Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

                         Second and last step.                        ~ระวังตอนนี้คุณเซ็กซี่ที่สุด~
เมื่อคืนฉันไม่ได้นอนสาบานได้เลย ฉันแทบขยับตัวไม่ได้ด้วยซ้ำ เขาเล่นนอนข้างๆฉัน ส่งผลให้ฉันกินอะไรไม่ลงและตาก็กลายเป็นหมีแพนด้าU_U
"ไม่กินข้าวหรือไง"
"นายกินเหอะ ฉันไม่หิว"เพราะนายนั่นแหละ ฉันยกโอวัลตินมาดื่มแต่ก็ตั้งชะงักเมื่อ โทโมะยื่นจานอาหารมาให้แถมอาหารนั่นก็ถูกหั่นไว้เรียบร้อย
"นายให้ฉันหรอ ?"
"ฉันขอพูดอย่างรวบรัดละกันนะแก้วหลังจากที่ฉันนอนคิดเมื่อวาน"
"เอ๋? อยู่ดีๆโทโมะก็ลุกขึ้นแล้วเดินมาหาฉัน แล้วจับคางฉันให้หันไปหาเขา โทโมะจ้องหน้าฉันแล้วพูดว่า
"ข้อหนึ่งเธอรู้ใช่ไหมว่าไอ่กวินมันอันตราย"
"(-_-) (_ _)"
"เพราะฉะนั้นห้ามยุ่งกับมันไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม อ่ออย่าเข้าใจผิดหละว่าฉันหึงเธอ"ประโยคหลังไม่ต้องพูดก็ได้ฉันจะรู้สึกดี
"ข้อสองห้ามให้คนอื่นหั่นอาหารให้เธอเป็นอันขาด ฉันไม่ชอบ -_-"
"ส่วนข้อสามฉันยังคิดไม่ออกไว้บอกทีหลัง"
ไอที่บอกว่าไม่ให้ฉันไปเจอกับกวินก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะฉันมีนัดกับเขา 
 
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่กับกวินเรียบร้อย
"สเตปที่สองเปลี่ยนตัวเองให้ใกล้เคียงกับผู้หญิงที่เขาชอบมากที่สุด"
"แต่เท่าที่ฉันสืบประวัติมาเขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนจริงๆจังๆเลยนะ"ฉันบอกกวินอย่างเซงๆ ตอยนี้เขาพาฉันมาทำผมเปลี่ยนลุค
"งั้นเปลี่ยนเป็นแบบที่ฉันชอบไหมหละ"
"กวินฉันจะให้โทโมะชอบฉันนะไม่ใช่นาย -_-"
"เธอนี่มันไม่ได้เรื่องเลยแก้ว"
"บอกตรงๆนะกวินฉันไม่รู้เลยว่าสตเปของนายมันจะได้ผลหรือเปล่า"
"แล้วที่ผ่านมาเขาแสดงท่าทีแปลกๆบ้างไหมหละ"
"จะว่าไปช่วงเช้าเขาสั่งไม่ให้ฉันมาเจอนายด้วยซ้ำ -_-"
"หึ งั้นมาสเตปสองกันเถอะ"
"ลองนึกดูดีๆว่าผู้หญิงคนไหนที่เข้าใกล้เชามากที่สุด"อืม..ผู้หญิงที่ใกล้เขามาที่สุด จะว่าไปผู้หญิงคนที่อยู่ในห้องนั้น..
