Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!
เขียนโดย 
NannyCandy
วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.57 น.
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 20.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ I would go through all this pain.
~ฉันจะฝ่าฝันความเจ็บปวดทุกอย่าง~
"ชุดนี้หละโทโมะ"
"ไม่ (-_- ) ( -_-)"
"อ่า..แล้วชุดนี้หละ"
"(-_- ) ( -_-)"
"ละ..แล้วชุดนี้หละ"
"(-_-^ ) ( ^-_-)"
"ละ..แล้ว"
"โธ่เว้ย! เธอมันขี้เหร่หรือไงฮะชุดนั้นชุดนี้มันไม่สวยหมดแหละ -_-^"
"ฉันว่ามันสวยดีออก TOT"ฉันหันกลับไปในห้องชุดอีกอีกครั้ง ครั้งที่ยี่สิบแล้ว สาบานว่ามันยี่สิบชุดแล้ว! =__= ฉันลองชุดไหนโทโมะก็บอกไม่ผ่านทุกชุดนี่เขาจะแกล้งฉันหรือไง
"แก้วเธอเข้าไปสร้างบ้านไงฮะ ออกมาได้แล้ว!"โทโมะเร่งฉันออกจากห้อง ใช่สินายมันใส่ชุดไหนก็ดูดีหนิ TOT
"ฉันต้องไปลองใหม่อีกตัวไหม"ฉันเดินออกมาถามโทโมะอย่างเซงๆ
"กลับบ้านกันเหอะ ฉันซักเบื่อหละ -_-"
"หะ..หา"
"เอาชุดนี้เนี่ยแหละพี่ ให้ตายเหอะใส่ชุดไหนก็ไม่สวย -_-^"โทโมะหันไปบอกพนักงานที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน แล้วเดินออกไปนอกร้านทันที โทโมะมันปากคอเราะร้ายจริงๆ เจ็บใจ ฮืออ TOT
"แหม คุณน้องอย่าไปน้อยใจเลยนะคะ"
"พี่คิดดูสิคะ หนูลองมายี่สิบชุดแล้ว เขาบอกหนูไม่สวยทุกชุด T^T"
"แหม เมื่อกี้คุณน้องไม่ได้สังเกตหรอคะ"
"ค่ะ?"
"ก็แหม เเววตาที่เขามองคุณน้องตอนใส่ชุดนี้ตาไม่กระพิบเลยนะคะ"
"จะ..จริงหรอค่ะ >_<"ฉันหันไปมองกระจกแล้วมองชุดที่ฉันใส่อยู่ มันก็สวยนั้นแหละ
"เป็นบ้าอะไร ออกมาได้แล้วฉันหิวข้าว!"
"รู้แล้วน่า"ฉันวิ่งกลับไปเปลี่ยนชุดแล้ววิ่งออกมาหาโทโมะทันที นับแต่เมื่อวานมาเขาน่ารักขึ้นเยอะ ถึงจะทำตัวเหมือนเดิมก็เหอะ ใบหน้านิ่งๆเหมือนเดิม แต่ตอนนี้รู้สึกเขาจะแคร์ฉันกว่าก่อนเยอะ
"ฉันจะกินที่นี่อย่าขัดฉันลงมา -_-"
"หา =___="ไม่สิ ฉันชักว่าเขาไม่น่ารัก ตั้งแต่ลองชุดแล้วหละ โทโมะพาฉันมากินร้านร้านหนึ่งเป็นร้านขาหมูอร่อยสุดยอด ก็ชื่อร้านเขาอย่างนั้นอ่ะนะ
แต่มันคงอร่อย ถ้าไม่มี...ผัก
"ตัวก็เล็กยังจะไม่กินผักอีก"
"นายกินไหมฉันยกให้ฟรีๆ =___="
"กินข้าวไปเดี๋ยวนี้! -_-^"
"แต่ฉัน..(กำลังจะอ้าปากเถียง)"
"กิน-เข้า-ไป-เดี๋ยว-นี้!"
"TTOTT"ฉันหลงรักคนเผด็จการได้ไงเนี่ย
"ป้าฮะขอข้าวขาหมูอีกจานแล้วก็ผักเยอะๆฮะ -_-"
"นี่อย่าบอกนะว่านาย... TOT"
"ผักชุดนี่สำหรับเธอกินมันให้หมด -_-"
"ฮือออออ TTOTT"
17.30 PM
ฉันเดินขึ้นไปบนห้องแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียงจะว่าไปแล้วลองชึดที่ไปลองมาดีกว่า ฉันลุกขึ้นแล้วมองซ้ายมองขวา แต่ก็หาชุดไม่เจอ...
