รักในแสงเทียน

 

 

 

 

 

 

 

 

“น้องฟางพี่ของยืมเสื้อตัวนี้หน่อยนะ พอดีพี่จะใส่ไปงานวันเกิดเพื่อนหน่อยนะ อีกอย่างจะได้ชินเพราะ....”พิมพูดแล้วหยิบชุดของฟางชุดหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“เพราะอะไรค่ะ”ฟางถามโดยที่ไม่ค่อยไว้ใจพิม

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ เปล่าหรอกจ๊ะ เอาเป็นว่าพี่ขอยืมชุดนี้หน่อยละกันนะ”พิมไม่ตอบเพราะอยากแกล้งฟางให้ฟางสงงสัย

 

 

 

 

 

 

“ค่ะๆ”ฟางพูดแล้วมองพิมที่ออกไป แล้วคิดเรื่องที่เฟย์บอกเมื่อตอนกลางวันนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว หนูพิมมาพอดีเลยค่ะ”คุณหญิงกุลมาศบอก เมื่อวันนี้พ่อของป๊อปปี้เรียกทุกคนมาทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากัน แต่กลับเหลือป๊อปปี้คนเดียวที่ยังไม่มา

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปยังไม่มาอีกหรอค่ะ”พิมพูดเสียงหวาน

 

 

 

 

 

 

“นั่นสิ หนูพิมช่วยโทรตามตาป๊อปหน่อยได้ไหม”พ่อป๊อปปี้พูดแล้วคิ้วขมวด

 

 

 

 

 

 

“ค่ะๆ”พิมเอ่ยแล้วยิ้มให้อย่างเคารพแล้วเดินไปห้องน้ำคุยโทรศัพท์

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหล พี่ป๊อปอยู่ไหนค่ะเนี่ย ทุกคนรออยู่นะค่ะ”พิมพูดกับปลายสายด้วยเสียงอ่อนหวานเช่นเดียวกับที่พูดกับพ่อป๊อปปี้และคุณหญิงกุลมาศ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ไป”ป๊อปปี้พูดเสียงเย็นชาทำให้พิมที่ได้ยินเช่นนั้นก็ซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

“แต่วันนี้พ่อคุณมาพบคุณโดยเฉพาะนะค่ะ”พิมพยายามเก็บอาการไว้

 

 

 

 

 

 

ตื้ดๆๆ

 

 

 

 

 

 

“วางสายไปแล้ว เค้าอยู่ไหนกัน หรือว่า...”พิมคิดบางอย่างออกก็รีบไปที่โต๊ะทันที

 

 

 

 

 

 

“คือ ตอนที่พิมโทรไปน้องฟางเค้ารับสายน่ะค่ะ เค้าบอกว่าพี่ป๊อปเป็นของเค้าคนเดียว แล้วบอกว่าวันนี้พี่ป๊อปจะไม่กลับบ้านค่ะ ฮึก”พิมพูดโกหกและแกล้งร้องไห้เพื่อให้พ่อป๊อปปี้สงสารเธอ

 

 

 

 

 

 

“มันอยู่ที่นั่นกับผู้หญิงคนนั้นอีกแล้วหรอ”พ่อป๊อปปี้พูดอย่างแค้นใจ พิมที่เห็นแผนการณ์ของตนสำเร็จก็ยิ้มนิดๆก่อนที่จะแกล้งร้องไห้ต่อโดยไม่ต่างอะไรกับคุณหญิงที่ยิ้มอย่างพอใจ

 

 

 

 

 

 

“ผมขอโทษหนูพิมแล้วก็คุณหญิงด้วยนะครับที่ตาป๊อปมันไม่มา”พ่อป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชั้นเค้าใจ”คุณหญิงแกล้งทำเป็นเห็นใจ

 

 

 

 

 

 

“งั้นดิชั้นของกลับก่อนนะค่ะ”คุณหญิงพูด

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยงผมให้คนไปส่งนะครับ”พ่อป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นขอตัวนะค่ะ จุ๊บ”คุณหญิงจุ๊บเอาใจก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

“ให้พิมไปส่งไหมค่ะ”พิมพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกหนู”พ่อป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

“งั้นพิมขอตัวก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ”พิมไหว้พ่อของชายหนุ่มก่อนจะขึ้นรถตู้คันหนึ่งไปเมื่อไม่มีใครเห็น

 

 

 

 

 

 

“คุณแม่ค่ะ เราจะทำยังไงต่อค่ะ พี่ป๊อปเบี้ยวเราตลอดเลย”พิมพูดเมื่ออยู่บนรถตู้ของคุณหญิงกุลมาศ ที่จริงแล้วคุณหญิงกุลมาศกับพิมเป็นแม่ลูกกัน ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เพราะพิมบอกทุกคนไปว่าเธอกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เด็กจึงไม่มีใครสงสัย

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องห่วงนะค่ะ ยังไงสมบัติก็ต้องเป็นของเราสองคนแม่ลูก”คุณหญิงกุลมาศพูดอย่างมีแผน เธอทำแบบนี้เพื่อให้ได้สมบัติทางสองด้าน ทั้งด้านคุณหญิงและด้านพิมเพื่อให้ได้สมบัติมากขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ”พิมพูดแล้วยิ้มร้ายๆ

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

 

พิมกับคุณหญิงร้ายจริงๆ

 

 

เม้น+โหวตให้เค้าด้วยนะ ขอบคุณค้า