Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

                              My cheeks are turning red.
                                 ~นายกำลังทำฉันอายนะ~

"ของคุณมากเลยนะกวินแผนของนายนี่มันเจ๋งสุดยอด >_<"

"ไว้วันหลังอย่าลืมตอบแทนฉันละกัน"

"แน่นอน อ๊ะ! ฉันต้องวางสายแล้วแค่นี้ก่อน"ฉันกดวางสายกวินเมื่อเห็นโทโมะเดินทาทางนี้ ตอนนี้ฉันพึ่งดูหนังกับโทโมะเสร็จ หุหุ มันเป็นอะไรที่สีชมพูไปหมด -///-หลังจากวันที่โทโมะบอกชอบฉันเข้าไม่ยอมห่างฉันแม้แต่ก้าวเดียวจริงๆ ฉันถามเห็นผลเขาไปเขาก็บอกว่า

'ถ้าเธอเกิดบ้าอยากแต่งตัวแบบวันนั้นอีกฉันจะทำยังไงฮะ -_-' น่ารักใช่ไหมหละ ^^

"อยากไปไหนต่อหละ -_-"

"กินข้าวเลยไหม?"

"อือ -_-"ฉันเดินหาร้านอาหารในห้างกับโทโมะ ระหว่างเดินเหมือนฉันถูกจับตามองด้วยกลุ่มหนึ่ง พอฉันหันกลับไปดูก็เจอผู้หญิงกลุ่มหนึ่งมองมาทางฉันแล้วส่งสายตาอาฆาต

"นี่เธอเป็นบ้าอะไรฮะ -_-"

"ปะ..เปล่า =__="ฉันเดินเข้าร้านๆหนึ่ง เพื่อหลบสายตาจากเด็กกลุ่มนั้น ฉันหันไปมองข้างๆเมื่อเห็นเด็กกลุ่มนั้นเดินตามฉันเข้ามาในร้าน

"นี่แก้ว! ฉันเรียกเธอได้ยินไหมฮะ"

"หะ..หานายเรียกฉันหรอ"

"นี่เธอเป็นอะไรของเธอฮะแก้ว!"

"ปะ...เปล่า"ฉันก้มหน้ากินสเต็กที่โทโมะหั่นให้ สักพักฉันได้ยินเสียงผู้หญิงกลุ่มนั้นพูดขึ้น

     'ฉันไม่ชอบผู้หญิงคนนั้นเลยให้ตายเถอะ ฉันอ่านข้าวในหนังสือพิมพ์แทบจะเป็นลม ฉันแอบรักโทโมะมาตั้งสองเดือนแต่ทำไมยัยนั่นแย่งไปได้ก็ไม่รู้' อะไรกันทำไมต้องว่าฉันขนาดนี้ด้วย

     'เดี่ยวรอจังหวะที่โทโมะไม่อยู่เธอก็ลุกขึ้นไปตบมันเลยสิ ผู้หญิงอะไรท่าทางจะเสนอตัวทันที ที่ได้รู้ว่าหมั้นกับโทโมะ'ไม่ไหวแล้วนะ ฉันจะลุกขึ้นเพื่อไปหาผู้หญิงกลุ่มนั้น แต่โทโมะลุกขึ้นก่อนแล้วลากฉันไปยังโต๊ะกลุ่มนั้น

"พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือไงว่านินทาใครให้มันเบาๆ -_-^"

"พะ..พี่โทโมะ"

"อย่ามาเรียกฉันว่าพี่ ฉันไม่ชอบขี้หน้าอย่างเธอยัยหน้าหมากปลาทู"

"TOT"

"แล้วก็จำไว้ด้วยซะ ผู้หญิงคนนี้ฉันเป็นคนขอหมั้น ไปตายซะ!"พูดจบโทโมะก็ลากฉันออกมาจากร้านทันที

"ยัยบ้านั่นทำฉันเสียอารมณ์ -_-^"

"นี่นายเสนาห์แรวกว่าที่ฉันคิดอีก"

"ฉันไม่รู้จักยัยหน้าหมากปลาทูนั้น!"

