Hatred เกมรัก เกมแค้น

 
Chapter 9
 
"ตาป๊อปทำไมกลับมาดึกๆ ดื้นๆ แบบนี้ละ แล้วทำไมน้องถึงได้หมดสภาพมาขนาดนี้"
 
คุณหญิงภัทรรินบ่นพลางเดินตามลูกชายตัวดีที่อุ้มฟางที่นอนหลับอยู่เข้ามาในบ้าน
 
"เรื่องมันยาวครับแม่ ป๊อปพาน้องขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ"
 
ป๊อปปี้บอกก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง ก่อนจะวางหญิงสาวลงบนเตียง พลางจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เริ่มแห้งแล้วเป็นชุดใหม่
 
"คนอะไรนอนขี้เซาชะมัด"
 
"พี่ป๊อป อย่าทิ้งเค้านะ"
 
ร่างเล็กละเมอออกมา
 
"ถ้าเธอไม่มาทำร้ายพิม ฉันอาจจะดีกับเธอบ้างขึ้นก็ได้ฟาง"
 
ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกไป
 
 
บริษัท C And A
 
"คุณฟางค่ะ ได้เวลาประชุมแล้วค่ะ"
 
เลขาคนสนิทของร่างบางเดินเข้ามาวางเอกสารการประชุมลงบนโต๊ะก่อนจะเดินออกไป หลังจากเมื่อวานที่ทั้งคู่กลับมาจากหัวหิน ป๊อปปี้ก็เริ่มกลับไปเป็นเหมือนเดิม กลับไปหาพิมประภา
 
ฟางเดินมาที่ห้องประชุมก่อนจะเจอร่างสูงของพี่ชายของตนกำลังยืนคุยอยู่กับผู้ชายอีกคน
 
"ตัวเล็กมาพอดีเลย นี้คุณทามนะเป็นเพื่อนพี่พึ่งกลับมาจากอังกฤษ มันเป็นหุ้นส่วนคนใหม่ของบริษัทเรา"
 
"สวัสดีค่ะคุณทาม"
 
"หวัดดีครับน้องฟาง เราเจอกันอีกแล้วนะครับ"
 
ทามทักทายหญิงสาวตรงหน้า
 
"ฟางเคยเจอคุณด้วยหรอค่ะ"
 
"ก็วันนั้นที่ป้ายรถเมล์ ที่คุณถูกขี้เมาคนนั้นปล้น"
 
"อ่อ! ฟางจำได้แล้ว ฟางขอโทษจริงๆ นะค่ะ ฟางนี้แย่จริงๆ จับคุณทามไม่ได้ยังไงฟางก็ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะที่ช่วยฟาง"
 
"ยินดีครับ เรียกผมว่าพี่ก็ได้นะ เรียกคุณมันดูห่างกันเกินไป"
 
"ค่ะพี่ทาม"
 
ฟางบอกก่อนจะยิ้มให้คนตรงหน้า
 
"ไม่มีงานทำกันหรือไง"
 
น้ำเสียงประชดประชันของป๊อปปี้ดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหน้า
 
"สวัสดีครับคุณภาณุ"
 
"คุณเป็นใคร"
 
"ผมชื่อทาม เป็นหุ้นส่วนคนใหม่ของบริษัทนี้"
 
"ประชุมเสร็จไปรอฉันที่ห้องทำงานฉันด้วยฟาง"
 
ชายหนุ่มไม่สนใจคำทักทายของทาม กลับกันไปบอกหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างตัว
 
"ค่ะพี่ป๊อป"
 
 
ก๊อก! ก๊อก!
 
"เชิญ"
 
"พี่ป๊อปให้ฟางมาหามีอะไรหรือป่าวค่ะ"
 
ฟางพูดขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องทำงานของป๊อปปี้
 
"ถ้าไม่มีอะไรจะมาหาฉันไม่ได้หรือไง"
 
"ก็ร้อยวันพันปี พี่เคยเรียกหาฟางที่ไหน"
 
"อยากไปฮันนีมูนมั้ย"
 
"พี่พูดว่าอะไรนะ?"
 
"ฮันนีมูน จะไปในประเทศหรือต่างประเทศ เลือกเอา"
 
"ฟางไม่ได้ฝันใช่มั้ย!"
 
"ฉันให้เวลาเธอสองวัน ถ้าเลือกไม่ได้ก็อดไป"
 
"ฟางอยากไปอังกฤษ"
 
"อืม เดี๋ยวฉันหาวันว่างอีกที"
 
"พี่ป๊อป เราไปกันสักอาทิตย์หนึ่งมั้ย ฟางอยากไปเที่ยวเยอะๆ"
 
"เดี๋ยวฉันบอกอีกที เธอกลับไปทำงานของเธอเถอะ"
 
"สัญญากับฟางนะว่าจะพาฟางไปจริงๆ"
 
"อืม สัญญา"
 
ร่างบางเดินกลับมาที่ห้องทำงาน แต่ระหว่างทางเขาเจอร่างสูงของทามกำลังยืนอยู่หน้าลิฟต์
 
"พี่ทามจะกลับแล้วหรอค่ะ"
 
"ป่าวครับ พอดีพี่ง่วงๆ เลยจะลงไปหากาแฟกินที่ร้านกาแฟสักหน่อย น้องฟางไปด้วยกันสิ"
 
"เออ...ฟาง"
 
"นะครับ พี่มีเรื่องบริษัทจะคุยกับน้องฟางด้วย"
 
"ก็ได้ค่ะ"
 
ฟางเดินตามทามเข้าไปในลิฟต์ โดยมีสายตาคู่หนึ่งมองพวกเขาอยู่
 
"หึ! เสร็จฉันแน่นังฟาง"
 
 
"พี่ทามพึ่งกลับมาจากอังกฤษหรอค่ะ"
 
ฟางถามขึ้นพลางนั่งจิบกาแฟ
 
"ครับ"
 
"ดีจัง พอดีพี่ป๊อปจะพาฟางไปฮันนีมูนที่อังกฤษ พี่ทามช่วยแนะนำสถานที่สวยๆ หน่อยสิค่ะ"
 
"ฮันนีมูน? น้องฟางแต่งงานแล้วหรอครับ"
 
ทามถามอย่างสงสัย ก็เธอยังดูอายุน้อยอยู่เลย
 
"ค่ะ ฟางแต่งงานกับพี่ป๊อปแล้ว ทำไมหรอค่ะ"
 
"ป่าวครับ พี่เห็นน้องฟางยังดูเด็กอยู่เลย"
 
"อ่อ! พอดีคุณแม่อยากให้ฟางกับพี่ป๊อปช่วยกันบริหารบริษัทนะค่ะ"
 
"อ่อครับ"
 
"พี่ทามมีเรื่องอะไรจะคุยกับฟางเกี่ยวกับบริษัทหรือป่าวค่ะ"
 
"ครับ พอดีพี่อยากให้ทางบริษัท C And A ลองเพิ่มสาขาใหม่ดู เพราะจากที่พี่ดูจากยอดการผลิตแล้วก็การส่งออกแล้ว พี่ว่าถ้าเราเพิ่มสาขาใหม่อีกยอดขายก็น่าจะเพิ่มขึ้นอีก"
 
"น่าจะเป็นความคิดที่ดีนะค่ะ เพราะทุกวันนี้ผลิตกันไม่ค่อยจะทันความต้องการของลูกค้าด้วย ยังไงฟางจะบอกพี่ป๊อปให้นะค่ะ"
 
"ครับ"
 
 
 
เสียงประตูห้องทำงานดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงของป๊อปปี้เดินตรงเข้ามาหาฟาง
 
"พี่ป๊อป"
 
"เธอไปไหนกับมันมาฟาง!"
 
"พี่พูดเรื่องอะไร"
 
"เธอไปกับไอ้ทามมาใช่มั้ย"
 
"ค่ะ ฟางไปกินกาแฟกับพี่ทามมา"
 
"ไปกับมันทำไม"
 
"พี่ทามเค้ามีเรื่องจะคุยกับฟาง"
 
"แต่เธอเป็นเมียฉัน เธอไม่มีสิทธิไปไหนกับผู้ชายคนอื่น"
 
"แล้วทีพี่ไปกับผู้หญิงคนอื่นละค่ะ"
 
"อย่ามาเถียงฉันนะ!"
 
"หึงฟางหรอค่ะ"
 
"ฉันไม่ได้หึงเธอ"
 
"หรือกลัวฟางจะทิ้งพี่ไปหาผู้ชายคนอื่น"
 
"ฟาง!"
 
ป๊อปปี้ผลักร่างเล็กลงบนโซฟาก่อนจะซุกลงที่คอขาว ฟางผลักป๊อปปี้ออกก่อนจะตบลงบนหน้าเขา
 
"ฟางไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของพี่!"
 
"เธอเป็นเมียฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้!"
 
ป๊อปปี้ลากฟางออกไปก่อนจะพาไปขึ้นรถแล้วขับออกไปด้วยความเร็วสูง
 
"ลงมา!"
 
ป๊อปปี้ทั้งดึง ทั้งลากฟางเข้ามาในบ้านแล้วอุ้มขึ้นไปบนห้องนอน
 
"ปล่อยฟางนะ!"
 
ร่างบางถูกโยนลงบนเตียง ป๊อปปี้ถอดสูทตัวนอกก่อนจะโยนมันทิ้ง
 
"อย่าทำอย่างนี้กับฟางนะ อื้อ!"
 
ป๊อปปี้จูบปิดปากหญิงสาวมือหนา
กระชากชุดเดรสของฟางทิ้ง ตามด้วยชั้นในทั้งสอง
 
"เธอจะร้องทำไมฟาง! หรือว่าทำกับฉันมันไม่สนุกเหมือนมัน!!"
 
"ฟางไม่ได้ทำอะไรเสียหายนะ ฮือๆๆ"
 
"ไปกับมันสองคนเนี้ยนะไม่เสียหาย ฉันเป็นผัวเธอนะฟาง จะทำอะไรคิดถึงคนที่เป็นผัวเธอบ้าง!"
 
ป๊อปปี้ถอดกางเกงออกก่อนจะดันความเป็นชายเข้าไปอย่างแรง
 
"พี่ป๊อปฟางเจ็บ ฮือๆๆ"
 
"หุบปาก! น่ารำคาญ"
 
ป๊อปปี้ไม่ฟังคนข้างใต้ ยิ่งฟางขอร้องให้หยุดเท่าไรป๊อปปี้ก็ยิ่งเพิ่มแรงกระแทกเร็วขึ้นเท่านั้น
 
"พี่ป๊อป อ๊ะ...อืมมมมมม"
 
"อีกนิดนะฟาง อ้าาาาาาาาาา"
 
ป๊อปปี้ร้องออกมาก่อนจะปล่อยสายธารสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวฟาง
 
"ลุกออกไปจากฟางสิค่ะ"
 
"มีอะไรกับฉัน มันคงไม่ถึงใจเธอเหมือนมันสินะ"
 
"ค่ะ รู้แล้วก็ลุกออกไปได้แล้ว"
 
"หึ! มันไม่จบง่ายๆ หรอกฟาง คืนนี้เธอจะต้องเป็นของฉันคนเดียว!"
 
"ไม่นะพี่ป๊อป อย่า!!!!"
 
 
Chapter 10
"งั้นเราก็หย่ากันสิ ฉันจะได้ไปตามทางของฉัน ส่วนเธอก็ไปหามัน"
................................................................................................
 
หายไปนานเลยขอโทษทีน้า ช่วงนี้ยุ่งๆ ยังมีคนอยากอ่านอยู่มั้ยอ่า???