เผลอรักนายสุดฮ็อด

ฟาง : นี้แก้ววันนี้แก้วจะข้างบ้านจิงอะ

แก้ว : จริงดิทำไมอะ

ฟาง : เปล่าไปหาพวกพี่ๆกันเถอะปะ

แก้ว : อืม

ฝั่งด้านป๊อปปี้  ณห้องป๊อปปี้

เขื่อน : นี้พี่ป๊อปไม่ได้เข้าห้องพี่มานานละยังเหมื่อนเดิม

ป๊อปปี้ : เออ

จงเบ : แล้วเมื่อไรแม่ป๊อปปี้จะทำอาหารเสร็จจงเบหิวแล้ว

โทโมะ : 5555หิวแล้วหรอ

ทุกคน 5555

ก๊อกๆ เสียงประตูป๊อปปี้ดังขึ้น

เขื่อน : ฟางเปล่าวะ

ป๊อปปี้ : น้องไปเปิดดิ

เขื่อน : ใช้ตลอดดดด

ป๊อปปี้ : เออ

ตึก ตึก ตึก แอ๋ดดดด

เขื่อน : มีอะไรหรอฟาง

ฟาง : ฟางแค่อยากมาเล่นกับพี่ๆด้วยอะคะ

เขื่อน : อืมมม เข้ามาสิ

จากนั้นเขื่อนก็พาฟางและแก้วเข้ามาในห้องแต่ทุกคนต้องสงใสว่าฟางกับแก้วมาทำอะไร

ป๊อปปี้ : มาทำอะไรหรอฟาง

ฟาง : ฟางแค่อยากมานั้งคุยกับพี่ๆอะคะ

เขื่อน : เราว่าชวนเพื่อนมาเล่นดีกว่ามะ

ป๊อปปี้ : ไม่!

  ป๊อปปี้ตะโกนมาอย่างงั้นทำให้ทุกคนต้องงง

เคนตะ : ทำไม

ป๊อปปี้ :ไม่ดีกว่า

แม่มารี : เด็กๆลวมาปาร์ตี้ได้แล้วจร้า

ทุกคน คร้า/ครับ

ตึก ตึก ตึก

แม่ฟาง : ดูสิใครมาบ้าน

ฟางเงยหน้ามองไปยังคนที่แม่ชี้แต่ฟางต้องอึ้งเพราะคนคนนั้นคือ

ฟาง : เฟย์!

ฟางและเฟย์กอดกันแน่นมากเพราะความคิดถึง

ฟาง : เฟย์ไม่เห็นบอกพี่เลยว่าจะมา

เฟย์ : เฟย์แค่อยากเซอร์ไพรส์พี่อะคะ

ฟาง : เฟย์ ฮือๆ

นำ้ตาของคนเป็นพี่ไหล่ออกมาจากตา

เฟย์ : ไม่เอาๆพี่ฟางอย่าร้องสิเดียสไม่สวยนะดูสิเลอะหมดแล้ว

ฟาง : อืม

แม่ฟาง : เอาละๆเฟย์แม่จะทำความรู้จักให้คนนี้พี่โทโมะและนี้จงเบและเคนตะส่วนนี้พี่เราป๊อปปี้และเขื่อน

เฟย์ : เขื่อน ( พูดเบาๆ)

เขื่อน : เฟย์!เธอ

เฟย์ : ออ แม่คนที่ช่วยหนูตอนถูกรถชนไงคะจำได้ไหม

แม่ฟาง : อ๋อพ่อหนุ่มคนนั้น ตอนนั้นยังไม่รู้จักกันเลยนิ

ฟาง : นั้นเด็กมาเลยนะเฟย์น่าจะ10ขวบได้นะ

แม่มารี : เอาละๆมาทานข้าวกันดีกว่า

แก้ว : ใช่คะหิวมากแล้ว

เฟย์ : แก้ว!หายไปนานเลยน่า

แก้ว : ใช่ๆจำไม่ได้เลยนะสวยขึ้นตั้งเยอะ

เฟย์ : 5555

Thank you : มาแล้วคะขอโทธที่ลงมาช้าคะพอดีคุยกับเพื่อนอยู่

ฟาง : เออนี้thank you น้องสาสพวกเรา

เฟย์ : สวัสดีจร้า

Thank you :

แม่มารี : ปะกินซะอาหารเย็นหมด

เขื่อน :ก็นี้อาหารเย็นนะแม่จะไม่ให้เย็นได้ไง

แม่มารี  : เดียวเถอะ

ทุกคน 55555

ตอนกลางคือ

แม่ฟาง : ฝันดีจร้าทุกคน

ทุกคน คร้า/ครับ

    ตอนต่อไปจะสนุกแค่ไหนติดตามแต่ใครมีอะไรบอกเม้นได้เลย