Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!
เขียนโดย NannyCandy
วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.57 น.
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 20.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
21)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ The frist step.
~ช้าๆได้พล้าเล่มงาม (?)~
ทุกคนไม่รู้ฉันจะพูดว่าไงดี วันนี้เป็นวันนี้หมั้นของฉันกับโทโมะ ถ้าทุกคนยังจำได้ว่ากวินบอกให้ฉันหาทางพิชิตใจเขา เขาไม่เห็นช่วยฉันสักนิด
เขาพึ่งโทรมาหาฉันเมื่อกี้ แล้วพูดว่า
'งั้นเรามาเริ่มสเตปแรกกันเถอะ หลังจบงานหมั้นแล้วโทรหาฉันด้วย โอเค?'
ตอนนี้นักข่าวมาเต็มไปหมด ฉันยิ้มจนปวดกลามไปหใดแล้ว ส่วนโทโมะนะหรอหน้าเขาก็นิ่งเหมือนตอนเกิดมานั้นแหละ
"สวมแหวนได้แล้วลูก"แม่ฉันพูดขึ้นมา ส่วนฉันนั่งจ้องหน้าโทโมะ อยากรู้จริงๆว่าเขาคิดอะไรอยู่
"แก้วยื่นมือให้โทโมะสิลูก"แม่หันมากระซิบฉันอีกที โทโมะดึงมือฉันไป แล้วใส่แหวนให้ฉันอย่างรุนแรง นายมันโหดร้าย ฉันดึงมือโทโมะมาแล้วใส่แหวนอย่างไม่เต็มใจให้เขา แล้วก็กราบพ่อแม่ของทั้งสอง โทโมะเขยิบมาใกล้ฉันแล้วเอาจมูกมาชนแก้มฉันแล้วกระซิบเบาๆว่า
"เธอเป็นบ้าอะไรของเธอฮะแก้ว"
"เปล่าหนิ ฉันก็สบายดี"
"-_-^"หลังจากงานหมั่นเสร็จฉันก็แยกตัวออกมา กดโทรศัพท์หากวิน
"เฮ้ ช้ากว่าที่คิดนะ~"
"นายจะให้ฉันทำอะไรก็บอกว่าสิกวิน"
"ใจร้อนไม่สมกับเป็นเธอเลยนะแก้ว"
"วันนี้ฉันจะไปรับเธอที่บ้านแล้วเจอกันนะ"
"หา"ฉันเขย่าโทรศัพท์ กวินจะมารับหรอเย็นนี้ฉันต้องกินข้าวกับโทโมะนะ
"ทำอะไรของเธอ -_-"
"เปล่านี้"ฉันหันไปหาโทโมะแล้วยิ้มเจื่อนๆ ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในบ้านแต่ก็โดนโทโมะรั้งแขนไว้ แลวพลักฉันชิดกำแพง เอามือทั้งสองข้างมาปิด ไม่ให้ฉันออกไป
"นายจะเล่นอะไรโทโมะ ฉันต้องเข้าไปหาแม่"
"เธอเป็นอะไรของเธอ!"
"นายจะมาแคร์ฉันทำไม แล้วผู้หญิงคนนั้นไม่มาหรอ"ฉันแกล้งไม่มองหน้าเขา
"นี่เธอโกรธฉันหรือไง"
"ฉะ..ฉันจะโกรธนายทำไมกัน"ฉันเบือนหน้าหนีแล้วพูดเบาๆว่า"แล้ววันนี้ผู้หญิงคนไหนจะเข้าห้องนายอีก
"เธอไง"
"เอ๋"ฉันเงยหน้ามองโทโมะ พอฉันสบตากับเขาเท่านั้นแหละ ฉันแทบจะหมดแรง ยืนไม่ได้ เหมือนกำลังจะละลายกับสิ่งตรงหน้า...จะไม่ให้ละลายได้ไงในเมื่อ..โทโมะกำลังยิ้ม
"ฉันก็พาเธอเข้าห้องวันนี้ไง"
เขากำลังยิ้ม...(ค้างไปแล้ว)
...
...
...
...
ปึ้ก!