อย่าบอกนะว่าลืมไว้กับโทโมะ
ฉันรีบขับรถออกจากบ้านทันที เพราะผักแท้ๆฉันเลยลืมชุด ฉันจอดรถหน้าบ้านโทโมะ แล้วส่องเข้าไปในรถของโทโมะ แต่ก็ไม่มีชุด ฉันวิ่งเข้าไปในบ้านโทโมะแล้ววิ่งขึ้นห้องเขาทันที ขอร้องหละ อย่าให้เขาทิ้งชุดฉันไปเลย
"โทโมะนายเห็นชุดที่ไปลองมาวันนี้ไหม..."พอฉันเปิดประตูห้องโทโมะเข้าไปทำให้แทบจะหมดแรงลงไปนั่งกับพื้น
"ใครกันหนะโทโมะ"
"คู่หมั้นฉันเอง -_-"ฉันมองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อว่าโทโมะจะพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน เขาเป็นคู่หมั้นฉันนะทำไมทำแบบนี้
"ฉะ...ฉันมาเอาเสื้อหนะ"
"อยู่ตรงนั้น -_-"โทโมะเพยิดหน้าไปที่เก้าอี้ที่อยู่ข้างเขา ฉันหันไปมองหน้าผู้หญิงคนนั้นที่กำลังยิ้มให้ฉัน ฉันถอยหลังเดินออกจากห้องโทโมะทันที ไม่ไหวอยู่ตรงนี้ฉันต้องร้องไห้แน่ๆ
"ฉันจะมาเอาเสื้อวันหลังนะ"ฉันหันหลังออกจากบ้านโทโมะทันที
ปิ๊นนนนนนนนนนนนน!!!
เอี๊ยดดดดดดดดดดดด!!!!
ฉันเบรกรถอย่างกะทันหันเมื่อได้ยินเสียงบีบแตรรถคันหลัง ฉันเดินลงรถไปหารถข้างหลังที่เปิดประตูลงมา
"เฮ้ ^^"
"กวิน นายเล่นอะไรของนาย ถ้าเกิดฉันรถชนขึ้นมาจะทำยังไง!"
"ระดับฉันแล้วไม่ทำให้เธอรถชนง่ายๆหรอก ^_^"
"นี่นายยังจะยิ้มแบบนั้นอีกหรอ"
"ดูก็รู้ว่าเธอกำลังอารมณ์ไม่ดีใช่ม้า~"
"ฉันไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับนายหรอกนะกวิน.."
"ใครบอกกันหละ ฉันกำลังจะพาเธอไปที่สนุกที่หนึ่งอยู่นะ"
ณ บ้านกวิน
เขาพาฉันมาที่นี้ทำไม มันยังคงเป็นคำถามที่ฉันอยากรู้ แต่เขาไม่ตอบสักที แถมยังทิ้งรถฉันไว้ข้างทางอีก -_-
"ไอติมที่อร่อยที่สุด กินไหม ^^"
"นี่กวินนายบอกฉันเถอะว่านายจะทำอะไร =__= และรอยยิ้มแบบนั้นด้วย ฉันไม่ไว้ใจนาย"
"ฉันกำลังเป็นที่ปรับทุกข์ให้เธอนะ"
"หา?"
"มีปัญหากับโทโมะใช่ไหมละ"
"มันก็มีไม่มากหรอก ..เขาแค่พาผู้หญิงเข้าบ้าน"ฉันไม่มีสิทธิไปโกรธเขาหรอก ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาสักหน่อย
"เธอก็พาผู้ชายเข้าบ้านเธอสิไม่เห็นยากเลย ^_^"กวินพูดเหมือนมันทำง่ายๆเนอะ
"ฉันพาเข้าแล้วไง เขาไม่สนใจฉันอยู่ดี"
"เธอก็หาแฟนสิ"
"ฉันกำลังจะหมั้นกับเขานะกวิน =__="กวินพ่นหายใจอีกรอบ
"ก็ปลอมๆไงทำให้ผู้ชายหึงหนะ ทำเป็นไหม"
"แต่เขาไม่ได้ชอบฉัน แล้วเขาจะ.."
"เอาอะไรมาวัดว่าไอ้โมะไม่สนใจเธอ"
"ก็เขาไม่ได้ชอบฉันเลยหนิ -_-"
"งั้นถ้าฉันบอกไม่ได้ชอบเธอ..."กวินยื่นหน้าเขามาใกล้ฉัน แล้วจับผมฉันไปจูบ เล่นเอาฉันตกใจ
ผู้ชายคนนี้...น่ากลัว
"รู้อะไรไหมตอนนี้ฉันสนใจเธออยู่หนะ"
"อะ...เอ่อ"
"ผู้ชายบางคนไม่จำเป็นต้องพูดออกมานะยัยบ๊อง"ทำไมเขาต้องว่าฉันบ๊องด้วยอ่ะ ToT
"แต่กับโทโมะเชายิ่งไม่เหมือนคนอื่นด้วยสิ -_-"
"ไม่เห็นยาก มันอยู่กับเธอว่าจะยอมทำหรือเปล่า"
"แน่นอนฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขารักฉัน
"ถ้าเธอยอมทำงั้นเรามาเริ่มสเตปเเรกกันเถอะ"
มาลุ้นกันเถอะว่ากวินจะให้แก้วทำอะไรเพื่อให้โทโมะมารัก อยากให้อัพเม้นเยอะๆๆ ยิ่งเม้นเยอะยิ่งอัพหลายตอน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
