วงวนแห่งรัก

................๒ อาทิตย์ผ่านไป...........

ตอนที่นี้ทุกอย่างเข้าสู่สภาวะปกติ...ผมกับไวท์กำลังเตรียมของเพื่อย้ายไปอยู่คอนโดหลังใหม่ที่ผม

กับไวท์ซื้อด้วยกัน...ตลอดเวลาที่ผ่านมาความรักของเรามีอุปวรรคต่าง ๆ มากมายเข้ามาพิสูจน์ความ

จริงใจ...และตอนนี้บทพิสูจน์เหล่านั้นเป็นคำตอบได้ดีว่า...ผมคู่ควรกับความรักครั้งนี้มากแค่ไหน....

"กัป...เดี๋ยวไวท์ออกไปซื้อดอกไม้มาเพิ่มละกันนะ...กัปอยู่นี่รอไวท์แป็บหนึ่ง..."

ข้อความที่ไวท์เขียนติดตู้เย็นไว้ให้ผม...ผมอ่านมันทวบหลายรอบแล้ว...ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม

ถึงรู้สึกแปลก ๆ...เหมือนมันขาดความรู้สึกอะไรไปสักอย่าง....จนกระทั่ง...

"เป็นไงครับ...พี่กัป..."

"ตะ...ติน"

"ใช่!!..ผมเอง...รู้สึกว่าตอนนี้คนของพี่กำลัง...แย่...อ่อ...พี่อยากเห็นหน้าแฟนพี่ครั้งสุดท้ายไหม"

"ติน!!!...อย่าทำอะไรไวท์....อย่า...ทำผิดอีกเลยนะ..."

"หึ...หึ...มันสายไปแล้วครับ...เพราะตอนนี้สุดที่รักของพี่...."

"ติน!!...ต้องการอะไร...พี่ให้ตินทุกอย่าง"

"พี่ก็แค่กลับมาหาติน...มาอยู่กับติน...แล้วทิ้งคนรักของพี่...คนนี้ชะ!!...ตินให้เวลาพี่ยี่สิบนาที...พี่

ต้องมาเจอตินที่ริมน้ำหน้าคอนโดติน...ตินไม่รับประกันความปลอดภัยของแฟนพี่นะ...ถ้าพี่มา

สาย...แม้แต่วินาทีเดียว"

"ได้...พี่จะไปหาตินภายในสิบนาที..."

..............ริมน้ำ..........

"พี่มาเร็วกว่าที่ผมคิด...แต่เสียใจนะ...ผมใจร้อน...ไปหน่อย...." ร่างของไวท์ที่ตอนนี้นอน

แน่นิ่งอยู่ตรงหน้าผม...ผมกลัวเหลือเกินว่า...ผมจะไม่มีโอกาสได้สัมผัสความรักของไวท์ที่มีให้ผม

อีกแล้ว...

"ติน!!...ทำอะไรไวท์..."

"ตินก็แค่...ส่งมันไปอยู่เป็นเพื่อนพี่ขิงไงครับ...พี่ขิงจะได้ไม่เหงา...แล้วจะไม่มีใครมาขัดความรัก

ของเราได้อีก...ดีไหมครับ...."

"ติน!!!...ไม่ว่าตินจะพยายามทำให้พี่รักตินมากแค่ไหน...ตินก็ไม่มีวันได้หัวใจของพี่ไป...เพราะ

หัวใจของพี่...อยู่ที่พี่ไวท์..."

"ติน!!...ไม่ต้องการมันแล้ว...ความรัก...ตินต้องการแค่กลับมาแก้แค้น...แค่นั้น...และตอนนี้ตินก็ทำ

มันสำเร็จ...."

" ใช่!!...ตินทำมันสำเร็จ...พี่ยินดีด้วย..." สิ้นเสียงพี่กัป..ก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาจับคุมผม...คงรู้

จากพี่กัปว่าผม...หนีคดีมาสินะ...

"พี่หวังว่าครั้งนี้...คงจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน..."

หลังจากเจ้าหน้าที่ควบคุมตัวติน...ผมก็รีบตรงไปยังร่างของไวท์ทันที...

