เผลอรักนายสุดฮ็อด

ฟาง : นี้แก้ววันนี้แก้วจะข้างบ้านจิงอะ
แก้ว : จริงดิทำไมอะ
ฟาง : เปล่าไปหาพวกพี่ๆกันเถอะปะ
แก้ว : อืม
ฝั่งด้านป๊อปปี้  ณห้องป๊อปปี้
เขื่อน : นี้พี่ป๊อปไม่ได้เข้าห้องพี่มานานละยังเหมื่อนเดิม
ป๊อปปี้ : เออ
จงเบ : แล้วเมื่อไรแม่ป๊อปปี้จะทำอาหารเสร็จจงเบหิวแล้ว
โทโมะ : 5555หิวแล้วหรอ
ทุกคน 5555
ก๊อกๆ เสียงประตูป๊อปปี้ดังขึ้น
เขื่อน : ฟางเปล่าวะ
ป๊อปปี้ : น้องไปเปิดดิ
เขื่อน : ใช้ตลอดดดด
ป๊อปปี้ : เออ
ตึก ตึก ตึก แอ๋ดดดด
เขื่อน : มีอะไรหรอฟาง
ฟาง : ฟางแค่อยากมาเล่นกับพี่ๆด้วยอะคะ
เขื่อน : อืมมม เข้ามาสิ
จากนั้นเขื่อนก็พาฟางและแก้วเข้ามาในห้องแต่ทุกคนต้องสงใสว่าฟางกับแก้วมาทำอะไร
ป๊อปปี้ : มาทำอะไรหรอฟาง
ฟาง : ฟางแค่อยากมานั้งคุยกับพี่ๆอะคะ
เขื่อน : เราว่าชวนเพื่อนมาเล่นดีกว่ามะ
ป๊อปปี้ : ไม่!
  ป๊อปปี้ตะโกนมาอย่างงั้นทำให้ทุกคนต้องงง
เคนตะ : ทำไม
ป๊อปปี้ :ไม่ดีกว่า
แม่มารี : เด็กๆลวมาปาร์ตี้ได้แล้วจร้า
ทุกคน คร้า/ครับ
ตึก ตึก ตึก
แม่ฟาง : ดูสิใครมาบ้าน
ฟางเงยหน้ามองไปยังคนที่แม่ชี้แต่ฟางต้องอึ้งเพราะคนคนนั้นคือ
ฟาง : เฟย์!
ฟางและเฟย์กอดกันแน่นมากเพราะความคิดถึง
ฟาง : เฟย์ไม่เห็นบอกพี่เลยว่าจะมา
เฟย์ : เฟย์แค่อยากเซอร์ไพรส์พี่อะคะ
ฟาง : เฟย์ ฮือๆ
นำ้ตาของคนเป็นพี่ไหล่ออกมาจากตา
เฟย์ : ไม่เอาๆพี่ฟางอย่าร้องสิเดียสไม่สวยนะดูสิเลอะหมดแล้ว
ฟาง : อืม
แม่ฟาง : เอาละๆเฟย์แม่จะทำความรู้จักให้คนนี้พี่โทโมะและนี้จงเบและเคนตะส่วนนี้พี่เราป๊อปปี้และเขื่อน
เฟย์ : เขื่อน ( พูดเบาๆ)
เขื่อน : เฟย์!เธอ
เฟย์ : ออ แม่คนที่ช่วยหนูตอนถูกรถชนไงคะจำได้ไหม
แม่ฟาง : อ๋อพ่อหนุ่มคนนั้น ตอนนั้นยังไม่รู้จักกันเลยนิ
ฟาง : นั้นเด็กมาเลยนะเฟย์น่าจะ10ขวบได้นะ
แม่มารี : เอาละๆมาทานข้าวกันดีกว่า
แก้ว : ใช่คะหิวมากแล้ว
เฟย์ : แก้ว!หายไปนานเลยน่า
แก้ว : ใช่ๆจำไม่ได้เลยนะสวยขึ้นตั้งเยอะ
เฟย์ : 5555
Thank you : มาแล้วคะขอโทธที่ลงมาช้าคะพอดีคุยกับเพื่อนอยู่
ฟาง : เออนี้thank you น้องสาสพวกเรา
เฟย์ : สวัสดีจร้า
Thank you :
แม่มารี : ปะกินซะอาหารเย็นหมด
เขื่อน :ก็นี้อาหารเย็นนะแม่จะไม่ให้เย็นได้ไง
แม่มารี  : เดียวเถอะ
ทุกคน 55555
 
 
 
 
ตอนกลางคือ
แม่ฟาง : ฝันดีจร้าทุกคน
ทุกคน คร้า/ครับ
    ตอนต่อไปจะสนุกแค่ไหนติดตามแต่ใครมีอะไรบอกเม้นได้เลย