Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

10.0

เขียนโดย NannyCandy

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.57 น.

  27 chapter
  348 วิจารณ์
  37.95K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 20.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                             I would go through all this pain.
                              ~ฉันจะฝ่าฝันความเจ็บปวดทุกอย่าง~


"ชุดนี้หละโทโมะ"


"ไม่ (-_- ) ( -_-)"


"อ่า..แล้วชุดนี้หละ"


"(-_- ) ( -_-)"


"ละ..แล้วชุดนี้หละ"


"(-_-^ ) ( ^-_-)"


"ละ..แล้ว"


"โธ่เว้ย! เธอมันขี้เหร่หรือไงฮะชุดนั้นชุดนี้มันไม่สวยหมดแหละ -_-^"


"ฉันว่ามันสวยดีออก TOT"ฉันหันกลับไปในห้องชุดอีกอีกครั้ง ครั้งที่ยี่สิบแล้ว สาบานว่ามันยี่สิบชุดแล้ว! =__= ฉันลองชุดไหนโทโมะก็บอกไม่ผ่านทุกชุดนี่เขาจะแกล้งฉันหรือไง


"แก้วเธอเข้าไปสร้างบ้านไงฮะ ออกมาได้แล้ว!"โทโมะเร่งฉันออกจากห้อง ใช่สินายมันใส่ชุดไหนก็ดูดีหนิ TOT


"ฉันต้องไปลองใหม่อีกตัวไหม"ฉันเดินออกมาถามโทโมะอย่างเซงๆ


"กลับบ้านกันเหอะ ฉันซักเบื่อหละ -_-"


"หะ..หา"


"เอาชุดนี้เนี่ยแหละพี่ ให้ตายเหอะใส่ชุดไหนก็ไม่สวย -_-^"โทโมะหันไปบอกพนักงานที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน แล้วเดินออกไปนอกร้านทันที โทโมะมันปากคอเราะร้ายจริงๆ เจ็บใจ ฮืออ TOT


"แหม คุณน้องอย่าไปน้อยใจเลยนะคะ"


"พี่คิดดูสิคะ หนูลองมายี่สิบชุดแล้ว เขาบอกหนูไม่สวยทุกชุด T^T"


"แหม เมื่อกี้คุณน้องไม่ได้สังเกตหรอคะ"


"ค่ะ?"


"ก็แหม เเววตาที่เขามองคุณน้องตอนใส่ชุดนี้ตาไม่กระพิบเลยนะคะ"


"จะ..จริงหรอค่ะ >_<"ฉันหันไปมองกระจกแล้วมองชุดที่ฉันใส่อยู่ มันก็สวยนั้นแหละ


"เป็นบ้าอะไร ออกมาได้แล้วฉันหิวข้าว!"


"รู้แล้วน่า"ฉันวิ่งกลับไปเปลี่ยนชุดแล้ววิ่งออกมาหาโทโมะทันที นับแต่เมื่อวานมาเขาน่ารักขึ้นเยอะ ถึงจะทำตัวเหมือนเดิมก็เหอะ ใบหน้านิ่งๆเหมือนเดิม แต่ตอนนี้รู้สึกเขาจะแคร์ฉันกว่าก่อนเยอะ


"ฉันจะกินที่นี่อย่าขัดฉันลงมา -_-"


"หา =___="ไม่สิ ฉันชักว่าเขาไม่น่ารัก ตั้งแต่ลองชุดแล้วหละ โทโมะพาฉันมากินร้านร้านหนึ่งเป็นร้านขาหมูอร่อยสุดยอด ก็ชื่อร้านเขาอย่างนั้นอ่ะนะ


แต่มันคงอร่อย ถ้าไม่มี...ผัก


"ตัวก็เล็กยังจะไม่กินผักอีก"


"นายกินไหมฉันยกให้ฟรีๆ =___="


"กินข้าวไปเดี๋ยวนี้! -_-^"


"แต่ฉัน..(กำลังจะอ้าปากเถียง)"


"กิน-เข้า-ไป-เดี๋ยว-นี้!"


"TTOTT"ฉันหลงรักคนเผด็จการได้ไงเนี่ย


"ป้าฮะขอข้าวขาหมูอีกจานแล้วก็ผักเยอะๆฮะ -_-"


"นี่อย่าบอกนะว่านาย... TOT"


"ผักชุดนี่สำหรับเธอกินมันให้หมด -_-"


"ฮือออออ TTOTT"


17.30 PM


     ฉันเดินขึ้นไปบนห้องแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียงจะว่าไปแล้วลองชึดที่ไปลองมาดีกว่า ฉันลุกขึ้นแล้วมองซ้ายมองขวา แต่ก็หาชุดไม่เจอ...