"ผู้หญิงคนนั้นก็เหมือนฉันแหละหลงรักนายมาตั้งนานแต่ฉันแอบนานกว่านิดนุง หึหึ"

"มันหน้าภูมิใจหรือไงฮะ!"

"อย่างน้อยฉันก็รู้จักนายดีกว่าใคร >_<"

"เธอยังรู้จักฉันดีไม่พอหรอกจะบอกให้"

ณ บ้านของฉัน

    ช่วงนี้โทโมะมานอนที่บ้านฉันเป็นว่าเล่นจนฉันต้องให้แม่บ้านทำความสะอาดให้เขาห้องหนึ่ง แต่ทำไปก็เท่านั้นเขาไม่ยอมไปนอนหนะสิ แถมเดี๋ยวนี้เขาร้ายกาจกว่าเดิมตั้งเยอะ

"ทำอะไรอยู่หนะ"

"ฉันกำลังทำสร้อยข้อมือ...อ๊ะ... อย่าแกล้งฉันสิ"ฉันวางสร้อยข้อมือลงแล้วหันไปมองหน้าโทโมะที่นั่งเขี่ยลูกปัด แล้วอีกมือเขาโอบเอวฉันไว้จนเมื่อกี้ฉันเผลอปล่อยสร้อยลูกปัดหลุดหมดเลย

"ฉันแกล้งอะไรเธอ -_-"

"ก็มือของนายอ่ะ ฉันจั๊กจี้นะ ฮ่าๆๆ"ฉันเริ่มดิ้นเมื่อโทโมะล้วงมือมาจั๊กจี้เอวฉัน

"มือฉันก็มือฉันสิเธอก็ทำสร้อยต่อไปสิ -_-"

"ฉันจะทำยังไงหละ มันจั๊กจี้นะ"

"เธอมันเรื่องมาก -_-"โทโมะปล่อยมือออกแล้วเอาคางมาเกยที่ไหล่ฉันแทน

"ฟู่ววว"

"โมะอย่าเป่าดิฉันต้องใช้สมาธิ"

"ฉันบอกเธอแล้วว่าเธอต้องเรียนรู้ฉันอีกเยอะ"

"อ๊ะ จริงสิวันนี้พวกป๊อปปี้มีปาร์ตี้หนิ"ฉันหันไปหาโทโมะที่กำลังดมผมฉันเล่นอยู่ ช่วงนี้เขาซนจริงๆ เมื่อก่อนเขาใช่คนอย่างนี้ที่ไหนกันหละ

"อือ รู้แล้ว -_-"

"งั้นฉันไปแต่งตัวก่อนนะ"ฉันลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ จะว่าไปพวกป๊อปปี้ยังไม่รู้เลยว่าโทโมะบอกชอบฉัน -.,- ถ้าบอกไปต้องเซอร์ไพร์แน่ๆเลย ฉันใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกไปข้างนอกเพื่อจะเป่าผม  ฉันนั่งลงที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วหยิบไดร์จะเป่าผมแติโทโมะแย่งมันไปแล้วเป่าผมให้ฉันแทน

"ทำไมต้องสระผม เมื่อกี้ฉันดมแล้วไม่เห็นเหม็น"

"แต่ฉันต้องออกไปข้างนอกต้องสระผม ว่าแต่ปาร์ตี้เป็นแนวไหนหรอ จะได้แต่งตัวถูก"

"เธอหนะใส่ไปเลย เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว -_-"

"เฮ้ ฉันอยากแต่งตัวสวยๆบ้างนะ"

"งั้นเดียวฉันเลือกให้เอง"

ณ ปาร์ตี้

"นั่นอะไรหนะ -_-"

