Hatred เกมรัก เกมแค้น
เขียนโดย 
PPROUND
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.48 น.
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 14.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) ข่าวดี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 13
บริษัท C And A
“ตอนเที่ยงเดี๋ยวพี่มาพาไปกินข้าวนะครับ”
“ค่ะ แล้วเจอกัน”
ฟางยืนมองร่างสูงที่เดินออกไปจากห้องทำงานของเธอ ฟางเดินมานั่งลงที่โต๊ะทำงานก่อนจะเอาเอกสารมาเปิดดู กระดาษสีขาวแผ่นหนึ่งร่วงลงกับพื้น
“กระดาษอะไร”
เกมกำลังจะเริ่มต้นขึ้น ขอให้โชคดี
“ใครเอากระดาษแผ่นนี้มาวางไว้น่ะ”
“คุณฟางค่ะวันนี้มีพบลูกค้าตอนบ่ายสองนะค่ะ”
เลขาคนสนิทของฟางเดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยกาแฟว่างลงบนโต๊ะ
“เธอมาก็ดีและ กระดาษแผ่นนี้ของใคร”
ฟางยื่นกระดาษให้คนตรงหน้า
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณฟางเจอที่ไหนค่ะ”
“บนโต๊ะทำงานฉัน”
“งั้นเดี๋ยวเฟย์เอาไปทิ้งให้นะค่ะ”
“ไม่ต้องวางไว้นั้นและเดี๋ยวฉันจัดการเอง”
“ค่ะคุณฟาง”
“ทำไมกาแฟเหม็นจัง”
ฟางพูดพลางวางถ้วยกาแฟลง พักนี้กินอะไรก็เหม็นไปหมดแถมเมื่อเช้าก็อาเจียนออกมาซะเยอะ
“ใครโทรมาแต่เช้ากัน”
ฟางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะมองเบอร์ตรงหน้าอย่าแปลกใจเมื่อมันไม่โชว์เบอร์ที่หน้าจอโทรศัพท์
“สวัสดีค่ะ ธนันต์ธรญ์พูดค่ะ”
“ถ้าไม่อยากให้สามีเธอตายก็เลิกยุ่งกับเขาซะ!”
“ฮัลโหล ฮัลโหล”
สายถูกตัดไปคำพูดของคนในโทรศัพท์ทำเอาฟางถึงกับนั่งไม่ติด ร่างบางรีบลุกขึ้นไปห้องทำงานของสามีทันที
“คุณฟางค่ะระวังลื่นค่ะ”
เสียงพนักงานตะโกนบอกร่างบางที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่ห้องทำงานของสามีจนมองไม่เห็นทางที่มีน้ำหนองอยู่เต็มพื้น
“ว้าย!!”
ร่างบางลื่นล้มลงศีรษะกระแทกเข้ากับมุมโต๊ะเลือดสีแดงค่อยๆ ไหลออกมา
“ฟาง!”
ป๊อปปี้รีบวิ่งเข้ามาหาฟางทันทีร่างสูงอุ้มฟางไปขึ้นรถก่อนจะรีบขับไปโรงพยาบาล
โรงพยาบาล
“อาหมอครับฟางเป็นไงมั่ง”
“ใจเย็นๆ เจ้าป๊อปน้องไม่เป็นไรแล้ว แค่หัวแตกแล้วก็มีอีกเรื่องที่อาอยากจะบอกเรา”
“อะไรหรอครับ”
“หนูฟางท้อง”
“ท้อง!”
