ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

 
 
 
          "สวัสดีครับพี่ๆเฟย์ฟางแก้ว"เสียงใครเรียกฉันก็ไม่รู้พอหันไปดูอ๋อรุ่นน้องของพวกฉันเองแหละ
 
          "สวัสดีจ้า..กั้ง พิชชี่ เต้ย"พวกฉันหันไปทักทายและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
 
          "พี่แก้วรู้หรือยังครับว่าใครเป็นน้องรหัสพี่"น้องกั้งมันถามยัยแก้ว
 
          "นั้นสิครับพี่เฟย์แล้วพี่ฟางรู้หรือยัง"ตามด้วยเสียงน้องพิชชี่
 
          "ยัยเลยจ้า"พวกฉันพูดพร้อมกัน
 
          "หวังว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันตอนวันรับน้องนะครับ"น้องเต้นพูดกับฉันเอาแล้วไง..อย่าบอกนะว่าพวกฉันเป็นพี่รหัสพวกมันอะ
 
          "จ้า"พวกฉันพูดออกไปและยิ้มให้..คนสวยก็งี้แหละยิ้มเก่ง
 
          "ห่ะ..พวกนายหรอ"เสียงของพวกนายป๊อปปี้พูดออกมาอย่างดัง
 
          poppy
 
          ตอนนี้ผมอยากจะบ้าตายสรุปคือ...ไอ้พวกนั้นเป็นน้องรหัสของเฟย์ฟางแก้วอยากจะฆ่าพวกมันทิ้งซ่ะ....ดูสายตาพี่ไอ้เต้ยมันมองฟางสิ..แทบจะละลายอยู่แล้ว..ผมอยากจะบอกว่า
          ผมหึงงงงงงง!!!
 
          fang
 
          "เออ...ทักนายกันแล้วก็ไปเลยไป"อยู่ดีๆนายป๊อปปี้ก็ไล่พวกนั้นไปเลย
 
          "เออใช่อยากจะไปไหนก็ไปเลยนะ"ตายด้วยเสียงของนายเขื่อน
 
          "อ่าวไล่แล้วยังไม่ไปอีก...จะไปดีๆหรือจะไปด้วยน้ำตา"โฮ่นายโห่โมนิโหดอะ..เห็นเงียบๆไม่ค่อยพูดแต่ถ้าโกรธนิโหดจริงๆ
 
          แล้วพวกนั้นก็เดินออกไปแต่ก็ไม่ลืมบอกลาพวกฉันและยิ้มให้
 
          "นิพวกนายเป้นอะไรกันเนี้ย..ไปพุดกับน้องเขายังงั้นทำไม"เสียงยัยแก้วเริ่มโวยวายออกมาหลังจากที่น้องพวกนั้นเดินออกไปแล้ว
 
          "ใช่ๆ...พวกนายทำบ้าอะไรกันเนี้ย"ตามด้วยเสียงยัยเฟย์
 
          "ตอบมาสิ..ว่าทำอย่างนั้นทำไม"หึ..ฉันเริ่มโวยวายบ้างแล้ว
 
          "พวกฉันหึง" ไอ้พวกนั้นมันพูดพร้อมกัน....เอาซ่ะพวกฉันหน้าแดงมากเลยแต่ตอนนี้ฉันรุ้สึกว่าใจมันจะหลุดออกมาแล้วแหละเต้นแรงมากเลย
 

 
 
เอาแล้ว...ยังไม่ได้ตกลงคบกันก็เจอมารหัวใจแล้ว
 
เรื่องจะเป้นอย่างไงต่อไหนน้าาา....ติดตามกันด้วยน้าา
 
ฝากเม้นฝากโหวตกันด้วยน้าา