เผลอรักนายสุดฮ็อด
เขียนโดย 
แพรเวอร์รีรี่
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.41 น.
แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) เธอคือใคร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟาง : เจอกันตอนเย็นนะคะ
Thank you : อืมบ๊าย บาย
เขื่อน : บาย
ฟาง : พี่ป๊อปปี้บ๊ายบายคะ
ป๊อปปี้ : อืม^_^
แก้ว : ฟางทางนี้!
ฟาง : แก้วมาเช้าจัง
แก้ว : แน่อยู่แล้วละ
ฟาง : 5555
แก้ว : นั้นพวกพี่เธอออ
ฟาง : ใช่ เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้รู้จัก
แก้ว : พวกนั้นดังมากเลยนะเนี่ยแต่เอ็ะนั้นมันเพื่อนของโทโมะนิ
ฟาง : ใครหรอโทโมะ
แก้ว : เออ...แฟนฉันนะ
ฟาง : อ๋อ
ปึก!
แก้ว : ฟาง!เป็นไรไหม
ฟาง : มะ มะ ไม่
แก้ว : นี้เธ...
แก้วต้องหยุดชะงักเมื่อคนที่ทำฟางล้มนั้นคือออออ
ฟาง : แก้วเป็นไร
หวาย : นี้เธอ!
ฟาง : คะ?
หวาย : เธอใช่ไหมคนที่ย้ายมาอยู่บ้านของป๊อปปี้นะ
ฟาง : ใช่คะทำไมคะ
หวาย : เธอเป็นนนน
ฟาง : แค่พี่น้องคะ
หวาย : อ๋อ นั้นถ้าเธอมีอะไรกับป๊อปปี้ละก็
แก้ว : เออหวายเธออย่ามาหาเรื่องฟางตอนเช้าได้มะ
หวาย : นี้แก้วเธอยังไม่รู้สินะว่าถ้ามีอะไรกับฉันเธอ
ฟาง : นี้เธอเป็นใครมาหาเรื่องอะไรด้วยเนี่ย
หวาย : ฉันชื่อหวายประธารนักเรียนของโรงเรียนนี้และยังเป็นลูกของโรงเรียนนี้อีกด้วย
ฟาง : อ๋อถึงว่าหาเรื่องได้ทุกคนสินะ
หวาย : นี้!แกกกกก!
ฟาง : อุๆนี้ลูกโรงเรียนทำอย่างงี้ได้หรอระวังเสียงชื่อนะยะ
แป็ะ! เสียงดังบนหน้าของฟางเต็มไปด้วยลอยมือของหวาย
แก้ว : นี้มันจะมากไปแล้วนะ!
แป็ะ!
หวาย : อีนางแก้ว
แก้ว : ขอโทธด้วยนะเรานางสาวไม่ใช่นาง
หวาย : กรี๊ดดดดดดดดด
ทางด้านป๊อปปี้ เขื่อน โทโมะ จงเบ เคนตะ
จงเบ : มากันแล้วหรอกำลังซ้อมกันอยู่เลย
เขื่อน : ไงจงเบ เคนตะ และโทโมะละ
เคนตะ : ออกไปด้านนอกนะ
โทโมะ : เห้ยป๊อปเกิดเรื่องแล้ววะ
ตอนที่โทโมะพูดทุกคนต่างสงใสว่าเกิดอะไรขึ้นอีกแต่ป๊อปปี้ก็รู้ว่าน่าจะเป็นหวายที่ก่อเรื่อง
ฟาง : หวายเราบอกให้หยุดไง!
หวาย : นี้เธอ อย่ามายุ่งเดียวก็โดนคิวเธอ
ฟางทำทุกวิทีทางให้หวายปล่อยแก้ว
ป๊อปปี้ : หวาย!
หวายรีบหันไปมองว่าใครเรียกเธอด้วยความหงุดหงินเธอเลยตะโกนไปว่า
หวาย : อย่ามายุ่....ป๊อปปี้
ป๊อปปี้ : ปล่อยฟางกับแก้วนะ
จากนั้นหวายก็ปล่อยจนแก้วล้มลงไปกับพื้น
โทโมะ : แก้ว!เป็นไรไหม
แก้ว : ไม่เป็นไร
โทโมะ : ปะไปที่ห้องดนตรีก่อน
หวาย : ป๊อปปี้คะแต่หวายยย
"......"