"จะว่าไปฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งในห้องโทโมะ ลักษณะผมลอนสีน้ำตาลอ่อนๆ แต่ไม่ได้ดัดเป็นลอนใหญ่ๆ จะดูเซอร์มากกว่า"พูดเรื่องนี้ทีไรมันเจ็บแปร็บถึงทรวงใน TOT
"เซ็กซี่สินะ"
    ฉันถูกจับทำผมราวกับเป็นตุ๊กตา และมีช่างแต่งหน้าเขามาละเลงลงหน้าฉัน จนทำให้ฉันเป็นคนละคน บวกกับทรงผมที่ถูกเซ็ทใหม่ ทำให้ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ฉันยืนดูตัวเองในกระจกแล้วตะลึง ฉันหันไปหากวินทันที
"มันจะดีหรอ =__="
"ฉันชักสนใจเธอแล้วสิ"
"กวินนายว่าฉันเปลี่ยนกลับไปเป็นเหมือนเดิมดีไหม -_-"
"โนวๆ เรามาทำสเตปสุดท้ายกันเถอะ"
'สเตปสุดท้าย:อย่าประมาทเพราะตอนนี้คุณเซ็กซี่ที่สุด'
   ฉันเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าหลังอ่านข้อความเสร็จ กวินหมอนี่อันตรายเป็นบ้า! เขาบอกว่าถ้าฉันทำแผนสุดท้ายไม่สำเร็จ เขาจะมาเป็นคนขโมยฉันไปจากโทโมะ ดูสิเขาบ้าไปแลัว!!แผนสุดท้ายงั้นหรอ เขาบอกให้ฉันมาที่ผับนี้ จะว่าไปผับนี้ฉันเคยมาคราวที่แล้วนี่ แต่ช่างมันเถอะเชาบอกให้ฉันขึ้นไปเป็นนักร้องบนเวที ส่วนที่เหลือเขาจะจัดการเอง
เอาเถอะสุดท้ายแล้ว สู้ๆๆ
"คือว่าวันนี้ฉันจะมาร้องเพลง..."ฉันเดินไปพูดกับผู้จัดการร้านที่หันหลังให้ฉัน จะว่าไปคุ้นๆเเหะ -.,-
"อีกสองคิวค่อยขึ้นไปละ..กัน"ผู้หญิงคนนั้นหันมาแล้วชะงัก ก่อนจะพูดให้จบประโยค ส่วนฉันตอนนี้ช็อคไปเรียบร้อย ผู้จัดการคือขนมจีนงั้นหรอ
   ฉันกำลังนั่งรอคิวอยู่ข้างๆเวที ทำไมตื่นเต้นอย่างนี้นะมือไม้สั่นไปหมดแล้ว TOT ฉันชะเง้อหากวินแต่สายตากับไปเจอโทโมะแทน ตอนนี้เขากำลงเดินเข้ามาในร้าน ยะ..อย่าบอกนะว่ากวินจะให้โทโมะดูฉันร้องเพลงในชุดนี่เนี่ยนะ
"ถ้าจำไม่ผิดเธอคือแฟนไอ่โทโมะใช่ไหม -_-"ขนมจีนเดินมาใกล้ฉันแล้วจ้องฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ฮะฮะ ก็ประมาณนั้น"
"อืม...โทโมะทางนี้!"
"เฮ้ย!"ฉันแทบจะกระโดดคว้าแขนขนมจีนลงทันที เมื่อเขาเรียกโทโมะ โทโมะหันมามองขนมจีนก่อนจะเดินมาทางนี่ แผนแตกแล้ว -*- ฉันนั่งก้มหน้าทำเป็นไม่รู้จักใครทั้งสิ้น ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าโทโมะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าขนมจีนเรียบร้อย
"เรียกฉันทำไม -_-"
"เปล่าก็เห็นนานๆทีจะมา -_-"
"เห็นยัยแก้วไหม"ทันทีที่ถูกเรียกชื่อฉันก็สะดุ้งทันที ไม่เห็น... ไม่เห็น ฉันไม่ใช่แก้ว..ไม่ใช่
"ก็นั่งอยู่นี้ไง -_-"ฉันอยากหายตัวที่สุดในโลก ฉันรู้สึกได้ว่าโทโมะพยายามก้มหน้ามองหน้าฉัน ส่วนฉีนก็พยายามก้มหน้าจนจะชิดกับพื้นแล้ว เลิกสนใจฉันสักทีเถอะ ฉันไม่ใช่แก้ว
"โอ้ยยย เจ็บ!"ฉันถูกโทโมะกระชากผมขึ้นมาอย่างแรง เขาคิดจะเบามือกับฉันบ้างไหม โอ้ย หนังหัวจะหลุด
"นี่เธอ..."
