างหนึ่งของเธอเอื้อมมาสัมผัสกับหน้าของผม
 
   ทำให้ตอนนี้เราต่างคนต่างสัมผัสหน้าซึ่งกันและกัน..
 
   ฟางลูบไล้คราบน้ำตาที่เปื้อนใบหน้าของผมและนั่นก็ทำให้ผมหลุดยิ้มออกมา… แล้วไม่นานเธอก็จับโครงหน้าของผม..
 
 
“แต่ฉันคบกับพี่มินอยู่..” อึก!คำพูดบาดใจของผมเลยล่ะครับ
 
 
“ฉันไม่สน..เพราะตอนนี้ฉันถือว่าเธอเป็นของฉัน ไม่ได้เป็นของมัน” ผมพูดจบก็จุมพิตลงบนหน้าผากฟางอีกหนก่อนจะพลิกตัวลงมานอนกอดฟางข้างๆแทน
 
“อื้อ…พี่ป๊อปกอดแน่นแบบนี้ไม่อึดอัดหรอ” เสียงหวานเอ่ยถามผมทั้งๆที่ยังซุกอยู่กับหน้าอกของผม
 
“ฟาง..เธอยังชอบฉันอยู่รึเปล่า” และคำถามที่คาใจของผมก็ถูกเปล่งออกมาจนได้
 
“…”
 
“ไม่เป็นไร..ฉันรู้ว่าเธอลำบากใจ..แต่ฉันขออะไรอย่างสิ” ผมถามด้วยสีหน้าจริงจังแล้สค่อยเกลี่ยผมของฟางทัดหู
 
“หืม?”
 
 
“อย่าเพิ่งชอบมันให้มากได้มั้ย…เผื่อใจให้ฉันบ้างได้รึเปล่า” ผมถามไปครับ ฟางมองตาผมแล้วค่อยๆพยักหน้าช้าๆ
 
“..ชอบทำให้คนอื่นหวั่นไหวหรอพี่ป๊อป ทำไมต้องพูดอะไรแบบนั้น…แล้วคนตอบจะตอบยังไง” ฟางทำหน้าบูดใส่ผม ผมหัวเราะออกมาน้อยๆแล้วค่อยๆก้มหน้าสำรวจใบหน้าหวานที่อยู่ตรงหน้าผมตั้งแต่ตาจมูกและรูปปากสวยนั่น
 
“จะมองอีกนานมั้ย…” ฟางเอ่ยติดตลก ผมยิ้มน้อยๆแล้วค่อยๆบรรจงจูบบนหน้าผากมนสวย ฟางค่อยๆหลับตาลงช้าๆรับสัมผัสของผม ก่อนที่ผมจะกดจูบที่จมูกโด่งลงมาเรื่อยๆแล้วหยุดที่ริมฝีปาก..
 
“…ฟาง” ผมเอ่ยเสียงอ่อน ไม่นานฟางก็ลืมตาขึ้นมาน้อยๆสบตากับผม
 
“คะ?”
 
“ฉันอยากจูบเธอนะ…แต่…” ก็อยากจูบนะครับแต่ผมแค่กลัวว่ะ..
 
“……”  
 
 
“ก็ฉันกลัว..ว่าจะไม่หยุดแค่จูบน่ะสิ”
               ………….ต่อ………..
  ฉันที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของพี่ป๊อปที่หน้าผาก มันทำให้ฉันหัวใจพองโตขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่พอพี่ป๊อปเรียกชื่อฉันเท่านั้นล่ะ ห้วงความคิดต่างๆนาๆของฉันก็พลันหายไปหมดก่อนจะค่อยๆสบตากับพี่ป๊อปด้วยความสงสัย
 
“คะ?”  ฉันเอ่ยถามด้วยความสงสัย พี่ป๊อปดูมีสีหน้ากังวลอย่างผิดปกติ ไม่ใช่ว่าไม่ดีแต่มันแปลกๆพิกล
 
“ฉันอยากจูบเธอนะ…แต่…”
 
“….” แล้วทำให้ฉันหวั่นไหวเล่นๆแล้วจากไปอย่างนั้นหรอ!
 