ตึก ตึก ตึก
โทโมะ : แก้วนั้นก่อนนะ
ฟาง : ขอบคุณทุกคนนะคะที่มาช่วยฟางกีบแก้ว
เขื่อน : ไม่เป็นไรเราเป็นพี่น้องกันอยู่แล้วเออใช่นี้โทโมะแฟนแก้ว แล้วส่วนนี้จงเบกับเคนตะ
ฟาง : สวัสดีคะหนูชื่อฟางนะคะ
โทโมะ จงเบ เคนตะ : ครับ
ป๊อปปี้ : แล้วฟางมีอะไรกับหวายหรอ
ฟาง : ฟางไม่ได้มีอะไรกับหวายนะคะไม่รู้จักเลยด้วยซำ้
ป๊อปปี้ : ฉันขอคุยกับเธอหน่อยสิ
ฟาง : ??
ตึก ตึก ตึก
ฟาง : มีอะไรหรอคะพี่ป๊อปปี้
ป๊อปปี้ : เธออย่ายุ่งกับหวายเลยนะเราไม่อยากเกิดเหตุการแบบนี้
ฟาง : คะแต่หวายเข้าเริ่มก่อนนะคะ
ป๊อปปี้ : นั้นแหละ
ฟาง : ฟางขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ
ป๊อปปี้ : หืม
ฟาง : พี่ป๊อปปี้เป็นแฟนกับหวายหรอคะ
ป๊อปปี้ : เคยแต่เลิกแล้ว
ฟาง : ออคะนั้นฟางไม่มีอะไรแล้วขอตัวกลับห้องนะคะ
ป๊อปปี้ : อืม
เรียน
เลิกเรียน
Thank you : พี่ฟางได้ข่าวมาว่าพี่ฟางและเพื่อนโดนตบจริงหรอ
ฟาง : อืม
thank you : ไม่เป็นไรใช่ไหม
ฟาง : จร้ากลับบ้านเถอะ
เขื่อน : เร็วทุกคน
ฟาง : แก้วปะ
แก้ว : อืมเอะโทโมะไปบ้านฟางด้วยหรอ
โทโมะ : อืมกะว่าจะไปนอนที่บ้านป๊อปปี้นะ
แก้ว : ออ
กลับบ้าน
ถึงบ้านแม่มารี
แม่ฟาง : กลับมาแล้วหรอจร้า
ฟาง : คะ
แก้ว : สวัสดีคะแม่ฟาง
แม่ฟาง : สวัสดีจร้านู่แก้วเห็นฟางบอกว่าจะมาบ้านแล้วจะข้างไหมวันนี้แม่มีจะจัดงานปาร์ตี้อ่าจร้า
แก้ว : อยู่แน่คะ!
ฟาง : แหม่มีของกินนะอยู่เชียวนะ
แก้ว : 555คร้า
โทโมะ : สวัสดีครับแม่ฟางแม่มารี
แม่ฟาง แม่มารี : สวัสดีจร้า
แม่มารี : วันนี้มาข้างกันหรอจร้า
เขื่อน : ข้างแค่3คนแม่
แม่มารี : จงเบและเคนตะไม่ข้างหรอ
จงเบ : แค่กินข้าวเย็นก็กลับแล้วครับ
แม่มารี : นั้นไปเล่นบนบ้านก่อนปะ
ทุกคน : ครับ/คร้า
ฟาง : แก้วเข้ามาในห้องก่อนสิ
แก้ม : อืม
ฟาง : แล้วเธอยังเจ็บอยู่ไหม
แก้ว : ไม่ละ เออแล้วเฟย์ละ
ฟาง : เฟย์ไปต่างจังหวัดนะ
แก้ว : ออ
ใครอยากดูตอนต่อไปเม้นเลยและติดตามต่อไปด้วยน่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