"น้ำสีเขียวๆคงไม่ใช่น้ำผักหรอกนะ"

"แหวะฉันจะอ้วก"ผู้ชายทั้งหมดยืนมองฉัน แล้วมองแก้วน้ำที่ฉันถือ เหอะๆ ปาร์ตี้นี่เชื่อมือแก้วเถอะ เพราะในงานมี แต่น้ำผลไม้ สุขภาพทั้งนั้น

"น้ำสุขภาพสำหรับพวกนาย ^^"

"ฮะฮะ ขอบคุณนะแก้ว =__="

"แล้วแอลกอฮอล์ที่ฉันสั่งไปหละน่าจะมาได้แล้ว-.,-"

"อ่อ ฉันทิ้งไปหมดแล้วอ่ะ"

"-[ ]-"

"ฮือออ ไอ่โมะมึงเอาแอลกอฮอล์คืนมา"เขื่อนหันไปหาโทโมะแล้วเขย่าเเขนโทโมะเหมือนเด็กงอแง อะไรกันฉันอุตส่าห์เป็นห่วงพวกเขานะ

"เออๆ เดี๋ยวออกไปซื้อให้ -_-"

"ดะ..เดี๋ยวสิน้ำผลไม้พวกนั้น.."

"ไอ่ป๊อปน้ำผลไม้พวกนั้นทิ้งไปซะ ฉันจะอ้วก-_-"โทโมะพูดแทรกฉันขึ้นมาแล้วลากฉันไปที่รถ

"ทำไมนายต้องทิ้งน้ำผักผลไม้ไปด้วยละโทโมะ"ฉันเดินตามเขาที่กำลังหยิบเบียร์ใส่รถเข็น โทโมะไม่ตอบฉันแต่หยิบเบียร์ใส่รถเข็นอีก นี่มันเกือบยี่สิบขวดแล้วนะ พวกเขากินหมดนี่ไม่ใช่คนแล้วนะ

"โมะพอได้แล้วมันเยอะไปแล้วนะ"

"นี่เด็กน้อย ปาร์ตี้ของไอ่ป๊อปมัน เธอไปทิ้งของพวกมันจะเรียกว่าปาร์ตี้ของพวกมันไหม -_-"

"แต่มันไม่ดีต่อสุขภาพ (. .)"

"นานๆมันดื่มทีไม่เป็นไรหรอก -_-"

"แต่ฉันไม่อยากให้นายดื่ม นายอย่าดื่มนะ -.,-"

"แลกกับอะไรหละ -_-"นี่เขากลายเป็นคนแบบนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่

"ฉันก็จะไม่ดื่มด้วยไง -..-"

"เธอก็ไม่ดื่มอยู่แล้วหนิ -_-"โทโมะลากฉันไปจ่ายตังเเล้วขับรถกลับปาร์ตี้ ปากบอกไม่ดื่มๆไม่ดื่มแล้วไอ่ทีชนแก้วนี่มันอะไร!

"นี่เลิกดื่มเถอะนะ T^T"

"นี่แก้วเธอขอมันง่ายไปหรือเปล่า มีอะไรมาเเลกเปลี่ยนไหมหละ -.,-"เขื่อนพูดเหมือนที่โทโมะพูดขึ้นเป๊ะเลย

"เอางี้ดีกว่าถ้าแก้วทำให้ไอ่โมะมันเลิกดื่มได้พวกเราก็จะเลิกดื่มด้วย"ป๊อปปี้พูด ฉันแอบยิ้มมุมปาก จะว่าไปพวกเขายังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ฉันกับโทโมะรักกัน หุหุ

"พวกนายพูดแล้วน้า ~"

"พวกผู้ชายไม่คืนคำครับ!"

หึหึ พวกนายรู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว

มาตามลุ้นกันแก้วจะทำให้โทโมะเลิกดื่มได้ไหม อยากรู้เม้น20เม้นขึ้นไปจ้ะ