ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ
เขียนโดย nutpao
วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.50 น.
แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 13.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) พวกนายหึงพวกฉันเขิน..18
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
อร๊ายยย..พวกนายพูกันตรงๆอย่างนี้เลยหรอฉันก็เขินเป็นนะเว้ย...ฉันเห็นเพื่อนของฉันก็เขินเหมือนกันเลยรีบดึงพวกมันให้ลุกขึ้ละก็กำลังจะเดินออกมาจากตรงนั้น
แต่แล้วพวกฉันก็ถูกดึงไว้โดยมีพวกนายป๊อปปี้นี้แหละที่ดึง
"จะไปไหน"นายเขื่อนถามมาอ่าว...ก็อยากจะออกไปจากตรงนี้อะ
"อะ..เอ่อ....ปะ..ไปเรียน"ยัยเฟย์ตอบไปพร้อมกับเสียงสั้น
"รีบหรอ"นายโทโมะพูดขึ้นพร้อมกันดึงแก้วเข้าหาตัวเอง
"ชะ..ใช่"ยัยแก้วตอบไปพร้อมกับหลบสายตาของนายโทโมะ
"ไม่อยุ่กับพวกฉันอีกหรอ"นายป๊อปปี้ดึงฉันเข้าไปกอดเลยจ้าาา....โอ๊ยไอ้บ้านิชอบทำให้ฉันเขินอยุ่เลื่อยเลย
poppy
ตอนนี้ผมกับเพื่อนของผมกำลังแกล้งพวกฟางอยู่ก็ดูสิ...เวลาเขินฟางน่ารักมา..ผมเลยแกล้งต่อไป..อดใจไม่ไหวเลยดึงฟางเข้ามากอดเฉยเลย
"มะ....ไม่...ปะ...ไปเรียนดีกว่าๅ"ยัยนี้ตอบผมเสียวสั้นเลยหน้าฟางแดงมากตอนนี้ผมรู้สึกว่าใจฟางเต้นแรงมาก.....เวลาเขินเธอน่ารักมากเลยฟาง..ฉันรักเธอนะ
"พวกเธอเขินกันหรอ"นายโทโมะถามมาพร้อมมองหน้าแก้วที่กำลังหลบหน้านายนั้นอยุ่
"ปะ..ป่่าว"ยัยแก้วตอบไปโดยที่เสียงยังสั้นอยู่โอ๊ยนิพวกแกทำเสียงดีๆกันหน่อยได้ไหมเนี้ยโกหกไม่เนี้ยเลยต้องฉันนิ
"แล้วทำไมต้องหน้าแดง"นายเขื่อนพูดขึ้น
"อะ..อ๋อ..คะ..คงร้อนแหละมั้ง"ยัยเฟย์ก็ตอบเสียงสั้นอยุ่ดี
"จริงหรอฟาง..ตอนนี้พวกเะอหน้าแดงกันมากเลยนะ"นายป๊อปปี้พูดพร้อมปล่อยฉันออกจากอ้อมกอดของนายนั้นและเปลี่ยนมาสบตาแทน
"ทะ...ทำ...ไมพวกนายหึงได้แล้วทำพวกฉันจะหึงไม่ได้"ฉันตะโกนใส่หน้านายป๊อปปี้และรีบลากเพื่อนของฉันออกจากตรงนี้และตรงไปที่ห้องเรียนทันที...ฉันละอายมากอยุ่ดีๆก็พูดออกไป...โอ๊ยไอ้บ้านิก็หยุดเต้นแรกสักที...เดียวก็ดึงออกมาซ่ะหรอกนิ
เอาแล้วไง...หึงได้ก็เขินได้
ยังไงค้าา..จะมีอุปสรรคหรือป่าวอย่าลืมติดตามกันตอนหน้าน้าาา
ฝากเม้นฝากโหวตกันด้วนน้าา
และก็ฝากติดตาฟิคเรื่อง...มารักกันไหมเธอ ด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