"โอ้ย เจ็บ!"อยู่ดีๆโทโมะก็มาดีดหน้าผากฉัน
"กลับมาเป็นคนเดิมสักที น่าหงุดหงิดเป็นบ้า -_-"
"นายจะไปไหนหนะโทโมะ"
"หาที่นอน ให้ตายเถอะเมื่อคืนแทบจะไม่ได้นอน"โทโมะเดินเช้าไปในสวน ส่วนฉันนั่งทรุดอยู่กับพื้น
17.30 PM
หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อย ฉันจะทำไงกับกวินดีหละ นี่ก็ใกล้ที่เขาจะมารับฉันแล้ว
"แก้วออกมาได้แล้ว ฉันหิว -_-"
"อือ"ฉันเดินออกบ้านตามโทโมะ หรือจะไปกับโทโมะไม่บอกกวินดีละ
ฉันขึ้นรถโทโมะ แล้วภาวนาไม่ให้เจอกับกวิน แต่พอฉันจะก้าวขึ้นรถเท่านั้น เสียงแตรรถก็ดังขึ้น
นั่นไง เอาแล้วไง แก้วขอลาตาย TOT
"กำลังจะไปไหนกันหรอ"
"แกมาที่นี่ได้ไง -_-^"
"มาทำไมดีหละแก้ว"กวินเหลือบมามองหน้าฉัน จนฉันต้องหลบไปอยู่หลังโทโมะ อย่าพูดถึงฉัน ฉันไม่มีตัวตน ฉันหายไปกับสายลม~
"ฉันจะไปกินข้าว เกะกะขวางทางหลบไป -_-"
"ฉันไปก่อนนะกวิน"ฉันหันไปบอกเขา ฉันจะก้าวขึ้นรถ แต่กวินดึงตัวฉันออกมาแล้วยัดไปด้านหลังแทน ส่วนกวินเข้าไปนั่งข้างคนขับเรียบร้อย
"ฉันไปด้วยคนสิ"
ณ ร้านอาหาร
'ทำตัวตามปกติฉัน ฉันพูดอะไรก็เออออไปตามฉัน ฉะนกำลังช่วยเธอ' ฉันเก็บมือถือใส่กระเป๋าเมื่ออ่านข้อความจากกวินเสร็จ
"อ่ะฉันให้เธอ"กวินส่งจานสเต็กหั่นหมูเป็นชิ้นเล็กๆแล้วมาหยิบจานสเต็กของฉันไปแทน โทโมะหันมามองฉัน แล้วหันไปกินสเต็กของเขาเหมือนเดิม
"เป็นง่อยหรือไง ต้องให้คนอื่นหั่นให้ -_-^"
"ฉัน...(กำลังจะอ้าปากเถียงแต่ถูกขัด)"
"ฉันก็แค่บริการให้คนที่ฉันชอบมันผิดหรือไง"
"เปล่าหนิ -_-"โทโมะก้มหน้าหั่นสเต็กเข้าปากอย่างอารมณ์เสีย ส่วนฉันหนะหรอเป็นง่อยนั่งให้กวินบริการ และเป็นใบ้ให้โทโมะด่าเป็นระยะๆ TOT
ฉันมาทำอะไรเนี่ย TOT
ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันนั่งเงียบเป็นเป่าสาก ส่วนกวินก็นั่งทะเลาะกับโทโมะตลอดทาง หลังจากที่ถึงบ้านกวินแยกกลับบ้านเขาไม่ลืมมากนะซิบฉัน'เชื่อฉัน ช้าๆได้พล่าเล่มงาม'
"วันนี้ฉันจะนอนที่นี่ -_-"
"หาา"ฉันยืนขยี้หูตัวเอง เมื่อกี้โทโมะเขาว่าอะไรนะ
"ทำไมฉันนอนไม่ได้ไง -_-"
"นายมาบอกตอนนี้มันกะทันหันเกินไป ฉันยังไม่ได้บอกให้ใครเตรียมห้องไว้ให้นาย"
"ใครบอกว่าต้องเตรียม ฉันจะนอนกับคู่หมั้นของฉัน"
ยิ้ม.....
เขายิ้มแบบนี่อีกแล้ว T^T
"แต่เดี๋ยวนะ นายจะนอน..."
"ทำไมฉันป็นคู่หมั้นเธอแล้วนะแก้ว"
"..."
"จะบอกให้รู้นะว้าเธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ"
"..."
"เจอกันข้างบน"
...
...
...
ใครก็ได้ช่วยพยุงฉันไม่ให้ไปหาโทโมะที่ยิ้มแบบนั้น ฉันจะเป็นบ้าแล้ว
เม้น+โหวต เยอะนะจ้ะรีดเดอร์ ตอนหน้าโทโมะบอกชอบแก้ว ใครอยากอ่านไวๆเม้นโหวตเยอะๆ ขอเม้นเกิน10แล้วจะอัพต่อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