Hatred เกมรัก เกมแค้น
เขียนโดย 
PPROUND
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.48 น.
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 14.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) สมาชิกตัวน้อย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Chapter 14
“ฟางครับ พี่บอกว่าไม่ให้ทำไงทำไมเราถึงดื้อจัง”
ป๊อปปี้เดินเข้ามาคว้าตะกร้าผ้าออกจากฟางที่ตอนนี้ท้องโตได้แปดเดือนกว่าแล้ว
“ก็มันว่างนิ แล้วพี่ป๊อปกลับมาเหนื่อยๆ จะให้มาทำได้ไง”
“แต่ฟางท้องโตแล้วนะ ไม่รู้และพรุ่งนี้พี่จะให้คุณแม่พานมสุขมาอยู่กับฟาง”
“ไม่เอา เค้าอยากอยู่กับพี่แค่สองคนนิ”
เธอตอบ ฟางไม่ยอมให้แม่บ้านมาอยู่ที่นี้ตั้งแต่เธอแต่งงานกับป๊อปปี้เพราะเธออยากให้บ้านหลังนี้มีแค่เขากับเธอ งานบ้านเธอก็ดูแลเองมาตลอด แต่ตอนนี้เธอเองก็ใกล้คลอดแล้วคงจะทำงานเหมือนเก่าก็คงไม่ค่อยไหว
“ห้ามดื้อ เรื่องนี้พี่จะไม่ตามใจเราเอาไว้ให้ลูกคลอดจนแข็งแรงดีก่อนแล้วค่อยว่ากัน”
“ก็ได้ แต่ถ้าลูกคลอดเมื่อไรฟางให้นมสุขกลับไปหาคุณแม่นะ”
“ไม่รู้ พี่ขอดูอีกที”
“แต่ฟาง...”
“ห้ามเถียง แล้วก็ห้ามงอนด้วยเดี๋ยวลูกพี่ก็ไม่หล่อหรอก”
ป๊อปปี้รีบดักหญิงสาว ผลการอัตราซาวด์เมื่อสามเดือนก่อนทำให้เขาและเธอรู้ว่าได้ลูกชาย ชายหนุ่มเองเมื่อรู้ว่าได้ลูกชายก็ยิ่งเห่อเข้าไปใหญ่ซื้อของมาเตรียมให้ลูกจนเต็มบ้านไปหมด
“พี่ป๊อปอีกสองอาทิตย์ลูกก็จะคลอดแล้ว ฟางอยากให้พี่หยุดงาน...”
ฟางพูดพลางนั่งลงที่โซฟาข้างร่างสูง
“พี่ลาไว้อาทิตย์หนึ่ง พอมั้ยครับหรือว่าสองดี”
ชายหนุ่มพูดแทรกร่างบางเขารู้ว่าเธอจะพูดเรื่องอะไร เพราะฟางขอเขาไว้ตั้งนานแล้ว เธออยากให้ลูกได้อยู่กับพ่อในช่วงแรกๆ
“สามเดือนได้มั้ย”
“ถ้าพี่ลางานสามเดือนลูกชายพี่คงอดตายกันพอดี”
“ไปทานข้าวกัน ฟางทำไว้ให้เยอะเลย”
“น่ารักที่สุดเลยครับ”
ป๊อปปี้หอมแก้มฟางก่อนจะลุกขึ้น แต่มือบางกลับจับที่ท้องตัวเองความเจ็บปวดแล่นไปทั่วท้อง
“พี่ป๊อปฟางปวดท้อง”
“ปวดท้อง นี้อีกตั้งสองอาทิตย์นะฟาง”
“ปวดมากเลย พาฟางไปหาหมอที”
“ครับๆ”
ป๊อปปี้รีบอุ้มฟางขึ้นรถก่อนจะขับออกไปด้วยความร้อนใจกลัวว่าลูกเขาจะเป็นอะไรไป เพราะกำหนดคลอดอีกตั้งสองอาทิตย์
“อาหมอน้องเป็นไงมั้งครับ แล้วลูกป๊อปปลอดภัยหรือป่าว”
ป๊อปปี้รีบถามคนที่เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
“ใจเย็นๆ เจ้าป๊อปอาว่าคงต้องผ่าเอาเด็กออกเพราะว่าหนูฟางปวดท้องมาก อากลัวว่าถ้าเอาเด็กไว้คงจะไม่ปลอดภัยทั้งแม่และลูก”
“แล้วลูกป๊อปจะปลอดภัยมั้ยครับ”