“ก็ฉันกลัว..ว่าจะไม่หยุดแค่จูบน่ะสิ” อะ..ไอพี่ป๊อป!!!
 
“อีตาบ้า!พูดอะไรเนี่ย!”
 
   ฉันทุบอกแกร่งไปมากำลังเคลิบเคลิ้มอยู่แล้วเชียว!พี่ป๊อปหัวเราะออกมาแล้วเอนตัวลงนอนข้างๆฉัน วางแขนหนาลงบนตัวของฉันแล้วดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอด
 
“นอนเถอะ..”
 
“…บ้าไปแล้วหรอ..” ฉันพูดแล้วซุกหน้ากับอกแกร่ง มันรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ้อมกอดจากพี่ป๊อปแบบนี้
 
“ก็เธออย่าทำน่ารักใส่ฉันนักสิ..” พูดๆได้ยังไงหน้าตาเฉยแบบนั้น!
 
“เคยชมฉันด้วยหรอ..เห็นเมื่อก่อนล่ะด่าฉันจังร่านอย่างนู้นยั่วอย่างนี้ บ้าชะมัด!”ฉันตีเข้าที่อกพี่ป๊อปอีกครั้งแล้วก็ต้องค่อยๆลูบมันเพราะรู้สึกว่าตีแรงไปหน่อย
 
“อย่าลูบได้มั้ยวะ..เดี๋ยวฉันก็อดใจไม่อยู่หรอก” เพียงเท่านั้นฉันก็หยุดลูบแล้วเอามือเก็บ ซุกหน้าเข้ากับอกพี่ป๊อปมากขึ้น เมื่อพี่ป๊อปยิ่งกอดฉันแน่นมากขึ้นไปอีก
 
“..หื่นชะมัด!”
 
“ฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรนักหรอกนะฟาง..รีบๆหลับไปเถอะ” พี่ป๊อปลูบหัวของฉันแล้วเอาคางเกยหัวของฉันอีก และใจก็เต้นแรงไม่หยุดอีกครั้ง!มันไม่เหนื่อยบ้างรึไงวะ!
 
“ไอบ้าหื่น…” พูดไปไม่คิดว่าพี่ป๊อปจะได้ยินแต่ที่ไหนได้!
 
“บอกให้รีบนอนไงอย่ามัวนินทาฉันอยู่ ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่รับประกันความปลอดภัยของเธอนะ” ไอบ้า!!!!! บ้าจริงๆด้วย!!!!!!!!!!
 
“…ชิส์” แค่รู้สึกหมั่นไส้เลยพูดขึ้นแต่ไอพี่ป๊อปนี่ก็ได้ยินอีก!
 
“ฉันไม่อยากทำผู้หญิงท้องก่อนแต่งนะฟาง..นอนได้แล้ว”
 
   ไอพี่ป๊อป!!!!!! ฉันสาบานเลยค่ะว่าจะไม่พูดอะไรอีกแล้วพูดไปพี่ป๊อปก็ได้ยินไปเสียหมด!ตอนนี้ก็คงพูดได้ในใจเพียงเท่านั้น
 
 
  ‘ไอพี่ป๊อปบ้า แล้วฉันจะตัดใจจากพี่ได้ยังไง!มาทำให้ฉันรักมากขนาดนี้ จนฉันคิดว่าฉันรักจนถอนตัวไม่ขึ้นซะแล้วด้วย’

อัพให้แล้วยังไงก็เม้นให้ด้วยนะ TT ตอนแรกกะว่าจะอัพให้พรุ่งนี้เพราะงอนอยู่ แต่พอคิดไปคิดมาเราสงสารรีดเดอร์ที่ีรออ่าน เราก็เลยอัพให้ 
   เม้นกันเยอะๆนะค้าาา ให้คะแนนกันได้นะ เราจะปรับปรุงเสมอๆ ขอบคุณค่ะ กราบงามๆ -^- 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา