รักนะนายซุปตาร์
10.0
เขียนโดย wipawiwi
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.36 น.
36 ตอน
198 วิจารณ์
43.80K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความก่อนคอนเสิร์ต1วัน
สำนักพิมพ์
โทโมะ:แก้อยู่ไหน
ฟาง:เอ่อ...คือ..
โทโมะ:ฉันถามว่าแก้วอยู่ไหน
ป๊อปปี้:ใจเย็นดิวะ
โทโมะ:ใจเย็นอะไรวะหายไปแบบนี้ได้ไง
เฟย์:คุณจะมาโวยวายทำไมคะ
โทโมะ:ทำฉันจโวยวายไม่ได้หายไปบบนี้จะไปให้โวยวายได้ไง
บ.ก:คุณกับแก้วก็ไม่ได้เป็นอะไรกันหนิคะถ้าแก้วจะไปไหนมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ
โทโมะ:..........
บ.ก:เอาเป็นว่าคุณกลับไปเถอะ
โทโมะ:แก้ว แก้ว
โทโมะวิ่งเข้าไปในสำนักพิมพ์ทำให้ทุกคนตกใจเพราะทุกอย่างเร็วมากจริงๆโทโมะ:แก้วเธออยู่ในนี้ใช่มั้ย
บ.ก:พอได้แล้ว
โทโมะ:อย่ามายุ่ง
ป๊อปปี้:ไอ้โทโมะหยุดได้แล้ว
ฟาง:แก้วไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกค่ะ
เฟย์:ใช่แก้วลาออกไปตั้งนานแล้วคุณไปอยู่ที่ไหนมาล่ะคะถึงไม่รู้
โทโมะ:ว่าไงนะ
ป๊อปปี้:กลับเหอะว่ะ
โทโมะยืนเงียบ
ป๊อปปี้:ขอโทษทุกคนด้วยนะครับ
บ.ก:ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ป๊อปปี้:ไป
ป๊อปปี้ดึงแขนโทโมะให้เดินตามไป
บนรถ
ป๊อปปี้:ฉันเข้าใจนะว่าแกรู้สึกยังไงแต่แกจะเงียบแบบนี้ไม่ได้นะเว้ยพรุ่งนี้แกมีหน้าที่สำคัญที่แกต้องทำ เข้าใจใช่มั้ย
โทโมะ:.........
ป๊อปปี้:โทโมะได้ยินมั้ย
โทโมะ:พาฉันไปที่บ้านก่อน
ป๊อปปี้:อืม
บ้านโทโมะ
ยาม:คุณโทโมะมีคนเอากล่องนี่มาวางไว้หน้าบ้านฝากถึงคุณครับ
โทโมะรับกล่องมาแล้วเปิดดูข้างในมีรูปถ่ายตอนโทโมะเผลอทำอะไรหลายๆอย่างและก็มีสมุดโน๊ตที่เขียนเรื่องราวต่างที่แก้วเขียนไว้ตั้งแต่แก้วยังเป็นแฟนคลับเมื่อหลายปีที่แล้วและพอโทโมะเปิดมาหน้าสุดท้ายก็มีข้อความหนึ่งเขียนไว้
คุณโทโมะคะขอบคุณนะคะที่อนุญาตให้แแก้วเข้ามาในชีวิตคุณ ขอคุณหลายๆอย่าที่ทำให้และไม่โกรธที่แก้วทำอะไรผิดๆ แก้วไม่คิดเลยว่าจะได้ใกล้ชิดกับคุณขนาดนี้ เอ่อ...ขอโทษนะคะที่โกหกความจริงแก้วเป็นแฟนคลับคุณแล้วก็ติดตามคุณมาตลอดขอโทษที่โกหกคุณเวลาคุณถามแก้วบอกไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะคะที่ไปโดยไม่บอกแต่คุณโทโมะไม่ต้องห่วงนะคะพรุ่งนี้คุณต้องเต็มที่นะคะแฟนๆรอคุณอยู่ทำหน้าที่ให้เต็มที่ทำให้ทุกคนมีความสุขอีกครั้ง พรุ่งนี้คุณต้องเท่มากๆเลย เอ่อ.....แก้วก็ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้วนะสู้ๆนะคะแก้วเป็นกำลังใจให้และสุดท้ายแก้วอยากจะบอกคุณว่าแก้วรักคุณนะคะ
โทโมะอ่านจบแล้วถึงกับน้ำตาไหล
โทโมะ:ทำไมเธอใจร้ายแบบนี้
ป๊อปปี้:แกต้องสู้นะ
โทโมะ:ฉันน่าจะพูดตั้งงนานแล้วเนอะไม่น่าปล่อยให้แก้วไปแบบนี้เลยมีปัญหาแันก็ไม่เคยอธิบายให้แก้วฟังทั้งๆที่ฉันรู้ว่าแก้วคิดยังไงหลายเรื่องที่ควรพูดแต่ฉันก็ไม่พูดฉันมันแย่จริงๆ
ป๊อปปี้:แกจะมานั่งโทษตัวเองมันก็ไม่ได้อะไรหรอกสิ่งเดียวที่แกยังทำให้แก้วได้ก็คือพรุ่งนี้แกต้องขึ้นเวทีกลับไปร้องเพลง
โทโมะ:ฉันจะทำให้เต็มที่
ป๊อปปี้:โอเค งั้นเริ่มจากวันนี้เราต้องซ้อมใหญ่ไปกัน
โทโมะ:โอเคว่ะ
สำนักพิมพ์
โทโมะ:แก้อยู่ไหน
ฟาง:เอ่อ...คือ..
โทโมะ:ฉันถามว่าแก้วอยู่ไหน
ป๊อปปี้:ใจเย็นดิวะ
โทโมะ:ใจเย็นอะไรวะหายไปแบบนี้ได้ไง
เฟย์:คุณจะมาโวยวายทำไมคะ
โทโมะ:ทำฉันจโวยวายไม่ได้หายไปบบนี้จะไปให้โวยวายได้ไง
บ.ก:คุณกับแก้วก็ไม่ได้เป็นอะไรกันหนิคะถ้าแก้วจะไปไหนมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ
โทโมะ:..........
บ.ก:เอาเป็นว่าคุณกลับไปเถอะ
โทโมะ:แก้ว แก้ว
โทโมะวิ่งเข้าไปในสำนักพิมพ์ทำให้ทุกคนตกใจเพราะทุกอย่างเร็วมากจริงๆโทโมะ:แก้วเธออยู่ในนี้ใช่มั้ย
บ.ก:พอได้แล้ว
โทโมะ:อย่ามายุ่ง
ป๊อปปี้:ไอ้โทโมะหยุดได้แล้ว
ฟาง:แก้วไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกค่ะ
เฟย์:ใช่แก้วลาออกไปตั้งนานแล้วคุณไปอยู่ที่ไหนมาล่ะคะถึงไม่รู้
โทโมะ:ว่าไงนะ
ป๊อปปี้:กลับเหอะว่ะ
โทโมะยืนเงียบ
ป๊อปปี้:ขอโทษทุกคนด้วยนะครับ
บ.ก:ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ป๊อปปี้:ไป
ป๊อปปี้ดึงแขนโทโมะให้เดินตามไป
บนรถ
ป๊อปปี้:ฉันเข้าใจนะว่าแกรู้สึกยังไงแต่แกจะเงียบแบบนี้ไม่ได้นะเว้ยพรุ่งนี้แกมีหน้าที่สำคัญที่แกต้องทำ เข้าใจใช่มั้ย
โทโมะ:.........
ป๊อปปี้:โทโมะได้ยินมั้ย
โทโมะ:พาฉันไปที่บ้านก่อน
ป๊อปปี้:อืม
บ้านโทโมะ
ยาม:คุณโทโมะมีคนเอากล่องนี่มาวางไว้หน้าบ้านฝากถึงคุณครับ
โทโมะรับกล่องมาแล้วเปิดดูข้างในมีรูปถ่ายตอนโทโมะเผลอทำอะไรหลายๆอย่างและก็มีสมุดโน๊ตที่เขียนเรื่องราวต่างที่แก้วเขียนไว้ตั้งแต่แก้วยังเป็นแฟนคลับเมื่อหลายปีที่แล้วและพอโทโมะเปิดมาหน้าสุดท้ายก็มีข้อความหนึ่งเขียนไว้
คุณโทโมะคะขอบคุณนะคะที่อนุญาตให้แแก้วเข้ามาในชีวิตคุณ ขอคุณหลายๆอย่าที่ทำให้และไม่โกรธที่แก้วทำอะไรผิดๆ แก้วไม่คิดเลยว่าจะได้ใกล้ชิดกับคุณขนาดนี้ เอ่อ...ขอโทษนะคะที่โกหกความจริงแก้วเป็นแฟนคลับคุณแล้วก็ติดตามคุณมาตลอดขอโทษที่โกหกคุณเวลาคุณถามแก้วบอกไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะคะที่ไปโดยไม่บอกแต่คุณโทโมะไม่ต้องห่วงนะคะพรุ่งนี้คุณต้องเต็มที่นะคะแฟนๆรอคุณอยู่ทำหน้าที่ให้เต็มที่ทำให้ทุกคนมีความสุขอีกครั้ง พรุ่งนี้คุณต้องเท่มากๆเลย เอ่อ.....แก้วก็ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้วนะสู้ๆนะคะแก้วเป็นกำลังใจให้และสุดท้ายแก้วอยากจะบอกคุณว่าแก้วรักคุณนะคะ
โทโมะอ่านจบแล้วถึงกับน้ำตาไหล
โทโมะ:ทำไมเธอใจร้ายแบบนี้
ป๊อปปี้:แกต้องสู้นะ
โทโมะ:ฉันน่าจะพูดตั้งงนานแล้วเนอะไม่น่าปล่อยให้แก้วไปแบบนี้เลยมีปัญหาแันก็ไม่เคยอธิบายให้แก้วฟังทั้งๆที่ฉันรู้ว่าแก้วคิดยังไงหลายเรื่องที่ควรพูดแต่ฉันก็ไม่พูดฉันมันแย่จริงๆ
ป๊อปปี้:แกจะมานั่งโทษตัวเองมันก็ไม่ได้อะไรหรอกสิ่งเดียวที่แกยังทำให้แก้วได้ก็คือพรุ่งนี้แกต้องขึ้นเวทีกลับไปร้องเพลง
โทโมะ:ฉันจะทำให้เต็มที่
ป๊อปปี้:โอเค งั้นเริ่มจากวันนี้เราต้องซ้อมใหญ่ไปกัน
โทโมะ:โอเคว่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