“อันนี้อาก็ยังตอบไม่ได้ แต่อาเชื่อว่าหลานอาคนนี้ต้องแข็งแรง ป๊อปทำใจดีๆ ไว้นะยังไงลูกป๊อปกับน้องจะต้องปลอดภัย”
“อย่าเป็นอะไรไปนะครับ พ่อรอหนูกับแม่อยู่นะ”
ป๊อปปี้พูดขึ้นพลางมองเข้าไปในห้องในใจนึกเป็นห่วงลูกน้อยกับภรรยา
“เป็นไงมั่งค่ะคุณแม่ ลูกชายร้องเสียงดังเชียวค่ะ”
พยาบาลบอกพลางอุ้มเด็กน้อยวางลงบนอกของคนเป็นแม่ ร่างน้อยเงียบโดยอัตโนมัติเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของคนเป็นแม่ป๊อปปี้รีบลุกมาดูร่างน้อยในอ้อมกอดของภรรยาสาวทันที
“เด็กแข็งแรงดีมากเลยนะค่ะ ไม่ต้องเข้าตู้อบเลย”
พยาบาลเอ่ยยิ้มๆ พร้อมกับเดินออกไป
“พี่ป๊อปดูตาหนูสิค่ะหล่อเหมือนพี่เลย”
เธอพูดพลางเอานิ้วแตะแก้มลูกชาย
“ลูกชายพ่อหล่ออยู่แล้วใช่มั้ยครับ”
เด็กน้อยร้องเสียงอ้อแอทำเอาคนเป็นพ่อเป็นแม่ต่างยิ้มตามกับความน่ารักของลูกชาย เมื่อสามชั่วโมงก่อนเขาแทบจะบ้าตายเวลาที่สุดแสนจะทรมานเมื่อต้องมานั่งรอภรรยาและลูกน้อยอยู่หน้าห้องผ่าตัด แต่สวรรค์ก็ไม่ใจร้ายกับเขาจนเกินไป หมอบอกว่าการผ่าตัดเอาเด็กออกผ่านไปด้วยดี ภรรยาและลูกน้อยของเขาปลอดภัยดีแถมเจ้าตัวเล็กแข็งแรงมากจนไม่ต้องอยู่ในตู้อบด้วยซ้ำ
“เป็นเด็กดี เลี้ยงง่ายๆ นะครับคนดีของแม่”
ฟางพูดพลางก้มลงไปหอมหัวน้อยๆ ของลูกชายด้วยความรัก โซ่คล้องใจของเขากับเธอ
“ขอพี่อุ้มลูกหน่อยได้มั้ย”
“ค่อยๆ ช้อนแกแบบนี้นะค่ะ ประคองคอแกไว้แบบนี้”
ฟางสอนคุณพ่อมือใหม่อุ้มลูกน้อย ป๊อปปี้รับลูกน้อยมาอุ้มไว้แนบอกก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มน้อยๆ นั้นด้วยความรัก
“ตาหนูหลานย่าเป็นไงมั่งลูก”
เสียงของคุณหญิงภัทรรินดังขึ้นพร้อมกับสมาชิกทั้งสองตะกูลต่างเข้ามาหาสมาชิกตัวน้อยของบ้าน
“หน้าเหมือนลูกเลยเจ้าป๊อป”
คุณหญิงภัทรรินเอ่ยพลางอุ้มหลานชายอย่างทะมัดทะแมง
“ลูกป๊อปก็ต้องหล่อเหมือนป๊อปสิครับ”
“แล้วตั้งชื่อกันยังลูก”
คุณหญิงดลภาถามบ้าง
“คอปเตอร์ พ่อเขาตั้งให้”
“ไม่มีชื่ออื่นแล้วหรือไง”
เสียงของโทโมะดังขึ้น ทำเอาคนคุณพ่อมือใหม่หันขวับมามองตาเขียวทันทีกล้าดียังไงถึงมาว่าชื่อลูกชายของเขา
“แกมีปัญหาอะไรไอ้โมะ”
“ป่าวนิ ทีแรกฉันนึกว่าแกจะตั้งชื่อหลานฉันเป็นชื่อรถเท่ๆ อย่างปอร์เช่อะไรทำนองนั้น ไม่นึกว่าจะมาแนวเครื่องบินจ๋าแบบนี้”
“ก็รอไว้ตั้งคนที่สองไง ดีมั้ยครับฟาง”
เขาว่าพลางเดินไปโอบร่างบางของภรรยาที่นั่งอยู่บนเตียงคนไข้
“พอเลยค่ะ เลี้ยงคนแรกให้ได้ก่อนดีมั้ยค่ะ”
“ได้อยู่แล้วครับ ลูกชายพี่เลี้ยงง่ายจะตาย”
“ให้มันจริงเถอะค่ะ”
บ้านจิระคุณ