“ยังไงก็ดูดีน้องดีๆ นะช่วงนี้น้องอาจจะเพลียๆ แล้วก็ระมัดระวังด้วยละ”
“ครับ ขอบคุณครับอาหมอ”
ป๊อปปี้รีบโทรหาคนที่บ้านอย่างดีใจเมื่อทราบข่าวดี คนเป็นปู่ เป็นย่าก็ออกอาการเห่อหลานกันจนออกนอกหน้า บอกว่าถ้าหญิงสาวออกจากโรงพยาบาลเมื่อไรจะรีบจัดงานเลี้ยงต้อนรับหลาน
“พี่ป๊อปค่ะ”
“ฟางครับเจ็บตรงไหนมั้ยครับ”
ป๊อปปี้รีบเข้าไปถามอาการหญิงสาว
“เจ็บหัวนิดหน่อยค่ะ”
“ฟางครับพี่มีข่าวดีจะบอก”
“อะไรหรอค่ะ?”
“เราสองคนกำลังจะมีเจ้าตัวแล้วนะ”
“เจ้าตัวเล็ก”
“ครับ อาหมอบอกว่าฟางท้อง”
“เรื่องจริงใช่มั้ยค่ะ”
“ครับ เจ้าตัวเล็กของเราสองคน”
ป๊อปปี้พูดพลางก้มลงไปกอดแฟนสาวน้ำตาแห่งความปลื้มปิติไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อรู้ว่าสายเลือดตัวน้อยๆ กำลังอยู่ในท้องของเธอ
บ้านจิระคุณ
“ค่อยๆ เดินนะครับ”
“พี่ป๊อปไม่ต้องประคองฟางขนาดนี้ก็ได้มั่งค่ะ ฟางเดินเองได้”
“ไม่ได้หรอกครับเดี๋ยวฟางล้มไปทำไง”
เสียงสามีภรรยาเถียงกันดังเข้ามาในบ้าน เป็นสัญญาณว่าทั้งสองมาถึงแล้วคุณหญิงภัทรรินรีบออกไปต้อนรับลูกสะใภ้ทันที
“ใจเย็นๆ สิคุณเดี๋ยวก็ล้มหรอก”
เสียงของคุณชายภาคิณรีบห้ามเป็นเป็นภรรยาที่รีบเดินออกมารับลูกสะใภ้
“ไม่ได้หรอกคุณ นี้เรากำลังจะเป็นปู่ ย่ากันแล้วนะคุณไม่ตื่นเต้นมั่งหรอ”
“ผมเลิกตื่นเต้นตั้งแต่สองวันก่อนและ มีแต่คุณนั้นและนี้หลานยังไม่คลอดเลยนะคุณ”
“ก็ฉันตื่นเต้นนิ หนูฟางทางนี้ลูก”
คุณหญิงรีบเข้าไปประคองลูกสะใภ้
“สวัสดีค่ะคุณแม่ คุณพ่อ”
“หวัดดีลูก แล้วคุณหมอว่าไงมั่งลูก”
“อาหมอบอกว่าฟางท้องได้สองเดือนแล้วค่ะ ฝากท้องเรียบร้อยแล้วไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงค่ะคุณแม่”
“ดีลูก แล้วนี้อีกกี่เดือนแม่ถึงจะรู้ว่าหลานแม่เป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายละ แม่จะได้เตรียมของไว้ให้หลานถูก”
“แม่ครับ น้องพึ่งจะท้องนะครับแม่รีบไปมั้ยครับ”
ป๊อปปี้แซวคนเป็นแม่ที่ออกอาการเห่อหลานจนออกนอกหน้า
“ไม่ได้หรอกลูก สมัยนี้เร็วจะได้แป๊ปๆ เดี๋ยวก็คลอดแม่เตรียมอาหารไว้เพียบเลยนะลูกของบำรุงทั้งนั้น หลานแม่จะได้แข็งแรง”
“ขอบคุณค่ะคุณแม่”
“ฟางครับมานั่งนี้เร็ว พี่อยากคุยกับลูกจะแย่อยู่แล้ว”
ป๊อปปี้เรียกฟางที่พึ่งอาบน้ำเสร็จให้นั่งลงบนเตียงข้างตน
“ลูกพึ่งจะสองเดือนเองนะค่ะ”
ฟางพูดกับคนเป็นสามีที่เริ่มงอแงเป็นเด็ก เขาเองก็ไม่ต่างจากคุณแม่ที่ออกอาการเห่อลูกแถมจะมากกว่าด้วยซ้ำ
“สองเดือนก็คุยได้ฟางมานั่งเร็วๆ สิครับ”
“แล้วมานอนตักเค้าทำไม”
ฟางพูดพลางมาคนที่ขึ้นมานอนบนตักเธอพลางเอาหัวซุกลงบนหน้าท้องเธอ
ก็คุยกับลูกไง วันนี้ลูกพ่อเป็นไงมั้งครับ”
เขาพูดพลางจูบลงบนหน้าท้องแบนราบ
“ลูกตอบพี่มั้ยค่ะ”
เธอถามพลางอมยิ้มกับคนเป็นสามี
“ลูกบอกว่าลูกสบายดี เห็นมั้ยครับลูกดิ้นใหญ่เลย”
“ลูกยังดิ้นไม่ได้ซะหน่อย พี่ป๊อปมั่ว”
“ฟางครับเรื่องที่จะไปอังกฤษ เอาไว้ให้เจ้าตัวเล็กคลอดก่อนดีมั้ยครับ”
“พี่ป๊อปคิดว่ายังงั้นหรอค่ะ”
“ครับ ช่วงนี้ฟางกำลังท้องเดินทางก็คงจะลำบากเอาไว้ให้ลูกคลอดได้ซักสี่ห้าเดือนแล้วเราก็ไปกันสามคนดีมั้ยครับ”
“ตามนี้ก็ได้ค่ะ พี่ป๊อปอยากได้ผู้หญิงหรือว่าผู้ชาย”
“อยากได้ผู้ชาย แต่ลูกสาวก็ดีน่ารักดี พี่ตั้งชื่อลูกแล้วนะ”
“ตั้งเร็วไปมั้ยค่ะ”
“คอปเตอร์ พี่อยากให้เขาชื่อนี้”
“แล้วถ้าเป็นผู้หญิงละ”
“เอแคลร์ เพราะฟางชอบกิน”
“แล้วชื่อคอปเตอร์ ทำไมพี่ถึงตั้งชื่อนี้ให้ลูกละค่ะ”
“ก็พี่ชอบเครื่องบินฟางก็รู้”
“แล้วทำไมไม่ชื่อกัปตันละ ความฝันของพี่น้า”
ฟางพูดพลางลูบหัวชายหนุ่ม ป๊อปปี้ฝันอยากเป็นกับตันมาตั้งแต่เล็กๆ เพราะเขาชอบเครื่องบินแต่เขาก็ต้องทิ้งมันแล้วหันมาบริหารธุรกิจของครอบครัวแทน
“ไม่เอาคอปเตอร์เท่กว่า”
“คอปเตอร์ก็คอปเตอร์ นอนกันนะค่ะดึกแล้วลูกง่วงแล้ว”
“ฝันดีนะครับตัวเล็ก”
ป๊อปปี้ลุกขึ้นก่อนจะจูบลงเบาๆ บนหน้าท้องฟาง
“ฝันดีนะค่ะพี่ป๊อป”
“ฝันดีครับ”
ป๊อปปี้จูบลงบนหน้าผากของร่างบางก่อนจะห่มผ้าให้ ร่างบางพลิกตัวเข้ามากอดป๊อปปี้ ป๊อปปี้เองก็ยิ้มตามเมื่อเห็นภรรยาอ้อนเขาแบบนี้
“อ้อนพี่แบบนี้อยากให้พี่ต่อกระดูกให้ลูกมั้ยหืม?”
“ไม่เอา อาหมอห้ามนะจนกว่าจะสามเดือน”
“พี่รู้ว่าลูกพี่แข็งแรง”
“แต่ฟางเหนื่อย เพลียด้วย”
“โอเคครับ พี่รักเรานะ รักลูกด้วย”
“ฟางก็รักพี่ป๊อป”
Chapter 14
“แล้วลูกป๊อปจะปลอดภัยมั้ยครับ”
...........................................................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