"ไวท์!!...ต้องตื่นนะ...ไวท์บอกให้กัปรอ...กัปยังรอไวท์อยู่่นะ" ผมเอาสร้อยที่ไวท์ซื้อให้ผมสวมให้

ไวท์เพื่อให้ไวท์รู้ว่าหัวใจของผมอยู่รอไวท์กลับมาเสมอ...

"อ่อ...ขอตัวพาคนไข้เข้าห้องตรวจก่อนนะค่ะ..."

"ครับ"

........ไวท์.........

หลังจากที่เตรียมตัวออกรถเพื่อจะกลับบ้าน...ผมก็ได้ยินคนตะโกนร้องให้ช่วย...จึงออกไป

ช่วย...แต่..

"ตะ...ติน!!" มีดที่ตินจี้หลังผม...มันทำให้ผมตกใจ...

"ตกใจมากไหม...ที่เจอผม...เรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน...ถ้าพี่ไม่อยากตาย...เดินตามผม...อย่า

ขัดขืน...เข้าใจไหม!!"

"ติน...ต้องการอะไร...พี่ว่าตินอย่าทำแบบนี้เลยนะ...มันไม่ดี...."

"ดีสิ!!...ดีมากด้วย...ตินจะได้ทำในสิ่งที่ตินอยากทำ...อยากได้...และที่สำคัญ...ตินอยากแก้

แค้น...พี่คงรุ้นะ...ว่าที่ผ่านมาพี่ร้ายกับตินแค่ไหน...และตินก็เลวพอที่จะร้ายตอบ..." ตอนลากผม

ไปยังคอนโดริมน้ำ...แห่งหนึ่ง...พร้อมกับบังคับให้ผมดื่มน้ำสีฟ้า...ซึ่งถ้าผมเอาไม่ผิด...มันคงเป็น

ยาพิษแน่นอน...

"พี่เลือกเอาละกันนะ...ว่าพี่จะตายแบบไหนดี...แบบยิงที่เดียวสองนัด...หรือแบบดื่มน้ำนี้เข้าไป.."

"พี่ขอข้อแลกเปลี่ยนก่อน...ถ้าตินตกลง...พี่ยินดีให้ตินเลือก...แทนพี่ได้เลย" ในเมื่อทุกอย่างที่

เลวร้ายมันเกิดขึ้นเพราะผม...ผมควรจบมันเอง...ใช่ไหม...

"ได้!!...พี่มีข้อแลกเปลี่ยนอะไร..."

"ถ้าพี่ตายแล้ว...ตินต้องสัญญาว่าจะดูแลพี่กัปให้ดี...และกลับตัวกลับใจเป็นคนดีชะ...แค่

นี้...ติน...ให้พี่ได้ใช่ไหม."

"ผมสัญญาว่าจะดูแลพี่กัปแทนพี่...อย่างดี...และจะกลับตัวเป็นคนดี...อย่างที่พี่ต้องการ...พี่

ไวท์...ผมเสียใจนะ...ที่ต้องทำแบบนี้...แต่ถ้าจะให้ผมถอยตอนนี้...มันไม่ง่ายแล้ว..."

"พี่เข้าใจ...และขอโทษสำหรับทุกอย่างที่พี่ทำให้ตินเสียใจ...พี่....พร้อมแล้วสำหรับความตาย"

"ผมไม่อยากทำ...แต่ต้องทำ...พี่เข้าใจผมนะ" 

หลังจากนั้น...ตินก็เอาน้ำสีฟ้าให้ผมดื่ม...ผมดื่มมันจนหมด.....แปลกที่มันไม่มีความทรมาน...ความ

เจ็บปวด...หรืออาการอะไรเลย...นอกจากเสียงหัวใจผมที่มันค่อยๆ เต้นช้าลง...สติสุดท้ายที่ผม

เห็น...คือเสียงของตินที่โทรคุยกับติน...แล้วจากนั้นสติผมก็ดับวูบ...

............จบตอนแล้ว.........มาลุ้นกันนะค่ะว่า.........ตอนจบของเรื่องจะเป็นยังไง.....^^