นาฬิกาบนกำแพงบอกเวลาใกล้จะห้าทุ่มแล้ว แต่เด็กน้อยก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลับลงง่ายๆ เลยตาสวยคู่นั้นมองคนเป็นแม่ตาแป๋ว ปากก็ส่งเสียงร้องอ้อแอตลอดเวลา
“ทำไมวันนี้ลูกชายแม่ไม่ยอมนอนละค่ะ”
ธนันตธรญ์อุ้มร่างเล็กของลูกชายขึ้นมาจากเปล ก่อนเสียงประตูจะดังขึ้นพร้อมร่างของหญิงสูงวัยเดินเข้ามาในห้อง
“อ้าวหลานย่ายังไม่ยอมนอนอีกหรอ”
“วันนี้ไม่ยอมนอนเลยค่ะคุณแม่ ยังมองฟางตาแป๋วอยู่เลย สงสัยรอพ่อเขา”
เธอพูดพลางวางร่างเล็กลงบนผ้านุ่มบนเตียงปกติป๊อปปี้จะนอนกับลูกทุกคืน ตื่นเช้ามาก่อนไปทำงานก็ต้องบอกลูก แต่เมื่อเช้าเจ้าตัวเล็กยังไม่ตื่นเขาเลยไม่ได้บอกแถมยังกลับมาดึกอีก
“ช่วงนี้ตาป๊อปงานยุ่งมากเลยหรอลูก”
“ค่ะ ช่วงนี้พี่ป๊อปกำลังยุ่งเรื่องสาขาใหม่ที่กำลังจะเปิด”
เธอพูดถึงสามีที่ช่วงนี้ทำงานหนักเพราะเตรียมตัวสำหรับสาขาใหม่ที่ใกล้จะเปิด เขานอนวันละแค่สองสามชั่วโมงแถมยังจะต้องตื่นกลางดึกบ่อยๆ เพราะเจ้าตัวเล็กร้องหิวนมอีก
“ช่วงนี้หนูฟางก็อยู่ที่นี้กับแม่ไปก่อนนะลูก พี่เขาจะได้ไม่ต้องห่วงเรากับลูก”
“ค่ะแม่ ฟางก็ไม่อย่าให้พี่ป๊อปมานั่งกังวลเรื่องฟางกับลูกซะเท่าไร”
เธอเอ่ยพลางลูบหัวเจ้าตัวน้อยทีเริ่มหลับแล้ว ตั้งแต่เธอออกจากโรงพยาบาลป๊อปปี้ก็ให้เธอย้ายมาอยู่ที่นี้ชั่วคราวเพราะถ้าปล่อยเธอกับลูกไว้ที่บ้านสองคนเขาต้องเป็นห่วงมากจนไม่เป็นอันทำงานแน่ๆ
“หลานย่าหลับซะแล้ว งั้นแม่ไปก่อนนะลูกหนูฟางจะได้พักผ่อน”
นางยิ้มให้หลานชายตัวน้อยอย่างเอ็นดูก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ไม่นานร่างสูงของชายหนุ่มก็เดินเข้ามา
“วันนี้งานยุ่งมากเลยหรอค่ะ”
เธอถามพลางถอดสูทตัวนอกออกให้เขา ใบหน้าเขาดูอ่อนเพลียเต็มที
“ครับ ขอโทษทีนะครับทีกลับดึกลูกหลับแล้วหรอครับ”
“ค่ะ เพิ่งหลับเมื่อกี้ลูกนอนรอพี่จนหลับ”
“ลูกชายรอปะป๊าจนหลับเลยหรอครับ”
ป๊อปปี้เดินไปที่เตียงก่อนจะลงไปหอมแก้มลูกชาย เด็กน้อยขยับตัวนิดหน่อยเมื่อโดนคนเป็นพ่อก่อกวนก่อนจะหลับต่อเพราะนี้ก็เลยเวลานอนของแกมามากแล้ว
“พี่ป๊อปไปอาบน้ำก่อนสิค่ะ กลับมาเหนื่อยๆ พี่ตัวสกปรกนะไปหอมลูกได้ไง”
“ครับคุณผู้หญิง”
ป๊อปปี้พูดก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป เธอสะอาดเสมอใครจะอุ้ม จะโดนตัวลูกชายเธอต้องล้างมือก่อนไม่งั้นเธอไม่ยอมให้เข้าใกล้ลูกชายเธอเด็ดขาดเพราะเด็กยังเล็กเกินไปเธอกลัวจะติดเชื้อโรคได้ง่าย ยิ่งสมัยนี้ยังมีโรคใหม่ๆ เยอะแยะเต็มไปหมด
Chapter 15
"พี่ป๊อป มีคนจะฆ่าเรา"
......................................................................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