อย่าบอกนะว่าลืมไว้กับโทโมะ


    ฉันรีบขับรถออกจากบ้านทันที เพราะผักแท้ๆฉันเลยลืมชุด ฉันจอดรถหน้าบ้านโทโมะ แล้วส่องเข้าไปในรถของโทโมะ แต่ก็ไม่มีชุด ฉันวิ่งเข้าไปในบ้านโทโมะแล้ววิ่งขึ้นห้องเขาทันที ขอร้องหละ อย่าให้เขาทิ้งชุดฉันไปเลย


"โทโมะนายเห็นชุดที่ไปลองมาวันนี้ไหม..."พอฉันเปิดประตูห้องโทโมะเข้าไปทำให้แทบจะหมดแรงลงไปนั่งกับพื้น


"ใครกันหนะโทโมะ"


"คู่หมั้นฉันเอง -_-"ฉันมองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อว่าโทโมะจะพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน เขาเป็นคู่หมั้นฉันนะทำไมทำแบบนี้


"ฉะ...ฉันมาเอาเสื้อหนะ"


"อยู่ตรงนั้น -_-"โทโมะเพยิดหน้าไปที่เก้าอี้ที่อยู่ข้างเขา ฉันหันไปมองหน้าผู้หญิงคนนั้นที่กำลังยิ้มให้ฉัน ฉันถอยหลังเดินออกจากห้องโทโมะทันที ไม่ไหวอยู่ตรงนี้ฉันต้องร้องไห้แน่ๆ


"ฉันจะมาเอาเสื้อวันหลังนะ"ฉันหันหลังออกจากบ้านโทโมะทันที


ปิ๊นนนนนนนนนนนนน!!!


เอี๊ยดดดดดดดดดดดด!!!!


    ฉันเบรกรถอย่างกะทันหันเมื่อได้ยินเสียงบีบแตรรถคันหลัง ฉันเดินลงรถไปหารถข้างหลังที่เปิดประตูลงมา


"เฮ้ ^^"


"กวิน นายเล่นอะไรของนาย ถ้าเกิดฉันรถชนขึ้นมาจะทำยังไง!"


"ระดับฉันแล้วไม่ทำให้เธอรถชนง่ายๆหรอก ^_^"


"นี่นายยังจะยิ้มแบบนั้นอีกหรอ"


"ดูก็รู้ว่าเธอกำลังอารมณ์ไม่ดีใช่ม้า~"


"ฉันไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับนายหรอกนะกวิน.."


"ใครบอกกันหละ ฉันกำลังจะพาเธอไปที่สนุกที่หนึ่งอยู่นะ"


ณ บ้านกวิน


    เขาพาฉันมาที่นี้ทำไม มันยังคงเป็นคำถามที่ฉันอยากรู้ แต่เขาไม่ตอบสักที แถมยังทิ้งรถฉันไว้ข้างทางอีก -_-


"ไอติมที่อร่อยที่สุด กินไหม ^^"


"นี่กวินนายบอกฉันเถอะว่านายจะทำอะไร =__= และรอยยิ้มแบบนั้นด้วย ฉันไม่ไว้ใจนาย"


"ฉันกำลังเป็นที่ปรับทุกข์ให้เธอนะ"


"หา?"


"มีปัญหากับโทโมะใช่ไหมละ"


"มันก็มีไม่มากหรอก ..เขาแค่พาผู้หญิงเข้าบ้าน"ฉันไม่มีสิทธิไปโกรธเขาหรอก ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาสักหน่อย


"เธอก็พาผู้ชายเข้าบ้านเธอสิไม่เห็นยากเลย ^_^"กวินพูดเหมือนมันทำง่ายๆเนอะ


"ฉันพาเข้าแล้วไง เขาไม่สนใจฉันอยู่ดี"


"เธอก็หาแฟนสิ"


"ฉันกำลังจะหมั้นกับเขานะกวิน =__="กวินพ่นหายใจอีกรอบ


"ก็ปลอมๆไงทำให้ผู้ชายหึงหนะ ทำเป็นไหม"


"แต่เขาไม่ได้ชอบฉัน แล้วเขาจะ.."


"เอาอะไรมาวัดว่าไอ้โมะไม่สนใจเธอ"


"ก็เขาไม่ได้ชอบฉันเลยหนิ -_-"


"งั้นถ้าฉันบอกไม่ได้ชอบเธอ..."กวินยื่นหน้าเขามาใกล้ฉัน แล้วจับผมฉันไปจูบ เล่นเอาฉันตกใจ

ผู้ชายคนนี้...น่ากลัว


"รู้อะไรไหมตอนนี้ฉันสนใจเธออยู่หนะ"


"อะ...เอ่อ"


"ผู้ชายบางคนไม่จำเป็นต้องพูดออกมานะยัยบ๊อง"ทำไมเขาต้องว่าฉันบ๊องด้วยอ่ะ ToT


"แต่กับโทโมะเชายิ่งไม่เหมือนคนอื่นด้วยสิ -_-"


"ไม่เห็นยาก มันอยู่กับเธอว่าจะยอมทำหรือเปล่า"


"แน่นอนฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขารักฉัน


"ถ้าเธอยอมทำงั้นเรามาเริ่มสเตปเเรกกันเถอะ"

 

 


มาลุ้นกันเถอะว่ากวินจะให้แก้วทำอะไรเพื่อให้โทโมะมารัก อยากให้อัพเม้นเยอะๆๆ ยิ่งเม้นเยอะยิ่งอัพหลายตอน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา