รักในแสงเทียน

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณพาชั้นมาที่นี่ทำไมเนี่ย”แก้วบ่นเมื่อโทโมะพาเธอมาที่บ้านหลังเก่าๆหลังหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“เข้ามานี่”โทโมะจับมือเล็กแล้วลากเข้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

“คุณนี่มันก็ดึกแล้ว พาชั้นกลับบ้านเถอะนะ ชั้นขอร้อง”แก้วพูดอย่างหวาดกลัวแล้วยกมือไหว้โทโมะ

 

 

 

 

 

 

“ไม่”โทโมะพูดเสียงแข็งแล้วเปิดไฟภายในบ้าน ทำให้เห็นของเก่าๆที่มีขี้ฝุ่นปกคลุมภายในบ้านอยู่มากมาย

 

 

 

 

 

 

ปึก

 

 

 

 

 

 

ในขณะที่โทโมะก้มเก็บของแก้วก็ชำเลืองไปเห็นไม้อันหนึ่ง จึงตีที่กลางหลังของชายหนุ่มอย่างจัง

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย นี่เธอ”โทโมะชี้แก้วก่อนที่แก้วจะรีบวิ่งออกจากบ้านแล้วขึ้นไปบนรถของโทโมะแต่ไม่มีกุญแจรถ เธอจึงพยายามหา

 

 

 

 

 

 

“หายไปไหน ตอนนั้นยังเห็นอยู่เลย”แก้วพูดเสียงสั่นพร้อมหากุญแจรถ

 

 

 

 

 

 

“หานี่อยู่หรอ”โทโมะพูดแล้วหยิบกุญแจรถออกมาจากกระเป๋ากางเกง

 

 

 

 

 

 

“ใช่ เฮ้ย”แก้วตกใจเมื่อเห็นโทโมะยืนอยู่ข้างหน้า

 

 

 

 

 

 

“อยากกลับมากหรอห๊ะ”โทโมะตะคอกแก้วเริ่มน้ำตาไหล

 

 

 

 

 

 

“ใช่ ชั้นไม่อยากอยู่กับนายไอบ้า”แก้วตะคอกกลับแล้วปล่อยโฮออกมาโทโมะที่เห็นก็เริ่มสงสาร

 

 

 

 

 

 

“คืนนี้นอนที่นี้ไปก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าชั้นจะพากลับ”โทโมะพูดอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

“ทำไมต้องนอน...”แก้วที่กลัวก็พูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่นอนที่นี่ ก็ไม่ต้องกลับ”แก้วที่ได้ยินก็โมโหกับความเจ้าเล่ห์ของเขา จึงกระทืบเท้าแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร้ว

 

 

 

 

 

 

“ชั้นนอนตรงนี้นะ”แก้วชี้ไปที่โซฟาตัวหนึ่งที่เธอเช็ดขี้ฝุ่นออกแล้ว

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ ชั้นจะนอนตรงนี้”โทโมะชี้ไปที่โซฟาตัวเดียวกับแก้ว

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้แหละ เพราะชั้นนอนแล้ว กู๊ดไนท์”แก้วพูดจบก็ล้มตัวนอนโซฟางตัวนั่นอย่างสบายใจตรงข้ามกับโทโมะที่ยืนอิจฉาอยู่ตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

เปรี้ยง เปรี้ยง

 

 

 

 

 

 

ขณะที่ทั้งสองกำลังหลับอยู่ ก็มีเสียงฟ้าร้องขึ้นมา ทำให้แก้วที่หลับอยุ่ก้ตื่นขึ้นมาด้วยอาการตกใจมากเพราะเธอกลัวเสียงนี้ตั้งแต่เด็กๆ

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด”แก้วกรี๊ดเมื่อได้ยินเสียงฟ้าร้อง

 

 

 

 

 

 

“นี่นายโทโมะอยู่ไหนน่ะ”แก้วตะโกนถาม

 

 

 

 

 

 

“นายอย่าแกล้งชั้นนะ”แก้วพูดน้ำตาคลอแต่กลับไม่มีเสียงตอบรับ

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ”แก้วร้องไห้แล้วสวดมนตร์

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอเป็นอะไรๆ”โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเปิดไปก็ถาม

 

 

 

 

 

 

“นายแกล้งชั้นหรอห๊ะ”แก้วพูดพร้อมใช้หมอนตีโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“หยุด ชั้นไปแกล้งเธอตอนไหน”โทโมะถามงง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ”แก้วอึกอัก

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอกลัวฟ้าร้องจนร้องไห้เลยหรอเนี่น โอ๋ๆไม่ร้องนะ”โทโมะเห็นน้ำตาใสๆที่อยู่บนแก้มแก้วก็แซว

 

 

 

 

 

 

“ไอบ้า หุ้ย”แก้วที่อายก็เดินไปนอนที่เดิมแล้วพึมพำก่อนหลับไปอีกครั้ง โทโมะที่มองอยู่ก็ยิ้มก่อนจะเดินไปนอนข้างๆแก้วแล้วหลับตามไป

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

เป็นยังไงกันบ้างสนุกไหม ช่วงนี้จะรีบอัพให้เพราะจะเปิดเทอมแล้ว

เม้น+โหวตให้กำลังใจหน่อยนะค่ะ