"ฉันเจ็บหัวนะ TOT"
"ใครใช้ให้เธอแต่งตัวแบบนี้ฮะ!"เสียงของโทโมะตะโกนลั่นร้านจนคนที่ร้องเพลงบนเวทีหยุดร้อง คนที่เต้นอยู่หน้าเวทีก็หยุดเต้น ทุกคนเงียบหมด
"..."เอ่อ...ทำไมฉันถูกจับเป็นเป้าสายตาขนาดนี้
"ฉันถามว่าใครใช้ให้เธอแต่งตัวแบบนี้ฮะ!"
"ชู่ววว เบาๆสิโทโมะตอนนี้ทุกคนมองฉันหมดแล้วนะ"ฉันยกมือขึ้นมาปิดปากเขา แต่โทโมะกลับสะบัดมือฉันทิ้ง ก่อนจะมองไปรอบๆแล้วตะโกนลั่นร้านอีกครั้ง
"ใครมองผู้หญิงคนนี้ฉันจะจับหักคอให้หมดทุกคน!!!"ทันทีที่เสียงโทโมะพูดราวกับประกาศรำสั่งออกมา ในร้านตอนนนี้กลับเป็นเหมือนเดิม
"ออกมากับฉันเดี๋ยวนี้!"โทโมะกึ่งลากกึ่งกระชากฉันออกจากร้านระหว่างทางฉันก็ถูกมองตลอด
ปั๊ก!
โทโมะโยนฉันเข้าไปในรถ แล้วเขาก็ตามฉันขึ้นมา
"ทำไมถึงทำแบบนี้ฮะ!"โทโมะตะคอกฉันอีกครั้ง ตอนนี้ลานจอดรถไม่มีใคร ฉันเลยไม่ตกเป็นเป้าสายตา
"ก..ก็นายไม่ได้ห้ามฉันแต่งตัวแบบนี้หนิ"ฉันตอบโทโมะแบบแถๆ ฉันก็ไม่อยากแต่งหรอก แต่ยังไงก็ต้องรู้ให้ได้ว่าเขาคิดยังไงกับฉันกันแน่
"งั้นข้อสุดท้าย ฉันห้ามเธอแต่งตัวแบบนี้อีกเด็ดขาด!"
"ทำไมนายต้องห้ามฉันอย่างนั้นอย่างนี้ด้วยโทโมะฉันไม่เข้าใจ"
"ฉันไม่ชอบ!"เขาตอบแบบเดิมอีกแล้ว
"แต่ฉันชอบ"ปากหนอปาก ปากแสนเก่งของฉัน
"เธอว่าไงนะ"โทโมะกดฉันนอนราบลงกับเบาะด้านหลังแล้วขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ฉัน
"นะ..นายไม่ได้ชอบฉันหนิ นายจะแคร์ฉันทำไมหละจริงไหม"ฉันรวบรวมคำพูดออกไป ตอนนี้จะออกหัวหรือออกก้อย ขึ้นอยู่กับโทโมะเท่านั้นแหละ ขอร้องอย่าปฎิเสธฉัน
"นายเงียบทำไมหละ"ฉันพูดขึ้นมาอีกครั้ง แต่โทโมะก้มหน้าลงแล้วมาบดขยี้จูบฉัน จูบนี้ทำให้ฉันหรือผู้หญิงอีกหลายๆคนละลายได้
โทโมะถอดริมฝีปากออกแล้วฉันเข้ามาในตาฉัน ฉันรู้สึกว่าเขากำลังจะบอกอะไรบางอย่าง
"ที่ฉันบอกไปทั้งสามข้อทำตามด้วยเข้าใจไหม"
"..."
"เพราะฉันรู้สึกว่า..."
"..."
"ฉันเริ่มชอบเธอแล้วว่ะ -_-"
 
 
โอ้ย ละลายแทนแก้ว อยากให้อัพ เม้น10เม้นขึ้นไปนะคะ ฟินนน