ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

          "สวัสดีครับพี่ๆเฟย์ฟางแก้ว"เสียงใครเรียกฉันก็ไม่รู้พอหันไปดูอ๋อรุ่นน้องของพวกฉันเองแหละ

          "สวัสดีจ้า..กั้ง พิชชี่ เต้ย"พวกฉันหันไปทักทายและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

          "พี่แก้วรู้หรือยังครับว่าใครเป็นน้องรหัสพี่"น้องกั้งมันถามยัยแก้ว

          "นั้นสิครับพี่เฟย์แล้วพี่ฟางรู้หรือยัง"ตามด้วยเสียงน้องพิชชี่

          "ยัยเลยจ้า"พวกฉันพูดพร้อมกัน

          "หวังว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันตอนวันรับน้องนะครับ"น้องเต้นพูดกับฉันเอาแล้วไง..อย่าบอกนะว่าพวกฉันเป็นพี่รหัสพวกมันอะ

          "จ้า"พวกฉันพูดออกไปและยิ้มให้..คนสวยก็งี้แหละยิ้มเก่ง

          "ห่ะ..พวกนายหรอ"เสียงของพวกนายป๊อปปี้พูดออกมาอย่างดัง

          poppy

          ตอนนี้ผมอยากจะบ้าตายสรุปคือ...ไอ้พวกนั้นเป็นน้องรหัสของเฟย์ฟางแก้วอยากจะฆ่าพวกมันทิ้งซ่ะ....ดูสายตาพี่ไอ้เต้ยมันมองฟางสิ..แทบจะละลายอยู่แล้ว..ผมอยากจะบอกว่า

          ผมหึงงงงงงง!!!

          fang

          "เออ...ทักนายกันแล้วก็ไปเลยไป"อยู่ดีๆนายป๊อปปี้ก็ไล่พวกนั้นไปเลย

          "เออใช่อยากจะไปไหนก็ไปเลยนะ"ตายด้วยเสียงของนายเขื่อน

          "อ่าวไล่แล้วยังไม่ไปอีก...จะไปดีๆหรือจะไปด้วยน้ำตา"โฮ่นายโห่โมนิโหดอะ..เห็นเงียบๆไม่ค่อยพูดแต่ถ้าโกรธนิโหดจริงๆ

          แล้วพวกนั้นก็เดินออกไปแต่ก็ไม่ลืมบอกลาพวกฉันและยิ้มให้

          "นิพวกนายเป้นอะไรกันเนี้ย..ไปพุดกับน้องเขายังงั้นทำไม"เสียงยัยแก้วเริ่มโวยวายออกมาหลังจากที่น้องพวกนั้นเดินออกไปแล้ว

          "ใช่ๆ...พวกนายทำบ้าอะไรกันเนี้ย"ตามด้วยเสียงยัยเฟย์

          "ตอบมาสิ..ว่าทำอย่างนั้นทำไม"หึ..ฉันเริ่มโวยวายบ้างแล้ว

          "พวกฉันหึง" ไอ้พวกนั้นมันพูดพร้อมกัน....เอาซ่ะพวกฉันหน้าแดงมากเลยแต่ตอนนี้ฉันรุ้สึกว่าใจมันจะหลุดออกมาแล้วแหละเต้นแรงมากเลย

เอาแล้ว...ยังไม่ได้ตกลงคบกันก็เจอมารหัวใจแล้ว

เรื่องจะเป้นอย่างไงต่อไหนน้าาา....ติดตามกันด้วยน้าา

ฝากเม้นฝากโหวตกันด้วยน้าา